Norwegia-Polska. Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Oslo.1977.05.24.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1979.27.157

Akt obowiązujący

Wersja od: 25 maja 2010 r.

UMOWA

między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. ^*

podpisana w Oslo dnia 24 maja 1977 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 24 maja 1977 roku została podpisana w Oslo Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludoweja Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rząd Królestwa Norwegii, powodowane chęcią dalszego rozwijania i ułatwiania wzajemnych stosunków gospodarczych, postanowiły zawrzeć Umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku i uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Zakres podmiotowy.

Niniejsza umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.

Artykuł  2

Podatki, których dotyczy Umowa.

1. Niniejsza umowa dotyczy - bez względu na sposób poboru - podatków od dochodu i majątku, które pobiera się na rzecz jednego z obu Umawiających się Państw, jego jednostek terytorialnych lub władz lokalnych.

2. Za podatki od dochodu i majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, jak również podatki od przyrostu majątku.

3. Do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy Umowa, należą:

a) w Polsce:

1) podatek dochodowy,

2) podatek od wynagrodzeń i

3) podatek wyrównawczy (podatek wyrównawczy do podatku dochodowego albo podatku od wynagrodzeń),

(zwane dalej "podatkami polskimi")

b) w Norwegii:

1) ogólnokrajowe, regionalne i komunalne podatki dochodowe, włączając podatek specjalny od dochodu z eksploatacji i transportu ropy naftowej,

2) ogólnokrajowe i komunalne podatki majątkowe,

3) ogólnokrajowe opłaty od zysków osiąganych przez artystów nie mających miejsca zamieszkania w Norwegii i

4) podatek marynarski,

(zwane dalej "podatkami norweskimi").

4. Niniejsza umowa będzie miała także zastosowanie do wszystkich podatków tego samego lub podobnego rodzaju, które będą pobierane obok istniejących podatków lub zamiast nich.

Artykuł  3

Ogólne definicje.

1. W rozumieniu Umowy, jeżeli z jej treści wynika inaczej:

a) określenia "Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznaczają odpowiednio Polską Rzeczpospolitą Ludową lub Królestwo Norwegii,

b) określenie "osoba" obejmuje osobę fizyczną, spółkę i każde inne zrzeszenie osób,

c) określenie "spółka" oznacza osobę prawną lub jednostkę prawną, którą dla celów podatkowych traktyje się jako osobę prawną,

d) określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie albo przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie,

e) określenie "obywatele" oznacza wszelkie osoby fizyczne mające obywatelstwo Umawiającego się Państwa oraz wszelkie osoby prawne, spółki jawne i zrzeszenia lub inne jednostki wywodzące swój status lub utworzone na podstawie obowiązującego ustawodawstwa Umawiającego się Państwa,

f) przez "komunikację międzynarodową" rozumie się wszelki transport wykonywany przez statek, samolot, pojazd szynowy lub drogowy, użytkowany przez przedsiębiorstwo, które ma miejsce faktycznego zarządu w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem wypadków, gdy statek, samolot lub pojazd jest wykorzystywany tylko w ruchu między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie,

g) określenie "właściwa władza" oznacza:

i) w Polsce - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela,

ii) w Norwegii - Ministra Finansów i Ceł lub jego upoważnionego przedstawiciela

2. Przy stosowaniu postanowień niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej, każde określenie, o ile nie zostało w inny sposób zdefiniowane, ma takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Umawiającego się Państwa w zakresie podatków, które są przedmiotem niniejszej umowy.

Artykuł  4

Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę albo inne kryteria o podobnym charakterze.

2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wtedy jej sytuacja jest określana zgodnie z następującymi zasadami:

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem,

d) jeżeli sytuacji tej osoby nie można określić zgodnie z postanowieniami litery c), właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, uważa się ją za mającą siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.

Artykuł  5

Zakład.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa.

2. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

a) miejsce zarządu,

b) filię,

c) biuro,

d) zakład fabryczny,

e) warsztat,

f) kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

g) budowę albo montaż, które trwają przez okres dłuższy niż 18 miesięcy.

3. Określenie "zakład" nie będzie uważane za obejmujące:

a) placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa,

b) zapasy dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania,

c) zapasy dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,

d) stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstwa,

e) stałe placówki utrzymywane przez przedsiębiorstwo wyłącznie w celu reklamy, dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze dla przedsiębiorstwa.

4. Osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu postanowień ustępu 5, działająca w Umawiającym się Państwie na rzecz przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa będzie uważana za mającą status zakładu w tym pierwszym Państwie, jeżeli ta osoba ma pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo w tym Państwie zwykle wykonuje, chyba że jej działalność ogranicza się tylko do zakupu dla przedsiębiorstwa dóbr lub towarów.

5. Nie będzie się uważać przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa za posiadające zakład w drugim Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje tam czynności przez maklera, komisanta albo innego niezależnego przedstawiciela, jeżeli te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

6. Sam fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę mającą siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, albo która prowadzi swoją działalność w tym drugim Państwie przez posiadany tam zakład albo w inny sposób, nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

Artykuł  6

Dochody z nieruchomości.

1. Dochody z majątku nieruchomego, włączając dochody z eksploatacji gospodarstw rolnych i leśnych, mogą być opodatkowane w tym Uwawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

2. Określenie "majątek nieruchomy" rozumie się według prawa Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym wypadku przynależność do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji albo prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych bogactw naturalnych. Statki, barki, pojazdy szynowe i drogowe oraz samoloty nie stanowią majątku nieruchomego.

3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodów z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

4. Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

Artykuł  7

Zyski z przedsiębiorstw.

1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu przez przedsiębiorstwo, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym państwie, w którym zakład jest położony, czy gdzie indziej. Jednakże żadne postanowienie niniejszego ustępu nie upoważnia do dokonania odliczenia nakładów, które nie podlegałyby odliczeniu, gdyby zakład ten był oddzielnym przedsiębiorstwem.

4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zgodnie z prawem tego Państwa zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku podlegającego opodatkowaniu według zwykle stosowanego podziału; sposób zastosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami mniejszego artykułu.

5. Nie można przypisać zakładowi zysku z tytułu zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.

6. Przy stosowaniu poprzednich ustępów ustalanie zysków zakładu będzie dokonywane każdego roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej.

7. Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszone przez postanowienia niniejszego artykułu.

Artykuł  8

Transport międzynarodowy.

1. Zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków lub samolotów podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

2. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa zajmującego się transportem w komunikacji morskiej znajduje się na pokładzie statku, uważa się, że znajduje się ono w tym Umawiającym się Państwie, w którym leży port macierzysty statku, a jeżeli nie ma on portu macierzystego - w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba eksploatująca statek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

3. Zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej pojazdów szynowych lub drogowych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

4. Postanowienia ustępów 1 i 3 będą uważane za obejmujące:

a) zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej wydzierżawionych statków, samolotów, pojazdów szynowych lub drogowych,

b) zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej:

i) kontenerów w transporcie morskim, kolejowym, drogowym oraz lotniczym,

ii) barek stosowanych w systemie LASH (lighters aboard ship system) lub

iii) każdego innego sprzętu pozostającego w związku z transportem statkami, samolotami lub pojazdami szynowymi i drogowymi, niezależnie od tego, czy sprzęt ten stanowi własność przedsiębiorstwa, czy został wydzierżawiony przez przedsiębiorstwo,

c) zyski pochodzące z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.

Artykuł  9

Przedsiębiorstwa powiązane.

Jeżeli:

a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa albo

b) te same osoby bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu, kontroli lub kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa

i w jednym i w drugim wypadku między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki, które różnią się od warunków, które by ustaliły między sobą niezależne przedsiębiorstwa, wówczas zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

Artykuł  10

Dywidendy.

1. Dywidendy, które płaci spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Dywidendy te mogą być jednak również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę; podatek ten nie może jednak przekroczyć:

a) 5% kwoty dywidendy brutto, jeżeli odbiorca jest spółką (z wyłączeniem współudziału) rozporządzającą bezpośrednio co najmniej 25% kapitału spółki wypłacającej dywidendy,

b) 15% kwoty dywidendy brutto we wszystkich innych wypadkach.

Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki, mającego związek z zyskami, z których dywidendy są wypłacane.

3. Użyte w niniejszym artykule określenie "dywidendy" oznacza wpływy z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach, z wyjątkiem wierzytelności, jak również wpływy pochodzące z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak wpływy z akcji, zgodnie z prawem podatkowym Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę.

4. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada zakład w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki płacącej dywidendy, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód za pomocą tam położonej placówki i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, jest rzeczywiście związany z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim wypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

5. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend, które ta spółka płaci osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w tym drugim Państwie, ani też obciążać zysku spółki podatkiem od nie wydzielonego zysku, nawet kiedy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w tym drugim Państwie.

Artykuł  11

Odsetki.

1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w tym drugim Państwie.

2. Użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochody od publicznych pożyczek, skryptów dłużnych, zarówno zabezpieczonych jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego, oraz inne dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, jak też wszelkie inne dochody, które według prawa podatkowego Państwa, z którego pochodzą, zrównane są z dochodami z pożyczek.

3. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się, jeżeli odbiorca odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie posiada zakład w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą odsetki, lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód za pomocą położonej tam stałej placówki i jeżeli wierzytelności, na których zaspokojenie są płacone odsetki, faktycznie należą do tego zakładu lub stałej placówki. W takim wypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

4. Jeżeli między dłużnikiem a wierzycielem lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego zapłacone odsetki przekraczają w stosunku do świadczenia podstawowego kwotę, którą dłużnik i wierzyciel umówiliby bez tych stosunków, wówczas postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatnio wymienionej kwoty. W tym wypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

Artykuł  12

Należności licencyjne.

1. Należności licencyjne pochodzące z Umawiającego się Państwa, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Należności te jednak mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym powstały i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, lecz podatek ten w sposób ustalony nie przekroczy 10% kwoty tych należności.

3. Niezależnie od postanowień ustępu 2 należności licencyjne wypłacane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

4. Użyte w niniejszym artykule określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami dla radia lub telewizji, do patentu, znaku towarowego, rysunku, modelu, planu, tajemnicy lub technologii produkcyjnej albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

5. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca należności licencyjnych, mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada zakład w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód za pomocą położonej tam stałej placówki, a prawa lub majątek, z których tytułu wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście należą do tego zakładu lub stałej placówki. W takim wypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

6. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy dłużnikiem jest to Państwo, jednostka terytorialna lub władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład, w związku z którym powstał obowiązek zapłaty tych należności licencyjnych powstają w tym Umawiającym się Państwie, w którym położony jest zakład.

7. Jeżeli między dłużnikiem a wierzycielem lub między nimi a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego zapłacone opłaty licencyjne, mające związek z użytkowaniem, prawem lub informacją, za które są płacone, przekraczają kwotę, którą dłużnik i wierzyciel umówiliby bez tych stosunków, wówczas postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej ostatnio wymienionej kwoty. W tym wypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa oraz z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

Artykuł  13

Zyski kapitałowe.

1. Zyski pochodzące z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego określonego w artykule 6 ustęp 2 mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

2. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego majątek zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo przynależnego do stałej placówki, którą dysponuje osoba zamieszkała w jednym z Umawiających się Państw w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które zostaną uzyskane przy przeniesieniu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego wymienionego w artykule 23 ustęp 3 mogą być opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek ruchomy podlega opodatkowaniu na mocy wymienionego artykułu.

3. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1 lub 2 będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

4. Postanowienia ustępu 3 nie będą miały wpływu na prawo Umawiającego się Państwa do opodatkowania, zgodnie z jego przepisami prawnymi, zysków z przeniesienia własności akcji w spółce akcyjnej tego Umawiającego się Państwa, w razie gdy są one własnością osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, a mającej poprzednio miejsce zamieszkania w tym pierwszym Umawiającym się Państwie, w ciągu ostatnich pięciu lat przed dniem przeniesienia własności akcji.

Artykuł  14

Wolne zawody.

1. Dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej samodzielnej działalności podobnego rodzaju, będą opodatkowane tylko w Państwie, chyba że dla wykonywania swojej działalności w drugim Umawiającym się Państwie dysponuje ona zwykle stałą placówką. Jeżeli rozporządza ona taką stałą placówką, wówczas dochody mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane tej stałej placówce.

2. Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, techników, inżynierów, architektów, dentystów oraz księgowych.

Artykuł  15

Praca najemna.

1. Z uwzględnieniem postanowień artukułów 16, 18, 19, 20 i 21 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a) odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas roku finansowego i

b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz

c) wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

3. Bwz względu na postanowienia powyższych ustępów wynagrodzenia z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku, samolotu, pojazdu szynowego lub drogowego w komunikacji międzynarodowej mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Artykuł  16

Wynagrodzenia członków rad nadzorczych albo zarządzających.

Wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej albo radzie zarządzającej spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Artykuł  17

Artyści i sportowcy.

1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochody artystów, na przykład artystów scenicznych, filmowych, radiowych lub telewizyjnych, jak też muzyków i sportowców z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności mogą podlegać opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, w którym wykonują oni te czynności.

2. Jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością takiego artysty lub sportowca nie jest wypłacany temu artyście lub sportowcowi, ale innej osobie, dochód taki może być opodatkowany bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dochody z działalności określonej w ustępie 1, wykonywanej w ramach umów kulturalnych zawartych pomiędzy obu Państwami, będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym artysta lub sportowiec ma miejsce zamieszkania.

Artykuł  18

Emerytury i renty.

1. Z uwzględnieniem postanowień ustępu 2 artykułu 19 emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości oraz wszelkie renty wypłacane takiej osobie będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

2. Określenie "renta" oznacza stałą kwotę płaconą okresowo w stałych terminach w ciągu trwania życia lub podczas sprecyzowanego lub możliwego do ustalenia okresu z tytułu zobowiązania do dokonywania płatności w zamian za wpłaty w pieniądzu lub wartościach pieniężnych w równorzędnej i pełnej wysokości.

Artykuł  19

Funkcje publiczne.

1.

a) Wynagrodzenie inne niż emerytura, wypłacane przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, będzie opodatkowane tylko w tym Państwie.

b) Jednakże wynagrodzenie takie będzie opodatkowane tylko w tym drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a osoba otrzymująca takie wynagrodzenie ma miejsce zamieszkania w tym drugim Umawiającym się Państwie oraz osoba ta:

1) jest obywatelem tego Państwa lub

2) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług.

2.

a) Jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną albo władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo lub jego jednostkę terytorialną albo władzę lokalną jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, będzie opodatkowana tylko w tym Państwie.

b) Jednakże takie renty lub emerytury będą opodatkowane tylko w tym drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania.

3. Postanowienia artykułów 15, 16 i 18 mają zastosowanie do wynagrodzeń, rent lub emerytur, mających związek z usługami świadczonymi w związku z działalnością zarobkową jednego z Umawiających się Państw, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej.

Artykuł  20

Studenci.

1. Student lub praktykant, który przebywa w Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu studiów lub kształcenia się, a który ma lub bezpośrednio przedtem miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, będzie zwolniony od opodatkowania w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli chodzi o płatności otrzymywane na jego utrzymanie, studia lub kształcenie się, jeżeli płatności te pochodzą ze źródeł spoza tego pierwszego Państwa.

2. Osoba fizyczna, która będąc studentem uniwersytetu lub innej placówki uznanej za oświatową w Umawiającym się Państwie jest zatrudniona w tym Umawiającym się Państwie, w którym nie ma miejsca zamieszkania, przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 100 dni w danym roku finansowym, nie będzie podlegała opodatkowaniu z tytułu osiągniętego wynagrodzenia w tym Umawiającym się Państwie, w którym jest zatrudniona, jeżeli:

a) zatrudnienie jest ściśle związane z jego kierunkiem studiów lub praktyki naukowej oraz

b) osoba ta nie miała bezpośrednio przed rozpoczęciem studiów na uniwersytecie lub placówce naukowej w uprzednio wspomnianym Umawiającym się Państwie miejsca zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym jest zatrudniona.

Artykuł  21

Nauczyciele.

1. Profesor lub nauczyciel, który przebywa w Umawiającym się Państwie w celu nauczania lub prowadzenia prac badawczych na uniwersytecie, w szkole pomaturalnej, szkole albo innej placówce oświatowej w tym Umawiającym się Państwie przez okres nie przekraczający dwóch lat i który ma albo bezpośrednio przed powyższym okresem miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, będzie zwolniony od podatku w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie od jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu takiego nauczania lub prowadzenia prac badawczych.

2. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się do dochodów uzyskiwanych z prac badawczych, jeżeli takie prace badawcze są podejmowane nie w interesie publicznym, ale głównie dla prywatnej korzyści określonej osoby lub określonych osób.

Artykuł  22

Inne dochody.

1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

2. Postanowienia ustępu 1 nie będą miały zastosowania, jeżeli osoba osiągająca dochód, mając miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód, wykorzystując położoną tam stałą placówkę, a prawa lub majątek, w związku z którymi osiągany jest dochód, są rzeczywiście związane z takim zakładem lub stałą placówką. W takim wypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Artykuł  23

Opodatkowanie majątku.

1. Majątek nieruchomy określony w artykule 6 ustęp 2 może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym jest położony.

2. Majątek ruchomy, stanowiący część majątku zakładu danego przedsiębiorstwa albo należący do stałej placówki służącej do wykonywania wolnego zawodu, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się zakład lub stała placówka.

3. Statki, samoloty i pojazdy szynowe albo drogowe, eksploatowane w komunikacji międzynarodowej, jak też majątek ruchomy służący do ich eksploatacji, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, które zgodnie z artykułem 8 ma prawo opodatkowania dochodów z tej eksploatacji.

4. Wszelkie inne części majątku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

Artykuł  24 ¹

Unikanie podwójnego opodatkowania.

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni, stosownie do postanowień ustępu 2, taki dochód lub majątek spod opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby stosować stopę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód lub majątek nie podlegał takiemu zwolnieniu.

2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10 i 12 może być opodatkowany w Norwegii, Polska zezwoli, aby od podatku od dochodu tej osoby odjęta została kwota równa wielkości podatku obliczonego przed dokonaniem odjęcia, która przypadałaby od dochodu osiągniętego w Norwegii. Odjęta kwota nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odjęcia, która przypadałaby od dochodu osiągniętego w Norwegii.

3. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Norwegii osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Polsce, Norwegia zezwoli, aby od podatku od dochodu lub majątku tej osoby odjęta została kwota równa wysokości podatku zapłaconego w Polsce. Odjęta kwota nie może jednak przekroczyć tej części norweskiego podatku obliczonego przed dokonaniem odjęcia, która przypadałyby od dochodu osiągniętego lub majątku posiadanego w Polsce.

Artykuł  25

Równe traktowanie.

1. Obywatele Umawiającego się Państwa, niezależnie od tego, czy mają miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw, nie będą poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe od tych, którym są lub mogą być poddani obywatele tego drugiego Państwa znajdujący się w takiej samej sytuacji.

2. Opodatkowanie z placówki, którą posiada przedsiębiorstwo bądź osoba fizyczna mająca stałe miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w drugim Umawiającym się Państwie, nie będzie w drugim Państwie bardziej niekorzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstwa lub osób drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność.

Postanowienia tego nie należy rozumieć w ten sposób, że zobowiązuje ono Umawiające się Państwo do przyznania osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie zwolnień podatkowych, udogodnień i obniżek z uwagi na stan cywilny i rodzinny czy inną sytuację osobistą, które przyznaje osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium. Postanowienie to nie zobowiązuje także do udzielania w jednym z Umawiających się Państw jakiegokolwiek zwolnienia podatkowego w związku z dywidendami lub innymi należnościami wypłacanymi spółce, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Postanowienia niniejszego ustępu nie wykluczają prawa Umawiającego się Państwa do nałożenia - zgodnie z wewnętrznym ustawodawstwem tego państwa - podatku od dochodu uzyskiwanego przez zakład, jeżeli zakład ten należy do spółki akcyjnej lub podobnej spółki w drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże opodatkowanie to będzie odpowiadać opodatkowaniu stosowanemu wobec spółek mających siedzibę w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli zakład ten należy do spółki akcyjnej lub podobnej spółki w drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże opodatkowanie to będzie odpowiadać opodatkowaniu stosowanemu wobec spółek akcyjnych lub podobnych spółek mających siedzibę w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli chodzi o nie wydzielone zyski tych spółek.

3. Z wyjątkiem wypadku stosowania postanowień artykułu 9, artykułu 11 ustęp 4 lub artykułu 12 ustęp 6 odsetki, należności licencyjne i inne płatności ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy określaniu zysków tego przedsiębiorstwa, podlegających opodatkowaniu na takich samych warunkach, jakby były płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Państwie. Również długi przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, są odliczane przy określaniu majątku na takich samych warunkach, jakby były one zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym Państwie.

4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których majątek w całości lub części, bezpośrednio lub pośrednio należy do osoby lub osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie lub jest przez nie kontrolowany, nie będą w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane podobne przedsiębiorstwa pierwszego Państwa.

5. Stwierdza się. że zróżnicowane pobieranie podatków od dochodu, zysku i majątku, które jest przewidziane w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dla przedsiębiorstw uspołecznionych, nie narusza postanowień niniejszego artykułu.

6. Postanowienia niniejszego artykułu nie mogą być rozumiane jako zobowiązujące Norwegię do przyznania obywatelom Polski nie będącym obywatelami Norwegii szczególnych zniżek podatkowych, które są przyznawane zgodnie z rozdziałem 22 norweskiej ustawy podatkowej obywatelom Norwegii i osobom fizycznym urodzonym w Norwegii z rodziców mających obywatelstwo norweskie.

Artykuł  26

Procedura wzajemnego porozumiewania się.

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zdania, że działania podjęte przez Państwo lub oba Umawiające się Państwa pociągają za sobą lub pociągną za sobą opodatkowanie, które nie odpowiada niniejszej umowie, wówczas może ona bez ujmy dla środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, w którym ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, albo jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 25 ustęp 1 - właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o działaniu pociągającym za sobą podwyższenie opodatkowania niezgodnie z Umową.

2. Jeżeli ta właściwa władza uzna zarzut za uzasadniony, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, wówczas poczyni ona starania, ażeby sprawę tę uregulować we wzajemnym porozumieniu z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, tak ażeby uniknąć opodatkowania niezgodnego z niniejszą umową. Każde osiągnięte porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających się Państw.

3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby we wzajemnym porozumieniu usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub stosowaniu umowy. Mogą one również wspólnie uzgodnić, w jaki sposób można zapobiec podwójnemu opodatkowaniu w wypadkach, które nie są uregulowane w umowie.

4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w celu osiągnięcia porozumienia wskazanego w poprzednich ustępach porozumiewać się ze sobą bezpośrednio. Jeżeli uzna się, że ustna wymiana poglądów ułatwi porozumienie, może ona mieć miejsce w łonie Komisji złożonej z przedstawicieli właściwych władz Umawiających się Państw.

Artykuł  27

Wymiana informacji.

1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje konieczne do wykonywania niniejszej umowy, a także informacje dotyczące prawa wewnętrznego Umawiających się Państw co do podatków objętych niniejszą umową w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, które one przewidują, jest zgodne z Umową. Wymienione informacje będą stanowiły tajemnicę i będą mogły być udzielane tylko osobom lub władzom (w tym również sądom albo organom administracyjnym) zajmującym się ustalaniem, poborem lub ściąganiem podatków wymienionych w niniejszej umowie albo postępowaniem, wnioskami i środkami odwoławczymi w sprawach podatkowych.

2. Ustęp 1 nie może być w żadnym wypadku interpretowany tak, jak gdyby zobowiązywał on jedno z Umawiających się Państw do:

a) stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego albo drugiego Umawiającego się Państwa,

b) udzielania danych, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa,

c) przekazywania informacji, które ujawniałyby tajemnicę handlową, przemysłową lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstwa lub których udzielanie sprzeciwiałoby się porządkowi publicznemu (ordre public).

Artykuł  28

Pracownicy dyplomatyczni i konsularni.

Przepisy niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących pracownikom dyplomatycznym lub konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Artykuł  29

Zakres terytorialny i jego rozszerzenie.

1. W rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej:

1) określenie "Polska" oznacza Polską Rzeczpospolitą Ludową, włączając, kiedy jest użyte w znaczeniu geograficznym, jej morze terytorialne oraz dno morskie i podglebie obszarów podmorskich przyległych do morza terytorialnego, nad którym Polska, zgodnie z prawem międzynarodowym, sprawuje suwerenną władzę w celu badania tych obszarów i eksploatacji ich zasobów naturalnych,

2) określenie "Norwegia" oznacza Królestwo Norwegii, włączając, kiedy jest użyte w znaczeniu geograficznym, jej morze terytorialne oraz dno morskie i podglebie obszarów podmorskich przyległych do morza terytorialnego, nad którym Norwegia, zgodnie z prawem międzynarodowym, sprawuje suwerenną władzę w celu badania tych obszarów i eksploatacji ich zasobów naturalnych; określenie to nie obejmuje jednak Spitzbergenu, Jan Mayen i pozaeuropejskich terenów podległych Norwegii.

2. Niniejsza umowa może być rozszerzona, w całości lub ze zmianami, na każde terytorium, które jest na mocy postanowień niniejszego artykułu wyłączone ze stosowania niniejszej umowy i na którym są pobierane podatki zasadniczo zbliżone charakterem do tych, wobec których ma zastosowanie niniejsza umowa. Każde takie rozszerzenie wejdzie w życie w takim terminie i z takimi zmianami oraz warunkami, włączając w to warunki dotyczące wygaśnięcia Umowy, jakie mogą być określone i uzgodnione między Umawiającymi się Państwami w notach wymienionych w drodze dyplomatycznej.

3. Z wyjątkiem wypadku innego uzgodnienia przez oba Umawiające się Państwa wygaśnięcie niniejszej umowy oznacza również zaprzestanie stosowania tej umowy w stosunku do jakiegokolwiek terytorium, które na mocy niniejszego artykułu zostało objęte postanowieniami niniejszej umowy.

Artykuł  30

Wejście w życie.

1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Warszawie.

2. Umowa wejdzie w życie w chwili wymiany dokumentów ratyfikacyjnych i jej postanowienia będą miały zastosowanie do dochodu uzyskanego w dniu 1 stycznia 1976 r. lub uzyskanego po tym dniu oraz do majątku określonego w celach podatkowych w 1977 roku lub po tym roku.

Artykuł  31

Wypowiedzenie.

Umowa niniejsza została zawarta na czas nie określony, jednakże każde z Umawiających się Państw może przekazać drugiemu Umawiającemu się Państwu pisemną notyfikację o wypowiedzeniu w drodze dyplomatycznej, dokonując tej czynności w dniu 30 czerwca lub przed tym dniem w każdym roku kalendarzowym, rozpoczynającym się po upływie pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszej umowy.

W takim wypadku Umowa przestanie obowiązywać w odniesieniu do dochodu uzyskanego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku następującym po roku, w którym przekazano notyfikację o wypowiedzeniu, a w odniesieniu do majątku - do podatku wymierzanego w drugim lub po drugim roku kalendarzowym następującym po roku, w którym przekazano notyfikację.

Na dowód powyższego niżej podpisani należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą umowę i opatrzyli ją pieczęciami.

Sporządzono w Oslo w dniu 24 maja 1977 roku w dwu egzemplarzach w języku angielskim.

PROTOKÓŁ

W chwili podpisywania Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, zawartej w dniu dzisiejszym między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii, niżej podpisani pełnomocnicy uzgodnili, że następujące postanowienia będą stanowiły integralną część Umowy.

I. Do artykułu 8 ustęp 1

Postanowienia ustępu 1 artykułu 8 będą miały zastosowanie do zysków osiągniętych przez wspólne norweskie, duńskie i szwedzkie konsorcjum lotnicze, Skandynawskie Linie Lotnicze (SAS), jednakże tylko w odniesieniu do tej części zysków, która została osiągnięta przez Norweskie Linie Lotnicze S.A. (D.N.L.), norweskiego udziałowca w Skandynawskich Liniach Lotniczych (SAS), proporcjonalnie do udziału w tej organizacji.

II. Do artykułu 10 ustęp 2

Dywidendy wypłacane przez spółkę norweską spółce polskiej (z wyjątkiem spółki jawnej), która kontroluje w sposób bezpośredni lub pośredni co najmniej 25% kapitału spółki norweskiej, mogą być opodatkowane w Norwegii podatkiem nie przekraczającym 15% dywidendy. Niniejsze postanowienie pozostanie w mocy tak długo, jak długo dywidendy wypłacane przez spółkę norweską będą mogły być odjęte od zysków tej spółki wyliczanych jako podstawa opodatkowania norweskim podatkiem ogólnokrajowym.

Bez względu na postanowienia artykułu 10 ustęp 1 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Polsce spółce mającej siedzibę w Norwegii będą zwolnione od podatku w Norwegii w takim stopniu, w jakim dywidendy te byłyby zwolnione od podatku na mocy prawa norweskiego, gdyby obie były spółkami norweskimi.

III. Do artykułu 18 ustęp 2

Bez względu na postanowienia ustępu 1 artykułu 18 wpłaty z tytułu ubezpieczeń społecznych, dokonane w Umawiającym się Państwie zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym pierwszym Państwie.

IV. Do artykułu 24

Umawiające się Państwa zgadzają się, że artykuł 24 będzie zastąpiony, na prośbę Norwegii przekazaną w drodze dyplomatycznej, następującym tekstem, który wejdzie w życie 30 dnia od wymiany not i będzie miał zastosowanie po raz pierwszy:

a) w odniesieniu do podatków od dochodu uzyskanego w dniu 1 stycznia roku następującego po tym, w którym została dokonana wymiana not, lub po tym dniu oraz

b) w odniesieniu do podatków od majątku określanych w drugim roku kalendarzowym następującym po wymianie not lub po tym roku:

"1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni, stosownie do postanowień ustępu 2, taki dochód lub majątek spod opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby stosować stopę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód lub majątek nie podlegał takiemu zwolnieniu.

2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10 i 12 może być opodatkowany w Norwegii, Polska zezwoli, aby od podatku od dochodu tej osoby odjęta została kwota równa wielkości podatku obliczonego przed dokonaniem odjęcia, która przypadałaby od dochodu osiągniętego w Norwegii. Odjęta kwota nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odjęcia, która przypadałaby od dochodu osiągniętego w Norwegii.

3. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Norwegii osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Polsce, Norwegia zezwoli, aby od podatku od dochodu lub majątku tej osoby odjęta została kwota równa wysokości podatku zapłaconego w Polsce. Odjęta kwota nie może jednak przekroczyć tej części norweskiego podatku obliczonego przed dokonaniem odjęcia, która przypadałyby od dochodu osiągniętego lub majątku posiadanego w Polsce".

V. Do artykułu 25 ustęp 4

Użyte w tym artykule określenie "opodatkowanie" oznacza podatki każdego rodzaju i typu, z wyjątkiem polskich opłat meldunkowych i polskich opłat za zezwolenie na otwarcie przedsiębiorstwa.

Na dowód powyższego niżej podpisani, dobrze i w należytej formie upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali Protokół.

Sporządzono w Oslo w dniu 24 maja 1977 roku w dwu egzemplarzach w języku angielskim.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 13 września 1979 r.

^* Z dniem 25 maja 2010 r. nin. umowa przestaje obowiązywać w odniesieniu do podatków, do których ma ona zastosowanie zgodnie z postanowieniami art. 28 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji, podpisane w Warszawie dnia 9 września 2009 r (Dz.U.10.134.899), zgodnie z art. 28 ust. 3 Konwencji zmieniającej.

¹ Art. 24 został zmieniony zgodnie z punktem IV Protokołu do nin. Umowy i w związku z oświadczeniem rządowym z dnia 16 czerwca 2000 r. (Dz.U.00.57.682) z dniem 28 czerwca 2000 r.