Napromienianie żywności promieniowaniem jonizującym.
Dz.U.2007.121.841
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 20 czerwca 2007 r.
w sprawie napromieniania żywności promieniowaniem jonizującym2)
1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 131, poz. 924).
2) Rozporządzenie wdraża postanowienia:
1) dyrektywy 1999/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących środków spożywczych oraz składników środków spożywczych poddanych działaniu promieniowania jonizującego (Dz. Urz. WE L 66 z 13.03.1999, str. 16; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 23, str. 236),
2) dyrektywy 1999/3/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu środków spożywczych oraz składników środków spożywczych poddanych działaniu promieniowania jonizującego (Dz. Urz. WE L 66 z 13.03.1999, str. 24; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 23, str. 244).
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr 1
WYKAZ ŚRODKÓW SPOŻYWCZYCH, KTÓRE MOGĄ BYĆ PODDANE NAPROMIENIANIU PROMIENIOWANIEM JONIZUJĄCYM, ORAZ MAKSYMALNE DOPUSZCZALNE DAWKI PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO
WYKAZ ŚRODKÓW SPOŻYWCZYCH, KTÓRE MOGĄ BYĆ PODDANE NAPROMIENIANIU PROMIENIOWANIEM JONIZUJĄCYM, ORAZ MAKSYMALNE DOPUSZCZALNE DAWKI PROMIENIOWANIA JONIZUJĄCEGO
Lp. | Rodzaj środka spożywczego | Cel napromienienia | Dawka* kGy |
1 | Ziemniaki | Hamowanie kiełkowania | 0,025-0,10 |
2 | Cebula | Hamowanie kiełkowania | do 0,060 |
3 | Czosnek | Hamowanie kiełkowania | 0,030-0,15 |
4 | Pieczarki | Zahamowanie wzrostu i starzenia się grzybów | 1,0 |
5 | Przyprawy suche, w tym suszone aromatyczne zioła, przyprawy korzenne i przyprawy warzywne | Obniżenie poziomu zanieczyszczeń biologicznych | 10,0 |
6 | Pieczarki suszone | Obniżenie poziomu zanieczyszczeń biologicznych | 1,0 |
7 | Suszone warzywa | Obniżenie poziomu zanieczyszczeń biologicznych | 1,0 |
ZAŁĄCZNIK Nr 2
SPOSÓB OBLICZANIA ŚREDNIEJ SUMARYCZNEJ DAWKI POCHŁONIĘTEJ PRZEZ ŚRODKI SPOŻYWCZE PODDANE NAPROMIENIANIU
SPOSÓB OBLICZANIA ŚREDNIEJ SUMARYCZNEJ DAWKI POCHŁONIĘTEJ PRZEZ ŚRODKI SPOŻYWCZE PODDANE NAPROMIENIANIU
Objaśnienia:
1) M - całkowita masa napromienionej próbki;
2) p - gęstość punktowa w miejscu (x, y, z);
3) d - zaabsorbowana dawka w punkcie (x, y, z);
4) dV = dxdydz - nieskończenie mały element objętości.
2. Całkowita średnia dawka pochłonięta może być oznaczona bezpośrednio dla jednorodnych produktów lub dla partii towarów o jednorodnej gęstości przez rozmieszczenie w masie towaru odpowiedniej liczby dozymetrów zarówno w sposób planowy, jak i przypadkowy. Z określonego w ten sposób rozkładu dawki głębinowej można wyliczyć całkowitą średnią dawkę pochłoniętą.
3. Jeżeli kształt krzywej rozkładu dawki w produkcie jest dobrze określony, to znane są punkty dla dawki maksymalnej i minimalnej. Pomiary rozkładu dawki w tych dwóch punktach dla serii próbek produktu mogą być wykorzystane dla oszacowania całkowitej dawki średniej.
4. W niektórych przypadkach wartość średnia z uśrednionych wielkości dawek minimalnych (Dmin) i maksymalnych (Dmax) będzie dobrym przybliżeniem całkowitej dawki średniej:
ZAŁĄCZNIK Nr 3
SZCZEGÓŁOWE WARUNKI NAPROMIENIANIA ŻYWNOŚCI ORAZ PROCEDURY POMIAROWE
SZCZEGÓŁOWE WARUNKI NAPROMIENIANIA ŻYWNOŚCI ORAZ PROCEDURY POMIAROWE
2. Sprawdzające pomiary dozymetryczne wykonuje się dla każdego nowego środka spożywczego poddanego procesowi napromieniania, a także w przypadku modyfikacji typu lub mocy źródła oraz geometrii źródło - środek spożywczy.
3. Eksploatacyjne pomiary dozymetryczne zapewniające, że nie zostały przekroczone granice przyjętego poziomu dawki, wykonuje się podczas zabiegu napromienienia, a dokumentację zachowuje się. Pomiary te przeprowadza się przy umieszczeniu dozymetrów w miejscu spodziewanej dawki maksymalnej albo minimalnej albo w pozycji odniesienia. Dawka w pozycji odniesienia musi być ilościowo powiązana z dawką maksymalną i minimalną. Pozycja odniesienia musi znajdować się w dogodnym miejscu w środku spożywczym lub na jego powierzchni, gdzie różnice wartości dawki są małe.
4. Rutynowe pomiary dawki przeprowadza się w każdej partii regularnie w czasie procesu napromieniania.
5. W przypadku napromieniania produktów płynnych bez opakowania nie można określić położenia maksymalnej i minimalnej dawki. W tej sytuacji właściwe jest zastosowanie przypadkowego ustawienia dozymetrów w celu określenia wartości tych dawek.
6. Dla ilościowych pomiarów dawki pochłoniętej stosuje się techniki dozymetrii odpowiednie do zastosowanych źródeł promieniowania jonizującego. Wyniki pomiarów powinny odpowiadać podstawowym, obowiązującym normom z tego zakresu.
7. Podczas napromieniania kontroluje się i rejestruje parametry sterowania całym procesem technologicznym.
7.1. W przypadku wykorzystywania radionuklidów parametry te obejmują:
1) prędkość transportu artykułu lub czas spędzony w strefie naświetlania;
2) wskaźniki właściwego położenia źródła;
3) parametry wiązki.
7.2. W przypadku wykorzystywania akceleratorów parametry obejmują:
1) prędkość transportu artykułu;
2) charakterystykę prądu elektronowego;
3) poziom energii;
4) szerokość przemiatania wiązki elektronów.
8. Środki spożywcze dostarczane do urządzenia oddziela się fizycznie od wychodzących z urządzenia, po ich napromienieniu.
9. Kiedy jest to wskazane, każde opakowanie środka spożywczego poddanego napromienianiu promieniowaniem jonizującym jest oznakowane barwnym wskaźnikiem umożliwiającym natychmiastową identyfikację i rozróżnianie opakowań napromienionych od nienapromienionych.
10. W trakcie zabiegu napromieniania dokonuje się zapisów w książce pracy urządzenia, z uwzględnieniem:
1) daty napromieniania;
2) charakteru i rodzaju produktu napromienianego;
3) celu napromieniania;
4) oznakowania identyfikacyjnego dla produktu opakowanego lub w przypadku niestosowania opakowań - szczegółów dostawy (gęstość);
5) typu źródła izotopowego lub urządzenia generującego promieniowanie jonizujące;
6) zastosowanego systemu dozymetrii oraz kalibracji.
11. Postępowanie ze środkiem spożywczym zarówno przed, jak i po napromienieniu, odpowiada zasadom dobrej praktyki produkcyjnej, z uwzględnieniem wymagań szczegółowych technologii procesu napromieniania.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (4)
Podstawa prawna liczba obiektów na liście: (1)
Akty implementowane liczba obiektów na liście: (2)
- Dyrektywa 1999/2/WE w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących środków spożywczych oraz składników środków spożywczych poddanych działaniu promieniowania jonizującego
- Dyrektywa 1999/3/WE w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu środków spożywczych oraz składników środków spożywczych poddanych działaniu promieniowania jonizującego