Rozdział 2 - Należności za podróże służbowe, delegacje (odkomenderowania) i przeniesienia w kraju. - Należności w razie pełnienia czynności służbowych poza zwykłem miejscem służbowem oraz w razie przeniesienia na inne miejsce służbowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.35.320

Akt utracił moc

Wersja od: 15 lipca 1936 r.

Rozdział  2.

Należności za podróże służbowe, delegacje (odkomenderowania) i przeniesienia w kraju.

§  4.

(1) 6 Diety wynoszą dziennie dla:

1) Prezesa Rady Ministrów 70 zł

2) Ministra Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego i Pierwszego Prezesa Najwyższego Trybunału Administracyjnego 50 "

3) funkcjonarjuszów państwowych, pobierających uposażenie:

	Według	grupy	II	45	zł
	"	"	III	35	"
	"	"	IV	25	"
	"	"	V	17	"
	"	"	VI	13	"
	"	"	VII	10	"
	"	"	VIII	8	"
	"	"	IX	7	"
	"	"	X	6	"
	"	"	XI - XII	5	"

4) żołnierzy:

a) oficerów w stopniu:

Marszałka 70 zł

Generała broni, admirała 50 "

Generała dywizji, wiceadmirała 35 "

Generała brygady, kontradmirała 25 "

Pułkownika, komandora 17 "

Podpułkownika, komandora - porucznika 15 "

Majora, komandora - podporucznika 13 "

Kapitana 10 "

Porucznika, podporucznika 8 "

b) podoficerów i szeregowych zawodowych w stopniu:

Chorążego (równorzędnego) 8 "

Starszego sierżanta (równorzędnego), starszego bosmana, sierżanta (równorzędnego), bosmana 7 "

Plutonowego (równorzędnego), bosmanmata 6 "

Kaprala (równorzędnego), mata, starszego marynarza zawodowego 5 "

c) podoficerów i szeregowców, pełniących obowiązkową służbę czynną, nadterminowych oraz podchorążych:

Podchorążych oraz podoficerów 2 zł

Starszych szeregowców i szeregowców 1.60 "

5) sędziów i prokuratorów, pobierających uposażenie:

	Według	grupy	I	25	zł
	"	"	II	20	"
	"	"	III	17	"
	"	"	IV	13	"

6) oficerów i szeregowych Policji Państwowej i Straży Granicznej, pobierających uposażenie:

	Według	grupy	I	25	zł
	"	"	II	17	"
	"	"	III	15	"
	"	"	IV	13	"
	"	"	V	10	"
	"	"	VI - VII	8	"
	"	"	VIII - IX	6	"
	"	"	X - XI	5	"	"

(2) 7 Żołnierzom żandarmerji, pełniącym służbę bezpieczeństwa poza swym garnizonem w rejonach ćwiczeń, manewrów, koncentracyj lub zawodów, mających na celu wyszkolenie wojska - przysługuje 50% diet.

(3) 8 W razie awansu należą się wyższe diety od dnia, od którego przysługuje prawo do wyższego uposażenia.

4) 9 Oficerom i szeregowym Policji Państwowej w ciągu pierwszego roku służby w razie delegacji (odkomenderowania) dla celów wyszkolenia względnie w zwartych oddziałach dla celów bezpieczeństwa diety nie przysługują - po upływie zaś roku przysługują przez cały czas trwania delegacji następujące diety dzienne:

oficerom 4 zł

szeregowym 2 "

5) 10 Oficerom i szeregowym Straży Granicznej, biorącym udział w ćwiczeniach, obozach, koncentracjach, manewrach i zawodach poza zwykłem miejscem służbowem, mających na celu wyszkolenie, przysługują następujące diety dzienne:

oficerom 4 zł

szeregowym 2 "

w tym przypadku nie stosuje się przepisu § 5 ust. (3).

§  5.

(1) W przypadku delegacji (odkomenderowania) wypłaca się diety w wysokości ustalonej w § 4, t. j. całe diety przez pierwsze dwa tygodnie, licząc od dnia, następującego po dniu przybycia do miejsca delegacji (odkomenderowania), przez następnych 6 tygodni diety zmniejszone o 30%, po upływie zaś tego czasu diety zmniejszone o 40%.

(2) 11 Delegacja (odkomenderowanie) może trwać zasadniczo tylko pół roku. Przedłużenie delegacji (odkomenderowania) ponad ten okres czasu może nastąpić jedynie w przypadkach wyjątkowych na mocy decyzji szefa władzy naczelnej, wydanej w porozumieniu z Ministrem Skarbu. Przepis ten nie dotyczy przypadków odkomenderowania na kursy i do szkół wojskowych lub cywilnych.

(3) O ile delegowany (odkomenderowany) otrzymuje bezpłatnie mieszkanie w lokalu rządowym, zmniejsza się diety, określone w ust. (l) o 10%. Postanowienie to nie dotyczy żołnierzy i innych osób pracujących w wojsku na stanowisku etatowem.

(4) Żołnierzom zawodowym i oficerom rezerwy, powołanym do służby czynnej celem przemianowania na zawodowych oraz innym osobom, pracującym w wojsku na stanowisku etatowem, korzystającym w czasie podróży służbowej lub delegacji (odkomenderowania) z kwatery przejściowej lub nagłej, zmniejsza się diety o kwotę, odpowiadającą należności za kwatery, ustalonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 113, poz. 957), którą to kwotę przekazuje się władzy, dostarczającej kwatery.

§  6.

(1) 12 Jednostką obliczenia diet jest dwudziestoczterogodzinny okres czasu, liczony od chwili wyjazdu ze zwykłego miejsca służbowego do chwili powrotu do tegoż miejsca, przyczem:

a) jeżeli pobyt poza zwykłem miejscem służbowem trwa dłużej niż 24 godziny, należy się za końcowy okres czasu ponad 6 do 12 godzin połowa diety, ponad 12 do 18 godzin - 75% diety, ponad 18 godzin - cała dieta,

b) jeżeli pobyt poza zwykłem miejscem służbowem trwa krócej niż 24 godziny, należy się za czas ponad 6 do 12 godzin połowa diety, ponad 12 do 18 godzin - 75% diety, ponad 18 godzin - cała dieta.

(2) Przy przejeździe środkiem lokomocji, mającym oficjalny rozkład jazdy (np. kolej, statek), początek przejazdu należy liczyć od chwili odejścia, ustalonego w tymże rozkładzie jazdy. Przy przejeździe innym środkiem lokomocji, niemającym takiego rozkładu jazdy (np. konie, samochód), początek przejazdu należy liczyć od chwili ruszenia z miejsca. Powyższą zasadę należy stosować analogicznie także do oznaczenia czasu zakończenia przejazdu z tym wyjątkiem, że opóźnienie środka lokomocji, mającego oficjalny rozkład jazdy, może być brane w rachubę tylko w przypadku, gdy wynosi więcej niż jedną godzinę i zostanie udowodnione.

(3) Gdy przejazd odbywa się różnemi środkami lokomocji, należy do czasu trwania przejazdu wliczać również uzasadnione przerwy między przejazdami poszczególnemi środkami lokomocji.

§ 7. Diety należą się również za niedziele i święta, przypadające w czasie trwania podróży służbowej, delegacji (odkomenderowania) lub przeniesienia.

§ 8. Diety należą się również w przypadku zachorowania w czasie podróży służbowej lub delegacji (odkomenderowania) przez cały czas spowodowanego chorobą pobytu w odnośnej miejscowości, o ile choroba zostanie stwierdzona świadectwem lekarskiem, a odbywający podróż służbową lub pozostający w delegacji (odkomenderowaniu) nie jest umieszczony na koszt Skarbu Państwa w szpitalu.

§  9.

(1) Pozostającemu w delegacji (odkomenderowaniu) nie przysługuje prawo do diet za czas urlopu.

(2) O ile jednak korzystający w czasie delegacji (odkomenderowania) z urlopu wypoczynkowego lub zdrowotnego wyjeżdża na czas tego urlopu do miejscowości zwykłego miejsca służbowego, należy mu przyznać zwrot kosztów jazdy tam i zpowrotem według zasad, obowiązujących przy przejazdach służbowych.

§  10.

(1) 13 Wykonawczy personel pomiarowy urzędów wojewódzkich otrzymuje wynagrodzenie akordowe za wykonanie prac pomiarowych przy scalaniu i parcelacji gruntów.

(2) Za czas spędzony w podróży oraz za czynności niemające bezpośredniej styczności z pracami, za które przysługuje wynagrodzenie akordowe, wypłaca się należności na ogólnych zasadach, przewidzianych w rozporządzeniu niniejszem.

(3) Wynagrodzenie akordowe oblicza się w stosunku do ogólnej powierzchni objektu, w którym prace pomiarowe zostały całkowicie ukończone i uznane za wykonane prawidłowo.

(4) 14 Wynagrodzenie akordowe za wykonanie hektara prac pomiarowych, zaliczonych do zwykłych, wynosi:

1) przy scalaniu gruntów z pomiarem starego stanu posiadania - po 5 złotych za hektar,

2) przy scalaniu gruntów bez pomiaru starego stanu posiadania - po 3.50 złote za hektar,

3) przy parcelacji gruntów - po 2 złotego za hektar.

(5) Za prace pomiarowe zaliczone do trudnych wynagrodzenie akordowe zwiększa się w granicach do 25%, za prace zaś zaliczone do łatwych zmniejsza się w granicach do 25%.

(6) Za prace pomiarowe, przy których niezbędne jest sporządzenie operatów dla katastru gruntowego, wynagrodzenie akordowe zwiększa się w granicach do 100%.

(7) Za prace pomiarowe, związane ze scaleniem i parcelacją objektów, których ogólny obszar nie przekracza 50 ha, oraz za prace pomiarowe, związane z drobnemi regulacjami różnemi (podział wspólnot, zamiana gruntów) i znoszeniem służebności, wykonawczy personel pomiarowy urzędów wojewódzkich nie otrzymuje wynagrodzenia akordowego, a jedynie diety dzienne na zasadach, ustalonych w przepisach § 4, 6 - 9.

(8) Wynagrodzenie akordowe może być przyznane i wypłacone wykonawczemu personelowi mierniczemu za każde stadjum pracy całkowicie ukończone i uznane za wykonane prawidłowo.

(9) 15 Minister Rolnictwa i Reform Rolnych ustali zasady:

1) zaliczania poszczególnych prac pomiarowych do zwykłych, trudnych i łatwych,

2) rozmiaru zwiększenia lub zmniejszenia wynagrodzenia akordowego w przypadkach przewidzianych w ust. (5) i (6),

3) podziału wynagrodzenia akordowego pomiędzy poszczególnych pracowników technicznych grupy mierniczej, zatrudnionych przy pracach pomiarowych,

4) trybu wypłacania wynagrodzenia akordowego oraz podziału każdego rodzaju, prac pomiarowych na stadja wykonania, ze wskazaniem stosunku każdego stadjum do całości,

5) obliczania stosunku procentowego prac pomiarowych, wykonanych przed dniem 1 października 1933 r. do całości pracy.

§  11.

(1) 16 Funkcjonarjusze państwowi, stanowiący załogę statku szkolnego Państwowej Szkoły Morskiej, otrzymują w czasie zaokrętowania należności miesięczne w następującej wysokości:

		w czasie rezerwy		w czasie żeglugi wewnętrznej
	urzędnicy	do	15%	do	30%
	funkcjonarjusze niżsi,	"	15%	"	45%
	ich uposażenia zasadniczego.";

(2) 17 Wykaz stanowisk załogi statku szkolnego oraz wysokość należności w granicach, określonych w ust. (1), ustali Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

(3) 18 Za czas rezerwy uważa się okres postoju statku od dnia następującego po dniu wyokrętowania ostatniej grupy uczniów do dnia zaokrętowania pierwszej grupy uczniów.

(4) 19 Za czas żeglugi wewnętrznej uważa się okres przebywania statku na wodach Bałtyku i cieśnin duńskich do południka przylądka Skagen, o ile statek w czasie tym nie zawijał do żadnego portu zagranicznego.

(5) 20 Należności określone w ust. (1) wypłacane są zdołu. Jeżeli zaokrętowanie lub wyokrętowanie nastąpiło w ciągu miesiąca, to należność oblicza się w wysokości dziennej, licząc po 1/30 części należności za każdy dzień czasu zaokrętowania.

(6) 21 W czasie zaokrętowania załodze statku szkolnego przysługuje prawo do wyżywienia na koszt Skarbu Państwa według norm, które ustali Minister Przemysłu i Handlu.

§ 12. Postanowienia § 4 - 9 nie mają zastosowania do osób pełniących czynności określone w § 10 i 11 z wyjątkiem § 10 ust. (2) i (7).

§ 13. Zwrot kosztów przejazdu obejmuje ceny biletów jazdy koleją lub statkiem oraz koszty przejazdu innemi środkami komunikacyjnemi, koszty przewozu bagażu podróżnego oraz ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu do dworca i z dworca kolejowego, do przystani i z przystani, do stacji autobusowej, lotniczej i z tych stacyj.

§  14.

(1) Przy przejazdach koleją lub statkiem zwraca się faktycznie zapłaconą cenę biletów przyczem:

1) 22 prawo przejazdu I klasą przysługuje funkcjonariuszom państwowym, pobierającym uposażenie według grup I - V, oficerom w stopniu marszałka, generała, admirała, wiceadmirała, kontradmirała, pułkownika, komandora, podpułkownika, komandora-porucznika, majora i komandora podporucznika, attachés wojskowym ambasad, radcom ambasad, sędziom i prokuratorom, pobierającym uposażenie według grup I - III, oficerom Policji Państwowej i Straży Granicznej, pobierającym uposażenie według grup I - IV, ponadto bez względu na grupę uposażenia, kierownikom władz bezpośrednio podległych władzy naczelnej, naczelnikom wydziałów (biur), inspektorom we władzach naczelnych, starostom i kierownikom starostw, Komisarzowi i Wicekomisarzowi Rządu w Gdyni, Dyrektorowi Policji w Województwie Śląskiem oraz osobom towarzyszącym służbowo przy przejazdach szefów władz naczelnych i przedstawicieli państw obcych, misyj zagranicznych oraz oficerów armij obcych, jak również adjutantom i oficerom ordynansowym, podróżującym służbowo w I klasie razem ze swoimi dowódcami pułków i wyższymi;

2) prawo przejazdu II klasą przysługuje osobom nieobjętym postanowieniami p. 1) i 3), oraz chorążym (równorzędnym);

3) prawo przejazdu III klasą przysługuje: niższym funkcjonarjuszom państwowym, podoficerom i szeregowcom, szeregowym Policji Państwowej i Straży Granicznej.

(2) Za przejazd sługi (§ 2 p. III-a) 2) zwraca się cenę biletu III klasy.

(3) Jeżeli na statku znajdują się dwie klasy, zwraca się cenę biletu I klasy również i tym, którzy w myśl postanowień paragrafu niniejszego mają w razie jazdy koleją prawo do biletu II klasy, cenę zaś biletu II klasy tym, którzy w razie jazdy koleją mają prawo do biletu III klasy.

(4) Z reguły zwraca się koszt przejazdu pociągami osobowemi. Zwrot kosztów przejazdu pociągiem pośpiesznym dozwolony jest tylko wtedy, jeżeli podróż służbowa ma charakter nagły, albo jeżeli przez użycie pociągu pośpiesznego zaoszczędzono diety. Potrzebę użycia pociągu pośpiesznego winna władza, zarządzająca podróż służbową, potwierdzić na rachunku kosztów podróży.

(5) Jeżeli zaszła potrzeba przejazdu pociągiem pośpiesznym, w którym niema III klasy, otrzymuje osoba, która posiada tylko prawo do zwrotu kosztów przejazdu klasą III, zwrot ceny biletu klasy II.

(6) Odbywającym podróże służbowe oraz delegowanym (odkomenderowanym) może być przyznany zwrot ceny t. zw. miejscówki po udowodnieniu poniesionych kosztów miejscówki.

(7) Osoby korzystające z ulg w przejazdach państwowemi lub zarządzanemi przez Państwo środkami komunikacyjnemi, otrzymują przy likwidacji kosztów podróży zwrot ceny ulgowej.

(8) Władza zarządzająca podróż służbową może przyznać osobom, mającym prawo przejazdu I klasą, zwrot faktycznie poniesionych i udowodnionych kosztów użycia jednego miejsca w wozie sypialnym, jeżeli podróż koleją trwa dłużej niż sześć godzin między 21 a 6 godziną, a zarazem podróż służbowa ma charakter nagły i zachodzi konieczność pełnienia następnego dnia czynności urzędowych. Nie dotyczy to Prezesa Rady Ministrów, Marszałka Polski, Ministrów i Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, którym w każdym przypadku podróży służbowej służy prawo użycia całego przedziału sypialnego w wozie sypialnym. Zwrot kosztów przejazdu wozem sypialnym winien się odbywać na podstawie dołączenia do rachunku kosztów podróży oryginalnego kuponu, uprawniającego do zajęcia miejsca lub przedziału w wozie sypialnym.

§  15.

(1) Zwraca się udowodnione koszty przewozu koleją, statkiem lub innemi środkami komunikacyjnemi osobistego bagażu podróżnego o wadze:

1) do 50 kg przy podróżach służbowych (komisjach), trwających co najmniej 6 dni;

2) do 100 kg przy podróżach służbowych, trwających dłużej niż 30 dni, oraz przy delegacjach (odkomenderowaniach).

(2) O ile dla spełnienia czynności urzędowej konieczne jest zabranie ze sobą bagażu służbowego, jak aktów, narzędzi, instrumentów i t. p., zwraca się wszystkie koszty jego przewozu, przyczem w rachunku kosztów należy wyszczególnić zawartość bagażu służbowego, jego wagę oraz faktycznie poniesione wydatki.

§  16.

(1) 23 Przy przejazdach kołowych zwraca się w miejscowościach, w których obowiązują zatwierdzone przez władze taryfy najmu koni, lub samochodu, ceny podane w taryfie. W miejscowościach nieposiadajacych takich taryf zwraca się cenę najmu koni lub samochodu na podstawie dołączonego przez rachunkozdawcę do rachunku własnoręcznego oświadczenia, podającego oprócz zapłaconej ceny także ilość kilometrów odbytej drogi kołowej z wymienieniem miejscowości początkowej i końcowej. W razie wątpliwości, czy zapłacona cena odpowiada miejscowym stosunkom, może władza zasięgnąć informacji odnośnego zarządu miejskiego (zarządu gminnego) i zależnie od otrzymanej informacji odpowiednio zmniejszyć kwoty najmu koni względnie samochodu.

(2) Wydatek na najem koni i samochodu zwraca się tylko wtedy, jeżeli niema możności przejazdu tańszym środkiem lokomocji, jak kolejami wszelkiego rodzaju, omnibusami, autobusami, statkami i t. p. z wyjątkiem przypadków nagłych, gdy wskutek opóźnienia przyjazdu interes publiczny byłby narażony na szkodę, oraz w razie potrzeby odbycia czynności urzędowych w większej ilości miejscowości, jeżeli to spowoduje oszczędność na dietach.

(3) Przy wspólnych podróżach kołowych wolno zaliczać jedną podwodę lub samochód na 3 osoby. W razie równoczesnego przewozu większej ilości aktów, instrumentów, narzędzi, wolno zaliczać jedną podwodę lub samochód na 2 osoby, a w wyjątkowych przypadkach na jedną osobę.

(4) Koszty wspólnej podróży kołowej zalicza osoba, której przysługują wyższe diety.

(5) 24 Jeżeli drogę odbyto pieszo lub własnemi środkami lokomocji, przyznaje się kwotę, odpowiadającą taryfie najmu koni, w miejscowościach zaś, nieposiadających takiej taryfy, po 25 groszy za każdy kilometr, o ile nie można było odbyć tej drogi tańszym środkiem lokomocji, jak kolejami wszelkiego rodzaju, statkami, omnibusami i t. p.

(6) Przepis ustępu poprzedzającego nie ma zastosowania do szeregowych Policji Państwowej i Straży Granicznej przy patrolach i obławach.

(7) Dla osób, które w podróżach służbowych używają własnych samochodów, ustali właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Skarbu wysokość wynagrodzenia za używanie własnego samochodu.

(8) Koszty jazdy samolotem zwraca się do kwoty, odpowiadającej kosztom jazdy koleją, w pełnej wysokości zaś tylko w przypadkach uzasadnionych ważnością i nagłością sprawy oraz jeśli użycie tego środka komunikacji spowoduje oszczędności na dietach.

§ 17. Za czynności komisyjne w miejscowościach, położonych bliżej niż 2 km od budynku, w którym mieści się urząd, nie należą się żadne koszty podróży służbowej z wyjątkiem ewentualnego zwrotu kosztów przewozu bagażu służbowego (§ 15).

§  18.

(1) Przy komisjach miejscowych w miastach, mających ponad 50.000 mieszkańców i w Gdyni, zwraca się koszt przejazdu dorożką względnie samochodem w kwocie faktycznie wydanej i odpowiadającej miejscowym cenom, o ile odległość miejsca komisyjnego od gmachu urzędu względnie od mieszkania wynosi więcej jak 2 km. Jeżeli w danem miejscu istnieje tańszy środek komunikacyjny np. tramwaj, autobus i t. p., zwraca się koszt przejazdu tym środkiem komunikacyjnym. W razie konieczności przewiezienia bagażu służbowego (§ 15) koszty przejazdu zwraca się bez względu na odległość.

(2) W garnizonach wojskowych do żołnierzy i funkcjonarjuszów państwowych w administracji wojskowej stosuje się postanowienia ust. (1) bez względu na ilość mieszkańców w tym garnizonie.

§  19.

(1) 25 Osobom, wymienionym w § 1, z wyjątkiem podoficerów i szeregowców, pełniących obowiązkową służbę czynną, nadterminowych oraz podchorążych, przyznaje się w gminach miejskich na koszty dojazdu do dworca kolejowego, przystani, stacji autobusowej lub lotniczej, jak również przejazdu z jednego dworca (przystani, stacji) na drugi, za każdy dojazd względnie odjazd ryczałt w wysokości 1,50 zł.

(2) Ryczałt ten nie należy się w przypadkach, gdy dojazd odbywa się służbowym środkiem lokomocji.

(3) Gdy podróż służbowa odbywa się do kilku miejscowości, przyznaje się ryczałt za dojazdy w każdej miejscowości.

(4) O ile odległość od gmachu urzędu względnie od mieszkania do dworca kolejowego lub przystani, stacji autobusowej lub lotniczej, wynosi więcej niż dwa kilometry, dojazd można traktować według postanowień § 16.

5) 26 Jeżeli podróż służbowa następuje w postępowaniu karnem na wezwanie władzy sądowej lub prokuratorskiej, ryczałt za dojazdy wynosi 50 gr za każdy przejazd. To samo dotyczy ryczałtu za przejazdy w związku z konwojowaniem osób i rzeczy do władz wymiaru sprawiedliwości.

§  20.

(1) W razie podróży służbowych w czasie delegacji (odkomenderowania) do miejscowości położonych poza miejscem delegacji (odkomenderowania) uzupełnia się diety, pobierane z tytułu delegacji (odkomenderowania) o ile wypłacane są stosownie do § 5 w wymiarze zmiejszonym do wysokości całej diety. Ponadto zwraca się koszty przejazdu według zasad ustalonych w rozporządzeniu niniejszem.

(2) W razie odbywania podróży służbowych w pierwszych dwóch tygodniach delegacji (odkomenderowania), za które w myśl § 5 należy się cała dieta, nie wlicza się do tego okresu czasu dni, przebytych w podróży służbowej.

(3) 27 Postanowienia co do diet, zawarte w ustępach poprzedzających, nie mają zastosowania, do podróży służbowych, które nie trwają dłużej niż sześć godzin; w razie podróży służbowej z miejsca delegacji (odkomenderowania) do zwykłego miejsca służbowego diety nie przysługują za czas trwania pobytu w zwykłem miejscu służbowem.

§ 21. Delegowanym (odkomenderowanym), przeniesionym następnie do miejscowości, do której ich uprzednio delegowano (odkomenderowano), przysługuje oprócz należności z § 2 punkt 111 zwrot kosztów przejazdu do miejscowości, w której mieli stały przydział służbowy, i zpowrotem oraz diety w czasie tego przejazdu według zasad ustalonych dla podróży służbowych, o ile przejazd ten jest konieczny dla uregulowania spraw, wynikłych wskutek przeniesienia.

§  22.

(1) Do miejsca czynności komisyjnych należy zdążać bez żadnej przerwy i to bez względu na odległość.

(2) Rozpoczętej komisji nie wolno przerywać inaczej jak tylko z ważnych przyczyn, które muszą być szczegółowo uzasadnione.

(3) Wyjazdy z miejsca komisyjnego na noclegi dopuszczalne są tylko wówczas, jeżeli w danej miejscowości nie można znaleźć noclegu, a okoliczność tę stwierdzi właściwy dla danej miejscowości magistrat względnie zarząd gminy.

(4) Przy przejazdach kołowych odbywanych jednym ciągiem bez przerwy należy w zasadzie odbyć co najmniej 40 klm drogi w jednym dniu. Zresztą należy używać tylko takich środków komunikacyjnych, które nie powodując niepotrzebnej zwłoki w osiągnięciu celu podróży, połączone są z najmniejszemi kosztami dla Skarbu Państwa.

§  23.

(1) W razie przeniesienia z urzędu lub w drodze konkursu do innej miejscowości przyznaje się poza dietami i zwrotem kosztów przejazdu (§ 2 pkt. III, 1 i 2) na pokrycie wszystkich wydatków, połączonych z przesiedleniem, ryczałt w wysokości: samotnemu - 50% jednomiesięcznego, utrzymującemu rodzinę - 100% jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z zasiłkiem wyrównawczym.

(2) 28 Odnośnie do żołnierzy zawodowych i oficerów rezerwy powołanych do czynnej służby celem przemianowania na zawodowych za podstawę obliczenia ryczałtu przyjmuje się uposażenie pobierane ostatnio w poprzedniem miejscu służbowem na zasadzie art. 5 i 12 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 28 października 1933 r. o uposażeniu wojska (Dz. U. R. P. Nr. 86, poz. 664).

(3) Ryczałt powyższy wypłaca się przeniesionemu po jego zgłoszeniu się na nowem miejscu służbowem i objęciu czynności służbowych.

(4) 29 Ponadto zwraca się koszty przewozu urządzenia domowego kolejowemi pociągami towarowemi, względnie statkami towarowemi, udowodnione oryginalnemi listami przewozowemi. W razie użycia do przewozu pociągów towarowo-pośpiesznych lub przyśpieszonych względnie takichże statków albo innych środków lokomocji zwraca się udowodniony koszt przewozu tylko do wysokości kosztów, jakieby wynikły przy użyciu normalnych towarowych pociągów względnie statków na taką samą odległość. Osoby, którym przysługuje prawo do ulg przy przewozie urządzenia domowego państwowemi lub zarządzanemi przez Państwo środkami komunikacyjnemi, otrzymują przy likwidacji kosztów przewozu urządzenia domowego zwrot ceny ulgowej.

(5) 30 Przy przeniesieniu na prośbę nie przysługuje należność określona w rozporządzeniu niniejszem, może jednak być przyznana w drodze wyjątku, w całości lub w części według uznania właściwej władzy naczelnej.

(6) Postanowienia paragrafu niniejszego nie dotyczą przeniesień żołnierzy zawodowych, pełniących służbę w Korpusie Ochrony Pogranicza - w obrębie bataljonu granicznego. Za przeniesienia te przysługuje samotnemu 20% - a utrzymującemu rodzinę 40% jednomiesięcznego, ostatnio pobieranego uposażenia (ust. (2)) wraz z prawem ewentualnego przewozu urządzenia domowego pociągiem towarowym za opłatą według taryfy wojskowej. Koszty tego przewozu ponosi osoba przeniesiona.

(7) 31 Postanowienia ustępu poprzedzającego stosują się również do żołnierzy zawodowych, oficerów rezerwy, powołanych do służby czynnej celem przemianowania na zawodowych, oraz do funkcjonarjuszów państwowych w administracji wojskowej, przenoszonych z jednej miejscowości do innej w obrębie tego samego garnizonu.

8) 32 Przy przeniesieniach szeregowych Policji Państwowej z jednej miejscowości do innej w obrębie rejonu posterunku przysługuje tylko zwrot kosztów przejazdu, przewozu urządzenia domowego i diety na zasadach podanych w rozporządzeniu niniejszem.

§  24.

(1) Wszelkie rachunki diet i kosztów przejazdu z tytułu podróży służbowych, krótkotrwałych delegacyj (odkomenderowań) i przeniesień winny być przedstawiane w terminie 14 dni, liczonym od następnego dnia po odbyciu komisji, delegacji (odkomenderowania) względnie przeniesienia, rachunki zaś kosztów przewozu urządzenia domowego (§ 23 ust. (4)) - w terminie 14 dni, liczonym od następnego dnia po dokonaniu przewozu urządzenia domowego.

(2) Rachunki delegacyj (odkomenderowań), trwających dłużej niż 30 dni, należy przedstawiać za każdy miesiąc kalendarzowy zdołu w ciągu ośmiu pierwszych dni następnego miesiąca kalendarzowego. W takim samym terminie mogą być za zezwoleniem władzy naczelnej przedstawiane rachunki powtarzających się w ciągu miesiąca podróży służbowych, o ile w tych przypadkach nie zastosowano przewidzianych w § 26 ryczałtów.

(3) Każdy rachunek kosztów podróży służbowej musi być opatrzony klauzulą władzy zarządzającej podróż lub przełożonej władzy służbowej, stwierdzającą konieczność odbycia podróży, należyte użycie czasu i środków komunikacyjnych, tudzież wykonanie zlecenia służbowego. Postanowienie powyższe nie dotyczy wyższych dowódców wojskowych od dowódcy dywizji i dowódców brygady kawalerji wgórę,

§  25.

(1) Udającym się w podróż służbową przysługuje prawo do zaliczki, nieprzekraczającej przypuszczalnych kosztów podróży i należnych diet.

(2) Postanowienie powyższe stosuje się również do należności z tytułu delegacji (odkomenderowania) i przeniesienia oraz często powtarzających się komisyj miejscowych, jak również w odniesieniu do osób, pełniących czynności, określone w § 10 i 11, przyczem - odnośnie do wykonawczego personelu pomiarowego urzędów wojewódzkich - wysokość zaliczki nie może przekraczać jednomiesięcznego uposażenia, pobieranego przez danego funkcjonariusza, a zaliczkę tę potrąca się z wynagrodzenia akordowego, przypadającego do wypłaty danemu funkcjonarjuszowi.

§ 26. W przypadkach, w których podróże służbowe trwają przez dłuższy okres czasu lub stale się powtarzają, właściwa władza naczelna może przyznać za zgodą Ministra Skarbu zamiast kosztów przejazdu i diet ryczałt, który może być płatny zgóry wraz z uposażeniem.

§ 27. Jeżeli cały urząd zostanie przeniesiony czasowo do innej miejscowości należy stosować § 2 punkt II.

§  28.

(1) Należności za delegacje (odkomenderowania) przysługują również żołnierzom zawodowym oraz oficerom rezerwy powołanym do służby czynnej celem przemianowania na zawodowych oddziałów zwartych, delegowanym (odkomenderowanym) poza stały garnizon, zaś należności za przeniesienie przysługują tymże żołnierzom oddziałów zwartych przy stałej zmianie dyzlokacji.

(2) Podróży i marszów w oddziałach zwartych oraz podróży i marszów, za które żołnierze otrzymują specjalne dodatki, nie uważa się za podróże służbowe w rozumieniu rozporządzenia niniejszego.

§ 29. Przyznaje się dodatek do diet, płatny równocześnie z dietami, w następującej wysokości:

1) oficerom Korpusu Kontrolerów i tymże oficerom, mianowanym generałami, a mianowicie:

generałom	- 25%	diet
pułkownikom	- 35%	"
podpułkownikom i majorom	- 45%	"

2) funkcjonariuszom władz górniczych, pełniącym na kopalniach czynności, związane z kontrolą stanu bezpieczeństwa kopalń i ich urządzeń - 35% diet.

⁶ § 4 ust. (1):

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 23 maja 1935 r. (Dz.U.35.39.272) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 czerwca 1935 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

⁷ § 4 ust. (2) według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

⁸ § 4 ust. (3) według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

⁹ § 4 ust. (4) dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

¹⁰ § 4 ust. (5) dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

¹¹ § 5 ust. (2) zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

¹² § 6 ust. (1) zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

¹³ § 10 ust. (1) zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

¹⁴ § 10 ust. (4) zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

¹⁵ § 10 ust. (9) zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

¹⁶ § 11 ust. (1) zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

¹⁷ § 11 ust. (2) dodany przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

¹⁸ § 11 ust. (3) według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

¹⁹ § 11 ust. (4) według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

²⁰ § 11 ust. (5) według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

²¹ § 11 ust. (6) według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

²² § 14 ust. (1) pkt 1:

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 23 maja 1935 r. (Dz.U.35.39.272) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 czerwca 1935 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

²³ § 16 ust. (1) zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

²⁴ § 16 ust. (5) zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

²⁵ § 19 ust. (1) zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

²⁶ § 19 ust. (5) dodany przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

²⁷ § 20 ust. (3) zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

²⁸ § 23 ust. (2) zmieniony przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

²⁹ § 23 ust. (4) zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 23 maja 1935 r. (Dz.U.35.39.272) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 czerwca 1935 r.

³⁰ § 23 ust. (5) zmieniony przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.

³¹ § 23 ust. (7) zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 23 maja 1935 r. (Dz.U.35.39.272) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 czerwca 1935 r.

³² § 23 ust. (8) dodany przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 2 lipca 1926 r. (Dz.U.36.54.393) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 1936 r.