Dział 4 - Przepisy przejściowe. - Monopol tytoniowy.
Dz.U.1922.47.409
Akt utracił mocDział IV.
Przepisy przejściowe.
Przepisy przejściowe.
Osoby, które w chwili ogłoszenia niniejszej ustawy uprawiają na swym gruncie tytoń, posiadają lub przechowują surowiec tytoniowy, trudnią się jego sprzedażą, albo zajmują się fabrykacją wyrobów tytoniowych, osoby, które wskutek wydarzeń wojennych < od roku 1914 zmuszone zostały unieruchomić czynne już poprzednio przedsiębiorstwo, oraz osoby, trudniące się sprzedażą wyrobów tytoniowych- mają obowiązek w ciągu miesiąca od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy pisemnie zawiadomić o tero powiatową władzę skarbową.
Od obowiązku zgłoszenia się wolni są trafikanci i składnicy na obszarze b. zaboru austrjackiego.
Plantator tytoniu winien jest w myśl art. 50 podać obszar gruntu, na którym uprawia tytoń, oraz jakość (stan przygotowania) przechowywanych liści tytoniowych.
Każdy, kto posiada jakąkolwiek ilość surowca tytoniowego, winian dokładnie oznaczyć tę ilość i gatunek.
Fabrykant obowiązany jest podać w doniesieniu (art. 50):
Handlarz surowca tytoniowego i sprzedawca wyrobów tytoniowych winien podać w swem doniesieniu:
Winni uchylenia się od doniesienia, wymaganego w art. 52 i 53, ulegną karze grzywny do 50.000 mk., winni zaś podania wiadomości nieprawdziwych - grzywny do 200.000 marek. Nadto zarządza się konfiskatę świadomie tajonych albo fałszywie zgłoszonych przedmiotów.
Minister Skarbu mocen jest na czas przejściowej potrzeby udzielić osobom prywatnym, które trudniły się w czasie, w art. 50 wymienionym, fabrykacją wyrobów tytoniowych, - koncesji na prowadzenie fabrycznego przedsiębiorstwa wyrobów tytoniowych celem wyłącznego wytwarzania gatunków monopolowych na rachunek monopolu z materjału, dostarczonego, przez zarząd monopolu na podstawie warunków, określonych przez Ministra Skarbu.
Fabrykant, wymieniony w art. 50 i 52, któremu odmówiono udzielenia koncesji, obowiązany jest odsprzedać Skarbowi, a Państwo zakupić wszelkie maszyny, narzędzia i materjały, które służą bezpośrednio do zawodowej fabrykacji wyrobów tytoniowych.
Celem ustalenia szacunku przedmiotów, podlegających odsprzedaży Skarbowi w myśl art. 56, ustanawia się komisję szacunkową do spraw monopolu tytoniowego.
W skład komisji tej wejdą:
Komisja większością głosów powoła potrzebną ilość rzeczoznawców.
Niezadowoleni z wysokości wynagrodzenia, oznaczonego przez komisję szacunkową, mogą się odnieść do sądu w przeciągu dni trzydziestu od dnia doręczenia orzeczenia.
Roszczenia z tytułu ceny kupna odstąpionych Skarbowi budowli i urządzeń fabrycznych mogą być zaspakajane zarówno w gotowiźnie, jak i w państwowych papierach procentowych.
W tym celu upoważnia się Ministra Skarbu do emisji 5% obligacji tytoniowych, umarzalnych w latach 36.
Należność za odstąpione' Skarbowi maszyny, narzędzia i materjały wypłaca się gotówką.
Sprzedawcy wyrobów tytoniowych, którzy uczynili przepisane w art. 50 i 53 doniesienia, będą mogli sprzedawać posiadane przez siebie wyroby aż do wyczerpania zapasów, nie dłużej jednak, niż przez 6 miesięcy od wejścia w życie niniejszej ustawy. Obowiązani oni będą podlegać kontroli skarbowej i skutkom niniejszej ustawy.
Sprzedawcy wyrobów tytoniowych, prowadzący od 1 stycznia 1922 r. do dnia ogłoszenia niniejszej ustawy w sposób legalny osobiście i wyłącznie sprzedaż wyrobów tytoniowych, oraz przyborów do palenia, mają prawo do otrzymania koncesji na sprzedaż monopolowych wyrobów tytoniowych.
Robotnicy, pracujący dotychczas w fabrykach i zakładach, wytwarzających wyroby tytoniowe, które w myśl postanowień niniejszej ustawy zostaną wykupione przez Państwo, mają prawo do natychmiastowego zatrudnienia w fabrykach monopolu tytoniowego na warunkach pracy i płacy nie gorszych od dotychczasowych.
Jeżeli z pracą w fabrykach monopolu tytoniowego związana jest konieczność przeniesienia się robotnika do innej miejscowości, a skutkiem tego zachodzi niemożność przyjęcia pracy w fabrykach monopolu tytoniowego, w takim razie monopol tytoniowy wypłaci robotnikom odszkodowanie w wysokości sześciomiesięcznego zarobku.
Postanowienia artykułu niniejszego dotyczą również pracowników biurowych, którzy pracowali w wykupionych przez Państwo fabrykach i zakładach przynajmniej 6 miesięcy bez przerwy bezpośrednio przed wykupieniem i których pobory w ostatnim miesiącu przed wykupieniem nie przekraczały 600 zł. miesięcznie.
Robotnicy i pracownicy, którzy w dniu 15 kwietnia 1924 roku zatrudnieni byli w fabrykach wyrobów tytoniowych, zamkniętych następnie z winy właściciela przez Rząd, otrzymują z dochodów monopolu tytoniowego odszkodowanie w wysokości sześciomiesięcznego pełnego zarobku. Od obliczonej w powyższy sposób kwoty odszkodowania należy potrącić wypłacone, już odszkodowanie i zarobki, nie dosięgające sześciomiesięcznego pełnego zarobku.
Postanowienia niniejszej ustawy wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. Jednocześnie tracą moc obowiązującą ustawy, dotychczas normujące sprawy, niniejszą ustawą objęte,
- zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1925 r. (Dz.U.25.19.137) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 marca 1925 r.
- zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 22 lipca 1925 r. (Dz.U.25.83.569) zmieniającej nin. ustawę z dniem 19 sierpnia 1925 r.