Rozdział 7 - Kontrola materiału siewnego i opłaty sankcyjne - Nasiennictwo.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.41.271 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 2011 r.

Rozdział  7

Kontrola materiału siewnego i opłaty sankcyjne

Art.  66.

1. Kontrola materiału siewnego polega na losowym sprawdzeniu jego jakości oraz spełniania innych wymagań dotyczących wytwarzania, oceny, przechowywania materiału siewnego a także obrotu tym materiałem.

2. Kontrolę materiału siewnego wykonuje wojewódzki inspektor.

2a. Pobieranie prób urzędowych i ocena, dokonywane przez organ Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w ramach kontroli, nie podlegają opłacie.

2b. Kontroli materiału siewnego dokonuje się z urzędu lub na uzasadniony wniosek.

2c. Jeżeli w wyniku kontroli partii materiału siewnego zachodzą wątpliwości co do jakości i tożsamości odmianowej tego materiału, przeprowadza się badania genetyczne tego materiału.

3. Jeżeli w wyniku kontroli materiału siewnego stwierdzono, że jedna lub kilka partii nie odpowiada wymaganiom jakości albo wymaganiom obowiązującym przy wytwarzaniu, ocenie, przechowywaniu lub w obrocie tym materiałem, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może:

1) zakazać prowadzenia obrotu partią materiału siewnego niespełniającą wymagań;

2) nakazać poddanie partii materiału siewnego niespełniającej wymagań zabiegom uniemożliwiającym użycie go do siewu, sadzenia, szczepienia, okulizacji lub tylko do rozmnażania roślin.

4. Decyzje, o których mowa w ust. 3, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.

5. 62 (uchylony).

Art.  66a.

1. Z materiału siewnego znajdującego się w obrocie pobiera się kontrolne próby do wspólnotowych testów i doświadczeń porównawczych, w celu sprawdzenia jego jakości oraz harmonizacji metod dokonywania oceny.

2. Główny Inspektor pobiera i przesyła próby materiału siewnego, o których mowa w ust. 1, do odpowiednich jednostek prowadzących wspólnotowe doświadczenia i testy porównawcze, zgodnie z przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi przeprowadzania doświadczeń i testów porównawczych.

Art.  67. ⁶³

 

1. Kto prowadzi obrót materiałem siewnym niezgodnie z warunkami określonymi w art. 57 ust. 1, 1a, 3 i 4 oraz w art. 57a ust. 6 pkt 3, jest obowiązany do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania prowadzącego obrót, opłaty sankcyjnej stanowiącej 300 % kwoty należnej za sprzedany lub dostarczony materiał siewny.

2. Stwierdzenie prowadzenia obrotu materiałem siewnym niezgodnie z warunkami określonymi w art. 57 ust. 1, 1a, 3 i 4 oraz art. 57a ust. 6 pkt 3, ilość sprzedanego lub dostarczonego materiału siewnego oraz wysokość opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 1, określa, w drodze decyzji wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania prowadzącego obrót materiałem siewnym.

Art.  68.

Opłata sankcyjna, o której mowa w art. 67, stanowi dochód budżetu państwa i mają do niej zastosowanie przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.⁴⁾).

Art.  69.

1. Wojewódzki inspektor przekazuje kopię decyzji, o której mowa w art. 67 ust. 2, właściwemu urzędowi skarbowemu.

2. W razie niewniesienia opłaty sankcyjnej wynikającej z decyzji, o której mowa w art. 67 ust. 2, właściwy urząd skarbowy wszczyna postępowanie w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

⁶² Art. 66 ust. 5 uchylony przez art. 29 pkt 3 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o uchyleniu lub zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.09.98.817) z dniem 10 lipca 2009 r.

⁶³ Art. 67 zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.