Art. 5. - Niektóre podatki i opłaty terenowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.45.229

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1985 r.

Art.  5.

1. Podstawę opodatkowania stanowi:

1) dla budynków przeznaczonych na cele użytkowe, nie wynajętych lub nie wydzierżawionych, stanowiących własność jednostek gospodarki uspołecznionej lub będących w użytkowaniu tych jednostek - pełna wartość budynku będąca podstawą amortyzacji, chociażby budynek był całkowicie zamortyzowany; jeżeli część budynku zajęta jest na cele mieszkalne - podstawę opodatkowania części budynku zajętej na cele użytkowe stanowi część pełnej wartości budynku będącej podstawą amortyzacji, odpowiadająca procentowemu stosunkowi powierzchni zajętej na cele użytkowe do ogólnej powierzchni całego budynku; budynek uważa się za przeznaczony w całości na cele użytkowe, jeżeli część budynku przeznaczona na te cele stanowi co najmniej 80% ogólnej powierzchni budynku,

2) dla budynków lub ich części wynajętych bądź wydzierżawionych - czynsz za rok podatkowy z tytułu najmu lub dzierżawy,

3) dla budynków lub ich części, stanowiących własność osób fizycznych lub osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, zajętych przez te osoby na własne potrzeby, nie wynajętych lub nie wydzierżawionych albo oddanych w bezpłatne użytkowanie - powierzchnia tych budynków,

4) dla gruntów - powierzchnia tych gruntów, a dla gruntów wydzierżawionych należny czynsz; jednakże gdyby podatek obliczony od czynszu był niższy niż obliczony od powierzchni, podstawę opodatkowania gruntów wydzierżawionych stanowi powierzchnia tych gruntów.

2. Przez powierzchnię budynku rozumie się powierzchnię użytkową pomieszczeń, która stanowi podstawę do obliczenia czynszu w rozumieniu przepisów o czynszach za najem lokali.

3. Przez powierzchnię gruntów rozumie się całą powierzchnię gruntów nie wyłączonych z opodatkowania bez względu na to, czy jest ona zabudowana, czy zajęta na inne cele.

4. Jeżeli wynajmujący będący osobą fizyczną lub osobą prawną nie będącą jednostką gospodarki uspołecznionej pobiera czynsz od osób fizycznych lub jednostek gospodarki nie uspołecznionej w kwocie niższej od wynikającej z przepisów o czynszach z tytułu najmu lokali, podstawę opodatkowania stanowi czynsz w wysokości określonej tymi przepisami.

5. Na obszarze gmin przy ustalaniu podstawy opodatkowania przyjmuje się czynsz z roku poprzedzającego rok podatkowy; jeżeli jednak obowiązek podatkowy powstał w ciągu roku podatkowego, za podstawę opodatkowania przyjmuje się czynsz z tego roku, obliczony za okres od dnia powstania obowiązku do końca roku.