Należytości stemplowe od niektórych podań, wnoszonych do sądów oraz od zaświadczeń sądowych i notarjalnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.38.322

Akt utracił moc

Wersja od: 26 maja 1922 r.

ROZPORZĄDZENIA

MINISTRÓW SPRAWIEDLIWOŚCI I SKARBU

z dnia 8 maja 1922 r.

dla obszaru b. dzielnicy austrjackiej w przedmiocie należytości stemplowych od niektórych podań, wnoszonych do sądów oraz od zaświadczeń sądowych i notarialnych.

Na podstawia art. 6 I 7 ustawy z dnia 7 kwietnia 1922 r. w przedmiocie podwyższenia i zrównania stawek przy niektórych opłatach stemplowych (należytościach) Dz. U. R. P. № 33, poz. 315) zarządza się:

§ 1. Podania, wnoszone do sądów i urzędów wymiaru sprawiedliwości mających siedzibę na obszarze b. dzielnicy austriackiej, niewymienione w taryfie, załączonej do austr. ces. rozporządzenia z dnia 15 września 1915 r. (austr. Dz. u. p. № 279), podlegają zasadniczo należytości w kwocie 200 marek od arkusza pierwszego, a 50 marek od każdego arkusza następnego. Opłacie w kwocie 50 mk. podlega też każdy arkusz drugiego i dalszych egzemplarzy, podania, wniesionego w dwóch lub więcej egzemplarzach. Każdy załącznik do podania podlega należytości w kwocie 50 marek bez wzglądu na ilość arkuszy, z których załącznik się składa (pozycja 43 lit. a) 2) austr. taryfy należytościowej z dn. 13 grudnia 1852 r. (austr. Dy. u. p. № 89), w brzmieniu ustalonem. w punkcie 3 artykułu 1 ustawy z dn. 7 kwietnia 1922 r. Dz. U. R. P. № 38, poz. 315); uwaga do punktów 1 do 5 oraz punkt 7 tegoż art. 1.

Do podarł, wylej określonych, tudzież do załączników stosują się §§ 2 do 19 "Przepisów w przedmiocie opłat stemplowych od podań oraz od świadectw urzędowych", ogłoszonych rozporządzeniem z dnia 8 maja 1922 r. (Dz. U. R. P. № 38, poz. 319) tudzież pozycje B i 9 taryfy, załączonej do powołanych "Przepisów".

§ 2. .Świadectwa, niewymienione w taryfie, załączonej do austr. ces. rozporządzenia, z. dn. 15 września 1915 r., (austr. Dz. u. p. № 279), ani w §§ 3 do niniejszego rozporządzenia, wydawane przez sądy i urzędy wymiaru sprawiedliwości, mające Siedzibą na obszarze b. dzielnicy austriackiej, podlegają zasadniczo należytości w kwocie 200 marek od arkusza pierwszego oraz 50 marek od każdego arkusza następnego (pozycja 116 lit a) aa) austr. taryfy należytościowej 2 dnia 13 grudnia 1862 r., (austr. Dz. u. p. № 89) w brzmieniu ustalonem w punkcie 8 artykułu 1 ustawy z dn. 7 kwietnia 1922 r. (Dz. U. R. № 38, poz. 315).

Do świadectw tych stosują się §§ 21 do 26 "Przepisów w przedmiocie opłat stemplowych od podań oraz od świadectw urzędowych, ogłoszonych rozporządzeniem z dnia 8 maja 1922 r. (Dz. U. R. P. № 38, poz. 319).

§ 3. Protesty wekslowe, sporządzone na obszarze b., dzielnicy austrjackiej, podlegają należytości w kwocie 20 marek (pozycja 116 lit. g austr. taryfy należytościowej z dn. 13 grudnia 1862 r., (austr. Dz. u. p. № 89), w brzmieniu ustalonem w art. 3, ustąpię drugim, ustawy z dn. 7 kwietnia 1922 r., (Dz. U. R. P. № 38, poz. 315).

§ 4. Poświadczenia własnoręczności podpisów, dokonane na obszarze b. dzielnicy austrjackiej -bez względu na to, czy podpisy są umieszczone na dokumencie tabularnym czy na piśmie innego rodzaju podlegają należytości w kwocie:

a) 200 marek od każdego podpisu w rasie poświadczania sądowego;

b) 20 marek od każdego podpisu w razie poświadczenia notarjalnego (poz. 66 lit. b austr. taryfy należytościowej z dnia 13 grudnia 1862 r. (austr. Dz. u. p. № 89); § 1 ustawy austr. z dn. 25 lipca 1871 r., (austr. Dz. u. p. № 1 z 1872 r.); § 9 lit. b. austr. ces. rozp. z. dn. 28 sierpnia 1915 r., (austr. Dz. u. p. № 231); art. 31 dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. (Dz. P. P. P. № 14, poz. 145); art. 74 ustawy z dnia 17 marca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 32, poz. 194), którego moc obowiązującą, o ile dotyczy poświadczeń własnoręczności podpisów rozciąga się niniejszem na obszar b. dzielnicy austrjackie) ; punkt 8 art. 1 oraz art. 3 ustęp drugi, ustawy z dnia 7 kwietnia 1922 r., (Dz. U. R. P. № 38, poz. 315).

O ile prócz legalizacji podpisu strony potrzebne są dalsze legalizacje podpisów organów urzędowych, to opłacie w kwocie 200 marek, wymienionej wyżej w punkcie a), podlega również każda dalsza legalizacja, dokonana sądownie.

Uchyla się zdanie ostatnie ustępu 5 ces. austr. rozp. nin. z dnia 27 listopada 1858 r., (austr. Dz. u. p. № 223) oraz § 2 ustawy z dnia 25 lipca 1871 r. (austr. Dz. u. p. № 1 z 1872 r.).

§ 5. Odpisy, sporządzone przez osoby prywatne, a uwierzytelnione przez sąd lub notarjusza, podlegają należytości w kwocie 25 marek od arkusza (art. 8 ustawy z dn. 1 marca 1921 r. Dz. U. R. P. № 26, poz. 143; punkt 6 art. 1 ustawy z dn. 31 stycznia 1922 r., Dz. U. R. P. № 11, poz. 88).

§ 6. Sporządzane przez sądy lub urzędy wymiaru sprawiedliwości, a niewymienione w taryfie, załączonej do ces. rozp. z dn. 15 września 1915 r., (austr. Dz. u. p. № 279), duplikaty, odpisy i wyciągi, podlegają należytości w kwocie 100 mk. od każdej, stronicy; stronicę zaczętą uważa się za całą (poz. 7 lit, h austr. taryfy należytościowej z dn. 9 lutego 1850 r.-(austr. Dz. u. p. № 50); poz. 2 lit. a) b) austr. taryfy należytościowej z dn. 13 grudnia 1862 r., (austr. Dz. u. p. № 89); punkt 2 art. 2 ustawy z dn. 7 kwietnia 1922 r., (Dz. U. R. P. № 38, poz. 315). Do pism tych stosują się odpowiednio §§ 21, punkt 10; 22, 24 i, 26 "Przepisów w przedmiocie opłat stemplowych od podań oraz od świadectw urzędowych", załączonych do rozporządzenia z dnia 8 maja 1922 r. (Dz. U. R. P. № 38, poz. 319).

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w miesiąc po ogłoszeniu.

§ 1. ma zastosowanie do podań, wniesionych od czasu wejścia w życie rozporządzenia.

§§ 2 do 6 stosowane będą do świadectw, których data nie jest wcześniejsza niż dzień wejścia w życie rozporządzenia; dotyczy to również uwierzytelnienia odpisów (§§ 5 I 6). Do odpisów i wyciągów, sporządzonych przez sąd, a niezaopatrzonych w zaświadczenie zgodności z pierwopisem, stosuje się § 6, jeśli odpis lub wyciąg wydano stronie po wejściu w życie rozporządzenia.