Mongolia-Polska. Umowa o współpracy kulturalnej. Warszawa.1958.12.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1960.19.112

Akt utracił moc

Wersja od: 20 października 1959 r.

UMOWA MIĘDZY RZĄDEM POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ A RZĄDEM MONGOLSKIEJ REPUBLIKI LUDOWEJ O WSPÓŁPRACY KULTURALNEJ

podpisana w Warszawie dnia 23 grudnia 1958 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA POLSKIEJ

RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 23 grudnia 1958 r. podpisana została w Warszawie Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Mongolskiej Republiki Ludowej o współpracy kulturalnej, której brzmienie dosłowne jest następujące:

UMOWA

między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Mongolskiej Republiki Ludowej o współpracy kulturalnej

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rząd Mongolskiej Republiki Ludowej, kierując się dążeniem do dalszego zacieśnienia więzów przyjaźni łączących obydwa narody oraz w celu dalszego rozszerzenia współpracy kulturalnej między obydwoma krajami, postanowiły zawrzeć niniejszą Umowę i wyznaczyły w tym celu swych Pełnomocników:

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

- Mariana NASZKOWSKIEGO Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych,

Rząd Mongolskiej Republiki Ludowej

- Żamcyna BOŁODA Wiceministra Kultury,

którzy po wymianie pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1

Obie Umawiające się Strony będą nadal pogłębiać i rozwijać współpracę w dziedzinie nauki, szkolnictwa wyższego, oświaty, literatury, sztuki, ochrony zdrowia, prasy, kultury fizycznej i sportu oraz w innych dziedzinach kultury, a także popierać będą rozwój bezpośrednich kontaktów między odpowiednimi organizacjami i instytucjami w celu wzajemnego zaznajomienia się z osiągnięciami życia kulturalnego i naukowego obu krajów.

Artykuł  2

Obie Umawiające się Strony w celu wzajemnego zaznajomienia się z doświadczeniami w różnych dziedzinach życia kulturalnego i naukowego będą ułatwiać i popierać:

a) współpracę instytucji naukowych i wyższych uczelni obu krajów, a także współpracę między naukowcami, profesorami-wykładowcami i specjalistami;

b) organizowanie odczytów i wykładów naukowych i popularnonaukowych;

c) wymianę pracowników naukowych i profesorów-wykładowców wyższych uczelni;

d) udostępnienie studentom Strony drugiej studiów na wyższych uczelniach i w szkołach zawodowych;

e) wymianę pisarzy, artystów, dziennikarzy, muzyków i innych pracowników z dziedziny kultury;

f) współpracę w dziedzinie oświaty i zdrowia;

g) wzajemne występy gościnne solistów, zespołów teatralnych, cyrkowych i innych;

h) współpracę między radiofoniami i kinematografiami obu krajów;

i) utrzymywanie ścisłych kontaktów między agencjami prasowymi i redakcjami gazet;

j) wymianę płyt gramofonowych, nagrań magnetofonowych i innych materiałów muzycznych;

k) organizowanie pokazów filmowych, wykonywanie utworów muzycznych i dramaturgicznych;

l) wymianę książek, gazet, czasopism i innych publikacji z różnych dziedzin kultury i nauki;

m) organizowanie wystaw o tematyce społeczno-politycznej i artystycznej;

n) organizowanie spotkań towarzyskich sportowców i drużyn sportowych.

Artykuł  3

W celu realizacji niniejszej Umowy obie Strony będą uzgadniały plany współpracy kulturalnej na drodze dyplomatycznej lub w drodze bezpośrednich rozmów.

Artykuł  4

Warunki finansowe związane z realizacją planów współpracy kulturalnej będą każdorazowo uzgadniane w czasie opracowywania tych planów.

Artykuł  5

Umowa niniejsza wymaga ratyfikacji i wejdzie w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która odbędzie się w Ułan Bator.

Artykuł  6

Umowa niniejsza zawarta jest na okres pięciu lat, licząc od dnia jej wejścia w życie. Ulega ona automatycznie przedłużeniu na dalsze pięcioletnie okresy, o ile jedna z Umawiających się Stron nie wypowie jej na sześć miesięcy przed upływem odpowiedniego okresu.

Umowę niniejszą sporządzono w Warszawie, dnia 23 grudnia 1958 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, mongolskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo obowiązujące, a w razie rozbieżności przy ich wykładni tekst rosyjski uważany jest za rozstrzygający.

Na dowód czego wymienieni Pełnomocnicy obu Umawiających się Stron podpisali niniejszą Umowę i opatrzyli ją pieczęciami.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 18 lutego 1959 r.