Część 4 - POSTANOWIENIA KOŃCOWE - Mongolia-Polska. Umowa o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1971.09.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.36.244

Akt utracił moc
Wersja od: 15 lipca 1972 r.

CZĘŚĆ CZWARTA

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Umowa niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Ułan Bator.

Umowa niniejsza zawarta jest na okres dziesięciu lat. Ulega ona automatycznemu przedłużeniu na czas nieokreślony, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej w drodze notyfikacji na dwanaście miesięcy przed upływem wymienionego okresu; Umowa będzie mogła być wypowiedziana przez każdą z Umawiających się Stron i utraci moc po upływie dwunastu miesięcy od dnia notyfikacji o wypowiedzeniu.

Umowę niniejszą sporządzono w Warszawie dnia 14 września 1971 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, mongolskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc. W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst w języku rosyjskim uważany będzie za rozstrzygający.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą Umowę i opatrzyli ją pieczęciami.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 15 lutego 1972 r.