Dział 1 - Podatek od wzbogacenia, wynikłego w okresie od dnia 31 sierpnia 1939 r. do dnia 30 czerwca 1945 r. - Nadzwyczajny podatek od wzbogacenia wojennego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.13.72

Akt utracił moc

Wersja od: 12 listopada 1950 r.

Dział  I. ¹

Podatek od wzbogacenia, wynikłego w okresie od dnia 31 sierpnia 1939 r. do dnia 30 czerwca 1945 r.

Art.  1.

Opodatkowaniu na rzecz Państwa podlega wzbogacenie wojenne uzyskane na imię własne lub osób podstawionych.

Art.  2.

Do wzbogacenia wojennego (art. 1) nie wlicza się:

1) spadków, legatów, darowizn i posagów, pochodzących z majątku posiadanego w dniu 31 sierpnia 1939 r. przez spadkodawcę lub darczyńcę,

2) kapitałów, otrzymanych z tytułu ubezpieczenia na życie,

3) nadziału ziemi, dokonanego na podstawie dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej w brzmieniu obwieszczenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 18 stycznia 1945 r. (Dz. U. R. P. Nr 3, poz. 13 z 1945 r.),

4) przyrostu naturalnego lub doliczenia odsetek ustawowych,

5) wzrostu wartości obiegowej przedmiotów majątkowych, posiadanych przez obowiązanego do uiszczenia podatku jeszcze przed 1 września 1939 r.,

6) majątku ruchomego przeznaczonego do osobistego użytku a nabytego w miejsce takiegoż pierwotnego majątku i w granicach jego wartości, o ile ten majątek pierwotny uległ zniszczeniu lub zaborowi w okresie wojny.

Art.  3.

Od opodatkowania od wzbogacenia wojennego są wolne:

1) Państwo, związki samorządowe, przedsiębiorstwa państwowe i samorządowe oraz przymusowe związki prawa publicznego,

2) osoby prawne, których dochody są w całości obracane na cele naukowe, oświatowe, kulturalne, wyznaniowe, dobroczynne, na cele pomocy poszczególnym grupom ludności oraz na inne cele użyteczności publicznej,

3) spółdzielnie, działające na podstawie ustawy o spółdzielniach a należące do związków rewizyjnych w rozumieniu tejże ustawy, jeżeli statutowo i faktycznie działają wyłącznie wśród swych członków lub jeżeli rozszerzają wprawdzie działanie na osoby nie będące członkami lecz przypadające na nieczłonków nadpłaty i zwroty przelewają w całości do funduszów, nie podlegających według ustawy o spółdzielniach lub statutu podziałowi między członków,

4) związki zawodowe.

Art.  4.

(1) Podstawę opodatkowania stanowi nadwyżka wartości majątku, wynikła dla podatnika w okresie od dnia 31 sierpnia 1939 r. do dnia 30 czerwca 1945 r.

(2) Strat wojennych w majątku nabytym przed dniem 1 września 1939 r. nie uwzględnia się z wyjątkiem przypadku przewidzianego w art. 2 pkt 6).

(3) Tryb i sposób ustalenia podstawy wymiaru podatku oraz sposób ustalenia przeciętnej wartości obiegowej przedmiotów i wartości spłaconych zobowiązań określi Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.

Art.  5.

(1) Podatku nie pobiera się, jeżeli wzbogacenie wojenne nie przekracza kwoty 100.000 zł.

(2) Przy wzbogaceniu przekraczającym kwotę 100.000 zł podatek wynosi:

ponad 100.000 do 250.000 zł 15% podstawy opodatk.

ponad 250.000 do 500.000 zł 20% podstawy opodatk.

ponad 500.000 do 1.000.000 zł 35% podstawy opodatk.

ponad 1.000.000 do 2.000.000 zł 50% podstawy opodatk.

ponad 2.000.000 75% podstawy opodatk.

(3) Podatek jednak należy wymierzać w ten sposób, aby ze wzbogacenia wojennego wyższego stopnia po potrąceniu podatku nie zostało mniej, niż zostaje z najwyższej sumy wzbogacenia wojennego bezpośrednio niższego stopnia po potrąceniu podatku, na ten stopień przypadającego.

Art.  6. ²

1 Właściwość miejscową dla wymiaru nadzwyczajnego podatku od wzbogacenia wojennego określa się według miejsca siedziby bądź miejsca zamieszkania albo w braku tegoż - miejsca pobytu podatnika w dniu 30 czerwca 1945 r. Jeżeli podatnik nie ma w kraju siedziby, zamieszkania lub pobytu, podatek wymierza się w okręgu, w którym znajdują się przedmioty majątkowe podlegające podatkowi. Poza tym mają zastosowanie przepisy o właściwości miejscowej w sprawach podatku dochodowego.

2. O zobowiązaniu podatkowym orzeka na wniosek właściwego urzędu skarbowego obywatelska komisja podatkowa.

3. Orzeczenie obywatelskiej komisji podatkowej i komisji odwoławczej powinno zawierać uzasadnienie.

Art.  7.

Postępowanie w sprawach nadzwyczajnego podatku od wzbogacenia wojennego podlega przepisom ordynacji podatkowej (Dz. U. R. P. Nr 14, poz. 134 z 1936 r.), o ile przepisy niniejszego dekretu nie stanowią inaczej.

Art.  8.

Organy wymiarowe mogą podać do publicznej wiadomości nazwiska osób, którym ma być wymierzony nadzwyczajny podatek od wzbogacenia wojennego i wezwać każdego, kto wie o wzbogaceniu wojennym tych osób, aby udzieliły wiadomości właściwym komisjom obywatelskim. Obwieszczenia te mogą być ogłaszane również poza okręgiem miejscowej właściwości komisji obywatelskiej.

Art.  9.

(1) Zbycie w całości lub w części majątku, podlegającego nadzwyczajnemu podatkowi od wzbogacenia wojennego, nie zwalnia zbywcy od obowiązku zapłacenia podatku, nabywca zaś odpowiada solidarnie ze zbywcą za podatek, przypadający od nabytego majątku, w granicach wartości tego majątku, jeżeli zachodzi uzasadnione przepuszczenie, iż nabywca wiedział, że przedmiotem zbycia jest wzbogacenie wojenne.

(2) Spadkobierca odpowiada za nadzwyczajny podatek od wzbogacenia wojennego, przypadający od spadkodawcy.

Art.  10.

(1.) Nadzwyczajny podatek od wzbogacenia wojennego płatny jest jednorazowo w terminie dni 30, licząc od dnia następnego po doręczeniu nakazu.

(2) Nie zapłacenie podatku wymierzonego w ostatecznym toku instancji pociąga za sobą przepadek opodatkowanego mienia na rzecz Skarbu Państwa.

(3) Rygorom przewidzianym w ust. (2) podlega mienie odpowiadające za zaległy podatek w przypadkach, o których mowa w art. 9 niniejszego dekretu - do sumy tego podatku.

(4) O przepadku mienia orzeka właściwa izba skarbowa.

Art.  11. ³

(uchylony).

¹ Nagłówek działu I dodany przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 27 lipca 1949 r. (Dz.U.49.45.333) zmieniającego nin. dekret z dniem 6 sierpnia 1949 r.

² Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 27 lipca 1949 r. (Dz.U.49.45.333) zmieniającego nin. dekret z dniem 6 sierpnia 1949 r.

³ Art. 11 uchylony przez art. 304 § 1 pkt 5 dekretu z dnia 11 kwietnia 1947 r. - Prawo karne skarbowe (Dz.U.47.32.140) z dniem 1 maja 1947 r.