Rozdział 4 - Należności za podróże służbowe, delegacje (odkomenderowania) i przeniesienia poza granicami Państwa. - Należności w razie pełnienia czynności służbowych poza zwykłem miejscem służbowem oraz w razie przeniesienia na inne miejsce służbowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.35.320

Akt utracił moc

Wersja od: 15 lipca 1936 r.

Rozdział  4.

Należności za podróże służbowe, delegacje (odkomenderowania) i przeniesienia poza granicami Państwa.

§  31.

(1) Należności, unormowane w rozdziale niniejszym, przysługują w czasie podróży zagranicę od chwili przejazdu do chwili powrotu przez polski punkt graniczny. Za czas podróży i pobytu na obszarze Państwa Polskiego przysługują diety i zwrot kosztów podróży według norm, ustalonych dla podróży służbowych w kraju, z wyjątkiem zwrotu kosztów przejazdu koleją oraz przewozu koleją bagażu podróżnego, a przy podróżach, kurjerów dyplomatycznych oraz przesiedleniach, także kosztów dorożek i tragarzy, do którego to zwrotu mają zastosowanie § 39, 40, 43 ust, (2) i § 46.

(2) Przy podróżach zagranicznych przysługują przez cały czas podróży i pobytu poza granicami Państwa Polskiego diety, przewidziane dla krańcowego punktu tej podróży. W razie jednak zatrzymania się w drodze dłużej niż 24 godziny przysługują za ten czas diety według norm, ustalonych dla państwa, w którem się zatrzymano.

(3) W przypadku podróży z zagranicy do kraju należą się za czas podróży do granicy Państwa Polskiego diety według norm przewidzianych dla państwa, z którego odbywa się podróż, z zastosowaniem przepisu zawartego w drugiem zdaniu ustępu poprzedniego.

§ 32. Wysokość diet ustala Minister Skarbu na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych.

§  33.

(1) W przypadku delegacji (odkomenderowania) wypłaca się diety w wysokości ustalonej w myśl § 32, t. j. całe diety przez pierwsze dwa tygodnie, licząc od dnia następującego po dniu przybycia do miejsca delegacji (odkomenderowania), po upływie zaś tego czasu diety zmniejszone o 30%.

(2) Delegacja (odkomenderowanie) może trwać zasadniczo tylko pół roku. Przedłużenie delegacji (odkomenderowania) ponad pół roku może nastąpić jedynie w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych ważnemi względami służbowemi za zezwoleniem właściwego ministra.

(3) Ograniczenie co do czasu, zawarte w poprzednim ustępie, nie dotyczy przypadku odkomenderowania na kursy i do szkół wojskowych lub cywilnych.

(4) Postanowienia § 5 ust. (3) mają odpowiednie zastosowanie.

§  34.

(1) Postanowienia § 6 mają odpowiednie zastosowanie.

(2) Jeżeli w ciągu 24-godzinnego czasu podróż służbowa odbywała się zarówno na obszarze Państwa Polskiego, jak i na terytorjum zagranicznem, a pobyt na terytorjum zagranicznem trwał dłużej niż 6 godzin, należą się diety zagraniczne.

§ 35. Postanowienia § 7 i 8 mają odpowiednie zastosowanie. Postanowienia te mają również zastosowanie do podróży, pozostających w związku z przeniesieniem do innej miejscowości.

§ 36. Żołnierzom, delegowanym (odkomenderowanym) zagranicę, przysługują po nieprzerwanym rocznym pobycie zagranicą w charakterze delegowanego (odkomenderowanego) w każdym następnym roku pobytu zagranica diety za czas urlopu wypoczynkowego, spędzonego zagranicą, nie za dłuższy jednak okres czasu, niż za cztery tygodnie.

§  37.

(1) 34 Funkcjonarjusze państwowi, stanowiący załogę statku szkolnego Państwowej Szkoły Morskiej, otrzymują w czasie zaokrętowania i żeglugi zagranicznej należności miesięczne w następującej wysokości:

kapitan statku szkolnego do 150 %

urzędnicy " 100 %

funkcjonarjusze niżsi " 120 %

ich uposażenia zasadniczego.

(2) Za czas żeglugi zagranicznej uważa się okres przebywania statku na wodach leżących na zachód od południka przylądku Skagen, a także na wodach Bałtyku i cieśnin duńskich, o ile na wodach tych statek zawijał do portu zagranicznego.

(3) Czas żeglugi zagranicznej liczy się od dnia wyjścia statku z portu krajowego do dnia jego powrotu do portu krajowego. Dzień wyjścia i wejścia do portu krajowego wlicza się do czasu żeglugi zagranicznej, o ile wyjście nastąpiło przed południem, powrót zaś po południu.

(4) 35 Postanowienia § 11 ust. (2), (5) i (6) mają odpowiednie zastosowanie. Postanowienia § 32 - 35 nie mają zastosowania do osób pełniących czynności określone w paragrafie niniejszym.

§ 38. Zwrot kosztów przejazdu obejmuje ceny biletów jazdy koleją lub statkiem, koszty przejazdu innemi środkami komunikacyjnemi, koszty przewozu bagażu podróżnego koleją, statkiem lub innym normalnie na danej przestrzeni do przewozu bagażów służącym środkiem komunikacyjnym, zwrot wydatków na tragarzy, jak również zwrot kosztu dojazdu na dworzec i z dworca kolejowego, do przystani i z przystani, do stacji autobusowej, lotniczej i z tych stacyj.

§  39.

(1) Przy przejazdach koleją lub statkiem zwraca się faktycznie zapłaconą cenę biletów, przyczem:

a) 36 prawo przejazdu I klasy przysługuje funkcjonarjuszom państwowym, pobierającym uposażenie według grupy I - VI, oficerom w stopniu marszałka, generała, admirała, wiceadmirała, kontradmirała, pułkownika, komandora, podpułkownika, komandora-porucznika, majora i komandora-podporucznika, attachés wojskowym ambasad, attachés wojskowym poselstw i zastępcom attachés wojskowych ambasad, sędziom i prokuratorom, pobierającym uposażenie według grupy I - III, oficerom Policji Państwowej i Straży Granicznej, pobierającym uposażenie według grupy I-IV, ponadto bez względu na grupę uposażenia kierownikom urzędów podległych Ministerstwu Spraw Zagranicznych, radcom ambasad i poselstw, radcom handlowym, radcom emigracyjnym, radcom Biura Komisarza Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Gdańsku, konsulom, pierwszym sekretarzom ambasad oraz osobom towarzyszącym służbowo przy przejazdach szefów władz naczelnych i przedstawicieli państw obcych i misyj zagranicznych;

b) prawo przejazdu II klasą przysługuje osobom, nieobjętym postanowieniami p. a) i c), oraz chorążym (równorzędnym);

c) prawo przejazdu III klasą przysługuje: niższym funkcjonarjuszom państwowym, podoficerom i szeregowcom, szeregowym Policji Państwowej i Straży Granicznej.

(2) Odbywającemu podróż samochodem przyznaje się zwrot kosztów w wysokości ceny biletu kolejowego odpowiedniej klasy lub, jeżeli chodzi o podróż między miejscowościami, mającemi inną komunikację niż kolejową, przyznaje się zwrot wydatku w wysokości kosztów przejazdu innemi będącemi w normalnem użyciu środkami komunikacyjnemi.

(3) Jeżeli na statku znajdują się dwie klasy, zwraca się cenę biletu I klasy również i tym, którzy w myśl postanowienia zawartego w ustępie (1) mają w razie jazdy koleją prawo do biletu II klasy, cenę zaś biletu II klasy tym, którzy w razie jazdy koleją mają prawo do biletu III klasy.

(4) Jeżeli przejazd nastąpił pociągiem pośpiesznym, w którym niema III klasy, otrzymuje ten, który posiada tylko prawo do zwrotu kosztów przejazdu III klasą, zwrot ceny biletu klasy II.

(5) Odbywającym podróże służbowe (komisje) może być przyznany zwrot faktycznie poniesionych i udowodnionych kosztów przejazdu wozem sypialnym, o ile mają w myśl postanowień zawartych w paragrafie niniejszym prawo do zwrotu kosztów biletu I klasy oraz jeżeli:

a) 37 podróż koleją trwała co najmniej sześć godzin pomiędzy 21 - 7 godziną,

b) zachodziła konieczność pełnienia następnego dnia czynności urzędowych,

c) władza zlecająca podróż służbową, stwierdziła konieczność przejazdu wozem sypialnym na koszt Skarbu Państwa,

d) do rachunku kosztów podróży dołączono oryginalny kupon, uprawniający do zajęcia miejsca w wozie sypialnym.

(6) Ustęp poprzedzający ma analogiczne zastosowanie do osób mających w myśl postanowień paragrafu niniejszego prawo do zwrotu kosztów biletu II klasy, t. j. może im być przyznany zwrot faktycznie poniesionych i udowodnionych kosztów przejazdu wozem sypialnym II klasy, z tą zmianą, że w krajach nieposiadających wagonów sypialnych II klasy może władza, zlecająca podróż służbową, przyznać tym osobom prawo przejazdu I klasą koleją i wozem sypialnym.

(7) Funkcjonariuszom państwowym, żołnierzom oraz oficerom Policji Państwowej i Straży Granicznej, którym w myśl postanowienia zawartego w ust. (1) przysługuje zwrot ceny biletu I klasy, zwraca się przy podróżach, pozostających w związku z przeniesieniem na inne miejsce służbowe (§ 2 punkt III), faktycznie poniesiony i udowodniony koszt przejazdu! wozem sypialnym, o ile zachodzą warunki, ustalone w ust. (5) p. a) i d).

(8) Funkcjonariuszom państwowym i żołnierzom, nieposiadającym w myśl postanowień paragrafu niniejszego prawa do przejazdu I klasą, a odbywającym podróż w charakterze kurjera dyplomatycznego, może władza wysyłająca przyznać prawo przejazdu na koszt Skarbu Państwa I klasą oraz wozem sypialnym, o ile jest to konieczne ze względów służbowych.

(9) Postanowienia § 14 ust. (7) mają odpowiednie zastosowanie.

§ 40. Przy przejazdach linjami kolejowemi Związku Socjalistycznych Republik Rad funkcjonarjusze państwowi, z wyjątkiem niższych funkcjonarjuszów państwowych, oficerowie i chorążowie (równorzędni), sędziowie i prokuratorowie oraz oficerowie Policji Państwowej i Straży Granicznej mają prawo do zwrotu ceny t. zw. miękkiego miejsca, zaś niżsi funkcjonariusze państwowi, podoficerowie i szeregowcy oraz szeregowi Policji Państwowej i Straży Granicznej mają prawo do zwrotu ceny t. zw. twardego miejsca. Przy przejazdach wymienionemi linjami zwraca się ponadto, pod warunkami ustalonemi w § 39 ust. (5) p. a) i d), osobom wymienionym w § 39 ust. (1) p. a) - koszt przejazdu wozem sypialnym na miejscu I kategorji, zaś osobom wymienionym w § 39 ust. (1) p. b) - koszt przejazdu wozem sypialnym na miejscu II kategorji. Osoby wymienione w § 39 ust. (1) p. c) otrzymują pod warunkiem ustalonym w § 39 ust. (5) p. a) zwrot ceny t. zw. "miejscówki".

§  41.

(1) 38 Żołnierze zawodowi oraz oficerowie rezerwy powołani do służby czynnej celem przemianowania na zawodowych, wyjeżdżający pierwszy raz zagranicę służbowo, otrzymują tytułem ryczałtu na uzupełnienie ubrania cywilnego kwotę 250 zł. Żołnierze, wyjeżdżający zagranicę ponownie po upływie 3 lat od daty otrzymania ryczałtu oraz przebywający zagranicą bez przerwy dłużej niż rok, otrzymują jako ryczałt na uzupełnienie ubrania cywilnego kwotę 145 zł.

2) 39 Żołnierze pełniący obowiązkową służbę czynną oraz nadterminowi, wyjeżdżający zagranicę służbowo, otrzymują do użytku na czas trwania podróży ubranie cywilne w naturze, które pozostaje własnością Skarbu Państwa.

(3) 40 Przepis ust. (1) ma analogiczne zastosowanie do oficerów i szeregowych Policji Państwowej i Straży Granicznej.

§ 42. O ile opłacono bilet okrętowy z utrzymaniem, zwraca się cenę całego biletu, natomiast za czas podróży na okręcie przysługuje tylko 25% diet.

§  43.

(1) Postanowienia § 15 mają odpowiednie zastosowanie

(2) Postanowienia te mają zastosowanie również do przeniesień na inne miejsce służbowe, przyczem nie obowiązuje ograniczenie co do czasu trwania podróży.

§  44.

(1) Przy podróżach kołowych zwraca się faktycznie wydaną kwotę, o ile okoliczność, że kwota ta nie jest wyższą od przeciętnej ceny najmu koni w danej miejscowości, zostanie stwierdzona przez właściwą władzę konsularną.

(2) Postanowienia § 16 ust. (2), (3), (4) i (8) mają odpowiednie zastosowanie.

§ 45. Za czynności komisyjne w miejscowościach położonych bliżej niż 2 km od gmachu, w którym mieści się urząd, nie należą się ani koszty podróży ani diety.

§ 46. Osobom, wymienionym w § 1 z wyjątkiem podoficerów i szeregowych, pełniących obowiązkową służbę czynną, nadterminowych oraz podchorążych, zwraca się wydatki na dojazd do dworca kolejowego i z dworca kolejowego, względnie do przystani i z przystani (stacji autobusowej lub lotniczej) jak również przejazdu z jednego dworca (przystani, stacji) na drugi oraz wydatki, ponoszone na tragarzy przy każdym dojeździe i odjeździe oraz przy każdem przesiadaniu na stacjach węzłowych. Wydatki powyższe zwraca się w wysokości kosztów faktycznych i odpowiadających miejscowym cenom.

§ 47. Postanowienia § 20 ust. (1) i (2) oraz § 22 ust. (1), (2) i (4) mają odpowiednie zastosowanie.

§  48.

(1) Funkcjonarjuszom państwowym służby zagranicznej oraz żołnierzom, przesiedlającym się poza granicami Państwa, nowomianowanym na stanowiska służby zagranicznej, względnie odwołanym do kraju, zwraca się udowodnione koszty przewozu urządzenia domowego w granicach norm, ustalonych według następujących stref:

a) I strefa: Rumunja, Czechosłowacja, Węgry, Austrja, Niemcy, Danja, Łotwa, Estonja, Szwecja, Z. S. R. R.,

b) II strefa: pozostałe kraje europejskie,

c) III strefa: kraje pozaeuropejskie.

(2) Koszty zwraca się w wysokości udowodnionej, najwyżej jednak w wysokości nie przekraczającej:

a) dla przesiedlających się z Polski do krajów I strefy lub odwrotnie: samotnych - 75%, utrzymujących rodzinę - 150% miesięcznego uposażenia,

b) dla przesiedlających się z Polski do krajów II strefy lub odwrotnie: samotnych - 100%, utrzymujących rodzinę - 175% miesięcznego uposażenia,

c) dla przesiedlających się z Polski do krajów III strefy lub odwrotnie: samotnych - 125%, utrzymujących rodzinę - 200% miesięcznego uposażenia.

(3) Przesiedlającym się z jednego kraju do drugiego zagranicą zwraca się koszty: przy przesiedleniu do krajów, z których oba lub jeden leżą poza Europą - według norm strefy III.

(4) Kierownikom urzędów zagranicznych, korzystającym z mieszkania reprezentacyjnego, umeblowanego przez Skarb Państwa, zwraca się udowodnione koszty przewozu własnych przedmiotów urządzenia domowego w wysokości nie przekraczającej 33 i 1/3% norm ustalonych w poprzednich ust. (2) i (3). Kierownikom urzędów zagranicznych, przeniesionym z urzędu zagranicznego, nieposiadającego mieszkania reprezentacyjnego umeblowanego przez Skarb Państwa, do urzędu zagranicznego posiadającego takie mieszkanie, przysługuje zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego na zasadach, przewidzianych w ustępie drugim paragrafu niniejszego.

(5) Przez uposażenie w postanowieniach poprzednich ustępów paragrafu niniejszego rozumie się uposażenie zasadnicze wraz z zasiłkiem wyrównawczym i z przysługującym w danem miejscu służbowem zagranicą dodatkiem lokalnym.

(6) W zupełnie wyjątkowych przypadkach możliwy jest za zgodą Ministra Skarbu zwrot szczegółowo wykazanych i udokumentowanych kosztów przewozu urządzenia domowego, ponad normę ustaloną ust. (1) - (3).

(7) Udowodnione koszty ubezpieczenia przewożonego urządzenia domowego zwraca się do wysokości, nieprzekraczającej w stosunku do kierowników Poselstw i Konsulatów 15%, w stosunku zaś do pozostałych urzędników i oficerów 10% norm, o których mowa w ust. (1) - (5). Zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego łącznie ze zwrotem kosztów ubezpieczenia nie może jednak przekraczać tychże norm.

(8) Utrzymującemu rodzinę można przyznać dopiero wówczas pełne koszta przesiedlenia, jeżeli dostarczy dowodu zamieszkania rodziny na nowem miejscu służbowem, albo w przypadku odwołania, powrotu jej do kraju oraz jeżeli przesiedlenie rodziny nastąpiło nie później, niż w rok od daty objęcia przez funkcjonarjusza lub żołnierza nowego stanowiska służby zagranicznej, względnie do kraju. Termin roczny dla przesiedlenia rodziny może być w wyjątkowych przypadkach przedłużony przez Ministra Skarbu na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych.

(9) Jeżeli funkcjonarjusz lub żołnierz przesiedla się sam, przyznaje mu się zwrot kosztów w wymiarze określonym dla samotnych.

§  49.

(1) Funkcjonarjuszom państwowym służby zagranicznej oraz żołnierzom przesiedlającym się poza granicami Państwa, nowomianowanym na stanowiska służby zagranicznej, względnie odwołanym do kraju przysługuje prawo do zarachowania kosztów przejazdu pozostających na ich utrzymaniu żony i dzieci według norm, przysługujących im samym w myśl rozporządzenia niniejszego. Prawo to wygasa po upływie roku od daty objęcia nowego stanowiska służby zagranicznej albo odwołania do kraju. Termin roczny dla przesiedlenia rodziny może być w wyjątkowych przypadkach przedłużony przez Ministra Skarbu na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych.

(2) Ponadto przysługuje wszystkim kierownikom placówek zagranicznych bez względu na ich stan rodzinny zwrot kosztów przejazdu jednej osoby ze służby; wszystkim innym funkcjonarjuszom państwowym służby zagranicznej i wojskowym przysługuje zwrot kosztów przejazdu jednej osoby ze służby tylko w tym wypadku, o ile rodzina przesiedlającego się składa się z niemniej, niż trzech osób łącznie z funkcjonarjuszem.

(3) Przy podróżach koleją i statkiem zwraca się koszty przejazdu sługi według norm, ustalonych dla niższych funkcjonarjuszów państwowych.

(4) Delegowanym, przeniesionym następnie do miejscowości, do której ich uprzednio delegowano, przysługuje oprócz należności z § 2 punkt III zwrot kosztów przejazdu do miejscowości, w której mieli stały przydział służbowy i zpowrotem, oraz diety za czas tej podróży z wyłączeniem czasu pobytu w odnośnej miejscowości według zasad, ustalonych dla podróży służbowych, o ile podróż ta jest konieczną do uregulowania spraw wynikłych wskutek przeniesienia.

§ 50. Postanowienia § 24, 25, 26 i 27 mają odpowiednie zastosowanie.

§  51.

(1) Funkcjonarjusze państwowi, żołnierze oraz oficerowie i szeregowi Policji Państwowej i Straży Granicznej, odbywający podróże w charakterze kurjerów dyplomatycznych do miejscowości, objętych normalnemi rutami kurjerskiemi, otrzymują ryczałt, którego wysokość dla poszczególnych rut ustali Minister Spraw Zagranicznych w porozumieniu z Ministrem Skarbu. Ryczałt ten obejmuje: diety obliczone za czas podróży, ustalony rutą kurjerską, cenę biletów kolejowych (statku) najwyższej klasy, oraz miejsca w wozach sypialnych, o ile to jest dla danych rut kurjerskich ze względów służbowych konieczne, jak również przypuszczalne koszty dojazdów do i z dworców kolejowych, względnie przystani, oraz usług tragarzy przy każdym dojeździe i odjeździe. Waluty, w jakich będzie wypłacany powyższy ryczałt, ustali Minister Spraw Zagranicznych, w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

(2) W razie częściowego tylko odbycia podróży kurjer obowiązany jest zwrócić odpowiednią część ryczałtu.

(3) Za absolutorjum dla wydanego ryczałtu służy stwierdzenie przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, że podróż, za którą kurjer otrzymał ryczałt, została odbyta.

(4) Oprócz ryczałtu, o którym wyżej mowa, otrzymują kurjerzy zwrot faktycznie poniesionego i udowodnionego kosztu przewozu t. zw. bagażu administracyjnego na podstawie rachunku, który winni przedłożyć w terminie czternastodniowym, liczonym od dnia następującego po dniu powrotu z podróży. Zaliczki na pokrycie kosztów przewozu bagażu przyznaje się w drodze wyjątku w przypadkach, w których kurjer zmuszony jest zabrać znaczną ilość bagażu.

³⁴ § 37 ust. (1) zmieniony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

³⁵ § 37 ust. (4) zmieniony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

³⁶ § 39 ust. (1) lit. a):

- zmieniona przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 23 maja 1935 r. (Dz.U.35.39.272) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 czerwca 1935 r.

- zmieniona przez § 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

³⁷ § 39 ust. (5) lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

³⁸ § 41 ust. (1) zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

³⁹ § 41 ust. (2) dodany przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

⁴⁰ § 41 ust. (3) zmieniony i według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.