Rozdział 3 - SZCZEGÓŁOWE POSTANOWIENIA DLA B, ZABORU ROSYJSKIEGO. - Normowanie prowizoryczne przepisów o sprzedaży wyrobów tytoniowych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Instrukcja dla sprzedawców wyrobów tytoniowych tudzież dla władz i organów nadzorczych).
Dz.U.1923.42.285
Akt utracił mocIII.
SZCZEGÓŁOWE POSTANOWIENIA DLA B, ZABORU ROSYJSKIEGO.
SZCZEGÓŁOWE POSTANOWIENIA DLA B, ZABORU ROSYJSKIEGO.
Na obszarach m. stoł. Warszawy i województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego.
Na obszarach m. stoł. Warszawy i województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego.
Rejonowe hurtownie, przydzielone do rządowych. magazynów poborowych obowiązane są wykupywać w wyznaczonych im terminach w całości kontyngenty wyrobów tytoniowych w powyższych magazynach.
Po wykupieniu tego kontyngentu wolno im będzie zakupywać w dowolnych ilościach bez żadnych specjalnych zezwoleń wyroby tytoniowe z jakiejkolwiek fabryki wyrobów tytoniowych - położonej na obszarze Państwa, na odnośnem zamówieniu jednak muszą uzyskać klauzulę rządowego magazynu poborowego, że pobrali w całości przeznaczony dla nich kontyngent rządowy. Na podstawie takiego zamówienia, zaopatrzonego wspomnianą klauzulą, będzie mógł hurtownik pobrać wyroby tytoniowe w którejkolwiek fabryce wyrobów tytoniowych, położonej na obszarze Państwa Polskiego i to prywatnej lub rządowej w dowolnej ilości w miesiącu, w którym kontyngent rządowy już wybrał, albo też w miesiącu następnym.
Fabryce wolno będzie realizować tylko zamówienia odpowiadające powyższym warunkom i w wymienionych wyżej terminach. Sklepy tytoniowe obowiązane są do wykupienia całego przeznaczonego dla nich kontyngentu (pobranego przez hurtownika-w magazynie rządowym) w swych hurtowniach rejonowych. Po wykupieniu tego kontyngentu będą mogły również zakupywać wyroby tytoniowe bezpośrednio:
a to o ile uzyskają na zamówieniu zaświadczenia kompetentnego organu kontroli: skarbowej, że cały przeznaczony dla nich kontyngent (z zakupionych przez hurtownika w magazynie rządowym wyrobów tytoniowych) pobrali ze swej hurtowni rejonowej względnie, że jego rejonowy hurtownik odmówił wy» dania towaru.
Termin zrealizowania zamówienia będzie taki sam jak dla hurtowników.
Nad ścisłem przestrzeganiem powyższych postanowień czuwać będą tak organa kontroli skarbowej, powołane do kontroli hurtowni, względnie sklepów tytoniowych (o każdem nadużyciu winne natychmiast zawiadamiać pisemnie przełożoną władzę) - jak i sarni fabrykanci prywatni, realizujący zamówienia, którzy również odpowiedzialni będą wobec władz skarbowych. Do kontroli w tym względzie fabryk prywatnych powołane są kompetentne organa i władze skarbowe (organa kontrolne i izby skarbowe).
Fabryki i magazyny sprzedaży winny wyroby swe sprzedawać zgłaszającym się u nich hurtownikom rejonowym zawsze za potrąceniem przepisanej prowizji hurtowej i detalicznej bez względu na ilość pobranego towaru i realizować przedewszystkiem ich zamówienia, a to w tym porządku, v/ jakim zamówienia te wpływają. Natomiast zgłaszającym się właścicielom sklepów tytoniowych (detalistom) sprzedawać będą mogły fabryki magazyny sprzedaży za taką sarną prowizją (hurtową i detaliczną) jedynie wtedy jeśli właściciel sklepu tytoniowego kupuje od razu nie mniej jak 100.000 cygar lub 500.000 sztuk papierosów albo 500 kg. tytoniu krajanego.
Nabyte w prywatnych fabrykach wyroby tytoniowe mogą hurtownicy sprzedawać częściowo detalicznie w swoich własnych sklepach tytoniowych (o ile takowe posiadają), częściowo zaś hurtowo przydzielonym do siebie detalistom za ustaloną prowizją detaliczną.
Będą zatem mieli obowiązki hurtowników (prowadzenie ksiąg hurtowych, opłata odpowiednich podatków i t. d.) i będzie im wolno aż do odwołania nabyte w ten sposób towary pozbywać nietylko w swych sklepach detalicznie, ale także za prowizją detaliczną sprzedawać innym detalistom w obrębie b. zaboru rosyjskiego.
Jeśli lokal sprzedaży przedsiębiorstwa detalicznego nie posiada osobnego wejścia od ulicy, lecz sprzedaż odbywa się przez okno, wychodzące na ulicę (§ 9), winno wspomniane godło wraz z napisem być zamieszczone nad oknem-okno zaś same (lub jego ćwiartka) musi mieć blaszane lub drewniane drzwiczki, pomalowane w pasy biało-czerwone, przez które to drzwiczki sprzedaż winna się odbywać., Hurtownicy i detaliści winni prowadzić zapiski i księgi w ten sam sposób, jak to przewidziane dla tych przedsiębiorców na obszarze województw: poznańskiego i pomorskiego oraz górnośląskiej części województwa śląskiego (§ 19).
Sprzedaż tytoniu krajanego i papierosów na obszarze m. stół. Warszawy i województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego odbywać się może wyłącznie w opakowaniach zamkniętych, zaopatrzonych znakiem monopolowym względnie etykietą, wskazującą pochodzenie z fabryk rządowych.
Odnośnie do sposobu sprzedaży, cygar na powyższym obszarze obowiązywać będą wydawane każdocześnie przez Ministra Skarbu zarządzenia.
Również do końca czerwca 1923 r. przedłożą izby te Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego tabelaryczne wykazy w dwóch egzemplarzach wszystkich tych detalicznych sprzedawców wyrobów tytoniowych, którzy odpowiadają warunkom art. 59 ust. 2 ustawy o monopolu tytoniowym (zał. 2 wzór. D) i osobne wykazy w dwóch egzemplarzach wszystkich tych detalicznych sprzedawców wyrobów tytoniowych, którym wprawdzie narazie prowizorycznie koncesje względnie klauzule na duplikacie zgłoszenia udzielono, którzy jednak tych warunków nie posiadają (zał. 2 wzór E). W korkowej rubryce tego ostatniego wykazu przedstawi izba wniosek, czy odnośnemu sprzedawcy należy koncesję cofnąć, czy też pozostawić i uzasadni ten wniosek podając, czy dotychczasowe prowadzenie przedsiębiorstwa; było prawidłowem, czy jego dalsze istnienie jest dla wygody konsumentów potrzebnem i z innych względów wskazanem, jaką jest jego odległość od sąsiednich sklepów tytoniowych i czy ogólna ilość sklepów tytoniowych jest w danej miejscowości dostateczną względnie za małą. Mieć przytem należy na względzie, że zwłaszcza w większych miastach sklepy tytoniowe nie powinny mieścić się we wspólnych lokalach z przedsiębiorstwami, przechowującemi towary wydające won, mogącą wyrobom tytoniowym szkodzić jak np. dziegieć, lakiery, śledzie, mydło, owoce i t. p.
Wydawanie wszelkich nowych koncesji-oprócz wymienionych w §§ 5 i 6 - jest dopuszczalne tylko, w całkiem wyjątkowych wypadkach i jest zastrzeżone Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego, przyczem prawo bezwzględnego pierwszeństwa będą mieć osoby i instytucje wymienione w § 23 ust. 1).
Jeśli chodzi o hurtownię rejonową, która opróżniła się wskutek śmierci przedsiębiorcy, mieć też należy na względzie przy wyborze osoby tymczasowego zawiadowcy członków bliższej rodziny zmarłego hurtownika, co ułatwi rozrachowanie się co do pozostałych ewentualnie w przedsiębiorstwie zapasów wyrobów tytoniowych. Nowoustanowiony tymczasowy hurtownik ma w dniu, wyznaczonym mu przez władzę sprzedaży, rozpocząć prowadzenie hurtowni w lokalu, zatwierdzonym przez tę władzę. Materjały tytoniowe, znajdujące się jeszcze w stanie zdatnym do sprzedaży, jako też skarbowe znaczki wartościowe, ma tymczasowy hurtownik przy interwencji organu władzy skarbowej natychmiast odkupić od swego poprzednika za gotówkę po cenie taryfy, obowiązującej w dniu odkupu zapasów za potrąceniem przepisanej prowizji.
Jeśli zachodzą jakieś wątpliwości co do roszczeń własności na materjałach tytoniowych i wartościowych znaczkach skarbowych (np. w razie śmierci poprzedniego hurtownika) ma odbiorca kwotę od-kupna złożyć do depozytu sądowego na rachunek właściciela względnie masy spadkowej. Postanowienie to odnosi się także do wypadku, gdy poprzednik do oddania ani osobiście się nie jawił, ani nie ustanowił zastępcy, zaopatrzonego w szczegółowo ostemplowane pełnomocnictwo, upoważniające do odbioru pieniędzy.
Gdyby odmówiono oddania materjałów tytoniowych i wartościowych znaczków skarbowych wyda władza sprzedaży natychmiast zarządzenie stosownie do okoliczności danego wypadku, mając na uwadze, że dalsze prowadzenie hurtowni rejonowej przez usuniętego hurtownika lub inną nie upoważnioną osobę podlega sankcjom karnym art. 32 ustawy o monopolu tytoniowym.
Względem ewentualnego objęcia i odkupienia przedmiotów urządzenia i innych artykułów sprzedaży mają oddający i odbierający przedsiębiorstwo porozumieć się ze sobą wedle przepisów prawno-prywatnych. Zarządzenia władz skarbowych w sprawie tymczasowego obsadzenia opróżnionych rejonowych hurtowni tytoniowych, winne te władze zawsze równocześnie podawać do wiadomości Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego i magazynu poborowego i przedłożyć tej pierwszej w jaknajkrótszym czasie wnioski na dalsze prowizoryczne obsadzenie.
Jeśli na wspomnianym obszarze (b. Kongresówka) opróżni się sklep tytoniowy obsadzać go już wogóle nie należy.
Na obszarach Ziemi Wileńskiej i województw: nowogródzkiego, poleskiego i wołyńskiego.
Na obszarach Ziemi Wileńskiej i województw: nowogródzkiego, poleskiego i wołyńskiego.
Nabyte wyroby tytoniowe mogą sprzedawać częściowo detalicznie we własnych sklepach detalicznych-o ile je już obecnie posiadają-konsumentom po cenach taryfowych, resztę zaś, pozbywać za opustem ustalonym przez Ministra Skarbu prowizji detalicznej innym sprzedawcom detalicznym (sklepom tytoniowym) na obszarze tego samego b. zaboru. Narazie wolno im też odstępywać wyroby nabyte w powyżej podany sposób innym hurtownikom tego samego zaboru.
Hurtownicy nietylko są uprawnieni ale i obowiązani do stałego prowadzenia swych przedsiębiorstw.
Detaliści (sklepy tytoniowe) wykupują wyroby tytoniowe od hurtownika za prowizją detaliczną lub wprost z fabryk położonych na obszarze Państwa, jednak tylko w ilościach ponad 100.000 szt. cygar, lub 500.000 sztuk papierosów, względnie 500 kg. tytoniu, w których to wypadkach otrzymują prowizję hurtową. Fabryki na obszarze tego terytorjum winne wyroby swe sprzedawać tak jak fabryki na pozostałych obszarach Państwa w pierwszej linji hurtowni kom według kolejności zgłoszeń a dopiero po nich w miarę zapasu, detalistom. Tak hurtowników, jak detalistów, obowiązują ponadto ogólne przepisy, wydane dla sprzedawców na obszarach m. stół. Warszawy i województw: warszawskiego, białostockiego, łódzkiego, lubelskiego i kieleckiego (obowiązek prowadzenia ksiąg i t. p.) z tą różnicą, że nad przedsiębiorstwem sprzedaży winni wywiesić w ciągu miesiąca od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia godło państwowe z napisem "Sprzedaż wyrobów tytoniowych" bez względu na to, czy sprzedaż ma charakter hurtowy czy detaliczny.
Przeciwnie wobec wysokości kapitału, potrzebnego do prowadzenia takiego przedsiębiorstwa - wskazanym będzie podział bardziej zaludnionych lub uprzemysłowionych powiatów na dwa lub trzy ewentualnie więcej rejonów hurtowni.
W osobnych rubrykach wykazać należy, ile samoistnych, a ile niesamoistnych sklepów tytoniowych będzie przydzielonych do odnośnej hurtowni, wreszcie podać, kto z ubiegających się o nadanie każdego z tych przedsiębiorstw powinien być na czas prowizoryczny uwzględniony. Nowe przedsiębiorstwa te rejonowe będą bowiem obsadzane tylko na próbę prowizorycznie. Przy wyborze kandydatów pierwszeństwo mieć będą, zgodnie z postanowieniami art. 52 i 53 ustawy inwalidzkiej z dn. 18 marca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 32 poz. 195) spółki inwalidów wojennych, inwalidzi wojenni i narówni z nimi wdowy i sieroty po poległych i inwalidach wojennych, jak również Stowarzyszenia spożywcze, Kółka rolnicze i t. p., wdowy i sieroty po oficerach i żołnierzach wojsk polskich, wdowy i sierocy po urzędnikach państwowych, samorządowych, w końcu zdemobilizowani oficerowie i żołnierze wojska polskiego, oraz emerytowani urzędnicy państwowi i oficerowie w stanie spoczynku.
Zasadniczym warunkiem będzie, by kandydat na hurtownika dysponował stosownym lokalem i kapitałem lub kredytem (ewentualnie bankowym) takim by mógł stale zakupywać odpowiednią ilość wyrobów tytoniowych i zaopatrywać w nie dostatecznie wszystkie sklepy tytoniowe swego rejonu. W osobnej rubryce tabelarycznego sprawozdania oświadczą się też w tym względzie izby skarbowa odnośnie do każdego z proponowanych hurtowników z osobna.
Również do końca czerwca 1923 r. przedłożą Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego izby skarbowe na tych ziemiach tabelaryczne wykazy w 2 egzemplarzach wszystkich dotychczasowych sprzedawców, którzy odpowiadają warunkom art. 59 ust. 2 ustawy o monopolu tytoniowym (zał. 2 wzór D) i osobne wykazy w dwóch egzemplarzach wszystkich tych detalicznych sprzedawców wyrobów tytoniowych,- którym wprawdzie narazie prowizorycznie koncesji wzgl. klauzul na duplikacie zgłoszenia udzielono, którzy jednak tych warunków nie posiadają (zał. 2 wzór E).
W końcowej rubryce tego ostatniego wykazu przedstawi izba skarbowa wniosek, czy odnośnemu sprzedawcy należy koncesję cofnąć, czy też pozostawić i uzasadni ten wniosek podając, czy dotychczasowe prowadzenie przedsiębiorstwa było prawidłowem, czy jego dalsze istnienie jest dla wygody konsumentów potrzeb nem i z innych względów wskazanem, jaką jest jego odległość od sąsiednich sklepów tytoniowych i czy ogólna ilość sklepów tytoniowych jest w danej miejscowości dostateczną wzgl. za małą. Mieć przytem należy na względzie, że zwłaszcza w większych miastach sklepy tytoniowe nie powinny mieścić się we wspólnych lokalach z przedsiębiorstwami, przechowującemu towary, wydające woń, mogącą wyrobom tytoniowym szkodzić jak np. dziegieć, lakiery, śledzie, mydło, owoce i t. p.
Odnośnie do sposobu sprzedaży cygar na powyższych obszarach obowiązywać będą wydawane każdocześnie przez Ministra Skarbu zarządzenia.