Rozdział 5 - Obrót materiałem siewnym - Nasiennictwo.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.41.271 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 2011 r.

Rozdział  5

Obrót materiałem siewnym

Art.  54.

1. Działalność gospodarcza w zakresie obrotu materiałem siewnym jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.³⁾) i wymaga wpisu do rejestru przedsiębiorców dokonujących obrotu materiałem siewnym, zwanego dalej "rejestrem".

2. Przepisy ust. 1 nie dotyczą:

1) producentów materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych oraz materiału szkółkarskiego, wytworzonego i sprzedawanego na terenie tego samego powiatu, jeżeli jest on przeznaczony na niezarobkowe potrzeby własne odbiorcy;

2) dostawców.

3. Organem prowadzącym rejestr jest wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy.

4. Wniosek o wpis do rejestru zawiera następujące dane:

1) firmę, miejsce zamieszkania albo siedzibę i adres przedsiębiorcy, albo adres zamieszkania;

2) numer w rejestrze przedsiębiorców albo w ewidencji działalności gospodarczej;

3) 42 numer identyfikacji podatkowej (NIP);

4) oznaczenie rodzaju wykonywanej działalności;

4a) wskazanie miejsca lub miejsc wykonywania obrotu materiałem siewnym;

5) imię i nazwisko osoby upoważnionej do kontaktów z wojewódzkim inspektorem;

5a) imię i nazwisko osoby upoważnionej do reprezentowania przedsiębiorcy w czasie kontroli dokonywanej przez wojewódzkiego inspektora;

6) datę i podpis przedsiębiorcy.

5. Wraz z wnioskiem przedsiębiorca składa oświadczenie następującej treści:

"Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców dokonujących obrotu materiałem siewnym są kompletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie obrotu materiałem siewnym, określone w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie.".

6. Oświadczenie powinno również zawierać:

1) firmę przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

7. Wpisowi do rejestru podlegają dane, o których mowa w ust. 4 pkt 1-5, z wyjątkiem adresu zamieszkania, jeżeli jest on inny niż adres siedziby.

7a. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania albo siedziby przedsiębiorca informuje o tym wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na dotychczasowe miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy.

7b. W przypadku, o którym mowa w ust. 7a, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na dotychczasowe miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy powiadamia o zmianie miejsca zamieszkania albo siedziby przedsiębiorcy wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na nowe miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy i przekazuje mu wniosek, na podstawie którego dokonano wpisu do rejestru, wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 5.

7c. Wojewódzki inspektor właściwy ze względu na nowe miejsce zamieszkania albo siedzibę przedsiębiorcy dokonuje wpisu przedsiębiorcy do rejestru na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 7b, oraz wydaje zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru; wpis do rejestru nie podlega opłacie.

8. Rejestr może być prowadzony w systemie informatycznym.

9. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do działalności, o której mowa w ust. 1, stosuje przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Art.  54a.

1. Przepisów art. 54 nie stosuje się do:

1) rolników w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników prowadzących obrót materiałem siewnym wytworzonym w posiadanym gospodarstwie;

2) 43 (uchylony).

2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, mogą prowadzić obrót materiałem siewnym po uzyskaniu wpisu do rejestru podmiotów prowadzących obrót materiałem siewnym, zwanego dalej "rejestrem rolników".

3. Przepisy ust. 2 nie dotyczą:

1) producentów materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych oraz materiału szkółkarskiego, wytworzonego i sprzedawanego na terenie tego samego powiatu, jeżeli jest on przeznaczony na niezarobkowe potrzeby własne odbiorcy;

2) dostawców.

4. Organem prowadzącym rejestr rolników jest wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust. 1.

5. Rejestr rolników może być prowadzony w systemie informatycznym.

6. Decyzję w sprawie wpisu do rejestru rolników, na wniosek zainteresowanego, wydaje wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rolnika, o którym mowa w ust. 1.

7. Wniosek o wpis do rejestru rolników zawiera następujące dane:

1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP);

3) wskazanie grup roślin uprawnych, których dotyczyć ma wpis do rejestru rolników;

4) imię i nazwisko osoby upoważnionej do kontaktów z wojewódzkim inspektorem;

5) datę i podpis.

8. Wraz z wnioskiem o wpis do rejestru rolników podmiot, o którym mowa w ust. 1, składa oświadczenie następującej treści:

"Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru podmiotów prowadzących obrót materiałem siewnym są kompletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności w zakresie obrotu materiałem siewnym, określone w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie.".

9. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 8, powinno również zawierać:

1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres podmiotu, o którym mowa w ust. 1;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis osoby składającej oświadczenie.

10. Wpisowi do rejestru rolników podlegają dane, o których mowa w ust. 7 pkt 1-4.

Art.  54b.

1. Rejestr rolników jest jawny. Każdy ma prawo dostępu do zawartych w nim danych za pośrednictwem właściwego miejscowo wojewódzkiego inspektora.

2. Dla podmiotu, o którym mowa w art. 54a ust. 1, wpisanego do rejestru rolników prowadzi się akta rejestrowe, obejmujące w szczególności dokumenty stanowiące podstawę wpisu oraz decyzje dotyczące zmiany lub wykreślenia wpisu.

3. Podmiot, o którym mowa w art. 54a ust. 1, jest obowiązany zgłosić zmianę danych wpisanych do rejestru rolników w terminie 14 dni od dnia zajścia zdarzenia, które spowodowało zmianę tych danych.

Art.  54c.

1. W przypadku stwierdzenia naruszenia przez podmiot, o którym mowa w art. 54a ust. 1, warunków wymaganych do prowadzenia obrotu materiałem siewnym wojewódzki inspektor, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę, może:

1) nakazać, w drodze zaleceń pokontrolnych, usunięcie uchybień w oznaczonym terminie;

2) w drodze decyzji wykreślić ten podmiot z rejestru rolników.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

3. Podmiot wykreślony z rejestru rolników na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, może ponownie wystąpić z wnioskiem o wpis do tego rejestru nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o wykreśleniu z rejestru rolników.

Art.  55.

1. Prowadzący obrót jest obowiązany:

1) składać właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi pisemne informacje dotyczące obrotu materiałem siewnym, w tym materiałem przywożonym z państw trzecich;

2) prowadzić dokumentację dotyczącą:

a) wytwarzania materiału siewnego, w przypadku gdy został on przez niego wytworzony lub zakontraktowany,

b) procesów technologicznych przerobu, a w szczególności czyszczenia, suszenia, sortowania, otoczkowania i zaprawiania, pakowania i przepakowywania,

c) sposobu postępowania z materiałem siewnym niezaliczonym do kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard,

d) tworzenia partii materiału siewnego z materiału siewnego wytworzonego przez różnych producentów lub w różnych latach,

e) tworzenia mieszanek materiału siewnego,

f) obrotu materiałem siewnym.

2. Przepisy ust. 1 pkt 2 lit. a-e nie dotyczą przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 54 ust. 1, który nabył materiał siewny w zamkniętym opakowaniu i nie przepakował tego materiału.

2a. Obowiązek składania informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy materiału siewnego nabytego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od innych prowadzących obrót.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) zakres i terminy składania informacji o obrocie materiałem siewnym, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z uwzględnieniem poszczególnych gatunków oraz danych o produkcji własnej, zakupie, sprzedaży i zapasach, pozwalających zbilansować obrót materiałem siewnym u każdego prowadzącego obrót na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) szczegółowe zasady prowadzenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, mając na uwadze specyfikę wytwarzania, przerobu i przygotowania poszczególnych partii materiału siewnego do obrotu.

Art.  55a.

1. Hodowca wprowadzający do obrotu materiał siewny roślin warzywnych kategorii standard własnych odmian jest obowiązany:

1) przechowywać i udostępniać przez okres 3 lat dokumentację dotyczącą wytworzenia każdej partii materiału siewnego wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na siedzibę hodowcy albo miejsce jego zamieszkania lub właściwym urzędom innego państwa członkowskiego;

2) przechowywać i udostępniać przez okres 2 lat próby wzorcowe z każdej:

a) wytworzonej i wprowadzonej do obrotu partii materiału siewnego, licząc od dnia wprowadzenia tej partii do obrotu,

b) partii materiału siewnego odmian skreślonych z krajowego rejestru, licząc od dnia ich skreślenia

- wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na siedzibę hodowcy albo miejsce jego zamieszkania lub właściwym urzędom innego państwa członkowskiego;

3) składać wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na siedzibę hodowcy albo miejsce jego zamieszkania sprawozdanie o ilości wprowadzonego do obrotu materiału siewnego.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wielkość prób wzorcowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz zakres i terminy składania sprawozdania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, mając na względzie zbilansowanie obrotu materiałem siewnym roślin warzywnych kategorii standard.

Art.  56.

1. Dostawca jest obowiązany prowadzić listę odmian materiału szkółkarskiego CAC, materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin ozdobnych.

2. Dostawca sporządza opisy odmian znajdujących się na liście, o której mowa w ust. 1.

3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 2, dostawca udostępnia osobom zainteresowanym.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres informacji niezbędnych do sporządzenia opisu odmiany, mając na względzie obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.

Art.  57.

1. Do obrotu dopuszcza się:

1) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany, kategorii standard i kategorii handlowy odmian rolniczych i warzywnych wpisanych do krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu, z zastrzeżeniem ust. 2;

2) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii standard odmian skreślonych z krajowego rejestru, po zdegradowaniu go do najniższego stopnia rozmnożenia z wyłączeniem materiału szkółkarskiego;

3) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany odmian roślin sadowniczych wpisanych do krajowego rejestru, odpowiednich rejestrów państw członkowskich albo państw trzecich lub chronionych na podstawie przepisów o ochronie prawnej odmian roślin;

4) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii standard odmian winorośli oraz materiał rozmnożeniowy winorośli, jeżeli może być dopuszczony do obrotu na podstawie przepisów decyzji Komisji 75/287/EWG z dnia 18 kwietnia 1975 r. w sprawie derogacji Królestwa Danii, Irlandii, Królestwa Niderlandów, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej ze stosowania zapisów dyrektywy Rady z dnia 9 kwietnia 1968 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym winorośli (Dz. Urz. WE L 122 z 14.05.1975) oraz decyzji Komisji 2005/325/WE z dnia 8 marca 2005 r. zwalniającej Republikę Czeską, Republikę Estońską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Republikę Malty i Rzeczpospolitą Polską z obowiązku stosowania do niektórych gatunków dyrektyw Rady 66/401/EWG, 66/402/EWG, 68/193/EWG, 1999/105/WE i 2002/57/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych, materiałem siewnym zbóż, materiałem do wegetatywnego rozmnażania winorośli, leśnym materiałem rozmnożeniowym oraz materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (Dz. Urz. UE L 109 z 29.04.2005, str. 1);

5) materiał szkółkarski CAC;

6) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany odmian roślin rolniczych pochodzących z państw trzecich objętych systemem OECD, nieprzeznaczony do obrotu na obszarze Unii Europejskiej;

7) 44 materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin warzywnych uzyskany z materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany lub kategorii standard odmian wpisanych do krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu albo skreślonych z krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu;

8) materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy roślin ozdobnych lub gatunków roślin użytkowanych w celach ozdobnych oraz odmian roślin:

a) tradycyjnie uprawianych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

b) chronionych na podstawie przepisów o ochronie prawnej odmian, lub

c) wpisanych do rejestrów państw członkowskich albo państw trzecich, lub

d) znajdujących się na liście odmian prowadzonej przez dostawcę;

9) 45 (uchylony);

10) mieszankę uznaną za materiał siewny;

11) materiał szkółkarski sprowadzany z krajów trzecich, który spełnia wymagania określone co najmniej dla materiału szkółkarskiego CAC;

12) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany posiadający jedynie świadectwo oceny polowej (niezakwalifikowany ostatecznie), pod warunkiem doprowadzenia go przez nabywcę do stanu odpowiadającego wymaganiom jakościowym i uzyskania świadectwa oceny laboratoryjnej przed sprzedażą ostatecznemu odbiorcy na cele siewne;

13) materiał siewny kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany, w odniesieniu do którego nie została zakończona ocena laboratoryjna w zakresie zdolności kiełkowania pod warunkiem uzupełnienia wyniku kiełkowania przed sprzedażą materiału siewnego ostatecznemu odbiorcy na cele siewne;

14) materiał siewny odmian wpisanych do wspólnotowego katalogu lub krajowego rejestru, wytworzony w państwie trzecim, w którym obowiązuje system oceny równoważny z systemem obowiązującym w Unii Europejskiej;

15) materiał siewny kategorii kwalifikowany roślin rolniczych i kategorii standard roślin warzywnych, o których mowa w art. 48a;

16) 46 materiał siewny cebuli siedmiolatki (czosnek dęty), czosnku pospolitego, karczocha hiszpańskiego (kard), rabarbaru, szalotki, szczypiorku, kukurydzy cukrowej, kukurydzy pękającej, który spełnia wymagania jakościowe dla materiału siewnego kategorii standard roślin warzywnych;

17) 47 materiał siewny wytworzony w ramach tymczasowego eksperymentu.

1a. Do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dopuszcza się materiał siewny kategorii standard odmian miejscowych roślin warzywnych wpisanych do krajowego rejestru.

2. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do materiału siewnego odmian wpisanych do krajowego rejestru, wytwarzanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z przeznaczeniem do obrotu w innych państwach członkowskich.

2a. 48 Wytwarzanie materiału siewnego w ramach tymczasowego eksperymentu wymaga uzyskania pozwolenia.

2b. 49 Pozwolenie, o którym mowa w ust. 2a, wydaje, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor na wniosek zainteresowanego podmiotu.

2c. 50 Pozwolenie, o którym mowa w ust. 2a, wydaje się, jeżeli tymczasowy eksperyment jest dopuszczony do przeprowadzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2d. 51 W pozwoleniu, o którym mowa w ust. 2a, określa się rodzaj i zakres tymczasowego eksperymentu.

2e. 52 Podmiot, który uzyskał pozwolenie, o którym mowa w ust. 2a, jest obowiązany składać wojewódzkiemu inspektorowi informacje o przebiegu tymczasowego eksperymentu.

2f. 53 Tymczasowy eksperyment jest prowadzony zgodnie z warunkami jego przeprowadzania.

2g. 54 Wojewódzki inspektor cofa pozwolenie, o którym mowa w ust. 2a, jeżeli nie są spełniane warunki przeprowadzania tymczasowego eksperymentu.

2h. 55 Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, tymczasowe eksperymenty, w ramach których może być wytwarzany materiał siewny, w tym:

1) wymagania dotyczące wytwarzania i jakości materiału siewnego wykorzystywanego w ramach tymczasowego eksperymentu oraz warunki przeprowadzania tymczasowego eksperymentu lub

2) czas trwania tymczasowego eksperymentu, lub

3) zakres i terminy składania wojewódzkiemu inspektorowi informacji z przebiegu tymczasowego eksperymentu przez podmiot, który uzyskał pozwolenie, o którym mowa w ust. 2a, lub

4) zakres kontroli przeprowadzania tymczasowego eksperymentu, lub

5) dodatkowe informacje umieszczane na etykietach, w które zaopatruje się materiał siewny wytworzony w ramach tymczasowego eksperymentu

- uwzględniając przepisy prawa Unii Europejskiej dotyczące tymczasowych eksperymentów w zakresie wytwarzania, oceny i obrotu materiałem siewnym.

3. Materiał siewny odmian genetycznie zmodyfikowanych nie może być dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Materiał siewny odmian, o których mowa w ust. 1 pkt 2, może znajdować się w obrocie do dnia 30 czerwca trzeciego roku, licząc od roku następującego po roku, w którym skreślono odmianę z krajowego rejestru.

5. W przypadku braku albo niewystarczającej ilości materiału siewnego, a także z innych ważnych powodów gospodarczych, minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze decyzji, dopuścić do obrotu:

1) materiał siewny kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii standard odmian niewpisanych do krajowego rejestru, katalogów wspólnotowych lub list odmian krajów Unii Europejskiej;

2) materiał siewny kategorii handlowy;

3) materiał siewny, który nie spełnia wymagań jakościowych;

4) materiał siewny kategorii elitarny roślin rolniczych i warzywnych, a w przypadku koniczyny łąkowej również kategorii kwalifikowany, który nie spełnia określonych dla danej kategorii wymagań dotyczących zdolności kiełkowania;

5) materiał siewny kategorii kwalifikowany roślin rolniczych i warzywnych, który nie spełnia wymagań dotyczących zdolności kiełkowania.

6. Decyzje, o których mowa w ust. 5 pkt 1-3 oraz w pkt 5, minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje po uzgodnieniu z Komisją Europejską i państwami członkowskimi.

7. W decyzjach, o których mowa w ust. 5, minister właściwy do spraw rolnictwa określa w szczególności rodzaj i ilość materiału siewnego oraz termin, na jaki dopuszcza się materiał siewny do obrotu.

8. 56 Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić zakaz stosowania materiału siewnego określonych odmian wpisanych do wspólnotowych katalogów, kierując się ich nieprzydatnością do uprawy w warunkach klimatyczno-glebowych Rzeczypospolitej Polskiej lub koniecznością uniknięcia zagrożeń dla zdrowia ludzi, zwierząt lub dla środowiska.

9. Zakaz, o którym mowa w ust. 8, wprowadza się po uprzednim uzyskaniu zgody Komisji Europejskiej.

Art.  57a. ⁵⁷

 

1. Wprowadzenie do obrotu materiału siewnego przeznaczonego do testów lub doświadczeń polowych odmian roślin rolniczych, zgłoszonych do krajowego rejestru i przyjętych do badań, wymaga zgody dyrektora Centralnego Ośrodka.

2. Wprowadzenie do obrotu materiału siewnego przeznaczonego do testów lub doświadczeń polowych odmian roślin warzywnych, zgłoszonych do krajowego rejestru lub odpowiednich rejestrów państw członkowskich oraz przyjętych do badań, wymaga zgody odpowiednio dyrektora Centralnego Ośrodka albo właściwego urzędu państwa członkowskiego.

3. Decyzję w sprawie wyrażenia zgody na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego odmiany przeznaczonej do testów lub doświadczeń polowych dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje na wniosek zainteresowanego hodowcy lub upoważnionej przez niego osoby, która będzie prowadziła obrót materiałem siewnym odmiany przyjętej do badań.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania hodowcy albo nazwę i adres jego siedziby;

2) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania osoby upoważnionej przez hodowcę albo nazwę i adres jej siedziby - w przypadku gdy wniosku nie składa hodowca;

3) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie oraz:

a) w przypadku roślin rolniczych:

– opis odmiany,

– powierzchnię plantacji i przewidywany zbiór materiału siewnego, który będzie przeznaczony do testów lub doświadczeń polowych,

– państwo członkowskie, w którym będą przeprowadzane testy lub doświadczenia polowe,

– miejsce prowadzenia zachowania odmiany,

b) w przypadku roślin warzywnych:

– opis odmiany,

– miejsce prowadzenia zachowania odmiany,

– potwierdzenie przyjęcia odmiany do badań przez właściwy urząd państwa członkowskiego, w przypadku zgłoszenia odmiany w tym państwie.

5. Dyrektor Centralnego Ośrodka, w drodze decyzji, wydaje zgodę na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego odmiany przeznaczonej do testów lub doświadczeń polowych:

1) roślin rolniczych, jeżeli jest uzasadnione uzyskanie informacji o wartości gospodarczej odmiany;

2) roślin warzywnych, jeżeli jest uzasadnione uzyskanie praktycznej wiedzy podczas uprawy odmiany.

6. W decyzji, o której mowa w ust. 5, określa się:

1) nazwę gatunku;

2) nazwę odmiany;

3) okres, na jaki została wydana zgoda na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego odmiany przeznaczonej do testów lub doświadczeń polowych - jednak nie dłuższy niż rok;

4) nazwę państwa, w którym będą przeprowadzane testy lub doświadczenia polowe - w przypadku roślin rolniczych;

5) powierzchnię plantacji oraz ilość materiału siewnego odmiany, jaka może być wprowadzona do obrotu z przeznaczeniem do testów lub doświadczeń polowych - w przypadku roślin rolniczych.

7. Wnioskodawca jest obowiązany informować dyrektora Centralnego Ośrodka o ilości wprowadzonego do obrotu materiału siewnego wymienionego w art. 57 ust. 1 pkt 15 w okresie, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, w terminie 30 dni od dnia wprowadzenia tego materiału do obrotu.

8. Ilość materiału siewnego odmiany rośliny rolniczej, na którą została wydana zgoda na wprowadzenie do obrotu nie może przekraczać wartości procentowych materiału siewnego danego gatunku stosowanego rocznie do zasiewów w państwie członkowskim, w którym będą przeprowadzane testy lub doświadczenia polowe dla:

1) pszenicy twardej - 0,05 %;

2) bobiku, grochu siewnego, jęczmienia, owsa, pszenicy zwyczajnej - 0,3 %;

3) pozostałych gatunków - 0,1 %.

9. Jeżeli ilości określone w ust. 8 nie wystarczają do obsiania 10 ha, dyrektor Centralnego Ośrodka, w drodze decyzji, wydaje zgodę na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego w ilości niezbędnej do obsiania powierzchni nieprzekraczającej 10 ha.

10. Zainteresowany podmiot może złożyć wniosek o przedłużenie okresu, na który została wydana decyzja, o której mowa w ust. 5, jeżeli odmiana nadal jest poddawana badaniom:

1) w przypadku roślin rolniczych - każdorazowo, na okres nie dłuższy niż rok;

2) w przypadku roślin warzywnych - maksymalnie dwukrotnie, na okresy nie dłuższe niż rok.

11. Do wniosku, o którym mowa w ust. 10, dołącza się:

1) kopię pierwszej decyzji;

2) informacje dotyczące opisu, zachowania odmiany, wartości gospodarczej odmiany albo praktycznej wiedzy z jej uprawy uzupełniające informacje zawarte we wniosku, o którym mowa w ust. 3;

3) zaświadczenie wydane przez właściwy urząd państwa członkowskiego potwierdzające, że odmiana nadal jest poddawana badaniom - w przypadku roślin warzywnych.

12. Dyrektor Centralnego Ośrodka, w drodze decyzji:

1) przedłuża okres, na który została wydana decyzja, o której mowa w ust. 5, w przypadku określonym w ust. 10;

2) uchyla zgodę na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego odmiany przeznaczonej do testów lub doświadczeń polowych, w przypadku gdy:

a) wniosek o wpis odmiany do krajowego rejestru zostanie wycofany,

b) odmówiono wpisania odmiany do krajowego rejestru;

3) stwierdza wygaśnięcie zgody na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego odmiany przeznaczonej do testów lub doświadczeń polowych, w przypadku gdy odmiana została wpisana do krajowego rejestru.

13. Dyrektor Centralnego Ośrodka informuje Komisję Europejską oraz właściwe urzędy państw członkowskich o przyjętych wnioskach o wyrażenie zgody na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego odmian przeznaczonych do testów lub doświadczeń polowych oraz o wydanych w tym zakresie zgodach.

Art.  57b. ⁵⁸

 

1. Materiał siewny odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych może być wprowadzany do obrotu po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa, wydanej w drodze decyzji, wyłącznie w regionie pochodzenia, z zastrzeżeniem art. 57c, w ilościach określonych w tej decyzji.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest wydawana na wniosek zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych albo nazwę i adres jego siedziby;

2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie;

3) proponowaną nazwę odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych;

4) położenie i powierzchnię plantacji nasiennej oraz przewidywaną ilość materiału siewnego odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, jaka może być wprowadzona do obrotu.

4. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się gatunek i odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, ilość materiału siewnego tej odmiany, jaka może być wprowadzona do obrotu, oraz okres, na jaki dopuszcza się materiał siewny tej odmiany do obrotu.

5. Ilość materiału siewnego odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych określona w decyzji, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać, z zastrzeżeniem ust. 6, wartości procentowych materiału siewnego danego gatunku stosowanego rocznie do zasiewów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla:

1) rzepaku, jęczmienia, pszenicy, grochu, słonecznika, kukurydzy i ziemniaka - 0,3 %;

2) pozostałych gatunków - 0,5 %.

6. Jeżeli ilości materiału siewnego odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych określone w ust. 5 nie wystarczają do obsiania 100 ha, minister właściwy do spraw rolnictwa w decyzji, o której mowa w ust. 1, określa ilość materiału siewnego niezbędną do obsiania 100 ha.

7. Całkowita ilość materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych nie może przekroczyć 10 % ilości materiału siewnego danego gatunku stosowanego rocznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, terminy składania wniosków o wyrażenie zgody na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, biorąc pod uwagę cechy biologiczne poszczególnych grup roślin i gatunków.

Art.  57c. ⁵⁹

 

1. Materiał siewny odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa wydanej w drodze decyzji, może być wprowadzany do obrotu w innym niż region pochodzenia regionie lub regionach, zwanych dalej "dodatkowym regionem obrotu", z tym że, gdy dla danej odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych został określony dodatkowy region wytwarzania, materiał siewny tej odmiany może być wprowadzany do obrotu wyłącznie w regionie pochodzenia.

2. Ilość materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych wprowadzana do obrotu w regionie pochodzenia oraz w dodatkowym regionie obrotu nie może przekraczać łącznie ilości materiału określonej w decyzji, o której mowa w art. 57b ust. 1.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest wydawana na wniosek zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych.

4. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest wydawana, jeżeli dodatkowy region obrotu jest porównywalny z regionem pochodzenia pod względem siedlisk naturalnych i częściowo naturalnych dla danej odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych.

5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych albo nazwę i adres jego siedziby;

2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie;

3) proponowaną nazwę odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych;

4) wskazanie regionu pochodzenia, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa;

5) wskazanie dodatkowego regionu obrotu, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, wraz z uzasadnieniem konieczności określenia tego regionu.

6. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się gatunek i odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, dodatkowy region obrotu materiałem siewnym tej odmiany, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, oraz okres, na jaki dopuszcza się materiał siewny tej odmiany do obrotu w tym regionie.

Art.  57d. ⁶⁰

Minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje Komisji Europejskiej informacje o regionach pochodzenia, dodatkowych regionach wytwarzania oraz dodatkowych regionach obrotu materiałem siewnym danej odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, a także, na wniosek Komisji Europejskiej lub państw członkowskich, informacje dotyczące ilości materiału siewnego każdej odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych wprowadzonej do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  58.

1. Materiał siewny znajdujący się w obrocie, z wyłączeniem materiału szkółkarskiego, rozmnożeniowego i nasadzeniowego, powinien być opakowany.

2. Opakowanie materiału siewnego powinno być zabezpieczone w sposób trwały i uniemożliwiający jego otwarcie bez uszkodzenia.

Art.  59.

1. Materiał siewny znajdujący się w obrocie, z zastrzeżeniem art. 62, powinien być zaopatrzony w etykiety wydawane przez:

1) wojewódzkiego inspektora - dla materiału siewnego wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo

2) właściwy urząd państwa członkowskiego - dla materiału siewnego wytworzonego na obszarze tego państwa, albo

3) prowadzących obrót.

1a. Etykiety, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, są etykietami urzędowymi.

2. Na etykietach umieszcza się informacje identyfikujące materiał siewny oraz informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów.

3. W przypadku materiału siewnego, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 13, na etykiecie umieszcza się napis "badania zdolności kiełkowania nie zakończono".

4. W przypadku materiału siewnego, o którym mowa w art. 57 ust. 5 pkt 4, na etykiecie umieszcza się informację o zdolności kiełkowania.

5. W przypadku materiału siewnego odmian warzywnych znanych przed wejściem w życie niniejszej ustawy, zachowywanych przez kilku hodowców, na etykiecie, oprócz nazwy odmiany, umieszcza się oznaczenie zachowującego odmianę, przy czym oznaczenie to nie może dominować nad nazwą odmiany.

6. Oznaczenie, o którym mowa w ust. 5, nie może dotyczyć szczególnych właściwości odmiany i podaje się je obok nazwy odmiany, wyraźnie oddzielone znakiem "-".

7. W celu zabezpieczenia opakowania materiału siewnego mogą być stosowane plomby wydawane przez wojewódzkich inspektorów, zwane dalej "plombami urzędowymi", lub plomby prowadzących obrót.

8. Etykiety i plomby urzędowe mogą być stosowane dla:

1) materiału siewnego kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany i kategorii handlowy;

2) materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego winorośli.

9. 61 Etykiety i plomby prowadzących obrót mogą być stosowane dla materiału siewnego kategorii standard roślin warzywnych, materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, małych opakowań WE oraz dla materiału siewnego, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 16.

10. Za etykietę materiału siewnego, o której mowa w ust. 8 i 9, uznaje się również paszport roślin, jeżeli zawiera informacje, których umieszczenie jest wymagane na etykiecie.

11. W przypadku małych opakowań WE etykietę może stanowić trwały nadruk lub stempel umieszczony na tych opakowaniach.

12. Minister właściwy do spraw rolnictwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek etykietowania małych opakowań WE materiału siewnego buraków etykietami urzędowymi, mając na uwadze usprawnienie kontroli obrotu tym materiałem.

Art.  60.

Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, jakie opakowania materiału siewnego uznaje się za małe opakowania WE, biorąc pod uwagę rodzaj i gatunek roślin, kategorię materiału siewnego oraz masę netto opakowania.

Art.  60a.

1. Materiał siewny roślin rolniczych i warzywnych kategorii elitarny, kategorii kwalifikowany, kategorii handlowy i kategorii standard, znajdujący się w obrocie, może zostać przepakowany i przeetykietowany, pod urzędowym nadzorem, po uzyskaniu pisemnej zgody przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 54 ust. 1:

1) którego numer w rejestrze znajduje się na etykiecie materiału siewnego przed jego przepakowaniem - w przypadku materiału siewnego wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) wprowadzającego materiał siewny do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w przypadku materiału siewnego pochodzącego z innego państwa członkowskiego.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, numer partii przepakowanego i przeetykietowanego materiału siewnego pozostaje niezmieniony, a na etykiecie umieszcza się wyrazy "przepakowano i przeetykietowano w ... (miejsce przepakowania i przeetykietowania) przez ... (firma i numer z rejestru)".

Art.  61.

1. Etykiety i plomby urzędowe, na wniosek prowadzącego obrót i dostawcy, wydaje odpłatnie wojewódzki inspektor.

2. Wojewódzki inspektor może upoważnić na czas określony prowadzącego obrót i dostawcę do wypełniania etykiet urzędowych, jeżeli:

1) przestrzega on przepisów o nasiennictwie oraz daje gwarancję rzetelnego wypełniania etykiet;

2) będzie rejestrował numery otrzymanych etykiet wydanych dla określonych partii materiału siewnego oraz zniszczonych podczas druku.

3. Prowadzący obrót i dostawca upoważniony do wypełniania etykiet:

1) prowadzi ewidencję etykiet;

2) na etykietach umieszcza swój numer z rejestru, rejestru rolników albo rejestru przedsiębiorców prowadzonego na podstawie przepisów o ochronie roślin.

4. Wojewódzki inspektor sprawuje kontrolę nad prawidłowym wypełnianiem etykiet urzędowych przez prowadzących obrót i dostawców, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, w drodze decyzji, nakazuje ich zniszczenie.

5. Zniszczenie etykiet, o których mowa w ust. 4, następuje w obecności upoważnionego pracownika wojewódzkiego inspektoratu.

6. Producent materiału siewnego jest obowiązany do przechowywania etykiet dotyczących partii materiału siewnego użytego do siewu lub sadzenia do czasu zakończenia oceny tego materiału i okazywania ich na żądanie organu dokonującego ocenę.

7. W przypadku nieposiadania przez producenta materiału siewnego etykiet, o których mowa w ust. 6, plantacja nie będzie oceniana.

Art.  61a.

Do każdej partii materiału siewnego niezakwalifikowanego ostatecznie, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 12, dołącza się informację o dostarczonym materiale, zwaną dalej "dokumentem towarzyszącym".

Art.  62.

1. Do każdej przesyłki zawierającej jedną lub kilka partii wprowadzonego do obrotu materiału szkółkarskiego CAC, materiału rozmnożeniowego i nasadzeniowego roślin warzywnych i ozdobnych dostawca dołącza informację o dostarczonym materiale, zwaną dalej "dokumentem dostawcy".

2. Dokument dostawcy sporządza się w dwóch egzemplarzach; jeden dołącza się do każdej przesyłki materiału, o której mowa w ust. 1, a drugi pozostaje u dostawcy.

3. Dokument dostawcy zawiera:

1) oznaczenie "jakość WE";

2) oznaczenie kraju, w którym wystawiono ten dokument;

3) napis "Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa";

4) numer w rejestrze przedsiębiorców prowadzonym na podstawie przepisów o ochronie roślin;

5) oznaczenie dostawcy;

6) oznaczenie odbiorcy;

7) numer partii określony przez dostawcę;

8) datę wystawienia;

9) nazwę botaniczną;

10) nazwę odmiany, w przypadku podkładek nazwę odmiany lub jej opis;

11) liczbę roślin objętych dokumentem dostawcy;

12) kategorię;

13) nazwę kraju, w którym dokonano zbioru materiału, w przypadku importu z państw trzecich.

3a. Dokument dostawcy dołączony do materiału przeznaczonego dla odbiorców, którzy nie zajmują się zawodowo uprawą roślin sadowniczych, warzywnych lub ozdobnych, może nie zawierać informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 6.

4. Dokumentem dostawcy może być paszport roślin, jeżeli będą umieszczone na nim informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3, 10, 12 i 13.

5. Materiał szkółkarski kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany oraz materiał rozmnożeniowy winorośli znajdujący się w obrocie zaopatruje się w etykietę i wypis ze świadectwa.

6. Wypis ze świadectwa dołącza się do każdej przesyłki materiału szkółkarskiego zawierającej jedną lub kilka partii tego materiału.

7. Materiał szkółkarski kategorii kwalifikowany oraz materiał rozmnożeniowy winorośli, znajdujący się w obrocie i przeznaczony dla odbiorcy, który nie zajmuje się zawodowo uprawą tych roślin, zaopatruje się wyłącznie w etykietę urzędową.

8. Materiał szkółkarski roślin sadowniczych kategorii elitarny i kategorii kwalifikowany, znajdujący się w obrocie, może być przeetykietowany po uzyskaniu pisemnej zgody dostawcy, którego numer w rejestrze przedsiębiorców, prowadzonym na podstawie przepisów o ochronie roślin, znajduje się na etykiecie materiału szkółkarskiego przed przeetykietowaniem.

9. Dostawca jest obowiązany przechowywać kopie dokumentów dostawcy lub wypisów ze świadectw przez okres 3 lat od dnia ich wydania.

Art.  63.

Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy sposób oraz zakres etykietowania i plombowania materiału siewnego, z uwzględnieniem:

a) rozmiarów i koloru etykiet ustalonych dla poszczególnych kategorii i stopni kwalifikacji materiału siewnego,

b) treści informacji zamieszczanych na etykietach oraz w dokumencie towarzyszącym,

c) małych opakowań WE,

2) rodzaje opakowań materiału siewnego dla poszczególnych gatunków lub grup roślin, a także materiału siewnego zaprawianego oraz sposoby ich zabezpieczania

- mając na względzie postęp techniki w tej dziedzinie i rozwiązania stosowane przez międzynarodowe organizacje nasienne.

⁴² Art. 54 ust. 4 pkt 3 zmieniony przez art. 28 ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.11.171.1016) z dniem 1 września 2011 r.

⁴³ Art. 54a ust. 1 pkt 2 uchylony przez art. 58 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz.U.09.157.1241) z dniem 1 stycznia 2011 r.

⁴⁴ Art. 57 ust. 1 pkt 7 zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁴⁵ Art. 57 ust. 1 pkt 9 uchylony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.

⁴⁶ Art. 57 ust. 1 pkt 16 dodany przez art. 1 pkt 9 lit. a) tiret drugie ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁴⁷ Art. 57 ust. 1 pkt 17 dodany przez art. 1 pkt 9 lit. a) tiret drugie ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁴⁸ Art. 57 ust. 2a zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁴⁹ Art. 57 ust. 2b zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁵⁰ Art. 57 ust. 2c dodany przez art. 1 pkt 9 lit. c) ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁵¹ Art. 57 ust. 2d dodany przez art. 1 pkt 9 lit. c) ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁵² Art. 57 ust. 2e dodany przez art. 1 pkt 9 lit. c) ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁵³ Art. 57 ust. 2f dodany przez art. 1 pkt 9 lit. c) ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁵⁴ Art. 57 ust. 2g dodany przez art. 1 pkt 9 lit. c) ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁵⁵ Art. 57 ust. 2h:

- dodany przez art. 1 pkt 9 lit. c) ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

- zmieniony przez art. 29 pkt 2 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o uchyleniu lub zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.09.98.817) z dniem 10 lipca 2009 r.

⁵⁶ Art. 57 ust. 8 zmieniony przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy o ochronie roślin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.07.80.541) z dniem 24 maja 2007 r.

⁵⁷ Art. 57a dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

⁵⁸ Art. 57b dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.

⁵⁹ Art. 57c dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.

⁶⁰ Art. 57d dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.

⁶¹ Art. 59 ust. 9:

- zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 5 września 2007 r. (Dz.U.07.191.1362) zmieniającej nin. ustawę z dniem 18 listopada 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. (Dz.U.09.215.1665) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2 stycznia 2010 r.