Rozdział 3 - Stosowanie nawozów, środków wspomagających uprawę roślin, produktów pofermentacyjnych i produktów nawozowych UE  - Nawozy i nawożenie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.105 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 29 stycznia 2024 r.

Rozdział  3

Stosowanie nawozów, środków wspomagających uprawę roślin, produktów pofermentacyjnych i produktów nawozowych UE 

Art.  17.  [Warunki stosowania nawozów, środków wspomagających uprawę roślin, produktów pofermentacyjnych i produktów nawozowych UE]]

1. Stosuje się wyłącznie:

1) nawozy, środki wspomagające uprawę roślin i produkty pofermentacyjne, które zostały wprowadzone do obrotu na podstawie art. 3 ust. 1 i 2 lub art. 5;

2) produkty nawozowe UE, które zostały udostępnione na rynku.

2. Nawozy i produkty pofermentacyjne stosuje się w sposób, który nie zagraża zdrowiu ludzi lub zwierząt lub środowisku.

3. (uchylony).

4. Środki poprawiające właściwości gleby i stymulatory wzrostu stosuje się zgodnie z instrukcją ich stosowania i przechowywania.

5. Produkty nawozowe UE stosuje się zgodnie z etykietą umieszczoną na ich opakowaniu albo dołączoną do nich ulotką.

Art.  18. 

(uchylony).

Art.  19.  [Użycie sprzętu agrolotniczego przy stosowaniu nawozów mineralnych]

Do stosowania nawozów mineralnych może być użyty sprzęt agrolotniczy, jeżeli:

1) sprzęt ten jest wyposażony w urządzenia służące do tego celu;

2) prędkość wiatru nie przekracza 3 m/s, a wilgotność względna powietrza wynosi co najmniej 60%;

3) powierzchnia upraw, do nawożenia których stosuje się sprzęt agrolotniczy, wynosi co najmniej 30 ha i uprawy te są położone w odległości co najmniej 500 m od dróg publicznych, budynków, obiektów, w których są utrzymywane zwierzęta, pasiek, upraw zielarskich, ogrodów działkowych, cieków, zbiorników wodnych, rezerwatów przyrody, parków narodowych, uzdrowisk oraz obszarów ochrony uzdrowiskowej, a także innych obiektów i obszarów chronionych na podstawie przepisów odrębnych.

Art.  20.  [Zakaz stosowania nawozów i produktów pofermentacyjnych na niektórych glebach]

1. Zabrania się stosowania:

1) nawozów i produktów pofermentacyjnych na glebach zamarzniętych, zalanych wodą, nasyconych wodą lub pokrytych śniegiem;

2) nawozów naturalnych i produktów pofermentacyjnych w postaci płynnej podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do nawożenia stawów wykorzystywanych do chowu lub hodowli ryb.

3. Za glebę zamarzniętą nie uznaje się gleby, która rozmarza co najmniej powierzchniowo w ciągu dnia.

Art.  20a.  [Zakaz stosowania nawozów amonowo-węglanowych]

Zabrania się stosowania nawozów amonowo-węglanowych.

Art.  20b.  [Zakaz stosowania mocznika w formie granulowanej]

Zabrania się stosowania mocznika w formie granulowanej, z wyłączeniem stosowania mocznika w formie granulowanej zawierającego inhibitor ureazy albo powłokę biodegradowalną.

Art.  21.  [Obowiązkowe szkolenie w razie świadczenia usług w zakresie stosowania nawozów]

1. Czynności polegające na świadczeniu usług w zakresie stosowania nawozów mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby posiadające świadectwo ukończenia szkolenia w tym zakresie; wymagania tego nie stosuje się wobec absolwentów szkół rolniczych.

2. Szkolenie w zakresie, o którym mowa w ust. 1, prowadzą jednostki organizacyjne upoważnione przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

Art.  22.  [Delegacja ustawowa]

Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu, ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy sposób stosowania nawozów, mając na względzie zapewnienie ochrony zdrowia ludzi lub zwierząt lub ochrony środowiska;

2) jednostki organizacyjne upoważnione do prowadzenia szkoleń z zakresu stosowania nawozów, biorąc pod uwagę obiekty i wyposażenie, jakimi powinna dysponować jednostka organizacyjna, aby zapewnić właściwą jakość prowadzonych szkoleń, oraz kwalifikacje i doświadczenie zawodowe w zakresie prowadzonych szkoleń osób zatrudnionych w tych jednostkach.

Art.  22a.  [Kodeks dobrej praktyki rolniczej w zakresie ograniczania emisji amoniaku]

1. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu oraz ministrem właściwym do spraw środowiska, z uwzględnieniem kodeksu ramowego Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych z 2014 r. dotyczącego dobrej praktyki rolniczej na rzecz redukcji emisji amoniaku, opracuje kodeks dobrej praktyki rolniczej w zakresie ograniczania emisji amoniaku do dobrowolnego stosowania.

2. Kodeks dobrej praktyki rolniczej w zakresie ograniczania emisji amoniaku obejmuje co najmniej zalecenia dotyczące:

1) zarządzania azotem, z uwzględnieniem jego pełnego obiegu w środowisku;

2) sposobów żywienia zwierząt gospodarskich - gatunków, o których mowa w przepisach o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich;

3) technik rozprowadzania nawozów ograniczających emisję amoniaku;

4) sposobów przechowywania nawozów ograniczających emisję amoniaku;

5) sposobów chowu zwierząt gospodarskich gatunków, o których mowa w przepisach o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, ograniczających emisję amoniaku;

6) możliwości ograniczania emisji amoniaku pochodzącego ze stosowania nawozów mineralnych.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa zamieszcza na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu zapewniającego jego obsługę kodeks dobrej praktyki rolniczej w zakresie ograniczania emisji amoniaku.