Art. 41. - Monopol spirytusowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.102.720 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 8 października 1925 r.
Art.  41.

Do postawienia nowej gorzelni potrzebne jest zezwolenie Ministra Skarbu. Zezwolenia takiego Minister Skarbu udziela lub odmawia po wysłuchaniu Państwowej Rady Spirytusowej i po porozumieniu się z Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Minister Skarbu winien odmówić zezwolenia na odbudowę zniszczonych, jak i budowę nowych gorzelni w miejscowościach, nadających się ze względu na glebą i stosunki komunikacyjne do uprawy i zbytu buraków cukrowych, jak również może odmówić: takiego pozwolenia dla miejscowości mających łatwość zbytu ziemniaków wobec blizkości większych miast i centrów przemysłowych, lub zakładów, przerabiających ziemniaki.

Minister Skarbu po wysłuchaniu Państwowej Rady Spirytusowej oznaczać będzie co trzy lata, ile nowych gorzelni rolniczych w następnym okresie trzechletnim może powstać w każdem województwie. Przepisowi temu nie podlegają gorzelnie budowane przez Dyrekcję Państwowego Monopolu Spirytusowego.

Minister Skarbu nie może odmówić w okresie do 31 grudnia 1929 r. zezwolenia na odbudowy gorzelni, wskutek wojny zniszczonej, o ile starający się o koncesją nie był karany za przekroczenie ustaw o produkcji lub handlu alkoholem po 1 stycznia 1919 roku.

Gorzelnie, zniszczone bez winy właściciela po wejściu w życie niniejszej ustawy, mogą być w ciągu trzech lat odbudowane bez osobnej na to koncesji.