Art. 20. - Mongolia-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1964.10.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.29.195

Akt utracił moc

Wersja od: 28 maja 1965 r.

Artykuł 20

1. Urzędnik konsularny może dokonywać następujących czynności, jeżeli nie naruszają one przepisów państwa przyjmującego:

a) sporządzać, uwierzytelniać i przechowywać testamenty oraz inne dokumenty stwierdzające jednostronne czynności prawne obywateli państwa wysyłającego;

b) sporządzać i uwierzytelniać dokumenty stwierdzające czynności prawne między obywatelami państwa wysyłającego lub między obywatelami państwa wysyłającego i obywatelami państwa przyjmującego bądź państwa trzeciego, jeżeli czynności te mają wywrzeć skutki prawne na terytorium państwa wysyłającego;

c) uwierzytelniać podpisy obywateli państwa wysyłającego na dokumentach wszelkiego rodzaju, uwierzytelniać odpisy, tłumaczenia i wypisy z dokumentów wystawione przez organy władzy, osoby urzędowe i prywatne państwa wysyłającego, uwierzytelniać podpisy i pieczęcie organów władzy i osób urzędowych państwa wysyłającego lub przyjmującego na wszelkiego rodzaju dokumentach;

d) przyjmować od obywateli państwa wysyłającego oświadczenia, uwierzytelniać je i wydawać na tej podstawie odpowiednie zaświadczenia i dokumenty;

e) na wezwanie organów państwa wysyłającego przyjmować zeznania obywateli tego państwa oraz doręczać im wszelkie dokumenty i pisma urzędowe organów swego państwa;

f) przyjmować do depozytu pieniądze, przedmioty wartościowe oraz dokumenty od obywateli państwa wysyłającego;

g) wykonywać inne czynności, do których wykonywania został upoważniony przez państwo wysyłające.

2. Dokumenty sporządzone lub uwierzytelnione zgodnie z postanowieniami ustępu 1 i w formie przewidzianej w ustawodawstwie państwa wysyłającego mają w państwie przyjmującym taką samą moc prawną i dowodową jak dokumenty sporządzone lub uwierzytelnione przez organy władzy tego państwa.