Nadzór nad hodowlą bydła, trzody chlewnej i owiec.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.40.349

Akt utracił moc

Wersja od: 27 kwietnia 1948 r.

USTAWA

z dnia 5 marca 1934 r.

o nadzorze nad hodowlą bydła, trzody chlewnej i owiec.

Art.  1.

(1) W celu stwierdzania wartości hodowlanej bydła, trzody chlewnej i owiec będą prowadzone przez izby rolnicze księgi zarodowego bydła, zarodowej trzody chlewnej i zarodowych owiec, oraz wydawane rodowody i inne zaświadczenia z tych ksiąg. Izby rolnicze mogą powierzać organizacjom rolniczym prowadzenie tych ksiąg oraz wydawanie rodowodów i zaświadczeń tylko za zgodą Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.

(2) Prowadzenie ksiąg gospodarskich zwierząt zarodowych, wymienionych w ustępie poprzedzającym, oraz wydawanie rodowodów i zaświadczeń przez osoby prywatne lub instytucje, nie upoważnione do tego w myśl ustępu poprzedzającego, jest wzbronione.

Art.  2.

(1) Wpisywanie zwierząt do ksiąg gospodarskich zwierząt zarodowych będzie dokonywane na żądanie właścicieli tych zwierząt, wydawanie zaś rodowodów i zaświadczeń - na żądanie osób interesowanych.

(2) Wymagania, jakim powinny odpowiadać zwierzęta, które mogą być wpisane do ksiąg gospodarskich zwierząt zarodowych, a w szczególności wymagania pod względem pochodzenia i wartości użytkowej oraz zasady prowadzenia tych ksiąg - ustala Minister Rolnictwa i Reform Rolnych.

Art.  3.

(1) Minister Rolnictwa i Reform Rolnych ustala wymagania, jakim winny odpowiadać zarodowe obory, chlewnie i owczarnie.

(2) Z chwilą ustalenia tych wymagań nazwy, zawierające określenie "zarodowy", mogą być używane tylko na oznaczanie tych gospodarstw hodowlanych, co do których izba rolnicza stwierdzi, że gospodarstwa te odpowiadają wymaganiom, ustalonym na podstawie ustępu poprzedzającego.

Art.  4.

(1) Izby rolnicze za zgodą Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych mogą uznawać pewne rasy bydła, trzody chlewnej i owiec za odpowiednie pod względem hodowlanym dla poszczególnych obszarów (gmin, powiatów) w okręgach swej działalności.

(2) W razie uznania pewnych ras bydła, trzody chlewnej lub owiec za odpowiednie dla danego obszaru, zwierzęta innych ras, hodowane na tym obszarze, mogą być wpisywane do ksiąg gospodarskich zwierząt zarodowych (art. 1) jedynie w przypadkach i pod warunkami, ustalonemi przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.

(3) W razie zmiany uznanej rasy (ust. (1)), rasę poprzednio uznaną uważa się nadal w okresie lat trzech również za odpowiednią dla danego obszaru.

Art.  5.

(1) Izby rolnicze przeprowadzać będą na żądanie właścicieli bydła, trzody chlewnej lub owiec kontrolę wartości użytkowej tych zwierząt oraz wydawać odpowiednie świadectwa.

(2) Przepisy o kontroli wartości użytkowej zwierząt oraz o wydawaniu świadectw wyda Minister Rolnictwa i Reform Rolnych.

Art.  6.

(1) 1 Pokrywanie krów, świń i cudzych owiec dozwolone jest tylko rozpłodnikami uznanymi dla danego okręgu.

(2) Wyraz "rozpłodnik" oznacza w rozumieniu niniejszej ustawy buhaja po ukończeniu 10 miesięcy życia, knura po ukończeniu 6 miesięcy oraz tryka po ukończeniu 3 miesięcy.

(3) Wyrazy "rozpłodnik uznany" oznaczają w rozumieniu niniejszej ustawy rozpłodnika, na którego właścicielowi wydane zostało świadectwo uznania (art. 7 ust. (1)).

(4) Rozpłodnik, wybrany na podstawie art. 7 ust. (3), jest rozpłodnikiem uznanym tylko na obszarze tej gminy, dla której został wybrany.

Art.  7.

(1) 2 Do orzekania o uznaniu rozpłodników za odpowiednie do hodowli i wydawania właścicielom rozpłodników wybranych świadectw uznania powołuje się komisje kwalifikacyjne przy izbach rolniczych. Za świadectwa uznania izby rolnicze mogą pobierać opłaty za zgodą Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych w wysokości przez tegoż Ministra zatwierdzonej.

(2) Komisje kwalifikacyjne uznają jako odpowiednie do hodowli te z pośród doprowadzonych rozpłodników, które należą do rasy, uznanej za odpowiednią (art. 4), oraz odpowiadają wymaganiom, ustalonym przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.

(3) Jeżeli ilość rozpłodników, wybranych na podstawie ustępu poprzedzającego, nie jest dostateczna dla zaspokojenia potrzeb hodowlanych, gminy, komisja kwalifikacyjna może z pośród pozostałych rozpłodników, nie odpowiadających wymaganiom, określonym w ustępie poprzedzającym, wybrać najodpowiedniejsze do hodowli w ilości niezbędnej do zaspokojenia potrzeb hodowlanych tej gminy.

(4) Zakres działania, organizację, postępowanie, okresy działania komisyj, wzory oraz terminy ważności świadectw uznania ustala Minister Rolnictwa i Reform Rolnych.

(5) Koszty podróży i diety członków komisyj ponoszą instytucje, delegujące te osoby.

Art.  8.

(1) Właściciele rozpłodników obowiązani są zgłaszać je do zarządu gminy oraz doprowadzać przed komisję kwalifikacyjną w czasie i miejscu, wyznaczonem przez izbę rolniczą.

(2) Obowiązek doprowadzania rozpłodników przed komisję kwalifikacyjną nie dotyczy rozpłodników, zapisanych do ksiąg gospodarskich zwierząt zarodowych (art. 1).

Art.  9.

(1) Jeżeli na obszarze gminy niema dostatecznej ilości rozpłodników uznanych, odpowiadających wymaganiom, ustalonym na podstawie art. 7 ust. (2), gminy oraz powiatowe związki samorządowe obowiązane są zapewniać miejscowym rolnikom konieczną ilość takich rozpłodników.

(2) O ilości rozpłodników uznanych, potrzebnych dla poszczególnych gmin, rozstrzyga wydział powiatowy na podstawie zasad, ustalanych przez właściwą izbę rolniczą.

(3) Koszty nabywania przez gminy rozpłodników ponosi Państwo w wysokości 10%, powiatowe związki samorządowe w wysokości 25 % oraz zainteresowane gminy w wysokości 65% ogólnej sumy kosztów.

(4) Gminy sąsiadujące mogą łączyć się celem wspólnego kupna rozpłodników.

(5) Za pokrywanie krów, świń i owiec uznanemi rozpłodnikami gminnemi zarząd gminy może ustanawiać opłaty, które winny być zatwierdzone przez władzę nadzorczą.

(6) Zarząd gminy obowiązany jest prowadzić spisy rozpłodników oraz zawiadamiać komisję kwalifikacyjną o ilości krów, świń i owiec, znajdujących się na obszarze gminy.

7) 3 Właściciele rozpłodników uznanych obowiązani są prowadzić rejestr pokrytych krów, świń i owiec oraz wydawać świadectwa pokrycia. Wzory rejestru pokrycia krów, świń i owiec oraz świadectwa pokrycia ustala Minister Rolnictwa i Reform Rolnych

Art.  10. ⁴

1) Właściciele rozpłodników, które nie zostały uznane (art. 6 ust. 3 i 4), z wyjątkiem właścicieli tryków, obowiązani są poddać je wytrzebieniu na własny koszt i ryzyko najpóźniej w terminie 4 tygodni od daty orzeczenia komisji kwalifikacyjnej. Powiatowy urząd ziemski może przedłużyć ten termin z ważnej przyczyny.

2) W razie niewytrzebienia rozpłodnika w wyżej oznaczonym terminie rozpłodnik podlega przymusowemu wytrzebieniu na koszt i ryzyko właściciela.

3) Minister Rolnictwa i Reform Rolnych może nakładać na organa służby weterynaryjnej państwowej i samorządowej obowiązek trzebienia rozpłodników nieuznanych za opłatą w wysokości przez niego ustalonej.

Art.  11. ⁵

Grzywną do 15.000 zł karany będzie:

1) kto nie zgłasza zarządowi gminy rozpłodnika lub nie doprowadza go przed komisję kwalifikacyjną (art. 8);

2) kto dopuszcza do powstania warunków, przy których jest możliwe pokrycie rozpłodnikiem nie uznanym krowy lub świni (art. 6 ust. (1)).

3) kto pokrywa rozpłodnikiem nieuznanym krowę, świnię lub cudzą owcę (art. 6 ust. (1).

Art.  12. ⁶

(1) 7 Grzywną do 50.000 zł karany będzie:

1) (skreślony);

2) kto wbrew postanowieniu art. l ust. (2) prowadzi księgi gospodarskich zwierząt zarodowych oraz wydaje rodowody i zaświadczenia;

3) kto wbrew postanowieniu art. 3 ust. (2) używa na oznaczenie obory, chlewni lub owczarni nazwy, zawierającej określenie "zarodowy".

(2) (skreślony).

Art.  13.

(1) Orzecznictwo w sprawach o czyny karalne, przewidziane w niniejszej ustawie, należy do powiatowej władzy administracji ogólnej.

(2) W orzeczeniu skazującem władza administracyjna na wypadek niemożności ściągnięcia grzywny oznaczy karę zastępczego aresztu stosownie do art. 10 prawa o wykroczeniach.

Art.  14.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Rolnictwa i Reform Rolnych.

Art.  15.

(1) 8 Ustawa niniejsza obowiązuje na obszarze całego Państwa.

(2) 9 (skreślony).

(3) 10 (skreślony).

(4) Ustalone na podstawie ustawy z dnia 28 października 1926 r. o nadzorze państwowym nad buhajami (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr , 10, poz. 69) rasy bydła w okręgach hodowlanych uważa się za rasy uznane za odpowiednie pod względem hodowlanym dla poszczególnych obszarów (art. 4).

(5) Świadectwa uznania, wydane na podstawie ustawy, wymienionej w ustępie poprzedzającym, których termin ważności nie upłynął, uważa się za świadectwa uznania w rozumieniu niniejszej ustawy.

Art.  16.

Z dniem ogłoszenia niniejszej ustawy traci moc obowiązującą ustawa z dnia 28 października 1925 r. o nadzorze państwowym nad buhajami wraz ze zmianami, wprowadzonemi art. 6 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w zakresie administracji rolnictwa i reform rolnych (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr. 10, poz. 69).

¹ Art. 6 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 25 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.32.203) zmieniającego nin. ustawę z dniem 29 lipca 1946 r.

² Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 25 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.32.203) zmieniającego nin. ustawę z dniem 29 lipca 1946 r.

³ Art. 9 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 25 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.32.203) zmieniającego nin. ustawę z dniem 29 lipca 1946 r.

⁴ Art. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 4 dekretu z dnia 25 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.32.203) zmieniającego nin. ustawę z dniem 29 lipca 1946 r.

⁵ Art. 11:

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 dekretu z dnia 25 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.32.203) zmieniającego nin. ustawę z dniem 29 lipca 1946 r.

- zmieniony przez art. 3 pkt 1 dekretu z dnia 26 kwietnia 1948 r. o podwyższeniu grzywien, kar pieniężnych, kar porządkowych i nawiązek (Dz.U.48.24.161) z dniem 27 kwietnia 1948 r.

⁶ Art. 12 zmieniony przez art. 1 pkt 6 dekretu z dnia 25 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.32.203) zmieniającego nin. ustawę z dniem 29 lipca 1946 r.

⁷ Art. 12 ust. 1 zmieniony przez art. 3 pkt 1 dekretu z dnia 26 kwietnia 1948 r. o podwyższeniu grzywien, kar pieniężnych, kar porządkowych i nawiązek (Dz.U.48.24.161) z dniem 27 kwietnia 1948 r.

⁸ Art. 15 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 7 dekretu z dnia 25 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.32.203) zmieniającego nin. ustawę z dniem 29 lipca 1946 r.

⁹ Art. 15 ust. 2 skreślony przez art. 1 pkt 8 dekretu z dnia 25 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.32.203) zmieniającego nin. ustawę z dniem 29 lipca 1946 r.

¹⁰ Art. 15 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 8 dekretu z dnia 25 czerwca 1946 r. (Dz.U.46.32.203) zmieniającego nin. ustawę z dniem 29 lipca 1946 r.