Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX

Art. 1.

Prace adwokatów i kancelarji adwokackich w postępowaniu sądowem, które z powodu swej prostoty i powtarzania się umożliwiają przeciętną ocenę, należy wynagradzać według postanowień niniejszego rozporządzenia i dołączonej taryfy.

Do czynności w postępowaniu karnem stosują się pozycje taryfowe oddziału B (koszta podróży i należytości z powodu odległości), tudzież oddziału C (należytości manipulacyjne), zaś pozycje taryfowe oddziału A (honorarjum za czynności) jedynie o tyle, o ile nie odnoszą się do podań i ustnych rozpraw lub przesłuchań i o ile osnowa pozycji taryfowej nie stoi na przeszkodzie.

Ograniczenie mocy obowiązującej taryfy.

Art. 2.

Taryfa nie narusza prawa ugody dobrowolnej.

Także w braku ugody zastrzega się adwokatowi prawo domagania się od strony wyższego wynagrodzenia, jeżeli usprawiedliwiają to wyjątkowe okoliczności lub szczególne zlecenia strony.

Klasy miejscowe.

Art. 3. 1

Taryfa rozróżnia dwie klasy:

Pierwsza klasa obowiązuje w Krakowie i we Lwowie, druga klasa odnosi się do wszystkich innych miejscowości w b. zaborze austrjackim.

Art. 4.

Wynagrodzenie oblicza się podług tej klasy taryfowej, która ma zastosowanie do miejsca zamieszkania adwokata; tylko w tym wypadku, gdy adwokat załatwił jakąś czynność za pośrednictwem innego adwokata, oblicza się wynagrodzenie odnośnych należytości podług klasy taryfowej, która obowiązuje w siedzibie tego drugiego adwokata.

Jeżeli adwokat mieszka stale w miejscu, które nie jest siedzibą sądu-powiatowego, wówczas stosować należy klasę, obowiązującą w miejscu siedziby tego sądu powiatowego, do którego okręgu należy miejsce zamieszkania adwokata.

Za audjencje, na które adwokat, mający siedzibę w miejscu niższe) klasy, udaje się do sądu, należącego do wyższej klasy miejscowej, jako też za udawanie się w innych celach do takiego sądu, może adwokat policzyć należytość odnośnej wyższej klasy miejscowej.

Obliczanie wartości, jako podstawy do zastosowania poszczególnych pozycji taryfowych.

Art. 5.

Kwotę wartości, służącą za podstawę do zastosowania pewnej szczególnej pozycji taryfowej, oblicza się w postępowaniu spornem według wartości przedmiotu spornego, w postępowaniu egzekucyjnem (zabezpieczającem) prawidłowo (art. 7) według wartości roszczenia, a w postępowaniu niespornem według wartości przedmiotu, do którego czynność odnosi się.

Art. 6.

Wartość przedmiotu sporu oceniać należy w celu oznaczenia kosztów (art. 5) w ogólności według przepisów §§ 54 do 60 normy juryzdykcyjnej z dnia 1 sierpnia 1895, Dz. u. p. № 111; jeżeli jednak zaskarżono tylko część dłużnego kapitału, wówczas należy wziąć za podstawę nie cały kapitał jeszcze nie spłacony, lecz jedynie jego zaskarżoną cześć, a jeżeli przedmiotem żądania jest nadwyżka, wynikająca z porównania wzajemnych wierzytelności obu stron, jedynie wysokość zaskarżonej nadwyżki.

W razie połączenia kilku sporów do wspólnej rozprawy należy w celu oznaczenia kosztów zliczać razem wartość przedmiotów sporu, dopóki połączenie to nie będzie napowrót uchylone. To samo ma miejsce wówczas, jeżeli połączono rozprawę co do skargi z rozprawą co do skargi wzajemnej albo rozprawę co do skargi z rozprawą nad wnioskiem pozwanego o ustalenie istnienia wierzytelności wzajemnej w celu jej potrącenia.

Jeżeli prowadzi się oddzielne rozprawy co do kilku roszczeń, dochodzonych tą samą skargą, wówczas decyduje pod względem oznaczenia kosztów co do każdej z rozdzielonych rozpraw przez czas trwania rozdziału jedynie odnośna wartość częściowa.

Zmianę w wartości przedmiotu sporu, zaszłą wskutek zmienienia skargi, zanim spór zawisł, ograniczenie żądania skargi lub częściowe załatwienie sporu uwzględniać należy co do prac, które nastąpiły po zmianie, a o ile zmianę sprowadza oświadczenie strony, także już co do dotyczącego pisma lub co do dotyczącej audjencji, lecz co do tej audjencji tylko w tym przypadku, jeżeli powód zmiany zaszedł jeszcze przed audjencją.

Art. 7.

W postępowaniu egzekucyjnem (zabezpieczającem) zależy oznaczenie kosztów przy wnioskach wierzyciela egzekwującego lub innych uprawnionych od wartości ich roszczeń, przy wnioskach dłużnika trzeciego od wysokości zajętej wierzytelności, a przy wnioskach zobowiązanego od wartości roszczeń strony przeciwnej, których wnioski te dotyczą; co do wniosków licytanta i nabywcy rozstrzyga wartość przedmiotu egzekucji.

Art. 8. 2

Jeżeli wartość przedmiotu, do którego odnosi się pewna czynność w postępowaniu spornem, egzekucyjnem (zabezpieczającem) lub w postępowaniu niespornem, nie jest ani cyfrowo wyrażona, ani nie da się rozpoznać z innych istniejących szczegółów tak, jak to jest potrzebne dla oznaczenia pozycji taryfy, która ma wejść w zastosowanie, w takim razie winien sąd, ile możności bez dalszych dochodzeń i bez znacznego opóźnienia załatwienia lub spowodowania kosztów, ocenić wartość przy sposobności pierwszego oznaczania kosztów. W odnośnem załatwieniu podać należy wyraźnie wartość, wziętą za podstawę pod względem oznaczenia kosztów.

W razie wątpliwości należy przyjąć za podstawę, kwotę 500 zł.

Podwyższenie należytości taryfowych w razie istnienia uczestników sporu.

Art. 9.

W razie istnienia uczestników sporu po jednej lub po drugiej stronie należy się adwokatowi za każdego uczestnika sporu, nie wliczając, pierwszego, podwyższenie taryfowego honorarjum za czynności (oddz. A taryfy) o dziesięć procent, jednak nigdy więcej jak sto procent.

Wynagrodzenie za prace przygotowawcze.

Art. 10.

Wynagrodzenie za odebranie informacji od strony i za informację z aktów mieści się prawidłowo w wynagrodzeniu taryfowem za wygotowanie pisma lub za odbycie audjencji; jeżeli jednak w pewnym danym wypadku informacja zabrała wiele czasu mimo, iż sprawa była prostą, wówczas może Sąd przyznać za informację osobne wynagrodzenie aż do polowy pozycji taryfowej, przypadającej za odnośną czynność.

Za zbadanie faktu doręczenia lub prawomocności załatwień sądowych, za stwierdzenie oznaczenia depozytu sądowego lub hipotecznego oznaczenia nieruchomości, za wywiady w rejestrze handlowym i w rejestrze dla stowarzyszeń, tudzież w rejestrze grabieży i za inne pojedyncze wywiady podobnego rodzaju przyznaje się osobne wynagrodzenie jedynie wówczas, gdy wywiady te nie należą do tych czynności przygotowawczych, które są prawidłowo potrzebne przy załatwianiu spraw, określonych w odnośnej pozycji taryfowej, albo gdy wywiady te musiały być podjęte za pośrednictwem innego adwokata.

Wydatki w gotówce.

Art. 11.

Wydatki na stemple i opłatę pocztową, tudzież inne wydatki w gotówce należy wynagradzać osobno.

Wyższe wynagrodzenie za czynności czysto solicytatorskie.

Art. 12.

Jeżeli jedna z czynności, wymienionych w 9-tej pozycji taryfowej, będzie podjęta przez adwokata lub kandydata adwokackiego, wówczas należy się wynagrodzenie wyższe od tego, które miałoby być przyznane w myśl postanowień taryfy w razie wykonania tej czynności przez funkcjonarjusza kancelaryjnego, nie wpisanego na listą kandydatów adwokackich, jedynie wtedy, gdy są uzna w danym wypadku, iż wykonanie tej czynności przez adwokata względnie kandydata adwokackiego odpowiadało celowi.

Załatwienie kilku czynności w ciągu jednej podróży.

Art. 13.

Jeżeli w ciągu jednej podróży załatwiono dwie lub więcej czynności, wówczas można raz tylko policzyć koszta podróży (10 ta pozycja taryfowa). W takim wypadku należy koszta te rozłożyć odpowiednio na poszczególne czynności.

Wykazy kosztów (rachunki).

Art. 14.

Za zestawienie wykazu kosztów i rachunku należytości dla zastępowanej przez siebie strony nie ma adwokat prawa do wynagrodzenia z wyjątkiem należytości manipulacyjnych (11 ta pozycja taryfy), chyba że wykazy i rachunki te są potrzebne jako załączniki podania sądowego.

Wynagrodzenie w razie wspólnej czynności kilku adwokatów.

Art. 15.

Za czynności, które strona porucza kilku adwokatom wspólnie, otrzyma każdy z nich od zastępowanej przez siebie strony pełne należytości taryfowe za swoje usługi, wyjąwszy, gdy zawarto osobny układ.

Wynagrodzenie adwokata jako pełnomocnika do doręczeń.

Art. 16.

Jeżeli ustanowiono adwokata jedynie pełnomocnikiem do doręczeń, wówczas ma on tylko prawo do należytości manipulacyjnych (11-ta pozycja taryfowa i nast.), powstałych wskutek przesyłania aktów i ewentualnych korespondencji, tudzież do należytości za listy (4-ta pozycja taryfowa.

Wynagrodzenie adwokata we własnej sprawie.

Art. 17.

We własnej sprawia może adwokat żądać od strony przeciwnej, obowiązanej do zwrotu kosztów, tych należytości, które przypadłyby upełnomocnionemu adwokatowi.

Badanie przez sąd potrzeby i trafności każdej poszczególnej pracy. Wynagrodzenie ponad wymiar taryfowy.

Art. 18.

Prawo sędziego do badania potrzeby i trafności poszczególnych prac pozostaje i nadal w mocy. Wynagrodzenie za poszczególne czynności, określone w taryfie, należy wymierzyć w kwocie wyższej od wymiaru taryfowego, jeżeli w pewnym danym wypadku nie zachodzą wymogi .ustawowe co do przeciętnego ocenienia.

Oddzielne pisma i wnioski.

Art. 19.

Oddzielne wynagrodzenie za pisma przyzna się zarówno w postępowaniu spornem jak i egzekucyjnem (zabezpieczającam) tylko o tyle, o ile pism tych nie można było połączyć z innemi pismami albo jeżeli sąd uzna, iż oddzielne ich wniesienie było potrzebne lub przynajmniej odpowiadało celowi; również nie jest dopuszczalne oddzielne wynagradzanie wniosków, które wniesiono na rozprawie ustnej lub które w myśl przepisu ustawy należało wnieść na rozprawie takiej.

Odpisy podań w postępowaniu karnem i niesporne m.

Art. 20.

Jeżeli w postępowaniu karnem lub niespornem policzono należytość za odpisy podań, wówczas można przy badaniu kwestji, czy usługi te odpowiadały celowi, wziąć pod rozwagą także pytanie, czy przez sporządzenie tych odpisów uchroniono stronę, której oddano odpisy, od osobnego wydatku, jakiby w przeciwnym razie musiała ponieść, by dowiedzieć się o treści podania.

Stosowanie taryfy do postępowania przed sądem polubownym.

Art. 21.

Rozporządzenie niniejsze i dołączona do niego taryfa mają obowiązywać także w postępowaniu przed statutowemi sądami polubowne-mi i przed sędziami polubownymi, o ile wogóle można je tam zastosować.

Skrócone wyszczególnianie i przyznawanie kosztów.

Art. 22.

Dla uproszczenia można zarachowywać koszta także przez wyraźne lub milczące powołanie się na wyłożone w sądzie zestawienie czynności i wydatków, przedsiębranych i policzanych prawidłowo w przypadkach prostych i często powtarzających się wraz z taryfowem obliczeniem przypadającego za nie wynagrodzenia, tudzież przez zażądanie zwrotu kosztów w myśl taryfy.

Zestawione naprzód wykazy i obliczenia kosztów muszą być jednakie dla wszystkich oddziałów sądowych z tym samy n zakresem czynności i mogą być wyłożone tylko za zezwoleniem przełożonego sądu.

Początek mocy obowiązującej i postanowienia przejściowe.

Art. 23.

Rozporządzenie niniejsze nabiera mocy obowiązującej w dniu 1 stycznia 1920 r. i wstępuje w miejsce rozporządzenia austr. Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 sierpnia 1917 r. Dz. u. p. austr. № 371 odnośnie do prac adwokatów i kancelarji adwokackich, które uskuteczniane będą począwszy od dnia 1 stycznia 1920 r. Według przepisów tego ostatniego rozporządzenia należy wynagradzać prace adwokatów i kancelarji adwokackich, wykonane przed dniem 1 stycznia 1920 r.

TARYFA. 3

L. pozycji

PRZEDMIOT

Wynagrodzenie dla klasy

I.

II

Zł.

A. Honorarjum za czynności.

1.

Za pisma, wnoszone poza rozprawą ustną lub przesłuchaniem, o ile przedstawiają się jako proste, jako to:

zwykłe doniesienia i uwiadomienia, wnoszone do sądu;

prośby, wnoszone do sądów lub innych władz o udzielenie wyjaśnień potwierdzeń, poświadczeń, odpisów, o dozwolenie przeglądu aktów lub zwrot załączników;

wnioski o ustanowienie kuratora dla strony przeciwnej;

cofnięcie skarg, wniosków lub środków prawnych;

zrzeczenia się;

wypowiedzenia wierzytelności, kontraktów najmu i pełnomocnictw; sprzeciwy w postępowaniu upominawczem,

podania i oświadczenia, odnoszące się do terminów, audjencji, doręczeń, i inne podania i oświadczenia, dotyczące jedynie zewnętrznej formy postępowania;

następnie' w postępowaniu egzekucyjnem:

wnioski na zastanowienia egzekucji (§ 39 I. 6, § 200 I. 3 ord. egz.) ; oświadczenia co do żądania zaspokojenia w gotówce (§ 171 ord. egz.) ; oświadczenia, wyrażające jedynie zgodę na pewien wniosek, jeżeli wartość przedmiotu wynosi:

a)

do 100 zł.

włącznie

3,5

3

b)

ponad

100

zł.

do

200

zł.

"

4,5

4

"

200

"

400

"

d)

"

400

"

600

"

e)

"

600

"

1.000

"

f)

we wszystkich innych wypadkach

11

9,5

2.

I. Za następujące podania, o ile przedstawiają się jako proste skargi, jako to: skargi wekslowe, skargi z tytułu pożyczki, skargi kupców i przemysłowców o zapłatę za dostarczane towary i wykonane roboty, skargi o zapłatę wynagrodzenia, o zapłatę umówionych czynszów najmu lub dzierżawy, skargi (zarzuty, sprzeciwy) w toku postępowania egzekucyjnego lub zabezpieczającego i z powodu takiego postępowania; zgłoszenia wierzytelności z weksli, pożyczek, z tytułu dostawy towarów, wykonania pracy lub świadczenia usług, z kontraktów najmu lub dzierżawy i t. p. wnoszone w postępowaniu konkursowem;

prośby o wydanie warunkowego nakazu zapłaty, w postępowaniu upominawczem; wnioski co do odebrania lub oddania przedmiotu najmu lub dzierżawy;

wnioski co do zwrotu kosztów niezależnie od wyniku sporu lub z powodu cofnięcia odwołania;

prośby o wdrożenie postępowania amortyzacyjnego; wnioski egzekucyjne (na zabezpieczenie):

co do zajęcia i przechowania ruchomych rzeczy zmysłowych, tudzież ich sprzedaży lub innego sposobu spieniężenia; <

co do przymusowego ustanowienia prawa zastawu na nieruchomościach o ile one nie są zapisane w księdze gruntowej;

co do zajęcia wierzytelności pieniężnych wraz z poleceniem, wystosowanem do dłużnika trzeciego, by złożył oświadczenie w myśl § 301 org. egz.;

co do przekazania zajętych wierzytelności pieniężnych; co do zajęcia innych praw majątkowych;

co do wydania lub oświadczenia ruchomości, co do oddania lub opróżnienia nieruchomości; inne wnioski rzeczowe w toku postępowania egzekucyjnego;

wnioski co do złożenia lub wydania.

II. Za następujące audjencje pod warunkiem, iż nie przychodzi do rozprawy ani do rozstrząsania sprawy, zarządzonego z urzędu:

pierwsze audjencje także wówczas, gdy zapada wyrok na podstawie uznania lub wyrok zaoczny, albo gdy zawartą zostaje ugoda lub zgłoszone zostają zarzuty;

audjencje, na których odbywa się jedynie przesłuchanie stron;

audjencje, na których ma być złożona przysięga, objęta ugodą lub nałożona na stronę, albo przysięga wyjawienia;

audjencje odroczone na wniosek lub z urzędu;

jeżeli wartość przedmiotu (sprawy spornej, wierzytelności, przedmiotu złożenia i t. d.) wynosi:

a)

do

100

zł.

włącznie

4

b)

ponad

100

"

do

200

zł.

"

6

5,5

c)

"

200

"

400

"

7,5

7

d)

"

400

"

600

"

8,5

8

e)

"

600

"

1.000

"

10,5

9,5

f)

"

1.000

"

za każdy 1000 zł. więcej o

2

1,5

nigdy jednak więcej jak.

110

80

Uwagi do 2 pozycji taryfowej.

1. Jeżeli zachodzi jedna ze szczególnych okoliczności §§ 7, 9 lub 11 ordynacji egzekucyjnej, albo jeżeli wniosek egzekucyjny opiera się na zagranicznym tytule egzekucyjnym (§§ 79, 80, 86 ord. egz. i art. XIX u. wpr. do ord. egz.) wówczas podwyższa się wynagrodzenie za wnioski egzekucyjne (na zabezpieczenie) o 25% czyli o czwartą część kwoty taryfowej.

2. W razie połączenia kilku wniosków egzekucyjnych należy się za każdy dalszy wniosek, jeżeli wartość roszczenia lub przedmiotu wynosi:

a)

do 100 zł. włącznie kwota dodatkowa

1,5

b)

do 600 zł. włącznie kwota dodatkowa

3

c)

we wszystkich innych przypadkach kwota dodatkowa

4,5

Zamieszczenie we wniosku dotyczącym zajęcia, następujących wniosków, a to wniosku:

a)

co do przechowania rzeczy zajętych,

b)

co do wydania polecenia w myśl § 301 ord. egz. do dłużnika trzeciego nie uzasadnia powyższej należytości dodatkowej.

3. Uskutecznienie złożenia do księgi pieniężnej należy wynagradzać według 9 pozycji taryfowej, względnie według art. 12 rozporządzenia.

4. Za czas wyczekiwania na audjencje, po upływie półgodzinnego czekania, za każde dalsze chociażby tylko zaczęte pół godziny.

4,5

4

3.

Za wnioski o zarząd przymusowy lub sprzedaż przymusową nieruchomości lub części nieruchomości, bez względu na to czy są one wpisane do księgi publicznej lub nie;

za podania o wpisy hipoteczne, zarówno w toku postępowania egzekucyjnego (zabezpieczającego) jak i poza niem;

jeżeli wartość roszczenia lub przedmiotu wynosi:

a)

do

100

zł.

włącznie

4.5

4

b)

ponad

100

zł.

do

200

zł.

włącznie

75

7

c)

"

200

"

400

"

9

8

d)

"

400

"

600

"

11

9,5

e)

"

600

"

1.000

"

13

10,5

f)

"

1.000

zł.

za każdy 1000 zł. więcej

2

15

nigdy jednak więcej jak

110

80

Uwagi do 3 pozycji taryfowej.

1. Wynagrodzenie za ułożenie warunków licytacyjnych nie jest objęte pozycją taryfową.

1

2. Postanowienia uwag 1 i 2 do pozycji taryfowej 2 wchodzą w zastosowanie.

4.

Za ułożenie, podpisanie i wysłanie listów upominających lub innych zwykłych listów w interesach:

jeżeli wartość przedmiotu wynosi:

i

a)

do 100 zł.

włącznie

1,25

b)

ponad 100 zł. do 600 zł.

"

2

c)

we wszystkich innych wypadkach

3

2,5

5.

Za ułożenie, odpisanie i wysłanie wezwań do stawienia się w kancelarji adwokata

1

0,75

6.

Za wygotowanie pełnomocnictwa adwokackiego

1,25

1.25

7.

I. Za odebranie, wpisanie do ' ksiąg, przechowanie, zarachowanie i wydanie pieniędzy lub papierów wartościowych, tudzież książek do kas oszczędności i kas zaliczkowych (wraz z wygotowaniem potwierdzenia odbioru) według wartości, istniejącej w dniu odbioru przez adwokata:

a)

przy kwotach do 2.000 zł. włącznie.

¼%

nigdy jednak mniej jak

0,75

b)

przy kwotach ponad 2.000 zł. od kwoty przenoszącej 2.000 zł.

¹/₁₀%

II. Jeżeli odbiór lub wydanie nie mogło być uskutecznione ani w kancelarji adwokata, ani też przez pocztę, należy się za udanie na miejsce złożenia lub odbioru:

a)

przy

kwotach

do 100

zł.

włącznie

2

1.5

b)

"

ponad

100

zł.

do

600

zł.

"

3

2,5

c)

"

600

"

1.000

"

4,5

d)

we wszystkich innych wypadkach

7,5

7

"

Uwaga do 7 pozycji taryfowej.

1

Ta pozycja taryfowa nie stosuje się do zawiadywania wekslami i skryptami dłużnemi, tudzież należytościami świadków i rzeczoznawców, należytościami za doręczenia i t. p.

8.

Za zwykle omówienia sprawy, trwające najwyżej kwadrans, za które jednak nie można uważać krótkich wyjaśnień o stanie sprawy, będącej w toku

4

3,5

9.

Za przedsięwzięcie poza kancelarją adwokacką czynności w postępowaniu sądowem, które bywają zwyczajnie załatwiane przez funkcjonariusza kancelaryjnego, nie wciągniętego na listę kandydatów adwokackich wraz ze stratą czasu, o ile wogóle należy się za to osobne wynagrodzenie w myśl § 10 rozporządzenia i o ile taryfa nie zawiera w tym względzie osobnych postanowień, w szczególności za wywiady w księdze gruntowej lub inne wywiady w sądzie (kancelarji sądowej), u władzy podatkowej lub innej władzy, za interwencje przy wykonaniu czynności egzekucyjnych (zabezpieczających) i t. p.

za cały czas nieobecności, spowodowanej czynnością:

a)

aż do użycia w tym celu pół godziny.

2,5

2

b)

za każde dalsze chociażby tylko rozpoczęte pół godziny

2

1,5

B. Koszta podróży i należytości z powodu odległości.

10.

W razie podjęcia czynności w postępowaniu sądowem poza kancelarją adwokacką w miejscu, oddalonem od miejsca zamieszkania adwokata więcej jak o dwa kilometry, oprócz wynagrodzenia należnego za samo wykonanie czynności:

a)

jako należytość za podróż (przewóz) w szczególności:

aa)

jeżeli można odbyć podróż koleją żelazną (okrętem parowym), zwrot należytóści za przejazd koleją żelazną (okrętem parowym), a jeżeli miejsce zamieszkania adwokata lub miejsce wykonania czynności jest' oddalone od stacji kolei żelaznych (okrętu parowego), o więcej niż dwa kilometry, zwrot należytości za powóz do stacji, a względnie do miejsca wykonania czynności i napowrót;

bb)

jeżeli wogóle nie można odbyć podróży koleją żelazną (okrętem parowym), lub gdyby podróż taka wymagała znacznej straty czasu, zwrot należytości za powóz aż do miejsca wykonania czynności i napowrót;

cc)

jeżeli i o ile nie można jechać a droga, która ma być przebyta, wynosi więcej niż dwa kilometry, wynagrodzenie za drogę tam i napowrót.

α)

w takich razach należy się: adwokatowi 1 klasa na kolejach żelaznych (i okrętach parowych), powóz parokonny, a za każde chociażby tylko zaczęte pól godziny drogi, przebyte bez użycia powozu wynagrodzenie w kwocie

2,5

2.5

β)

kandydatowi adwokackiemu 11 klasa na kolejach żelaznych, (I klasa na okrętach parowych), powóz jednokonny, a za każde chociażby tylko zaczęte pół godziny drogi, przebyte bez użycia powozu, wynagrodzenie w kwocie

2

γ)

innemu funkcjonarjuszowi III klasa na kolejach żelaznych (II na okrętach parowych), użycie komunikacji pocztowych, tramwajowych i omnibusowych, a w ich braku powozu, jednokonnego, za każde zaś chociażby tylko zaczęte pół godziny drogi, przebyte bez użycia powozu, wynagrodzenie w kwocie

1,5

Uwagi do a, ot, |3 i f tej pozycji taryfowej.

W tych miejscach i okolicach, w których nie można dostać powozów jednokonnych lub w których powozy takie nie są używane, należy się, powóz parokonny zamiast jednokonnego

b)

jako wyżywne:

jeżeli nieobecność trwa najmniej 6 godzin, za każdy dzień, w którym warunek ten zachodzi:

aa)

adwokatowi

7

bb)

kandydatowi adwokackiemu

4,5

cc)

innemu funkcjonarjuszowi

3,5

c)

jako noclegowe:

jeżeli trzeba przenocować poza miejscem zamieszkania adwokata, za każdą noc:

aa)

adwokatowi

7

'7

bb)

kandydatowi adwokackiemu

4.5

4,5

cc)

innemu funkcjonarjuszowi

3,5

d)

jako należytość za stratę czasu, o ile w myśl 9 poz. taryfowej nie należy się wynagrodzenie za czynność łącznie ze stratą czasu, za każdą godzinę pracy (uw. 3), spędzoną w podróży lub w miejscu podjęcia czynności, prócz czasu potrzebnego na wykonanie samej czynności, licząc godzinę rozpoczętą za cała:

aa)

adwokatowi

8

bb)

kandydatowi adwokackiemu

4

c)

odszkodowanie za czas, spędzony poza godzinami pracy (uw. 3) w drodze do miejsca wykonania czynności lub z powrotem, i to za godzinę, licząc godzinę rozpoczętą za całą:

aa)

adwokatowi

2,5

bb)

kandydatowi adwokackiemu

1,5

Uwagi do 10 pozycji taryfowej.

1. Jeżeli strona sama dostarczyła powozu, wówczas odpada prawo do żądania wynagrodzenia odnośnej należytości za powóz.

2. Jeżeli w razie użycia kolei żelaznej lub okrętu parowego miejsce zamieszkania adwokata lub miejsce podjęcia czynności nie jest od odnośnej stacji dalej oddalone, jak dwa kilometry, wówczas zależy od uznania sądu, czy należy w danym wypadku ze względu na wielkość oddalenia i zachodzące stosunki komunikacyjne przyznać wogóle i w jakiej wysokości należytość za udanie się na stację względnie na miejsce wykonania czynności i z powrotem.

To samo ma zastosowanie wówczas, jeżeli przestrzeń drogi, na której nie można użyć pojazdu, wynosi dwa kilometry lub mniej.

3. Za czas pracy uważa się godziny od 9 godziny przed południem do 6 godziny po południu.

C. Należytości manipulacyjne.

11

Za przepisanie pism i załączników wraz z kolacjonowaniem i instruowaniem, tudzież dostarczaniem materjałów pisarskich za każdą stronę, obejmującą conajmniej 25 wierszy, licząc stronę za całą bez względu na to, czy powielenie pism uskutecznia się pismem ręcznem lub drogą mechaniczną albo przy użyciu druków, jeżeli wartość przedmiotu wynosi:

a)

do 100 zł. włącznie

0,25

b)

ponad 100 zł.

0,5

Jeżeli sporządza się odpisy w wielkim formacie lub odpisy rachunków, tabel lub wykazów, składających się przeważnie z cyfr, za każdą chociażby tylko zaczętą stronę

0,75

12.

Za nadanie na pocztę albo w urzędzie telegraficznym lub wniesienie do władz, tudzież za podjęcie recepisów zwrotnych od każdego aktu.

0,25

Uwag a-do 12 pozycji taryfowej.

W razie wniesienia pisemnych podań do sądu drogą telegraficzną należy oprócz taryfowego wynagrodzenia za podanie i za nadanie telegramu zwrócić należytość, przypadającą za telegram, jako wydatek w gotówce; za pisma, obejmujące powtórzenie tych podań, przypadają jedynie należytości manipulacyjne.

13.

Za zrealizowanie na poczcie przekazu pocztowego lub przekazu pocztowej kasy oszczędności, albo za wpłaty uskuteczniane za pomocą przekazu pocztowego, poświadczenia złożenia lub czeku za każdy poszczególny wypadek pod warunkiem, iż kwota przekazana, lub przypadająca do zapłaty dosięga 2 zł.

0,4

14.

Za zanotowanie terminu ustawowego lub sędziowskiego albo audjencji i za potrzebne przytem przejrzenie pism doręczonych lub nadesłanych.

0,3

Nowa taryfa adwokacka dla b. zaboru austrjackiego.

Dz.U.1920.1.1

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 9 grudnia 1919 r.

dotyczące nowej taryfy adwokackiej dla b. zaboru austrjackiego.

Nowa taryfa adwokacka dla b. zaboru austrjackiego.

Dz.U.1920.1.1

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 9 grudnia 1919 r. dotyczące nowej taryfy adwokackiej dla b. zaboru austrjackiego.

Dokumenty powiązane

Akty prawne liczba obiektów na liście: (4)

Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (3)

Akty uchylające liczba obiektów na liście: (1)

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 9 grudnia 1919 r.

dotyczące nowej taryfy adwokackiej dla b. zaboru austrjackiego.