Monopol spirytusowy, opodatkowanie kwasu octowego i drożdży oraz sprzedaż napojów alkoholowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.63.586

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1949 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 11 lipca 1932 r.
o monopolu spirytusowym. 1 *

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i art. 1 lit. a) ustawy z dnia 17 marca 1932 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 22, poz. 165) postanawiam co następuje:

Monopol spirytusowy, ustanowiony rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 marca 1927 r. o monopolu spirytusowym (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 289) i ustawami z dnia 27 lutego 1931 r. (Dz. U. R. P. Nr. 22, poz. 130) i z dnia 10 marca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 249) w sprawie częściowych zmian wspomnianego rozporządzenia, jako też uprawnienia tego monopolu, oraz zawarte w powyższych przepisach prawnych postanowienia o opodatkowaniu kwasu octowego i drożdży, tudzież o sprzedaży napojów alkoholowych - są unormowane w następnych art. 2 do 72.

1.
a) Zakup i sprzedaż spirytusu do zużycia w granicach Państwa,
b)
wyrób i sprzedaż czystych wódek,
c)
skażanie spirytusu ogólnym środkiem skażającym i rozlew spirytusu skażonego (denaturatu) jest wyłącznym przywilejem (monopolem) Skarbu Państwa poza wyjątkami, przewidzianemi w niniejszem rozporządzeniu.
2.
Spirytusem w rozumieniu ustępu poprzedniego jest zarówno surowy alkohol etylowy o różnej koncentracji, zawierający zanieczyszczenia pochodzące z procesów fabrykacyjnych, jak produkt otrzymany przez oczyszczanie, koncentrowanie i odwadnianie surowego alkoholu etylowego.
3.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemyślu i Handlu uprawniony jest na warunkach przez siebie ustalanych poddawać kontroli produkcję i obrót innemi alkoholami niż etylowy.

Oddanie monopolu (art. 2 ust. 1) do eksploatacji lub oddanie w zastaw dochodów z monopolu nie może nastąpić bez upoważnienia ustawowego.

1.
Eksploatowanie na rzecz Skarbu Państwa uprawnień, wyszczególnionych w art. 2 ust. 1, należy do przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą: Państwowy Monopol Spirytusowy, prowadzonego na zasadach handlowych.
2.
Państwowy Monopol Spirytusowy stanowi samoistną osobę prawną z siedzibą w m. st. Warszawie.
3.
Wpisaniu do rejestru handlowego podlega firma, siedziba, przedmiot i władze przedsiębiorstwa.
4.
Majątek tak nieruchomy jak i ruchomy, nabywany przez Państwowy Monopol Spirytusowy, stanowi własność tegoż przedsiębiorstwa.
5.
Zbywanie i zamiana majątku nieruchomego Państwowego Monopolu Spirytusowego może nastąpić jedynie na podstawie upoważnienia ustawowego.
1.
Zarząd Państwowym Monopolem Spirytusowym należy do Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego z dyrektorem na czele, podporządkowanej Ministrowi Skarbu.
2.
Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzeń organizację Państwowego Monopolu Spirytusowego.

Zastępstwo sądowe w sprawach dotyczących spraw i interesów majątkowych Państwowego Monopolu Spirytusowego należy do Prokuratorji Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.

1.
Minister Skarbu wydaje w drodze rozporządzeń przepisy normujące stosunek służbowy, uposażenie i zaopatrzenie emerytalne tych pracowników Państwowego Monopolu Spirytusowego, których stosunek służbowy zostanie określony przez Ministra Skarbu jako publiczno-prawny. Przepisy prawne z dziedziny świadczeń socjalnych, ochrony pracy i ubezpieczeń społecznych nie będą miały zastosowania do tych pracowników.
2.
Pracownikom przedsiębiorstwa, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, mogą być przydzielane tytułem części uposażenia mieszkania służbowe. Warunki korzystania z tych mieszkań służbowych, tryb ich opróżniania oraz wysokość potrąceń od uposażenia za korzystanie z nich, ustala Minister Skarbu.
3.
W razie ogłoszenia mobilizacji lub powołania na podstawie art. 81 i 84 ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym pracowników Państwowego Monopolu Spirytusowego - rezerwistów i zaliczonych do pospolitego ruszenia - do służby wojskowej, mogą ci pracownicy otrzymać zwolnienie od tej służby na podstawie przepisów, wydanych w tej mierze przez Ministra Spraw Wojskowych.
4.
Pracownicy Państwowego Monopolu Spirytusowego, których stosunek służbowy określony będzie przez Ministra Skarbu jako publiczno-prawny, będą uważani za urzędników państwowych w rozumieniu prawa karnego.
1.
Państwowy Monopol Spirytusowy pokrywa wszelkie swoje wydatki z własnych dochodów i funduszów i prowadzi swą gospodarkę na podstawie rocznych planów finansowo-gospodarczych, zatwierdzanych przez Ministra Skarbu.
2. 3
Z końcem każdego roku obrachunkowego Państwowy Monopol Spirytusowy zestawia bilans i rachunek zysków i strat według zasad księgowości handlowej, wyprowadzając czysty zysk przedsiębiorstwa po potrąceniu wszelkich wydatków eksploatacyjnych, opłat monopolowych w wysokości, ustalanej przez Ministra Skarbu, oraz wszystkich podatków i opłat skarbowych i samorządowych, także i takich, od których przedsiębiorstwo jest zwolnione.
3.
W bilansie oraz w rachunku zysków i strat Państwowego Monopolu Spirytusowego winny być uwidoczniane wyniki gospodarki spirytusem na cele niekonsumcyjne (art. 46).
4.
Bilans i rachunek zysków i strat zatwierdza Minister Skarbu.
5.
Do ogólnego budżetu państwowego wchodzi kwota wpłaty przedsiębiorstwa do Skarbu Państwa, ustalana na podstawie planu finansowo - gospodarczego.
6.
Sprawozdanie zawierające bilans i rachunek zysków i strat za ostatni okres sprawozdawczy oraz plan finansowo - gospodarczy na nowy okres budżetowy będą dołączane do państwowego preliminarza budżetowego.
7.
Minister Skarbu uprawniony jest przeznaczyć pewien odsetek czystego zysku przedsiębiorstwa na nagrody pieniężne, zapomogi i cele opieki dla jego pracowników i współdziałających z przedsiębiorstwem organów skarbowych.
8.
1 % dochodu Skarbu Państwa z czystego zysku handlowego przedsiębiorstwa Państwowego Monopolu Spirytusowego przeznacza, się do dyspozycji Ministra Pracy i Opieki Społecznej na walkę z alkoholizmem, szpitale i schroniska dla alkoholików.

Państwowy Monopol Spirytusowy jest wolny od wszelkich danin publicznych, z wyjątkiem opłat na rzecz Państwowego Funduszu Drogowego, podatków komunalnych od gruntów i budynków, opłat komunalnych od przeniesienia własności nieruchomości, zaprotestowanych weksli, plakatów i anonsów, tudzież podatków komunalnych, ustanowionych na podstawie art. 20 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tvmczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 747).

1.
Państwowy Monopol Spirytusowy może zaciągać na swe potrzeby krótkoterminowe pożyczki, nieprzewyższające w sumie 10 % ogólnego dochodu eksploatacyjnego brutto, wykazanego w ostatniem rocznem zamknięciu rachunkowem, Pożyczki będą spłacane z dochodów przedsiębiorstwa. Ogólne zasady, na jakich pożyczki mogą być zaciągane, ustala Minister Skarbu.
2.
Zaciąganie pożyczek wyższych lub długoterminowych oraz zaciąganie jakichkolwiek pożyczek przez emitowanie obligacyj, wreszcie zaciąganie wszelkich zobowiązań, obciążających nieruchomości przedsiębiorstwa, może nastąpić tylko w granicach upoważnień ustawowych.

Państwowemu Monopolowi Spirytusowemu przysługuje wyłączne prawo nabywania na warunkach i po cenach określanych przez Ministra Skarbu spirytusu, z jakichkolwiek powodów zajętego i podlegającego przymusowej sprzedaży w kraju.

Za zgodą Ministra Skarbu i na warunkach przez niego ustalanych Państwowy Monopol Spirytusowy jest uprawniony do brania udziału w przedsiębiorstwach handlowych i przemysłowych, mających znaczenie dla zwiększenia zbytu spirytusu.

1.
Oczyszczanie, odwadnianie i magazynowanie spirytusu będzie dokonywane w zakładach Państwowego Monopolu Spirytusowego oraz w zakładach prywatnych, w tym ostatnim przypadku po cenach i na warunkach, ustalanych w drodze przetargu lub umów.
2.
Minister Skarbu będzie regulował wzajemny stosunek zatrudnienia państwowych i prywatnych zakładów oczyszczania spirytusu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.

(uchylony).

1.
Państwowy Monopol Spirytusowy uprawniony jest do odraczania terminu zapłaty należności przypadającej za sprzedany spirytus i wyroby monopolowe za odpowiedniem zabezpieczeniem i według zasad, ustalanych przez Ministra Skarbu.
2.
Minister Skarbu ustala warunki kredytowania podatku od kwasu octowego i drożdży, wyrobionych w kraju.

Wszelkie należności Państwowego Monopolu Spirytusowego, nie wyłączając należności powstałych z odroczenia zapłaty za sprzedany spirytus i wyroby monopolowe, oraz zaliczek wypłaconych przedsiębiorcom gorzelni za spirytus, korzystają z tych samych przywilejów co podatki państwowe.

1. 5
(uchylony).
2.
Jeżeli na stronie ciąży obowiązek dostarczenia danych, mających służyć za podstawę do wymiaru, bieg tego okresu rozpoczyna się od upływu roku obrachunkowego, w którym strona tych danych dostarczyła, gdy zaś strona danych do wymiaru nie dostarczyła, bieg przedawnienia rozpoczyna się od upływu tego roku, w którym władza miała możność dokonania wymiaru.
3.
Jeżeli strona nie miała obowiązku dostarczenia danych do wymiaru, bieg przedawnienia rozpoczyna się od upływu tego roku obrachunkowego, w którym należność powstała.
4. 6
(uchylony).
5. 7
(uchylony).
6.
Postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie również do podatków od kwasu octowego i drożdży oraz do opłat przewidzianych w art. 62 z tem, że prawo do wymiaru i poboru ich przedawnia się w ciągu 10 lat.
1. 8
(uchylony).
2.
Minister Skarbu jest upoważniony do umarzania nieściągalnych należności, wymienionych w ust. 1, oraz kar za zwłokę, odsetek za odroczenie i kosztów egzekucji.
1.
Na wyrób, oczyszczanie i odwadnianie spirytusu, wyrób wódek gatunkowych, wyrób octu, wyrób kwasu octowego, wyrób drożdży, oraz magazynowanie spirytusu i wyrobów wódczanych potrzebne jest zezwolenie Ministra Skarbu, wydawane, jeśli chodzi o wyrób spirytusu, w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych, jeśli zaś chodzi o wyrób octu i kwasu octowego - w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.
2.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu jest uprawniony do wprowadzania w drodze rozporządzeń obowiązku uzyskiwania zezwoleń na wyrób artykułów, przy produkcji których używa się spirytusu, a niewymienionych w ustępie poprzednim.
3.
Warunki udzielania zezwoleń, wymienionych w ust. 1 i 2, ustala w drodze rozporządzeń Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu, jeśli chodzi o zezwolenia na wyrób octu i kwasu octowego oraz zezwolenia wymienione w ust. 2, a w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych, jeśli chodzi o zezwolenie na wyrób spirytusu.
4.
Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wygasają, jeżeli zakład będzie nieczynny dłużej niż dwa lata nie zmuszony do tego siłą wyższą; przepis ten nie dotyczy zakładów wyrobu spirytusu (art. 40 ust. 1).

W przypadkach wszczęcia postępowania karnego przeciwko osobom kierującym przedsiębiorstwem o nadużycia na szkodę Skarbu Państwa, o ile zachodzi uzasadniona obawa dalszych nadużyć, władza skarbowa może orzec wstrzymanie sprzedaży spirytusu przedsiębiorstwu aż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego; po uprawomocnieniu się wyroku skazującego, władza skarbowa może całkowicie odmówić danemu przedsiębiorstwu sprzedaży spirytusu.

1.
W przemysłach, zatrudnionych wyrobem, oczyszczaniem, odwadnianiem lub przerobem spirytusu, wyrobem octu, kwasu octowego względnie wyrobem drożdży, Rada Ministrów jest uprawniona, po wysłuchaniu producentów spirytusu względnie innych zainteresowanych grup, powoływać do życia zrzeszenia przymusowe celem normowania i kontrolowania produkcji i zbytu w tych przemysłach.
2.
Uchwała Rady Ministrów o powołaniu zrzeszenia przymusowego określi gałęzie przemysłów, które zrzeszenie obejmie, oraz jego zakres działania, jak również wskaże ministra względnie ministrów, którzy będą uprawnieni do zatwierdzania statutów zrzeszenia i sprawowania nad niem kontroli.
3.
Rada Ministrów jest uprawniona przekazywać na warunkach przez siebie ustalanych zrzeszeniu przymusowemu producentów spirytusu, powstałemu na podstawie postanowień ustępu poprzedniego, wykonywanie uprawnień Państwowego Monopolu Spirytusowego w zakresie sprzedaży spirytusu na poszczególne cele niekonsumcyjne; Rada Ministrów uprawniona jest również wyposażyć to zrzeszenie w wyłączne prawo zakupu, sprzedaży i wywozu spirytusu eksportowego.
4.
W przypadkach uregulowania stosunków w poszczególnych gałęziach przemysłu na zasadzie postanowień tego artykułu, Rada Ministrów jest uprawniona zarządzić wstrzymanie na czas trwania zrzeszenia przymusowego udzielania zezwoleń na wyrób artykułów objętych zrzeszeniem przymusowem.
1.
Na pokrycie naturalnych zaników powstających przy magazynowaniu, oczyszczaniu, odwadnianiu i przewozie spirytusu, ustanawia Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych najwyższe dopuszczalne normy tych zaników; normy zaników powstających przy przewozie spirytusu koleją ustanawia Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Komunikacji.
2. 9
(uchylony).
3.
Przedsiębiorca będzie zwolniony od odpowiedzialności za ubytki spirytusu, jeżeli zostanie stwierdzone, że ubytki powstały: a) wskutek działania siły wyższej, lub b) wskutek zdarzeń od przedsiębiorcy niezależnych, o ile spirytus, którego ubytek stwierdzono, nie został spożyty ani nie przeszedł do obrotu, lecz uległ zniszczeniu. O zajściu powyższych zdarzeń winien przedsiębiorca, pod rygorem utraty prawa do zwolnienia od odpowiedzialności, zawiadomić w ciągu 24 godzin od chwili spostrzeżenia zdarzenia, a w przypadku szczególnie utrudnionej komunikacji - w ciągu 72 godzin - właściwy organ kontroli skarbowej i dostarczyć względnie wskazać dowody uzasadniające zwolnienie od odpowiedzialności.
4. 10
(uchylony).
1.
Przywóz z zagranicy spirytusu i napojów wyrobionych ze spirytusu, oraz artykułów zawierających spirytus, jak również eteru, estrów alkoholu etylowego, octu i kwasu octowego oraz drożdży piekarnianych jest dozwolony za zezwoleniem Ministra Skarbu, wydanem w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych, jeśli chodzi o przywóz spirytusu i napędowych mieszanek spirytusowych.
2.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu jest uprawniony do zwalniania w drodze rozporządzeń od obowiązku uzyskiwania zezwoleń na przywóz poszczególnych artykułów zawierających spirytus, jak również w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych, jeśli chodzi o rozporządzenia dotyczące przywozu napędowych mieszanek spirytusowych.
3. 11
(uchylony).
4. 12
(uchylony).
5.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu ustala warunki, na jakich może się odbywać przywóz i przewóz artykułów, wyszczególnionych w ust. 1 niniejszego artykułu.

(uchylony).

Postanowienia niniejszego rozporządzenia stosują się do obrotu z obszarem w. m. Gdańska przy uwzględnieniu stanu prawnego, istniejącego w stosunkach między Polską a w. m. Gdańskiem.

1.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych wydaje w drodze rozporządzeń przepisy dotyczące wyrobu, przerobu, magazynowania, obrotu i przewozu spirytusu i wyrobów ze spirytusu, octu i kwasu octowego oraz drożdży, tudzież przepisy normujące oczyszczanie i odwadnianie spirytusu.
2.
Minister Skarbu jest uprawniony do poddania zakładów wyrobu spirytusu przymusowej kontroli techniczno-naukowej, oraz do określania trybu, sposobów i warunków tej kontroli.
1.
Zapotrzebowanie krajowe na spirytus zaspakaja wyłącznie Państwowy Monopol Spirytusowy.
2.
Zapotrzebowanie krajowe składa się:
a)
ze spirytusu przeznaczonego na cele konsumcyjne,
b)
ze spirytusu przeznaczonego na cele niekonsumcyjne.
3.
Spirytusem przeznaczonym na cele konsumcyjne w rozumieniu tego rozporządzenia jest spirytus, przeznaczony na spożycie trunkowe, na cele domowo-lecznicze i na przerób na artykuły spożywcze, z wyjątkiem octu. Wszelki inny spirytus w rozumieniu tego rozporządzenia jest spirytusem, przeznaczonym na cele niekonsumcyjne.
1.
W styczniu każdego roku Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych na wniosek Państwowego Monopolu Spirytusowego określa i podaje do publicznej wiadomości ilość spirytusu, jaką Państwowy Monopol Spirytusowy zakupi w ciągu następnej kampanji gorzelniczej na cele konsumcyjne (kontyngent zakupu).
2.
Kontyngent zakupu będzie określany w wysokości przewidywanego zbytu z uwzględnieniem stanu zapasów spirytusu i wyrobów monopolowych. Zapasy spirytusu na cele konsumcyjne powinny być utrzymywane na poziomie zbytu spirytusu na te cele w okresie poprzedniego roku obrachunkowego.
1.
Kontyngent zakupu będzie nabywany wyłącznie z gorzelni rolniczych w ilościach proporcjonalnych do ich kontyngentu odpędu.
2.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych może ustalać warunki wzajemnego przenoszenia kontyngentów zakupu przez poszczególne gorzelnie rolnicze.
3.
Dodatkowe zapotrzebowanie na spirytus na cele konsumcyjne, ponad ustalony w myśl art. 28 kontyngent zakupu, Państwowy Monopol Spirytusowy pokrywa w drodze zakupu z gorzelni rolniczych, przeprowadzanego w sposób i na warunkach określanych przez Ministra Skarbu, po cenie równej przeciętnej arytmetycznej podstawowych wojewódzkich cen nabycia spirytusu, ustalanych na daną kampanję w myśl art. 34.
4.
Minister Skarbu określa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych warunki techniczne, jakim ma odpowiadać spirytus dostarczany na kontyngent zakupu.
1.
Państwowy Monopol Spirytusowy w ciągu miesiąca lutego zawiadamia każdą gorzelnię rolniczą o ilości przypadającego jej kontyngentu zakupu; ilość tę gorzelnia obowiązana będzie dostarczyć w następnej kampanji.
2.
W przypadku niedostarczenia w danej kampanji Państwowemu Monopolowi Spirytusowemu spirytusu na kontyngent zakupu z powodu nieuruchomienia gorzelni bez uprzedzenia go o tem do dnia 31 stycznia danego roku, oraz w razie dostarczenia niepełnej ilości kontyngentu zakupu, gorzelnia może być przez Państwowy Monopol Spirytusowy pozbawiona udziału w kontyngencie zakupu w następnej kampanji.
3.
Terminy odbioru spirytusu na kontyngent zakupu wyznacza Państwowy Monopol Spirytusowy w miesiącu październiku. Odbiór spirytusu na kontyngent zakupu winien nastąpić w ciągu kampanji, na którą został wyznaczony.

Producent obowiązany jest dostarczać spirytus, zakupywany przez Państwowy Monopol Spirytusowy na kontyngent zakupu, w swoich naczyniach, po cenie ustanawianej w myśl art. 34 franco wagon lub statek najbliższej stacji towarowej normalno-torowej kolei żelaznej lub przystani; odbiór spirytusu następuje w rektyfikacji względnie składzie, wskazanym przez Państwowy Monopol Spirytusowy w sposób ustalany przez Ministra Skarbu. Koszty przewozu koleją lub statkiem spirytusu i zwracanych producentowi próżnych naczyń do spirytusu ponosi Państwowy Monopol Spirytusowy.

1.
Kontyngent odpędu oznacza najwyższą ilość spirytusu, jaką gorzelnia rolnicza ma prawo wyprodukować w danej kampanji zarówno na cele konsumcyjne jak niekonsumcyjne.
2.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych oznacza na okresy trzyletnie ogólny kontyngent odpędu, ustalając go odpowiednio do przeciętnych norm zużycia wywaru we wszystkich gospodarstwach rolnych połączonych z gorzelniami rolniczemi.
3.
Podział ogólnego kontyngentu odpędu na poszczególne województwa i gorzelnie przeprowadza Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.
4.
Najwyższy i najniższy kontyngent odpędu, przydzielany poszczególnym gorzelniom, będzie ustalany na każde trzechlecie przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.
5.
Szczegółowe przepisy co do wykonania postanowień tego artykułu wydaje Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych w drodze rozporządzeń.
6.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych ustala w drodze rozporządzeń warunki, na jakich może być podwyższony kontyngent odpędu poszczególnym gorzelniom rolniczym.
1.
Kontyngent odpędu będzie określany wyłącznie dla gorzelni rolniczych.
2.
Gorzelniami rolniczemi w rozumieniu niniejszego rozporządzenia są gorzelnie stanowiące część składową gospodarstwa rolnego o obszarze gruntów ornych, nie mniejszym od ustalonego przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych w drodze rozporządzenia, lub stanowiące zakłady prowadzone na wspólny rachunek przez właścicieli gospodarstw rolnych, łącznie zawierających tenże obszar gruntów ornych, przyczem w obu przypadkach będą brane pod uwagę tylko grunty orne, znajdujące się od gorzelni w odległości, którą również ustala Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.
3.
Gorzelnie rolnicze obowiązane są pędzić spirytus na kontyngent zakupu z ziemniaków i zboża na słód oraz zużywać uzyskany przy produkcji spirytusu wywar i obornik w gospodarstwach połączonych z gorzelniami. Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych może zezwalać w poszczególnych przypadkach na wyjątki od postanowień tego ustępu.
4.
Gorzelnia, która przestaje odpowiadać któremukolwiek z warunków ust. 2 i 3, traci charakter gorzelni rolniczej w rozumieniu tego rozporządzenia i staje się gorzelnią przemysłową (art. 38 ust. 2). Gorzelnia taka, o ile będą jej przywrócone warunki niezbędne dla posiadania charakteru gorzelni rolniczej, odzyskuje ten charakter od najbliższej kampanji, o ile nie zachodzą przeszkody z art. 40 ust. 1, jeśli zaś takie przypadki zachodzą, dla odzyskania charakteru gorzelni rolniczej konieczne jest uzyskanie zezwolenia, przewidzianego w art. 19 tego rozporządzenia.
1.
Za spirytus, dostarczany na poczet kontyngentu zakupu, wypłacana będzie monopolowa cena nabycia, która składać się będzie:
a)
z podstawowej ceny,
b)
z dodatków i potrąceń, zależnie od wysokości produkcji spirytusu na cele konsumcyjne.
2.
Podstawową cenę za spirytus, który będzie dostarczany na poczet kontyngentu zakupu w ciągu bieżącej kampanji, ustala w grudniu każdego roku Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.
3.
Podstawowa cena winna być obliczana na bieżącą kampanię dla każdego województwa oddzielnie tak, aby pokrywała przeciętne koszty produkcji dobrze prowadzonej gorzelni rolniczej, wypędzającej w ciągu kampanji 700 hektolitrów spirytusu 100°, przyczem wartość wywaru nie będzie potrącana. Przeciętne koszty produkcji będą ustalane dla odpędu spirytusu z ziemniaków i jęczmienia na słód.
4.
Koszt ziemniaków i jęczmienia na słód określany będzie na podstawie przeciętnych rynkowych cen tych ziemiopłodów, przyjętych do obliczenia ceny nabycia w trzech kolejnych kampanjach z kampanją bieżącą włącznie. W obliczaniu ceny nabycia mają być uwzględniane przeciętne koszty dostawy spirytusu (art. 31) oraz wynagrodzenie przedsiębiorcy za używanie jego naczyń do przewozu spirytusu koleją lub statkiem.
5.
Do podstawowej ceny dolicza się lub też się z niej potrąca - zależnie od wysokości produkcji spirytusu w danej kampanji (ust. 1 lit. b) - następujące dodatki lub potrącenia:

do 300 hl 100° - 30 % dodatku

od 301 do 400 hl 100° - 25 % dodatku

od 401 do 500 hl 100° - 20 % dodatku

od 501 do 600 hl 100° - 10 % dodatku

od 601 do 800 hl 100° - bez dodatku i potrącenia

od 801 do 1.000 hl 100° - 8 % potrącenia

od 1.001 do 1.300 hl 100° - 13 % potrącenia

ponad 1.300 hl 100° - 15 % potrącenia.

6.
Jeżeli wskutek stosowania niższego procentu dodatku, względnie wyższego procentu potrącenia, suma należna za większą ilość kontyngentu zakupu spirytusu byłaby niższa od sumy należnej za mniejszą ilość, natenczas należy wypłacić najwyższą sumę, jaka wypadnie z obliczenia za mniejszą ilość spirytusu.
1.
Wypłatę należności za spirytus dostarczany na poczet kontyngentu zakupu obowiązany jest Państwowy Monopol Spirytusowy uskuteczniać w ciągu 14 dni od daty odbioru spirytusu.
2.
Minister Skarbu może na warunkach przez siebie ustalanych zezwalać Państwowemu Monopolowi Spirytusowemu na udzielanie zaliczek na poczet produkcji spirytusu.
1.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych ustala w drodze rozporządzeń wysokość potrąceń od ceny nabycia w razie dostarczania na poczet kontyngentu zakupu spirytusu nieodpowiadającego warunkom technicznym, ustalanym na podstawie postanowień art. 29 ust. 4.
2.
Minister Skarbu może ustanawiać premje za dostarczanie na poczet kontyngentu zakupu spirytusu odpowiadającego lepszym warunkom, niż określone na podstawie art. 29 ust. 4.
1.
Spirytusu owocowego i pejsachowego Państwowy Monopol Spirytusowy nie zakupuje, lecz zwalnia go do obrotu na warunkach określonych w art. 44.
2.
Za spirytus owocowy uważa się spirytus wypędzony z owoców, jagód lub odpadków z nich, jak również z wina. Za spirytus pejsachowy uważa się spirytus, wypędzony z melasy lub owoców zgodnie z wymogami rytuału wyznania mojżeszowego.
1.
W dostawach spirytusu dla Państwowego Monopolu Spirytusowego na cele niekonsumcyjne mogą brać udział zarówno gorzelnie rolnicze jak i przemysłowe.
2.
Gorzelniami przemysłowemi w rozumieniu tego rozporządzenia są gorzelnie nieodpowiadające warunkom art. 33; gorzelni produkujących spirytus owocowy oraz gorzelni produkujących spirytus pejsachowy nie zalicza się do gorzelni przemysłowych.
3.
W razie powołania do życia przewidzianego w art. 21 zrzeszenia producentów spirytusu, Państwowy Monopol Spirytusowy będzie dokonywał zakupu spirytusu na cele niekonsumcyjne za pośrednictwem tego zrzeszenia. W tym przypadku warunki dostawy włącznie z ceną będą ustalane w drodze wzajemnego porozumienia, a w razie niedojścia go do skutku - przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.
4.
W razie uchylenia się wymienionego zrzeszenia od wykonania dostawy na warunkach i po cenach, określonych w trybie końcowego postanowienia ustępu poprzedniego, lub w razie niemożności wykonania przez nie tej dostawy z jakichkolwiek bądź powodów, jak również w przypadku nieistnienia takiego zrzeszenia, Państwowy Monopol Spirytusowy dokonywać będzie zakupu spirytusu na cele niekonsumcyjne na warunkach i w sposób, który zostanie ustalony przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.
1.
Gorzelnie, z wyjątkiem drożdżowni pędzących spirytus i gorzelni pędzących spirytus owocowy, mogą być czynne tylko w przypadku, jeśli całkowicie zużytkowują uzyskany przy produkcji wywar. Sposób zużytkowania wywaru ustala Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych oraz - jeżeli chodzi o gorzelnie przemysłowe - w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.
2.
Minister Skarbu ustala najwyższe dopuszczalne normy produkcji spirytusu dla drożdżowni pędzących spirytus.
1.
Zezwolenie na wyrób spirytusu wygasa, jeżeli gorzelnia będzie nieczynna bez zgody Ministra Skarbu w ciągu trzech kolejnych kampanij.
2.
Minister Skarbu jest uprawniony cofnąć zezwolenie na wyrób spirytusu, jeżeli:
a)
przedsiębiorca zostanie prawomocnie skazany za nadużycia na szkodę Skarbu Państwa,
b)
bez uprzedniego zezwolenia Ministra Skarbu gorzelnia przeniesiona zostanie w inne miejsce,
c)
gorzelnia rolnicza bez zgody Państwowego Monopolu Spirytusowego wyrabia spirytus na rachunek i ryzyko osób innych niż przedsiębiorca gorzelni.

1.
Państwowy Monopol Spirytusowy będzie wprowadzał do obrotu monopolowe wyroby wódczane oraz spirytus na cele domowo - lecznicze bądź za pośrednictwem własnych zakładów, bądź też za pośrednictwem osób, z któremi zawrze umowy.
2.
Ceny monopolowych wyrobów wódczanych oraz spirytusu na cele domowo - lecznicze ustala Minister Skarbu..
1. 15
(uchylony).
2.
Cena spirytusu sprzedawanego na cele domowo-lecznicze nie może być niższa od ceny sprzedaży spirytusu do wyrobu wódek gatunkowych.

(uchylony).

1.
Państwowy Monopol Spirytusowy zwalnia spirytus pejsachowy do fabryk wódek na zasadach, ustalanych przez Ministra Skarbu, za opłatą równą cenie:
a)
do wyrobu wódek pejsachowych - ustalanej dla spirytusu do wyrobu wódek gatunkowych,
b)
do wyrobu butelkowanego spirytusu pejsachowego - ustalanej dla spirytusu monopolowego na cele domowo-lecznicze.
2.
Państwowy Monopol Spirytusowy zwalnia spirytus owocowy do wyrobu wódek gatunkowych za opłatą, równą różnicy pomiędzy ceną sprzedaży spirytusu do wyrobu wódek gatunkowych i kosztem własnym spirytusu oczyszczonego na cele konsumcyjne.
1.
Ceny sprzedażne spirytusu do zużycia w kraju na poszczególne cele niekonsumcyjne określa Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.
2.
Sprzedaż spirytusu na poszczególne cele niekonsumcyjne będzie prowadził Państwowy Monopol Spirytusowy bezpośrednio, bądź też z pośrednictwem przewidzianego w art. 21 zrzeszenia producentów spirytusu lub innych sprzedawców, na zasadach ustalanych przez Ministra Skarbu.

Uzyskiwane w zakresie zakupu i sprzedaży spirytusu na cele niekonsumcyjne nadwyżki dochodów będą mogły być używane przez Państwowy Monopol Spirytusowy wyłącznie na cele rozwoju produkcji i zbytu spirytusu na cele niekonsumcyjne w sposób, zatwierdzany przez Ministra Skarbu.

Państwowy Monopol Spirytusowy może zwolnić przedsiębiorcy gorzelni rolniczej potrzebną ilość spirytusu z produkcji tej gorzelni do zużycia w stanie skażonym we własnem gospodarstwie rolnem na cele, które będą określane przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych w drodze rozporządzeń. Za ilości spirytusu, zwalniane na te cele, Państwowy Monopol Spirytusowy żadnych dopłat nie uskutecznia i nie pobiera. Koszt skażania ponosi w tym przypadku przedsiębiorca gorzelni.

1.
Rada Ministrów może wprowadzić w drodze rozporządzenia przymus mieszania spirytusu do płynnych materjałów napędowych w zakresie i na warunkach przez siebie ustalonych.
2.
Rada Ministrów będzie regulowała następnie w drodze rozporządzeń zakres i warunki stosowania przewidzianego w ustępie poprzednim przymusu, jak również będzie uprawniona do jego zawieszania.
1.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu może określać normy zużycia spirytusu w zakładach przerobu spirytusu.
2.
Za spirytus, zużyty ponad oznaczone normy, będzie pobierana na rzecz Skarbu Państwa opłata wyrównawcza do wysokości każdocześnie obowiązującej ceny spirytusu do wyrobu wódek gatunkowych.
3.
Zabrania się używania spirytusu do celów uzasadniających pobranie wyższej ceny niż ta, jaką faktycznie przy nabyciu zapłacono. W przypadkach użycia spirytusu wbrew temu postanowieniu pobiera się odpowiednią należność wyrównawczą według obowiązujących cen.

Spirytus sprzedawany na cele niekonsumcyjne będzie ulegał skażeniu w sposób, ustalany przez Ministra Skarbu. Nie dotyczy to spirytusu wywożonego zagranicę. Minister Skarbu może zezwalać na użycie w kraju na cele niekonsumcyjne spirytusu nieskażonego.

Minister Skarbu na warunkach przez siebie ustalanych zwalnia na wywóz zagranicę znajdujące się w kraju nadwyżki spirytusu ponad zapotrzebowanie Państwowego Monopolu Spirytusowego.

1.
Wódki dzielą się na:
a)
czyste, zawierające alkohol etylowy rozcieńczony wodą,
b)
gatunkowe, które zawierają alkohol etylowy, wodę i takie ilości domieszek, aby wódki te zabarwieniem lub innemi cechami wyraźnie różniły się od wódek czystych.
2.
Likiery, rum, arak, koniak, naturalne wódki zbożowe i owocowe oraz wyroby ze spirytusu pejsachowego zalicza się do wódek gatunkowych.
1.
Wódki gatunkowe przed wypuszczeniem ich do obrotu handlowego winny być zgłaszane w Państwowym Monopolu Spirytusowym celem zbadania i zarejestrowania.
2.
Zabrania się wypuszczania do obrotu handlowego wódek gatunkowych, zawierających mniej domieszek smakowych i barwnika niż wzór zarejestrowany oraz mniejszą moc i pojemność niż oznaczona na etykiecie.
3.
Minister Skarbu ustala granice dopuszczalnych wahań mocy i zawartości płynu w naczyniu oraz tryb postępowania przy zgłaszaniu do rejestracji wódek gatunkowych.
1.
Każde naczynie zawierające wyroby wódczane przeznaczone do obrotu handlowego winno być zaopatrzone w etykietę z oznaczeniem nazwy wyrobu, jego mocy, zawartości płynu, numeru rejestracyjnego, firmy i jej siedziby.
2.
Zabrania się używania do wódek gatunkowych opakowań i etykiet, mogących wzbudzić mniemanie, że są to wyroby Państwowego Monopolu Spirytusowego.
3.
Posługiwanie się przez firmy krajowe na etykietach i opakowaniach językiem obcym jest dozwolone, jeżeli firma wytwórcza i jej siedziba są oznaczone również w języku polskim literami tej samej wielkości, jak oznaczenie w języku obcym.

(uchylony).

1. 19
Kwas octowy, z wyjątkiem kwasu octowego, otrzymanego w drodze fermentacji octowej płynów alkoholowych, zarówno wyrobiony w kraju jak i sprowadzony z zagranicy, podlega podatkowi spożywczemu w wysokości 125 zł od 1 kg bezwodnego kwasu.
2.
Minister Skarbu uprawniony jest do obniżania w drodze rozporządzenia określonej w ust. 1 stopy podatku spożywczego od kwasu octowego.

1.
Drożdże nadające się do wypieku (piekarniane), zarówno wyrobione w kraju jak i sprowadzone z zagranicy, podlegają podatkowi spożywczemu.
2.
Drożdże piekarniane mogą być wydawane do obrotu w stanie prasowanym lub suszonym.
3.
Podatek spożywczy wynosi:
a)
od drożdży prasowanych 275 zł od 1 kg,
b)
od drożdży suszonych 550 zł od 1 kg.
4.
Podatek spożywszy pobiera się przez oklejenie opakowań drożdży opaskami podatkowymi. Sposób opakowania drożdży i naklejania opasek podatkowych ustala Minister Skarbu w drodze rozporządzenia.
5.
Władza skarbowa drugiej instancji może zezwalać na wydawanie z wytwórni drożdży piekarnianych, przeznaczonych do celów leczniczych lub przetwórczych, w stanie płynnym.
6.
Minister Skarbu może zmieniać w drodze rozporządzenia stawki podatku określone w ust. 3, w granicach wysokości ustalonej w tym ustępie.
7.
Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrami: Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Aprowizacji i Handlu jest uprawniony do określania cen drożdży.

1.
Zabrania się:
1)
dodawania do drożdży piekarnianych mączki (skrobi), drożdży piwnych lub jakichkolwiek innych surogatów;
2)
używania drożdży piwnych do wypieku;
3)
wypuszczania do wolnego obrotu, drożdży nieopatrzonych opaskami podatkowymi;
4)
zdejmowania i odklejania opasek podatkowych, zmiany opakowania na drożdżach, znajdujących się w obrocie handlowym, oraz przechowywania poza wytwórnią lub składnicą, wypożyczania, kupowania i sprzedaży opasek podatkowych;
5)
przerabiania i zmiany formy drożdży poza wytwórnią, jak również wydawania z wytwórni drożdży niesformowanych lub nieopakowanych;
6)
przechowywania w lokalu handlowym i sprzedaży drożdży nieopatrzonych opaską podatkową;
7)
sprzedaży drożdży po innych cenach, niż określone przez Ministra Skarbu (art. 57 ust. 7);
8)
wytwarzania roztworów kwasu octowego o koncentracji niższej niż 80%.
2.
Minister Skarbu może na warunkach ustalonych w drodze rozporządzenia zezwalać drożdżowniom na wyjątki od przepisu ust. 1 pkt 5) co do pozafabrycznych składnic drożdży.
1.
Do uiszczenia podatku, określonego w art. 56 i 57, jest obowiązany:
a)
przy wyrobie w kraju - wytwórca, przed wypuszczeniem towaru z wytwórni do obrotu,
b)
przy przywozie z zagranicy - odbiorca, przy odprawie celnej.
2.
Od podatku wolne są pod warunkami kontroli, ustalanemi przez Ministra Skarbu, kwas octowy i drożdże, wywożone zagranicę oraz przeznaczone do dalszego przerobu.

1.
Na sprzedaż wszelkich napojów alkoholowych oraz spirytusu na cele domowo - lecznicze, z wyjątkami, o których mowa w ust. 2 i 3, potrzebne jest zezwolenie władzy skarbowej.
2.
Hurtowa sprzedaż monopolowych wyrobów wódczanych oraz spirytusu na cele domowo - lecznicze przez osoby, które prowadzić będą tę sprzedaż na mocy umów zawieranych z Państwowym Monopolem Spirytusowym (art. 41 ust. 1), nie wymaga zezwolenia władz skarbowych.
3. 23
Sprzedaż napojów alkoholowych o zawartości do 4,5% alkoholu oraz sprzedaż piwa odbywa się w trybie zgłoszenia (rejestracji) na warunkach, ustalanych przez Ministra Skarbu.
4.
Minister Skarbu jest uprawniony do wydawania w drodze rozporządzeń przepisów:
a)
określających cechy hurtowej i detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych i spirytusu na cele domowo - lecznicze;
b)
normujących nadawanie, wygasanie i cofanie zezwoleń, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu; przepisy te mogą przewidywać cofanie tych zezwoleń i bez podania powodów;
c)
normujących prawa i obowiązki sprzedawców napojów alkoholowych i spirytusu na cele domowo - lecznicze.
5.
Uprawnienia, o których mowa w ustępie 4, przysługują Ministrowi Skarbu także w stosunku do osób, prowadzących sprzedaż napojów alkoholowych na mocy zezwoleń (koncesyj), wydanych przed wejściem w życie rozporządzenia niniejszego.

Zabrania się:

a)
sprzedawać wyroby monopolowe po cenach innych, niż ustalone przez Ministra Skarbu, oraz w innych opakowaniach, niż dostarczone przez Państwowy Monopol Spirytusowy,
b)
sprzedawać detalicznie wódki gatunkowe po cenach niższych, niż ceny detaliczne, ustalone na wyroby monopolowe odpowiedniej mocy i ilości,
c)
zmieniać zawartość alkoholu, smak i wygląd wyrobów monopolowych i wódek gatunkowych,
d)
mieszać poszczególne gatunki napojów alkoholowych, chyba że konsument zażąda tego dla natychmiastowego spożycia na miejscu,
e)
odrywać, uszkadzać lub zmieniać zabezpieczenia i etykiety, znajdujące się na butelkach z wyrobami wódczanemi, chyba że nastąpi to bezpośrednio przed odkorkowaniem butelki dla spożycia wódki na miejscu,
f)
sprzedawać spirytus pejsachowy i wyroby wódczane w naczyniach o innych pojemnościach, niż ustalone przez Ministra Skarbu.
1.
Nadzorowi skarbowemu podlega na warunkach, ustalanych przez Ministra Skarbu, wyrób, oczyszczanie, odwadnianie, przerób, magazynowanie oraz obrót spirytusu, wyrób i obrót artykułów zawierających spirytus i wyrabianych ze spirytusu, oraz wyrób i obrót kwasu octowego i drożdży. Minister Skarbu określa sposób, w jaki będzie wykonywana kontrola skarbowa, a w szczególności - które zakłady będą poddane stałemu nadzorowi.
2.
Osoby wykonywające przedsiębiorstwa, o których mowa w ust. 1, są obowiązane, o ile same nie prowadzą zakładu, wyznaczyć zastępcę względnie kierownika zakładu na zasadach ustalanych przez Ministra Skarbu.
3.
W razie niezastosowania się przedsiębiorcy do przepisów o urządzeniu zakładu, władza skarbowa może zarządzić wstrzymanie ruchu zakładu.
4.
Władza skarbowa może zażądać usunięcia zastępcy, kierownika zakładu lub pracownika, w stosunku do którego wszczęto postępowanie o nadużycia na szkodę Skarbu Państwa. W razie uchylenia się przedsiębiorcy od spełnienia tego zarządzenia, władza skarbowa może orzec wstrzymanie ruchu zakładu.
5.
Minister Skarbu ustala w drodze rozporządzeń warunki dostarczania bezpłatnie pomieszczenia mieszkalnego i biurowego wraz z opałem i oświetleniem i środków lokomocji dla urzędników sprawujących nadzór.
1.
Państwowy Monopol Spirytusowy dostarcza bezpłatnie gorzelniom i rektyfikacjom własnych przyrządów kontrolnych systemu uznanego przez Ministra Skarbu.
2.
Koszty odbioru z najbliższej stacji kolejowej i ustawienia przyrządu kontrolnego, tudzież koszty przesyłki i odbioru przyrządów kontrolnych, wysyłanych do naprawy, ponosi przedsiębiorca.
3.
W razie powstałego z winy lub zaniedbania przedsiębiorcy względnie jego pracowników uszkodzenia przyrządu kontrolnego, ponosi przedsiębiorca całkowite koszty naprawy względnie zamiany oraz całkowite koszty przewozu.

Zabrania się wyrobu, przechowywania, sprzedaży i nabywania przyrządów, których konstrukcja wskazuje na przeznaczenie ich do pędzenia spirytusu sposobem domowym (w tajnych gorzelniach), tudzież udzielania wskazówek o wyrobie takich przyrządów lub o sposobie pędzenia przy ich pomocy spirytusu.

1.
Władze i przedsiębiorstwa państwowe i samorządowe winny współdziałać z władzami skarbowemi oraz z organami Państwowego Monopolu Spirytusowego w ochronie uprawnień monopolowych, oraz zawiadamiać je o wykroczeniach przeciw przepisom o monopolu spirytusowym.
2.
Minister Skarbu ustala obowiązki i warunki udziału pracowników Państwowego Monopolu Spirytusowego oraz ich uprawnienia w zakresie ochrony interesów Skarbu Państwa, o których mowa w ustępie poprzednim.

(uchylony).

Art. 68.[]  26 (uchylony).

Gorzelnie rolnicze w rozumieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 marca 1927 r. o monopolu spirytusowym (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 289), które nie nabędą na podstawie postanowień art. 33 niniejszego rozporządzenia charakteru gorzelni rolniczych, będą miały prawo do odszkodowania na zasadach, ustalonych w drodze rozporządzenia przez Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych.

Do gorzelni, którym na podstawie art. 47 i 56 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 marca 1927 r. o monopolu spirytusowym (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 289) wyznaczone zostało prawo odpędu i kontyngent zakupu na kampanję 1932/33, mają odpowiednie zastosowanie w ciągu tej kampanji postanowienia art. 10 ust. 1 i 4 oraz ust. 2 ze zmianą, wynikającą ze skreślenia słów: "postawiony po zbadaniu opinji Państwowej Rady Spirytusowej", art. 11, 33, 34, 35, 47, 50 ust. 1, 51 ust. 1, 2, 3 i 4, art. 56 ust. 3 lit. c) i ust. 7 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 marca 1927 r. o monopolu spirytusowym (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 289), ponadto postanowienia niniejszego rozporządzenia, o ile nie są one sprzeczne z cytowanemi wyżej artykułami.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu.

1.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 września 1932 r., z wyjątkiem art. 1 do 7, art. 8 z wyłączeniem ust. 3, art. 9, 10, 11, 12, 19, 20, 21, 48, 51 i 67, które uzyskują moc obowiązującą z dniem 1 miesiąca następującego po ogłoszeniu niniejszego rozporządzenia, tudzież z wyjątkiem art. 62, który uzyskuje moc obowiązującą z dniem 1 stycznia 1933 r.
2.
Postanowienia rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 marca 1927 r. o monopolu spirytusowym (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 289) tracą moc obowiązującą w następujących terminach:
a)
art. 1, 2, 3, 4, 5 ust. 6 i 7, 26, 39 z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia,
b)
art. 83 z dniem 31 grudnia 1932 r.,
c)
pozostałe artykuły z dniem 31 sierpnia 1932 r.
3.
Równocześnie z wejściem w życie niniejszego rozporządzenia tracą również moc obowiązującą ustawy: z dnia 27 lutego 1931 r. (Dz. U. R. P. Nr. 22, poz. 130) i z dnia 10 marca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 27, poz. 249) w sprawie częściowych zmian rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 marca 1927 r. o monopolu spirytusowym (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 289).
4.
Na czas trwania mocy obowiązującej rozporządzeń Rady Ministrów, wydanych na podstawie art. 48, przepisy ustawy z dnia 18 marca 1932 r. w sprawie regulowania stosunków w przemyśle naftowym (Dz. U. R. P. Nr. 30, poz. 306) ulegają zawieszeniu, o ile odnoszą się do mieszanek spirytusowych.

ZAŁĄCZNIK  27

Opłaty od wyrobu i przerobu spirytusu, wyrobu drożdży oraz od sprzedaży spirytusu i napojów alkoholowych.

I. Od wyrobu.
a)spirytusu:
1) opłata stała za odpęd pierwszych
100.000 litrów spirytusu 100°100
2) opłata dodatkowa za odpęd każdych następnych 100.000 litrów spirytusu 100°10"
b)drożdży w drożdżownicach niepędzących spirytusu opłata stała15"
II. Od przerobu spirytusu.
a)w fabrykach wódek opłata stała 2.500
b)w rektyfikacjach:
1) opłata stała za oczyszczanie pierwszych 100.000 litrów spirytusu surowego przyjętego do oczyszczania520 "
2) opłata dodatkowa za każde następne 100.000 litrów spirytusu surowego52"
c)w innych przedsiębiorstwach:
1) opłata stała za przerób pierwszych
10.000 litrów10"
2) opłata dodatkowa za przerób każdych następnych 10.000 litrów10"
III. Sprzedaż hurtowa.
w miejscowościach
I kl.II kl.III kl.
1)wszelkich napojów alkoholowych300180132
2)wina, miodu i piwa96"48"24"
IV. Sprzedaż detaliczna.
1)wyłącznie w naczyniach zamkniętych:
a) wszelkich napojów alkoholowych oraz spirytusu1324818
b) wina, miodu i piwa36"18"9"
2)w naczyniach zamkniętych i na kieliszki:
A. wszelkich napojów alkoholowych oraz spirytusu w naczyniach zamkniętych:
a) w zakładach restauracyjnych zatrudniających ponad 20 pracowników720"408"144"
b) a1) w zakładach restauracyjnych" zatrudniających ponad 10 do 20 pracowników włącznie,288"96"36"
b2) w zakładach restauracyjnych" zatrudniających do 10 pracowników włącznie,204"72"24
c) w cukierniach bez podawania potraw kuchennych, w karczmach, w domach zajezdnych i t. p.132"48"18"
B. wina. miodu i piwa72"36"12"
3)bufety stałe ze sprzedażą:
a) wszelkich napojów alkoholowych60"36"12"
b) wina, miodu i piwa24"12"6"
4)bufety czasowe ze sprzedażą:
a) wszelkich napojów alkoholowych na dobę10"7"5"
b) wina, miodu i piwa na dobę5"3"2"
Minister Skarbu może wydać bliższe przepisy w sprawie zaliczania zakładów, wyszczególnionych w ust. 2, do poszczególnych grup.

Pod względem wymiaru opłat od sprzedaży zalicza się:

a)
do klasy I - miasta: Katowice, Kraków, Lwów, Łódź, Poznań i Warszawę,
b)
do klasy II - miasta, liczące ponad 10.000 mieszkańców,
c)
do klasy III - wszystkie inne miejscowości.

Przy zaliczaniu miejscowości do poszczególnych klas, miarodajne są wyniki urzędowo ogłoszonego spisu ludności.

1 Tytuł zmieniony przez art. 128 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. Prawo akcyzowe (Dz.U.47.29.122) z dniem 27 marca 1947 r.
* Z dniem 27 marca 1947 r. tracą moc przepisy nin. rozporządzenia dotyczące opodatkowania kwasu octowego i drożdży, zgodnie z art. 128 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. Prawo akcyzowe (Dz.U.47.29.122).
2 Z dniem 1 stycznia 1934 r. art. 7 traci moc w zakresie zwolnienia od obowiązku ubezpieczenia, unormowanego ustawą z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznem (Dz.U.33.51.396), pracowników wymienionych monopolów.
3 Art. 8 ust. 2 zmieniony przez § 3 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
4 Art. 14 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
5 Art. 17 ust. 1 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
6 Art. 17 ust. 4 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
7 Art. 17 ust. 5 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
8 Art. 18 ust. 1 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
9 Art. 22 ust. 2 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
10 Art. 22 ust. 4 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
11 Art. 23 ust. 3 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
12 Art. 23 ust. 4 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
13 Art. 24 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
14 Art. 41 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 października 1933 r. (Dz.U.33.84.615) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 29 października 1933 r.
15 Art. 42 ust. 1 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
16 Art. 43 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
17 Art. 55 uchylony przez § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 27 grudnia 1948 r. w sprawie wejścia w życie art. 8 dekretu z dnia 25 października 1948 r. o podatku obrotowym oraz w sprawie specjalnego nadzoru podatkowego i odrębnego postępowania podatkowego odnośnie niektórych towarów (Dz.U.48.62.487) z dniem 1 stycznia 1949 r.
18 Art. 56 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 2 sierpnia 1945 r. (Dz.U.45.31.185) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 31 sierpnia 1945 r.
19 Art. 56 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 12 listopada 1946 r. (Dz.U.46.64.355) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 29 listopada 1946 r.
20 Art. 57:

- zmieniony przez art. 1 dekretu z dnia 11 kwietnia 1945 r. (Dz.U.45.12.67) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 16 kwietnia 1945 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 2 sierpnia 1945 r. (Dz.U.45.31.185) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 8 września 1945 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 12 listopada 1946 r. (Dz.U.46.64.355) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 29 listopada 1946 r.

21 Art. 58:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 2 sierpnia 1945 r. (Dz.U.45.31.185) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 8 września 1945 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 12 listopada 1946 r. (Dz.U.46.64.355) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 29 listopada 1946 r.

22 Art. 60:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozp. z mocą ustawy z dnia 27 października 1933 r. (Dz.U.33.84.615) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 29 października 1933 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozp. z mocą ustawy z dnia 24 października 1934 r. (Dz.U.34.96.863) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 października 1934 r.

23 Art. 60 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozp. z mocą ustawy z dnia 24 października 1934 r. (Dz.U.34.96.863) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 października 1934 r.
24 Art. 62 uchylony przez art. 1 dekretu z dnia 24 sierpnia 1945 r. (Dz.U.45.34.206) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 1 stycznia 1946 r.
25 Art. 67 uchylony przez art. 354 § 1 lit. e) dekretu z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.
26 Art. 68 uchylony przez art. 354 § 1 lit. e) dekretu z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.
27 Załącznik:

-zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzeniaz dnia 27 października 1933 r. (Dz.U.33.84.615) zmieniającegonin. rozp. z mocą ustawy z dniem 1 lipca 1933 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia Ministra Skarbuz dnia 18 grudnia 1933 r.w sprawie zmian w opłatach od hurtowej i detalicznej sprzedaży spirytusu i napojów alkoholowych (Dz.U.33.100.766) z dniem 1 stycznia 1934 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 18 grudnia 1933 r. w sprawie zmian w opłatach od hurtowej i detalicznej sprzedaży spirytusu i napojów alkoholowych (Dz.U.33.100.766) z dniem 1 stycznia 1939 r.