Należności ławników nie będących pracownikami za udział w posiedzeniach sądu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.43.282

Akt utracił moc
Wersja od: 29 grudnia 1982 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 22 grudnia 1982 r.
w sprawie należności ławników nie będących pracownikami za udział w posiedzeniach sądu.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 1960 r. o ławnikach ludowych w sądach powszechnych (Dz. U. z 1960 r. Nr 54, poz. 309, z 1970 r. Nr 16, poz. 136, z 1974 r. Nr 24, poz. 142 i Nr 39, poz. 231 oraz z 1975 r. Nr 16, poz. 91) w związku z art. 29 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1974 r. Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i z 1982 r. Nr 23, poz. 163) zarządza się, co następuje:
Wysokość należności ławników nie będących pracownikami, biorących udział w sprawach rozpoznawanych przez sądy powszechne oraz okręgowe sądy pracy i ubezpieczeń społecznych, określa się na zł 300 za jeden dzień pełnienia obowiązków ławnika.
Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 sierpnia 1980 r. w sprawie należności ławników nie będących pracownikami za udział w posiedzeniach sądu (Dz. U. Nr 19, poz. 71).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.