Rozdział 4 - Działalność kredytowa - Narodowy Bank Polski.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1992.72.360 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 27 marca 1998 r.

Rozdział  4

Działalność kredytowa

1.
NBP może udzielać innym bankom kredytu refinansowego w celu uzupełnienia ich zasobów pieniężnych.
2.
NBP może udzielać kredytu w walutach obcych.
3.
(skreślony).
1.
Przy udzielaniu kredytu refinansowego NBP kieruje się założeniami polityki pieniężnej państwa oraz zdolnością banku do spłaty kredytu refinansowego wraz z odsetkami w umownych terminach spłaty.
2.
Udzielenie kredytu refinansowego następuje na podstawie umowy określającej wysokość kredytu, termin jego spłaty, oprocentowanie i inne warunki oraz zakres uprawnień NBP związanych z wykorzystaniem tego kredytu i zabezpieczeniem jego spłaty.
3.
Banki mogą zaciągać kredyt refinansowy za pośrednictwem banku, w którym są zrzeszone.

Kredyt refinansowy może być udzielony:

1)
do określonej wysokości w rachunku kredytu,
2)
pod zastaw papierów wartościowych, do wysokości równej określonej części nominalnej wartości tych papierów,
3)
w innej formie, określonej przez Prezesa NBP.

NBP może przyjmować do redyskonta weksle od innych banków. Prezes NBP ustala warunki, którym powinny odpowiadać redyskontowane weksle, oraz stopę redyskontową.

1.
Oprocentowanie kredytu refinansowego może być różnicowane, przy uwzględnieniu zdolności banku do spłaty kredytu wraz z odsetkami w umownych terminach spłaty.
2.
(skreślony).
3.
Prezes NBP może określić jednolitą dla wszystkich banków relację między kredytem refinansowym a sumą niepodzielnych funduszy własnych banku zaciągającego kredyt i zgromadzonych w nim środków pieniężnych. Kredyt refinansowy udzielony bankowi nie może przekraczać kwoty wynikającej z tej relacji.

Jeżeli sytuacja finansowa banku korzystającego z kredytu refinansowego ulega pogorszeniu w stopniu zagrażającym terminowej spłacie kredytu albo bank ten nie przestrzega istotnych postanowień umowy kredytowej, NBP może wypowiedzieć tę umowę i zażądać wcześniejszej spłaty kredytu w całości lub w części.

1.
Pożyczki i kredyty zaciągnięte przez NBP w zagranicznych instytucjach bankowych i finansowych mogą być przeznaczone na udzielanie kredytu w walutach obcych innym bankom.
2.
Stosunki pieniężno-kredytowe między NBP a międzynarodowymi instytucjami bankowymi i finansowymi oraz między NBP a kredytobiorcami, o których mowa w ust. 1, regulują zawarte między nimi umowy. Do stosunków tych stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału, jeżeli umowa nie stanowi inaczej.