Weteranom powstań z 1831, 1848 i 1863 r., pobierającym stałą pensję na zasadzie ustawy z dnia 2 sierpnia 1919 r. o stałej pensji dla weteranów powstań 1831, 1848 i 1863 r. (Dz. Pr. № 65, poz. 397), uzupełnionej ustawą z dnia 18 grudnia 1919 r. (Dz. Ust. z 1920 r. № 2, poz. 4), ustawą z dnia 8 czerwca 1920 r. (Dz. Ust. № 50, poz. 306) i ustawą z dnia 9 lipca 1920 r. (Dz. Ust. № 61, poz. 385) przyznaje się, począwszy od dnia 1 stycznia 1921 r., na czas trwania wojną wywołanych stosunków ekonomicznych, nadzwyczajny dodatek do pobieranej pensji w kwocie 1.500 marek miesięcznie.
Wdowom po weteranach 1831, 1848 i 1863 r.. pobierającym pensję na mocy wyżej wspomnianych ustaw przyznaje się, począwszy od dnia 1 stycznia 1921 r., na czas trwania wojną wywołanych stosunków ekonomicznych, połowę sumy dodatku, ustalonego artykułem 1.
Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .