Oddział B - Koncesje. - Normowanie prowizoryczne przepisów o sprzedaży wyrobów tytoniowych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Instrukcja dla sprzedawców wyrobów tytoniowych tudzież dla władz i organów nadzorczych).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.42.285

Akt utracił moc

Wersja od: 20 marca 1925 r.

B.

Koncesje.

§ 9. Sprzedaż wyrobów tytoniowych dozwoloną jest tylko obywatelom Państwa Polskiego, którzy po myśli art. 13 ustawy o monopolu tytoniowym, otrzymali wzgl. otrzymają na to koncesje od kompetentnych władz skarbowych. Do czasu definitywnego uregulowania tych spraw w drodze następnych rozporządzeń wszystkie koncesja na sprzedaż wyrobów tytoniowych uważane będą za prowizoryczne. Koncesje te opiewać winny na ściśle oznaczony lokal, łatwo z ulicy dostępny, z osobnem wejściem frontowem. Lokal ten winien być ponadto widny i suchy tak, by przechowywane w nim wyroby tytoniowe nie ulegały zepsuciu. Tylko w wyjątkowych wypadkach przy sprzedażach detalicznych będą mody mieć odnośne przedsiębiorstwa lokal bez wejścia wprost z ulicy, lecz z oknem sprzedawczem, wychodzącem na ulicę.

Na zmianę lokalu zezwolić może tylko władza, która wydala koncesję, przyczem zezwolenie to musi być na koncesji wyraźnie zaznaczone.

Zasadniczym warunkiem posiadania koncesji jest faktyczne i stale jej wykonywanie. W razie niewykonywania z własnej winy przedsiębiorstwa sprzedaży przez czas dwu miesięcy, koncesja sarna przez się wygasa, a kompetentna władza skarbowa winna odnośny dokument koncesyjny ściągnąć od koncesjonarjusza.

W tych częściach Państwa, w których sprzedawcom nie wydano dotąd formalnych pisemnych koncesji, zastępuje je narazie klauzula, zamieszczona po myśli § 20 rozporządzenia wykonawczego do ustawy monopolowej z dn. 29 października 1922 r. (Dz. U. R. P. № 100 poz. 916) na duplikatach zgłoszeń dotychczasowych sprzedawców.

Koncesje zatwierdza się niniejszem prowizorycznie a zastępujące je klauzule na duplikatach zgłoszeń wydaje się na czas aż do odwołania z tem za strzeżeniem, że sprzedawcy poddają się po myśli art. 13 ustawy o monopolu tytoniowym warunkom ustanowionym przez Ministra Skarbu w niniejszem rozporządzeniu.

§ 10. Każde przedsiębiorstwo publicznej sprzedaży wyrobów tytoniowych na całym obszarze Państwa Polskiego winno wywiesić w terminie jednego miesiąca od ogłoszenia niniejszego rozporządzenia w swym lokalu sprzedażnym na widocznem miejscu koncesją wzgl. zastępujący ją dokument i każdocześnie obowiązujący cennik (taryfę.) wyrobów tytoniowych. Nakłady obowiązującego cennika zarządzać mają izby skarbowe według wzorów nadsyłanych im przez Generalną Dyrekcje. Monopolu Tytoniowego i wydawać wszystkim sprzedawcom wyrobów tytoniowych za zwrotem własnych kosztów nakładu.

Sklepom tytoniowym (detalicznym sprzedażom wyrobów tytoniowych) i hurtowniom tytoniowym wolno zapasy wyrobów tytoniowych przechowywać tylko w lokalach wymienionych w koncesji. Jeżeli ze wzglądu na obecne trudne stosunki mieszkaniowe hurtownik wzgl. detalista, podlegający po myśli §§ 15, 20 i 24 niniejszego rozporządzenia tym samym przepisom co hurtownicy, nie mógłby swego zapasu przeznaczonego dla hurtowej sprzedaży pomieścić w lokalu wymienionym w koncesji, w takim razie mole towar taki umieścić w innym odpowiednim lokalu, o ile uzyska na to przedtem zezwolenie miejscowo kompetentnej władzy sprzedaży (dyrekcji okręgu skarbowego wzgl. urzędu akcyz i monopolów).

Władze powyższe winny posiadać stale dokładną ewidencje lokali, w których znajdują się wspomniane zapasy wyrobów tytoniowych.

§ 11. Hurtownicy i detaliści tytoniowi obowiązani są prowadzić swe przedsiębiorstwa osobiście ewentualnie przy pomocy pomocnika (ów), za którego czynności w przedsiębiorstwie są odpowiedzialni.

Jako pomocnicy przyjmowani być winni przedewszystkiem inwalidzi wojenni, wdowy i sieroty po poległych lub po inwalidach wojennych, oczywiście, o ile mają potrzebne kwalifikacje, w braku zaś powyższych inne ukwalifikowane osoby posiadające obywatelstwo polskie.

Zezwolenia na przyjęcie pomocników udzielać będą na wnioski sprzedawców izby skarbowe i wydział skarbowy województwa- śląskiego. Zatrudnieni już w chwili ogłoszenia tego rozporządzania ukwalifikowani pomocnicy sprzedaży winni być na wnioski sprzedawców w każdym razie zatwierdzeni - o ile tylko przeciw osobom ich nie zachodzą jakie przeszkody.

Nadto wolno sprzedawcom wyrobów tytoniowych używać zawsze jako pomocników w swych przedsiębiorstwach członków swych rodzin. W razie urzędownie stwierdzonej choroby hurtownika wzgl. właściciela sklepu tytoniowego, uniemożliwiającej mu zupełnie osobiste zajmowanie się przedsiębiorstwem choćby przy pomocy osób wyżej wymienionych lub zmuszającej go do wyjazdu, będzie mogła udzielać Generalna Dyrekcja Monopolu Tytoniowego dla hurtowników, izby skarbowe zaś i wydział skarbowy województwa śląskiego dla detalistów pozwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa przez zastępcą nie dłużej jednak jak na przeciąg sześciu miesięcy jednorazowo.

W nagłych uwzględnienia godnych wypadkach może najbliższa władza sprzedaży (dyrekcja okręgu skarbowego wzgl. urząd akcyz i monopolów) zezwolić hurtownikowi względnie właścicielowi sklepu tytoniowego na prowadzenie przedsiębiorstwa przez zastępcę, nie dłużej jednak jak na okres dwu miesięcy.

§ 12. Na zarządzenie miejscowo kompetentnej dyrekcji poczt i telegrafów będzie każdy publiczny sklep tytoniowy obowiązany do sprzedaży znaczków pocztowych. Władza skarbowa może nań nałożyć obowiązek sprzedaży znaczków stemplowych.

W korku na żądanie Generalnej Dyrekcji Loterii Państwowej będą sklepy obowiązane do sprzedaży losów państwowych loterji.

Sprzedawcy obowiązani są w takich wypadkach stosować się do postanowień odnośnych instrukcji sprzedaży znaczków pocztowych, stemplowych lub instrukcji loteryjnych.

§ 13. Przedsiębiorstwa sprzedaży wyrobów tytoniowych są obowiązane do stosowania się do wszelkich ogólnych lub szczegółowych zarządzeń kompetentnych władz i organów kontrolnych, wydawanych po myśli niniejszej instrukcji wzgl. późniejszych zarządzeń Ministerstwa Skarbu lub Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego. Sprzedawca winien dalej zawsze zachowywać się w odpowiedni sposób wobec stykających się z nim w wykonaniu służby organów władzy i rewidujących osób urzędowych, tudzież dozwalać im przystępu do lokalu przedsiębiorstwa i badania zapasów i zapisków.

§ 14. Wszyscy sprzedawcy obowiązani są do regularnej opłaty przypadających od tych przedsiębiorstw patentów i podatków.

Przy wydawaniu koncesji należy prócz przypadającej należytości stemplowej pobierać od koncesjonarjusza zwrot kosztów druku koncesji. Co do czasu wykonywania sprzedaży winni wszyscy sprzedawcy wyrobów tytoniowych stosować się do specjalnie wydawanych w tym kierunku zarządzeń.

Co do transportu legalnie nabytych wyrobów tytoniowych, to koncesjonariusze mogą oczywiście bez osobnych zezwoleń przewozić je do siedzib swych przedsiębiorstw, obowiązani są jednak na każde żądanie organów kontrolnych wykazać się w wiarygodny sposób z posiadania koncesji. Natomiast osoby przyjmujące takie wyroby tytoniowe do przewozu muszą za każdym razem otrzymać stosownie do postanowień art. 5 pkt c. ustawy monopolowej na to osobne pisemna zezwolenia, które wydawać będą miejscowo powołane urzędy akcyz i monopoli, względnie dyrekcje okręgów skarbowych.