§ 1. - Najwyższa norma zarobku dziennego robotnika, stanowiąca podstawę do obliczania wkładek na rzecz funduszu bezrobocia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.57.541

Akt jednorazowy

Wersja od: 31 maja 1928 r.

§ 1. Ustalona w rozporządzeniu Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 6-go grudnia 1926 r. (Dz. U. R. P. Nr. 124, poz. 717) najwyższa norma zarobku dziennego robotnika, stanowiąca podstawę do obliczania wkładek zakładów pracy, obowiązanych do zabezpieczenia robotników na wypadek bezrobocia, podwyższa się na wniosek Zarządu głównego funduszu bezrobocia ze złotych 6.60 na złotych 7.50.