Należności za podróże służbowe, delegacje i przeniesienia funkcjonarjuszów niższych dyrekcyj lasów państwowych i nadleśnictw, zaliczonych do grup uposażenia: XVII, XVIII i XIX.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.98.693

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lutego 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I DÓBR PAŃSTWOWYCH
z dnia 2 lipca 1925 roku
wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu o należnościach za podróże służbowe, delegacje i przeniesienia funkcjonarjuszów niższych dyrekcyj lasów państwowych i nadleśnictw, zaliczonych do grup uposażenia: XVII, XVIII i XIX.

Na zasadzie § 31 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r. o organizacji administracji lasów państwowych (Dz. U. R. P. № 119 poz. 1079) zarządza się co następuje:
Funkcjonariuszom niższym dyrekcyj lasów państwowych i nadleśnictw, zaliczonym do grup uposażenia XVII, XVIII i XIX, należą się:
I.
W razie podróży służbowej do miejscowości położonej poza zwykłem ich miejscem służbowem:
1)
diety oraz
2)
zwrot kosztów podróży.
II.
W razie delegacji do miejscowości położonej poza zwykłem ich miejscem służbowem:
1)
diety za czas podróży i za czas pozostawania w delegacji oraz
2)
zwrot kosztów podróży.
III.
W razie przeniesienia na inne miejsce służbowe:
1)
diety dla przeniesionego za czas podróży do nowego miejsca służbowego oraz dla jego żony i dzieci, a mianowicie: dla żony-w wysokości 75%, dla dzieci-w wysokości 50% diet, należnych przeniesionemu, o ile osoby te pozostają na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 4 ustawy z dn. 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924),
2)
zwrot kosztów podróży dla przeniesionego oraz jego żony i dzieci, o ile żona i dzieci pozostają na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 4 ustawy z dn. 9 października 1923 r., ponadto zwrot kosztów podróży dla jednej osoby z jego służby,
3)
zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego.
Pod pojęcie podróży służbowej w rozumieniu rozporządzenia niniejszego nie podpadają:
1)
obchody obszaru, powierzonego pieczy funkcjonariusza, oraz obchody, dokonywane w myśl instrukcyj służbowych,
2)
podróże celem stawiennictwa w sprawach służbowych w nadleśnictwie - względnie leśnictwie-, o ile droga odbyta tam i z powrotem nie przenosi 16 klm.,
3)
podróże w wypadku wezwania do udzielenia pomocy w administracji lub w ochronie lasu w obrębie nadleśnictwa, o ile powrót do miejsca zamieszkania jest możliwy w tym samym dniu.
Diety dla funkcjonarjuszów, wymienionych w § 1 rozporządzenia niniejszego, wynoszą 8 punktów dziennie.
W wypadku delegacji wypłaca się, diety w wysokości, ustalonej w § 3 rozporządzenia niniejszego, przez pierwsze dwa tygodnie, licząc od dnia następującego po dniu przybycia na miejsce delegacji; przez następnych 6 tygodni diety zmniejszone dla żonatych (wdowców z dziećmi) do 80%, dla samotnych-do 60% diet normalnych, po upływie zaś tego czasu-diety zmniejszone-dla żonatych (wdowców z dziećmi) do 70%, dla samotnych do 50% diet normalnych. Delegacja może trwać zasadniczo tylko pół roku. Przedłużenie delegacji ponad pół roku może nastąpić jedynie w wyjątkowych wypadkach za zgodą Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.
Kwotę diety dziennej oraz ryczałtu, określonego w § 13 rozporządzenia niniejszego, otrzymuje się przez pomnożenie ilości punktów przez mnożną, ustaloną na mocy art. 5 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924) na miesiąc, w którym odbywa się podróż służbowa, delegacja lub przeniesienie.

W razie uchwalenia dopłaty na zasadzie ust. 1 art. 5 wyżej powołanej ustawy zwiększa się odpowiednio diety od dnia 16 danego miesiąca.

Przy podróży służbowej i delegacji do stolicy zwiększa się diety o procent dodatku stołecznego, przy podróży zaś służbowej i delegacji na obszar województwa śląskiego zwiększa się diety o procent dodatku kresowego (z wyjątkiem dodatku wyrównawczego).

Jednostką obliczenia diet jest 24-godzinny okres czasu, liczący się od chwili rozpoczęcia podróży - względnie od chwili wyruszenia z miejsca służbowego - aż do chwili ukończenia podróży - względnie do chwili powrotu do miejsca służbowego.

Za przeciąg czasu krótszy niż 24 godziny wypłaca się całą dietę, jeżeli czynność służbowa łącznie z podróżą lub sama podróż odbywała się w porze nocnej co najmniej przez 6 godzin między 21 a 6 godziną,-w przeciwnym razie wypłaca się tylko połowę diet, ustalonych w § 3 rozporządzenia niniejszego, o ile czynność służbowa łącznie z podróżą lub sama podróż trwała co najmniej 6 godzin.

Jeżeli podróż odbywa się koleją lub statkiem, początek tej podróży należy liczyć od chwili odejścia pociągu lub statku, ustalonej w oficjalnym rozkładzie jazdy. Jeżeli podróż odbywa się innym środkiem komunikacyjnym np. końmi, samochodem i t. p. lub pieszo, początek tej podróży należy liczyć od chwili wyruszenia z miejsca. Jeżeli natomiast podróż rozpoczyna się końmi, samochodem lub innym środkiem komunikacyjnym albo też pieszo, dalsza zaś część podróży odbywa się koleją lub statkiem, początek tej podróży należy liczyć od chwili wyruszenia z miejsca, o ile między obu częściami podróży niema przerwy.

Diety należą się również za niedziele i święta, przypadające w czasie trwania podróży lub delegacji.
Diety należą się również w wypadku zachorowania w czasie podróży służbowej lub delegacji przez cały czas spowodowanego przez chorobę pobytu w danej miejscowości, o ile choroba zostanie stwierdzona świadectwem lekarskiem, a funkcjonarjusz nie jest umieszczony w szpitalu na koszt Skarbu Państwa.
Pozostającemu w delegacji nie służy prawo do diet za czas urlopu wypoczynkowego lub celem poratowania zdrowia; można mu jednak przyznać zwrot kosztów wyjazdu do miejscowości stałego przydziału służbowego i z powrotem w wysokości jak przy podróżach służbowych (§ 1 pkt. 1) oraz diety za czas trwania tylko samej podróży tam i z powrotem.
Zwrot kosztów podróży obejmuje cenę biletów jazdy koleją lub statkiem, koszty przewozu koleją lub statkiem bagażu podróżnego oraz ryczałt, wymieniony w § 13 rozporządzenia niniejszego.
Funkcjonarjuszom, wymienionym w § 1 niniejszego rozporządzenia, zwraca się cenę biletu III klasy pociągu osobowego lub statku. Jeżeli na statku znajdują się dwie klasy (I i II) zwraca się ceną biletu II klasy.

W takiej samej wysokości zwraca się koszty jazdy członków rodziny i sługi funkcjonariusza.

Funkcjonarjusze, mający prawo do ulg w przejazdach państwowemi lub przez Państwo zarządzanemi środkami komunikacyjnemu otrzymują przy likwidacji kosztów podróży zwrot ceny ulgowej.

Przy podróżach służbowych i delegacjach zwraca się udowodniony koszt przewozu koleją lub statkiem koniecznego osobistego bagażu podróżnego wagi do 75 klg., o ile czynność służbowa łącznie z podróżą trwała co najmniej 6 dni, oraz koszt przewozu przedmiotów potrzebnych do spełnienia czynności służbowych.

Powyższe postanowienie co do osobistego bagażu podróżnego, - jednak bez ograniczenia co do czasu trwania podróży-,ma zastowanie również do przeniesień.

Za podróże służbowe, odbywane nie koleją lub statkiem, należy się ryczałt, o ile droga przebyta przenosi 6 kilometrów, licząc w jedną stronę.

Ryczałt ten wynosi 1 punkt za 2 klm. Części odległości do jednego kilometra nie uwzględnia się, zaś części odległości, przekraczające 1 klm. liczy się za 2 klm.

Delegowanym, przeniesionym następnie do miejscowości, do której ich uprzednio delegowano, służy oprócz należności, wymienionej w § 1 punkt III rozporządzenia niniejszego, zwrot kosztów podróży do miejscowości, w której mieli stały przydział służbowy i z powrotem oraz diety w czasie tej podróży według zasad, ustalonych dla podróży służbowych, o ile podróż ta jest konieczna dla uregulowania spraw wynikłych wskutek przeniesienia. Podróż taka winna być ukończona w ciągu 8 dni.
W razie przeniesienia z urzędu do innej miejscowości zwraca się faktyczne udowodnione koszty przeniesienia.

Koszty te nie mogą przekraczać: co do samotnych - jednomiesięcznego uposażenia, co do utrzymujących 1 lub 2 członków rodziny-dwumiesięcznego uposażenia, co do utrzymujących więcej niż 2 członków rodziny-trzymiesięcznego uposażenia.

Przy przeniesieniu na własną prośbę przyznanie w drodze wyjątku kosztów przeniesienia zależeć będzie od decyzji Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Przez uposażenie, wymienione w ustępie drugim paragrafu niniejszego, rozumie się uposażenie w wymiarze, oznaczonym w §§ 25, 29 i 30 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 119, poz. 1079), zwiększone ewentualnie o dodatek stołeczny lub kresowy, o ile przeniesienie następuje ze stolicy - względnie z województwa śląskiego.

Przy przeniesieniu, połączonem z awansem, miarodajne jest uposażenie, osiągnięte przez ten awans.

W wyjątkowych wypadkach-za zgodą Ministra Skarbu-możliwy jest zwrot szczegółowo wykazanych i udokumentowanych kosztów przewozu urządzenia domowego, przewyższających wysokość ustaloną w ustępie drugim paragrafu niniejszego.

Wydatku na ubezpieczenie przewozu rzeczy Skarb Państwa nie zwraca.

Wszelkie rachunki kosztów podróży mają być przedstawiane w terminie 8 dni po ukończeniu podróży służbowej, rachunki zaś kosztów przeniesienia - w terminie 14 dni po dokonaniu przesiedlenia się.

Przy delegacjach dłużej trwających należy rachunki diet przedstawiać miesięcznie w przeciągu 8 dni za miesiąc ubiegły.

Przekroczenie bez dostatecznego usprawiedliwienia wyżej określonych terminów powoduje utratę prawa do zwrotu kosztów, a w następstwie tego obowiązek zwrócenia Skarbowi Państwa całej zaliczki, przyznanej na zasadzie § 17 rozporządzenia niniejszego.

Każdy rachunek kosztów podróży musi być opatrzony klauzulą władzy, zarządzającej podróż służbową, lub przełożonej władzy służbowej, stwierdzającą konieczność odbycia podróży, należyte użycie czasu i środków komunikacyjnych, tudzież wykonanie zlecenia służbowego.

Przeciw odmowie przyznania zarachowanych kwot może być wniesione w ciągu 14 dni przedstawienie do właściwej dyrekcji lasów państwowych, która rozstrzyga ostatecznie.

Udającym się w podróż służbową służy prawo do zaliczki, nieprzekraczającej przypuszczalnych kosztów podróży i należnych diet.

Postanowienie powyższe stosuje się również do należności z tytułu przeniesienia.

Osobom, wymienionym w § 1 rozporządzenia, służy w razie mobilizacji prawo przesiedlania osób utrzymywanych w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 9 października 1923 r. (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924) z zagrożonych terenów do obranych przez nich miejscowości na tych samych warunkach, jak przeniesionym służbowo.

Powyższe prawo służy również przy późniejszem sprowadzeniu powyższych osób do miejsca służbowego, wyznaczonego pokojową dyzlokacją.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 lutego 1925 r.