Rozdział 2 - Organizacja Najwyższej Izby Kontroli. - Najwyższa Izba Kontroli.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.61.330

Akt utracił moc

Wersja od: 27 grudnia 1957 r.

Rozdział  II.

Organizacja Najwyższej Izby Kontroli.

Art.  12.

1. Na czele Najwyższej Izby Kontroli stoi Prezes powoływany i odwoływany przez Sejm.

2. Na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli Rada Państwa powołuje i odwołuje wiceprezesów Najwyższej Izby Kontroli.

Art.  13.

1. Prezes Najwyższej Izby Kontroli kieruje jej działalnością i odpowiada przed Sejmem za sprawowanie swojego urzędu i za podległych mu pracowników.

2. Prezes Najwyższej Izby Kontroli bierze udział w posiedzeniach Sejmu i Rady Ministrów.

3. Na żądanie Sejmu Prezes Najwyższej Izby Kontroli udziela informacji i wyjaśnień.

Art.  14.

1. W skład Najwyższej Izby Kontroli wchodzą:

a) kolegium Najwyższej Izby Kontroli, zespoły i departamenty,

b) delegatury Najwyższej Izby Kontroli.

2. Obszar działania delegatury Najwyższej Izby Kontroli może obejmować jedno lub kilka województw (miast wydzielonych z województwa).

3. Organizację wewnętrzną Najwyższej Izby Kontroli oraz terytorialną właściwość i siedziby delegatury Najwyższej Izby Kontroli określa statut nadany przez Radę Państwa na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli.

Art.  15.

1. Kolegium Najwyższej Izby Kontroli tworzą: Prezes Najwyższej Izby Kontroli jako przewodniczący, wiceprezesi Najwyższej Izby Kontroli oraz członkowie. Członków kolegium powołuje spośród pracowników Najwyższej Izby Kontroli i odwołuje Rada Państwa na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli.

2. W delegaturach Najwyższej Izby Kontroli działają kolegia, którym przewodniczy przewodniczący delegatury. Członków kolegiów delegatur na wniosek przewodniczącego delegatury powołuje i odwołuje Prezes Najwyższej Izby Kontroli.

3. Skład kolegiów delegatur Najwyższej Izby Kontroli i ich zakres działania określa statut Najwyższej Izby Kontroli.

Art.  16.

1. Kolegium Najwyższej Izby Kontroli:

a) uchwala uwagi do sprawozdań Rady Ministrów i wnioski w przedmiocie absolutorium dla Rządu (art. 4 ust. 1 lit. a),

b) uchwala projekt statutu Najwyższej Izby Kontroli (art. 14 ust. 3),

c) uchwala projekt przepisów o trybie przeprowadzania i koordynacji kontroli (art. 9),

d) uchwala plany kontroli (art. 6 ust. 4),

e) uchwala corocznie sprawozdania z działalności Najwyższej Izby Kontroli (art. 4 ust. 2),

f) uchwala projekt budżetu Najwyższej Izby Kontroli (art. 22) i sprawozdanie z wykonania jej budżetu,

g) ocenia wyniki ważniejszych kontroli skierowanych pod obrady kolegium przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli oraz ustala sposób ich wykorzystania,

h) opiniuje wnioski w sprawie mianowania i odwołania dyrektorów zespołów i departamentów oraz przewodniczących delegatur (art. 17 ust. 1),

i) rozpatruje wnioski o wyrażenie zgody na pociągnięcie pracowników Najwyższej Izby Kontroli do odpowiedzialności karnej (art. 21),

j) rozpatruje inne sprawy przekazane kolegium przez statut Najwyższej Izby Kontroli lub poddane pod jego obrady przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli albo przedstawione przez jedną trzecią członków kolegium.

2. Tryb działania kolegium Najwyższej Izby Kontroli i kolegiów delegatur Najwyższej Izby Kontroli określa statut Najwyższej Izby Kontroli.

Art.  17.

1. Dyrektorów zespołów i departamentów oraz przewodniczących delegatur Najwyższej Izby Kontroli mianuje i odwołuje Prezes Najwyższej Izby Kontroli po zasięgnięciu opinii kolegium.

2. Pozostałych pracowników Najwyższej Izby Kontroli, wykonywających lub nadzorujących czynności kontrolne, mianuje i zwalnia Prezes Najwyższej Izby Kontroli.

3. Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli podlegają Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli i są przed nim odpowiedzialni za rzetelne wykonywanie swych obowiązków, a w szczególności za rzetelne ujmowanie i dokumentowanie wyników kontroli oraz za przestrzeganie tajemnicy państwowej i służbowej.

Art.  18.

Rada Państwa określa dla pracowników Najwyższej Izby Kontroli:

a) tabele stanowisk, wymagane kwalifikacje i grupy uposażenia,

b) zasady zaszeregowania do grup uposażenia,

c) kwoty miesięcznego uposażenia dla poszczególnych grup oraz wysokość i zasady przyznawania dodatków do uposażeń i diet.

Art.  19.

1. Z pracą w Najwyższej Izbie Kontroli wolno łączyć stanowiska:

a) posła na Sejm, członka rady narodowej oraz inne o charakterze społecznym,

b) samodzielnego pracownika nauki.

2. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może udzielić zezwolenia na inne zajęcia uboczne, poza wymienionymi w ust. 1, jeżeli nie są one połączone z uszczerbkiem dla pracy w Najwyższej Izbie Kontroli.

Art.  20.

Do pracowników Najwyższej Izby Kontroli stosuje się przepisy dotyczące pracowników państwowych podlegających ustawie o państwowej służbie cywilnej, jeżeli ustawa niniejsza lub przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

Art.  21.

Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli wykonujący lub nadzorujący czynności kontrolne nie mogą być pociągani do odpowiedzialności karnej z powodu swoich czynności służbowych bez uprzedniej zgody kolegium Najwyższej Izby Kontroli. Przepis ten stosuje się odpowiednio również po ustaniu stosunku pracy.

Art.  22.

1. Minister Finansów włącza projekt budżetu Najwyższej Izby Kontroli, w brzmieniu proponowanym przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, do projektu budżetu Państwa.

2. Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli w zakresie wykonywania budżetu Najwyższej Izby Kontroli przysługują uprawnienia Ministra Finansów.