Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Narodowy Bank Polski.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.72.356

Akt utracił moc
Wersja od: 10 grudnia 1958 r.

Rozdział  I.

Przepisy ogólne.

Narodowy Bank Polski, utworzony dekretem z dnia 15 stycznia 1945 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 14), określany w dalszych przepisach ustawy jako "Bank", jest państwowym bankiem emisyjnym oraz centralną instytucją kredytową, rozliczeniową i dewizową.

1.
Bank posiada osobowość prawną i używa pieczęci urzędowej przepisanej dla urzędów centralnych.
2.
Bank działa na obszarze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Siedzibą Banku jest m. st. Warszawa.
3.
Bank może otwierać i zamykać oddziały oraz inne placówki operacyjne.
4.
Bank nie podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorstw państwowych.
5.
Statut Banku uchwala Zarząd Banku, a zatwierdza Rada Ministrów na wniosek Ministra Finansów.
1.
Bank nie odpowiada za zobowiązania Państwa, z wyjątkiem przypadków, gdy przyjmie na siebie taką odpowiedzialność z tytułu udzielonej gwarancji (art. 27).
2.
Państwo nie odpowiada za zobowiązania Banku.

Bank jest obowiązany przestrzegać tajemnicy co do obrotów i stanu rachunków swoich klientów. Wszelkich informacji w tym zakresie Bank może udzielać tylko posiadaczom rachunków, ich jednostkom zwierzchnim oraz organom państwowym, uprawnionym do tego na podstawie obowiązujących przepisów.

Bank realizuje politykę pieniężną i kredytową Państwa, zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów.