Art. 2. - Norwegia-Polska. Umowa o wzajemnej ochronie informacji niejawnych. Warszawa.2007.02.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2008.22.132

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 stycznia 2008 r.

ARTYKUŁ  2

DEFINICJE

W rozumieniu niniejszej Umowy:

1) "informacje niejawne" - oznaczają wszelkie informacje niezależnie od formy, nośnika i sposobu ich utrwalenia oraz przedmioty lub dowolne ich części, które wymagają ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem;

2) "właściwe organy bezpieczeństwa" - oznaczają organy państwowe, właściwe w sferze ochrony informacji niejawnych, wskazane w artykule 4;

3) "uprawnione podmioty" - oznaczają osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne, właściwe do przekazywania, otrzymywania, przechowywania, ochrony i wykorzystywania informacji niejawnych zgodnie z prawem krajowym swojej Strony, w tym także właściwe organy bezpieczeństwa;

4) "kontrakt niejawny" - oznacza umowę regulującą wzajemne prawa i obowiązki między zawierającymi ją podmiotami, której realizacja wiąże się z dostępem do informacji niejawnych, bądź ich wytwarzaniem;

5) "kontrahent" - oznacza osobę fizyczną, osobą prawną lub jednostkę organizacyjną, która posiada zdolność prawną do zawierania umów;

6) "zamawiający" - oznacza podmiot, który zamierza zawrzeć lub zawiera kontrakt niejawny na terytorium Państwa drugiej Strony;

7) "need-to-know" - oznacza, że informacje niejawne mogą być udostępniane tylko tym osobom, które posiadają potwierdzoną potrzebą uzyskania wiedzy na temat lub posiadania takich informacji w celu wykonania swoich zadań służbowych lub zawodowych;

8) "naruszenie bezpieczeństwa" - oznacza czynność lub jej zaniechanie, sprzeczne z postanowieniami prawa krajowego, których wynikiem może być zagrożenie lub narażenie na szwank informacji niejawnych;

9) "poświadczenie bezpieczeństwa" - oznacza oświadczenie właściwego organu bezpieczeństwa lub innego podmiotu uprawnionego zgodnie z postanowieniami prawa krajowego Strony, że osoba fizyczna jest uprawniona do dostępu do informacji niejawnych.