Morskie opłaty portowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.32.286

Akt utracił moc

Wersja od: 15 kwietnia 1934 r.

USTAWA

z dnia 15 marca 1934 r.

o morskich opłatach portowych.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art.  1.

(1) W państwowych morskich portach handlowych mogą być pobierane następujące opłaty portowe:

a) za wejście i wyjście statku,

b) za postój statku (postojowe),

c) za przystanie i nabrzeża (przystaniowe),

d) za wylądowanie lub przyjęcie pasażera (pasażerskie),

e) za wyładowanie lub naładowanie towaru (ładunkowe),

f) za służbę pilotową (pilotowe),

g) za korzystanie z administrowanych przez władze portowe urządzeń portowych, jak: magazynów, urządzeń przeładunkowych i innych.

(2) Całkowite lub częściowe wprowadzenie powyższych opłat należy do Ministra Przemysłu i Handlu.

Art.  2.

(1) Taryfy opłat portowych, terminy i sposób pobierania tych opłat, jak również środki odwoławcze ustala Minister Przemysłu i Handlu w drodze rozporządzeń, ogłaszanych w Monitorze Polskim.

(2) Rozporządzenia te mogą przewidzieć zarazem przypadki lub warunki częściowego lub całkowitego zwalniania od niektórych opłat.

(3) Uprawnienia, zawarte w ustępach poprzedzających, Minister Przemysłu i Handlu może w całości lub części przekazać Dyrektorowi Urzędu Morskiego.

Art.  3.

Opłaty portowe, wymienione w art. 1 pkt. a) - f), nie mogą być pobierane od okrętów wojennych i statków, pozostających w zarządzie marynarki wojennej.

Art.  4.

(1) Do uiszczania opłat, wymienionych w art. 1, obowiązani są:

a) właściciel statku lub przedsiębiorca żeglugowy (armator), o ile statek nie jest eksploatowany bezpośrednio przez właściciela - co do opłat, wymienionych w pkt. a) - f);

b) osoba, korzystająca z danego urządzenia - co do opłat, wymienionych w pkt. g).

(2) Opłaty portowe korzystają z przywilejów, służących podatkom państwowym.

(3) Nieuiszczone w terminie opłaty portowe ściągają powiatowe władze administracji ogólnej w trybie określonym przez obowiązujące przepisy o postępowaniu przymusowem w administracji.

(4) Przez czas obowiązywania ustawy z dnia 10 marca 1932 r. o przejęciu egzekucji administracyjnej przez władze skarbowe oraz o postępowaniu egzekucyjnem władz skarbowych (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 328) ściąganie opłat portowych przeprowadzają zamiast organów, wymienionych w ustępie poprzedzającym, urzędy skarbowe, zgodnie z przepisami, dotyczącemi postępowania egzekucyjnego władz skarbowych.

Art.  5.

Taryfy opłat dla portów, stanowiących własność gminną, zatwierdza Urząd Morski.

Art.  6.

(1) Pisma, stwierdzające należność lub uiszczenie opłat, wymienionych w art. 1 pkt. a)-f), są wolne od opłat stemplowych.

(2) Minister Skarbu władny jest zwolnić od opłat stemplowych pisma, stwierdzające zawarcie lub wykonanie umów, przewidzianych w art. 1 pkt. g), i to także wówczas, gdy urządzenie portowe jest własnością gminną.

Art.  7.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Przemysłu i Handlu.

Art.  8.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Jednocześnie traci moc obowiązującą ustawa z dnia 25 lipca 1924 r. o morskich opłatach portowych (Dz. U. R. P. Nr. 79, poz. 764). Taryfy opłat, ustalone na podstawie ustawy z dnia 25 lipca 1924 r., obowiązują do czasu wejścia w życie taryf, wydanych na podstawie art. 2 ustawy niniejszej.