Najniższe kwoty emerytur i rent z tytułu zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1977.11.48

Akt utracił moc

Wersja od: 7 kwietnia 1977 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY, PŁAC I SPRAW SOCJALNYCH

z dnia 2 kwietnia 1977 r.

w sprawie najniższych kwot emerytur i rent z tytułu zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy.

Na podstawie art. 17 ust. 7 pkt 4 i 5 oraz art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1968 r. Nr 3, poz. 6, z 1972 r. Nr 16, poz. 114 i Nr 53, poz. 341, z 1973 r. Nr 38, poz. 225, z 1974 r. Nr 21, poz. 116 i 117, Nr 47, poz. 280 i Nr 50, poz. 321, z 1975 r. Nr 45, poz. 232, z 1976 r. Nr 40, poz. 235 i z 1977 r. Nr 11, poz. 43) po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Emerytury i renty z tytułu zatrudnienia wykonywanego w niepełnym wymiarze czasu pracy, wypłacane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia w kwocie niższej od najniższej kwoty ustalonej dla danego świadczenia na ten dzień, podwyższa się:

1) od dnia 1 maja 1977 r., do dnia 1 stycznia 1978 r., od dnia 1 stycznia 1979 r. i od dnia 1 stycznia 1980 r. o kwotę wynoszącą każdorazowo:

a) 175 zł - gdy chodzi o emeryturę, rentę inwalidzką I i II grupy lub rentę rodzinną, do której uprawnione są dwie lub więcej osób,

b) 125 zł - gdy chodzi o rentę inwalidzką III grupy lub o rentę rodzinną, do której uprawniona jest jedna osoba.

2) od dnia 1 stycznia 1981 r. - o dalsze 200 zł.

2. Jeżeli rencista osiągnął wiek 80 lat, emeryturę lub rentę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się od pierwszego dnia miesiąca, w którym osiągnął ten wiek, nie wcześniej jednak niż od dnia 1 maja 1977 r., o kwotę:

1) 900 zł - gdy chodzi o emeryturę, rentę inwalidzką I i II grupy lub rentę rodzinną, do której uprawnione są dwie lub więcej osób,

2) 700 zł - gdy chodzi o rentę inwalidzką III grupy lub o rentę rodzinną, do której uprawniona jest jedna osoba,

3. Jeżeli rencista osiągnął wiek 75 lat, emeryturę lub rentę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę określoną w ust. 2 od pierwszego dnia miesiąca, w którym osiągnął ten wiek, nie wcześniej jednak niż od dnia 1 stycznia 1979 r.

4. Jeżeli emerytura lub renta została podwyższona w myśl ust. 1, kwoty podwyżek określone w ust. 2 i 3 zmniejsza się o kwoty, o które świadczenia podwyższono poprzednio.

§  2.

1. Emerytury i renty z tytułu zatrudnienia wykonywanego w niepełnym wymiarze czasu pracy, przyznawane po dniu wejścia w życie rozporządzenia od podstawy wymiaru niższej od najniższej kwoty ustalonej dla danego świadczenia na dzień ich przyznania, wypłaca się w kwocie równej podstawie wymiaru.

2. Emerytury i renty, o których mowa w ust. 1, przyznane do dnia 31 grudnia 1980 r. podwyższa się - poczynając od dnia 1 stycznia roku przypadającego po ich przyznaniu - według zasad określonych w § 1 ust. 1.

§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do emerytur i rent przysługujących z tytułu zatrudnienia wykonywanego dorywczo lub sezonowo oraz z tytułu wykonywania umowy o pracę nakładczą, umowy agencyjnej lub umowy zlecenia.

§ 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 31 sierpnia 1972 r. w sprawie ustalania podstawy wymiaru emerytury lub renty pracownikom otrzymującym wynagrodzenie zwolnione od podatku od wynagrodzeń i składki na cele emerytalne (Dz. U. Nr 39, poz. 258).

§ 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 1977 r.