Nadanie świadectwom ukończenia państwowych szkół rzemieślniczo-przemysłowych w Poznaniu i Bydgoszczy uprawnień przemysłowych, przewidzianych dla szkół przemysłowych w ustawie przemysłowej niemieckiej, obowiązującej na obszarze województw poznańskiego i pomorskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.9.73

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU W POROZUMIENIU Z MINISTREM WYZNAŃ RELIGIJNYCH I OŚWIECENIA PUBLICZNEGO

z dnia 25 stycznia 1927 r.

o nadaniu świadectwom ukończenia państwowych szkół rzemieślniczo-przemysłowych w Poznaniu i Bydgoszczy uprawnień przemysłowych, przewidzianych dla szkół przemysłowych w ustawie przemysłowej niemieckiej, obowiązującej na obszarze województw poznańskiego i pomorskiego.

Na zasadzie § 129 ust. 5 i 6, § 131 ust, 2 oraz § 133 ust. 10 ustawy przemysłowej niemieckiej z dnia 21 czerwca 1869 r. (Dz. U. Rz. Niem. str. 245) w brzmieniu noweli z d. 30 maja 1908 r. (Dz. U. Rz. Niem. str. 356), zarządza się co następuje:

§ 1. Świadectwom ukończenia nauki w Państwowej Szkole Rzemieślniczej w Poznaniu albo w wydziale rzemieślniczo-przemysłowym Państwowej Szkoły Przemysłowej w Bydgoszczy nadaje się moc świadectwa złożenia egzaminu czeladniczego w rozumieniu przepisów § 131 ustawy przemysłowej niemieckiej, a także moc uprawnienia do kierowania nauką rzemiosła w rozumieniu przepisów § 129 ustawy przemysłowej niemieckiej, o ile posiadacz świadectwa pracował przez 3 lata w rzemiośle, którego nauczaniem ma kierować.

§ 2. Państwowej Szkole Rzemieślniczej w Poznaniu oraz Państwowej Szkole Przemysłowej w Bydgoszczy nadaje się prawo dokonywania egzaminów na majstrów jednego z rzemiosł nauczanych w szkole, a egzaminy majsterskie, złożone w Państwowej Szkole Rzemieślniczej w Poznaniu lub w wydziale rzemieślniczo-przemysłowym Państwowej Szkoły Przemysłowej w Bydgoszczy, z zachowaniem zastrzeżeń, zawartych w ust. 10 § 133 ustawy przemysłowej niemieckiej, uznaje się za zastępujące całkowicie egzaminy majsterskie w rozumieniu przepisów § 133 ustawy przemysłowej niemieckiej.

§ 3. W świadectwach ukończenia jednego z wymienionych w §§ 1 i 2 rozporządzenia niniejszego zakładów naukowych należy umieścić następującą klauzulę:

"Na zasadzie § 129 ust. 6 i § 133 ust. 2 ustawy przemysłowej niemieckiej, obowiązującej na obszarze województw poznańskiego i pomorskiego, oraz na zasadzie rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu, wydanego w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, z dn. 25 stycznia 1927 r. (Dz. U. R. P. № 9, poz. 73), świadectwo niniejsze posiada moc świadectwa złożenia egzaminu czeladniczego w rozumieniu przepisów § 131 ustawy przemysłowej niemieckiej, oraz uprawnia do kierowania nauką rzemiosła w rozumieniu § 129, o ile posiadacz świadectwa pracował przez trzy lata w tym rzemiośle, którego nauczaniem ma kierować".

§ 4. Na świadectwach odbycia egzaminu majsterskiego w jednym z zakładów naukowych, wymienionych w §§ 1 i 2 rozporządzenia niniejszego, należy umieścić następującą klauzulę:

"Na zasadzie § 133 ust. 10 ustawy przemysłowej niemieckiej oraz na zasadzie rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu, wydanego w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, z dn. 25 stycznia 1927 r. (Dz. U. R. P. № 9, poz. 73), świadectwo niniejsze zastępuje całkowicie świadectwo złożenia egzaminu na majstra w rozumieniu przepisów § 133 ustawy przemysłowej niemieckiej".

§ 5. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą obowiązującą od dnia 1 lipca 1926 r.