Oddział A - Na obszarach m. stoł. Warszawy i województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego. - Normowanie prowizoryczne przepisów o sprzedaży wyrobów tytoniowych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Instrukcja dla sprzedawców wyrobów tytoniowych tudzież dla władz i organów nadzorczych).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.42.285

Akt utracił moc
Wersja od: 20 marca 1925 r.

A.

Na obszarach m. stoł. Warszawy i województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego.

§  20.
1)
Ma obszarze województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego istnieją hurtownie rejonowe prócz nich jednak handlują jeszcze hurtowo tytoniem niektóre sklepy detaliczne. Dotyczy to zwłaszcza większych sklepów tytoniowych w m. sto!. Warszawie, gdzie prócz nich zastępują hurtownie tytoniowe narazie jeszcze związki kupieckie i wprowadzone na próbę hurtownie innego typu.

Rejonowe hurtownie, przydzielone do rządowych. magazynów poborowych obowiązane są wykupywać w wyznaczonych im terminach w całości kontyngenty wyrobów tytoniowych w powyższych magazynach.

Po wykupieniu tego kontyngentu wolno im będzie zakupywać w dowolnych ilościach bez żadnych specjalnych zezwoleń wyroby tytoniowe z jakiejkolwiek fabryki wyrobów tytoniowych - położonej na obszarze Państwa, na odnośnem zamówieniu jednak muszą uzyskać klauzulę rządowego magazynu poborowego, że pobrali w całości przeznaczony dla nich kontyngent rządowy. Na podstawie takiego zamówienia, zaopatrzonego wspomnianą klauzulą, będzie mógł hurtownik pobrać wyroby tytoniowe w którejkolwiek fabryce wyrobów tytoniowych, położonej na obszarze Państwa Polskiego i to prywatnej lub rządowej w dowolnej ilości w miesiącu, w którym kontyngent rządowy już wybrał, albo też w miesiącu następnym.

Fabryce wolno będzie realizować tylko zamówienia odpowiadające powyższym warunkom i w wymienionych wyżej terminach. Sklepy tytoniowe obowiązane są do wykupienia całego przeznaczonego dla nich kontyngentu (pobranego przez hurtownika-w magazynie rządowym) w swych hurtowniach rejonowych. Po wykupieniu tego kontyngentu będą mogły również zakupywać wyroby tytoniowe bezpośrednio:

1)
w rządowym magazynie sprzedaży, do którego przydzieloną jest odnośna hurtownia,
2)
w którejkolwiek prywatnej fabryce wyrobów, tytoniowych położonej na obszarze Państwa,

a to o ile uzyskają na zamówieniu zaświadczenia kompetentnego organu kontroli: skarbowej, że cały przeznaczony dla nich kontyngent (z zakupionych przez hurtownika w magazynie rządowym wyrobów tytoniowych) pobrali ze swej hurtowni rejonowej względnie, że jego rejonowy hurtownik odmówił wy» dania towaru.

Termin zrealizowania zamówienia będzie taki sam jak dla hurtowników.

Nad ścisłem przestrzeganiem powyższych postanowień czuwać będą tak organa kontroli skarbowej, powołane do kontroli hurtowni, względnie sklepów tytoniowych (o każdem nadużyciu winne natychmiast zawiadamiać pisemnie przełożoną władzę) - jak i sarni fabrykanci prywatni, realizujący zamówienia, którzy również odpowiedzialni będą wobec władz skarbowych. Do kontroli w tym względzie fabryk prywatnych powołane są kompetentne organa i władze skarbowe (organa kontrolne i izby skarbowe).

Fabryki i magazyny sprzedaży winny wyroby swe sprzedawać zgłaszającym się u nich hurtownikom rejonowym zawsze za potrąceniem przepisanej prowizji hurtowej i detalicznej bez względu na ilość pobranego towaru i realizować przedewszystkiem ich zamówienia, a to w tym porządku, v/ jakim zamówienia te wpływają. Natomiast zgłaszającym się właścicielom sklepów tytoniowych (detalistom) sprzedawać będą mogły fabryki magazyny sprzedaży za taką sarną prowizją (hurtową i detaliczną) jedynie wtedy jeśli właściciel sklepu tytoniowego kupuje od razu nie mniej jak 100.000 cygar lub 500.000 sztuk papierosów albo 500 kg. tytoniu krajanego.

Nabyte w prywatnych fabrykach wyroby tytoniowe mogą hurtownicy sprzedawać częściowo detalicznie w swoich własnych sklepach tytoniowych (o ile takowe posiadają), częściowo zaś hurtowo przydzielonym do siebie detalistom za ustaloną prowizją detaliczną.

2)
Ponadto na obszarach m. stół. Warszawy I województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego wolno będzie chwilowo tak hurtownikom jak i detalistom sprzedawać zakupione w prywatnych fabrykach wyroby tytoniowe w razie braku zbytu na miejscu (co do hurtowników w razie niemożności sprzedania ich przydzielonym detalistom), także innym koncesjonowanym sprzedawcom na obszarze b. zaboru rosyjskiego.
3)
Na obszarach wymienionych w poprzednim ustąpię izb skarbowych m. stół. Warszawy właściciele sklepów tytoniowych, którzy wykupywać bacą w prywatnych fabrykach względnie w rządowych magazynach sprzedaży przynajmniej raz w miesiącu jednorazowe przynajmniej ilości, od których mają otrzymywać prowizję hurtową (100.000 szt. cygar, 500.000 szt. papierosów lub 500 kg. tytoniu), będą narazie traktowani narówni z hurtownikami, choć nie będzie im wolno używać tytułu i godła hurtownika tytoniowego.

Będą zatem mieli obowiązki hurtowników (prowadzenie ksiąg hurtowych, opłata odpowiednich podatków i t. d.) i będzie im wolno aż do odwołania nabyte w ten sposób towary pozbywać nietylko w swych sklepach detalicznie, ale także za prowizją detaliczną sprzedawać innym detalistom w obrębie b. zaboru rosyjskiego.

§  21. 2
Każde 'przedsiębiorstwo publicznej sprzedaży wyrobów tytoniowych (hurtownia, sklep tytoniowy) na terenie m. stół. Warszawy i województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego, obowiązane jest najdalej w ciągu jednego miesiąca po ogłoszeniu niniejszego rozporządzenia nad wejściem do swego lokalu zamieścić godło państwowe (w czerwonym polu biały orzeł) z zamieszczonym u dołu napisem, podającym rodzaj przedsiębiorstwa, a więc "hurtownia tytoniowa" lub "sklep tytoniowy". Nikomu, kto koncesji opiewającej na takie przedsiębiorstwo nie posiada, nie wolno takiego godła wywieszać.

Jeśli lokal sprzedaży przedsiębiorstwa detalicznego nie posiada osobnego wejścia od ulicy, lecz sprzedaż odbywa się przez okno, wychodzące na ulicę (§ 9), winno wspomniane godło wraz z napisem być zamieszczone nad oknem-okno zaś same (lub jego ćwiartka) musi mieć blaszane lub drewniane drzwiczki, pomalowane w pasy biało-czerwone, przez które to drzwiczki sprzedaż winna się odbywać., Hurtownicy i detaliści winni prowadzić zapiski i księgi w ten sam sposób, jak to przewidziane dla tych przedsiębiorców na obszarze województw: poznańskiego i pomorskiego oraz górnośląskiej części województwa śląskiego (§ 19).

Sprzedaż tytoniu krajanego i papierosów na obszarze m. stół. Warszawy i województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego odbywać się może wyłącznie w opakowaniach zamkniętych, zaopatrzonych znakiem monopolowym względnie etykietą, wskazującą pochodzenie z fabryk rządowych.

Odnośnie do sposobu sprzedaży, cygar na powyższym obszarze obowiązywać będą wydawane każdocześnie przez Ministra Skarbu zarządzenia.

§  22.
Izby skarbowe na terenie m. stół. Warszawy i województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego przedstawią Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego do końca czerwca 1923 r. w 2 egzemplarzach spis hurtowni rejonowych z podaniem w osobnej rubryce, które z nich zadania swe należycie spełniają i przydzielone sklepy tytoniowe odpowiednio zaopatrują, a którym koncesji nie należałoby (i z jakich powodów) zatwierdzać wzgl. odmawiać (za!. 2 wzór Pi). Izby te przedstawią też wnioski, czy nie należałoby obecnych rejonów hurtowni ze wzglądu na wysokość potrzebnego kapitału dzielić.

Również do końca czerwca 1923 r. przedłożą izby te Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego tabelaryczne wykazy w dwóch egzemplarzach wszystkich tych detalicznych sprzedawców wyrobów tytoniowych, którzy odpowiadają warunkom art. 59 ust. 2 ustawy o monopolu tytoniowym (zał. 2 wzór. D) i osobne wykazy w dwóch egzemplarzach wszystkich tych detalicznych sprzedawców wyrobów tytoniowych, którym wprawdzie narazie prowizorycznie koncesje względnie klauzule na duplikacie zgłoszenia udzielono, którzy jednak tych warunków nie posiadają (zał. 2 wzór E). W korkowej rubryce tego ostatniego wykazu przedstawi izba wniosek, czy odnośnemu sprzedawcy należy koncesję cofnąć, czy też pozostawić i uzasadni ten wniosek podając, czy dotychczasowe prowadzenie przedsiębiorstwa; było prawidłowem, czy jego dalsze istnienie jest dla wygody konsumentów potrzebnem i z innych względów wskazanem, jaką jest jego odległość od sąsiednich sklepów tytoniowych i czy ogólna ilość sklepów tytoniowych jest w danej miejscowości dostateczną względnie za małą. Mieć przytem należy na względzie, że zwłaszcza w większych miastach sklepy tytoniowe nie powinny mieścić się we wspólnych lokalach z przedsiębiorstwami, przechowującemi towary wydające won, mogącą wyrobom tytoniowym szkodzić jak np. dziegieć, lakiery, śledzie, mydło, owoce i t. p.

Wydawanie wszelkich nowych koncesji-oprócz wymienionych w §§ 5 i 6 - jest dopuszczalne tylko, w całkiem wyjątkowych wypadkach i jest zastrzeżone Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego, przyczem prawo bezwzględnego pierwszeństwa będą mieć osoby i instytucje wymienione w § 23 ust. 1).

§  23.
Jeśli na obszarze województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego opróżni się jaka rejonowa hurtownia wyrobów tytoniowych, czy to wskutek cofnięcia koncesji, czy też w jaki inny sposób (np. wskutek zrzeczenia się, śmierci koncesjonariusza), obsadzi natychmiast miejscowa właściwa izba skarbowa to przedsiębiorstwo tymczasowo tak, by w funkcjonowaniu hurtowni rejonowej nie zaszła przerwa. Tymczasowe zawiadowstwo przedsiębiorstwa {oczywiście na rachunek tymczasowego zawiadowcy) poruczać zatem należy zawsze tylko takim osobom, które dysponują odpowiednim kapitałem własnym lub kredytowanym, odpowiednim lokalem (dotychczasowym lokalem przedsiębiorstwa dysponuje bowiem oczywiście dawniejszy sprzedawca lub jego spadkobiercy) i mają inne potrzebne kwalifikacje. Pierwszeństwo przy tych warunkach dawać zawsze należy po myśli postanowień art. 52 i 53 ustawy inwalidzkiej z dnia 18 marca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 32 poz. 195) spółkom inwalidów wojennych, inwalidom wojennym, narówni z nimi wdowom i sierotom po poległych i inwalidach wojennych jak również stowarzyszeniom spożywczym, kółkom rolniczym i t. p., wdowom i sierotom po oficerach i żołnierzach wojsk polskich, wdowom i sierotom po urzędnikach państwowych lub samorządowych, w końcu zdemobilizowanym oficerom oraz emerytowanym urzędnikom państwowym i oficerom w stanie spoczynku.

Jeśli chodzi o hurtownię rejonową, która opróżniła się wskutek śmierci przedsiębiorcy, mieć też należy na względzie przy wyborze osoby tymczasowego zawiadowcy członków bliższej rodziny zmarłego hurtownika, co ułatwi rozrachowanie się co do pozostałych ewentualnie w przedsiębiorstwie zapasów wyrobów tytoniowych. Nowoustanowiony tymczasowy hurtownik ma w dniu, wyznaczonym mu przez władzę sprzedaży, rozpocząć prowadzenie hurtowni w lokalu, zatwierdzonym przez tę władzę. Materjały tytoniowe, znajdujące się jeszcze w stanie zdatnym do sprzedaży, jako też skarbowe znaczki wartościowe, ma tymczasowy hurtownik przy interwencji organu władzy skarbowej natychmiast odkupić od swego poprzednika za gotówkę po cenie taryfy, obowiązującej w dniu odkupu zapasów za potrąceniem przepisanej prowizji.

Jeśli zachodzą jakieś wątpliwości co do roszczeń własności na materjałach tytoniowych i wartościowych znaczkach skarbowych (np. w razie śmierci poprzedniego hurtownika) ma odbiorca kwotę od-kupna złożyć do depozytu sądowego na rachunek właściciela względnie masy spadkowej. Postanowienie to odnosi się także do wypadku, gdy poprzednik do oddania ani osobiście się nie jawił, ani nie ustanowił zastępcy, zaopatrzonego w szczegółowo ostemplowane pełnomocnictwo, upoważniające do odbioru pieniędzy.

Gdyby odmówiono oddania materjałów tytoniowych i wartościowych znaczków skarbowych wyda władza sprzedaży natychmiast zarządzenie stosownie do okoliczności danego wypadku, mając na uwadze, że dalsze prowadzenie hurtowni rejonowej przez usuniętego hurtownika lub inną nie upoważnioną osobę podlega sankcjom karnym art. 32 ustawy o monopolu tytoniowym.

Względem ewentualnego objęcia i odkupienia przedmiotów urządzenia i innych artykułów sprzedaży mają oddający i odbierający przedsiębiorstwo porozumieć się ze sobą wedle przepisów prawno-prywatnych. Zarządzenia władz skarbowych w sprawie tymczasowego obsadzenia opróżnionych rejonowych hurtowni tytoniowych, winne te władze zawsze równocześnie podawać do wiadomości Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego i magazynu poborowego i przedłożyć tej pierwszej w jaknajkrótszym czasie wnioski na dalsze prowizoryczne obsadzenie.

Jeśli na wspomnianym obszarze (b. Kongresówka) opróżni się sklep tytoniowy obsadzać go już wogóle nie należy.

2 Aż do dalszego odwołania zezwala się koncesjonowanym sprzedawcom wyrobów tytoniowych na sprzedaż na sztuki papierosów produkcji rządowych fabryk. W sprzedaży otwarte być może jedynie jedno opakowanie każdego gatunku powyższych papierosów. Wobec ninejszego postanowienia ulega odpowiedniej częściowej zmianie brzmienie § 21 ustęp 4 nin. rozporządzenia, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 17 maja 1923 r. w sprawie sprzedaży wyrobów tytoniowych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.23.68.531) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 lipca 1923 r.