Rozdział 6 - Szczególne warunki używania środków strzałowych w podziemnych zakładach górniczych. - Nabywanie, przechowywanie i używanie środków strzałowych w zakładach górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1971.11.109

Akt utracił moc

Wersja od: 30 stycznia 1989 r.

Rozdział  6.

Szczególne warunki używania środków strzałowych w podziemnych zakładach górniczych.

§  81.

1. Wykonywanie robót strzałowych w promieniu mniejszym niż 30 m od komory składu materiałów wybuchowych, w której znajdują się środki strzałowe, jest zabronione.

2. Podczas wykonywania robót strzałowych w promieniu mniejszym niż 100 m od składu materiałów wybuchowych, w którym znajdują się środki strzałowe, przebywanie ludzi w tym składzie jest zabronione.

3. Łączna wielkość ładunków materiału wybuchowego odpalanych jednocześnie przy wykonywaniu robót strzałowych w promieniu mniejszym niż 100 m od składu materiałów wybuchowych nie może przekraczać 20 kg.

§ 82. W wyrobiskach zelektryfikowanych przewody linii strzałowej należy prowadzić po ociosach, na których nie znajdują się przewody elektryczne pod napięciem.

§  83.

1. Przy odpalaniu elektrycznym każdy przodek, w którym wykonywane są roboty strzałowe, powinien mieć oddzielną linię strzałową.

2. Odległość między stanowiskami przyłączenia zapalarek elektrycznych powinna wynosić co najmniej 10 m.

§  84.

1. Miejsce schronienia załogi i stanowiska odpalania ładunków powinny być tak wyznaczone i przystosowane, aby zapewniona była skuteczna ochrona przed rozrzutem odłamków, oberwaniem się skał i gazami odstrzałowymi.

2. Stanowiska odpalania ładunków w wyrobisku korytarzowym powinny być zlokalizowane w schronie, we wnęce lub za załamaniem wyrobiska.

3. Miejsce i stanowiska, o których mowa w ust. 1 i 2, wyznacza osoba dozoru ruchu nadzorująca roboty strzałowe.

§ 85. Załoga nie może znajdować się pomiędzy miejscem odpalania a posterunkami lub zagrodami (§ 59 ust. 2 pkt 2) zabezpieczającymi wejście do tego miejsca.

§ 86. Roboty strzałowe w miejscach zaburzeń tektonicznych (uskoki, zgniecenia itp.) wolno wykonywać wyłącznie za pisemnym zezwoleniem kierownika robót górniczych.

§ 87. W razie prowadzenia przodku w kierunku innego wyrobiska, sztygar oddziałowy powinien ustalić czas, od którego należy zabezpieczyć dojście do miejsca spodziewanego przebicia.

§  88.

1. Przy wykonywaniu robót strzałowych w miejscach występowania zagrożeń metanowych oraz zagrożeń wybuchem pyłu węglowego otwór strzałowy załadowany materiałem wybuchowym powinien być zamknięty przybitką.

2. Rodzaje przybitki otworów strzałowych oraz sposób ich wykonywania powinny być określone przy ustalaniu zasad i warunków, o których mowa w § 80.

§  89.

1. Po wykonaniu wszystkich czynności przygotowawczych poprzedzających odpalenie osoba wykonująca roboty strzałowe powinna opuścić miejsce załadowania materiału wybuchowego jako ostatnia, po odpaleniu zaś ładunków wejść do tego miejsca jako pierwsza.

2. Inne osoby mogą wejść do przodku po odpaleniu ładunków materiału wybuchowego tylko za zgodą osoby wykonującej robotę strzałową.

3. Wejście, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest dozwolone dopiero po rozrzedzeniu gazów odstrzałowych, jednak nie wcześniej niż po upływie 5 minut.

§ 90. Przy wykonywaniu robót strzałowych na powierzchni podziemnych zakładów górniczych stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia obowiązujące w odkrywkowych zakładach górniczych.