Moc obowiązująca Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r.
Dz.U.2003.78.709
Akt jednorazowyOŚWIADCZENIE RZĄDOWE
z dnia 31 lipca 2002 r.
w sprawie mocy obowiązującej Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r.
Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:
"W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 2 statutu Rzeczpospolita Polska oświadcza, że wnioski o współpracę składane przez Trybunał oraz załączone dokumenty sporządzane będą w języku polskim."
Republika Południowej Afryki
Księstwo Andory
Antigua i Barbuda
Republika Argentyńska
Australia
Republika Austrii
Królestwo Belgii
Belize
Republika Beninu
Republika Boliwii
Bośnia i Hercegowina
Republika Botswany
Federacyjna Republika Brazylii
Republika Bułgarii
Republika Chorwacji
Republika Cypryjska
Królestwo Danii1
Dominika
Republika Ekwadoru
Republika Estońska
Fidżi
Republika Finlandii
Republika Francuska
Republika Gabońska
Republika Gambii
Republika Ghany
Republika Grecka
Królestwo Hiszpanii
Republika Hondurasu
Irlandia
Republika Islandii
Jordańskie Królestwo Haszymidzkie
Federalna Republika Jugosławii
Królestwo Kambodży
Kanada
Demokratyczna Republika Konga
Republika Kostaryki
Królestwo Lesotho
Księstwo Liechtensteinu
Wielkie Księstwo Luksemburga
Republika Łotewska
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii
Republika Mali
Republika Wysp Marshalla
Republika Mauritius
Mongolia
Republika Namibii
Nauru
Królestwo Niderlandów2
Republika Federalna Niemiec
Federalna Republika Nigerii
Republika Nigru
Królestwo Norwegii
Nowa Zelandia3
Republika Panamy
Republika Paragwaju
Republika Peru
Republika Portugalska
Rumunia
Republika San Marino
Republika Senegalu
Republika Sierra Leone
Republika Słowacka
Republika Słowenii
Konfederacja Szwajcarska
Królestwo Szwecji
Republika Środkowoafrykańska
Republika Tadżykistanu
Republika Trynidadu i Tobago
Republika Ugandy
Wschodnia Republika Urugwaju
Boliwariańska Republika Wenezueli
Republika Węgierska
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Republika Włoska.
KSIĘSTWO ANDORY
Deklaracje:
Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Księstwo Andory oświadcza, że wszystkie wnioski o współpracę, sporządzone przez Trybunał zgodnie z częścią IX statutu, muszą być przekazywane drogą dyplomatyczną.
Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Księstwo Andory oświadcza, że wszystkie wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski otrzymywane z Trybunału muszą być, zgodnie z artykułem 50 statutu, ustanawiającym języki arabski, chiński, angielski, francuski, rosyjski i hiszpański językami urzędowymi Trybunału, sporządzane w języku francuskim lub hiszpańskim albo, w razie konieczności, dołącza się do nich tłumaczenie na jeden z tych języków.
Stosownie do artykułu 103 ustęp 1 (a) i (b) Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Księstwo Andory oświadcza, że w razie konieczności zadeklaruje wolę przyjęcia obywateli Andory skazanych przez Trybunał, pod warunkiem, że wyrok wydany przez Trybunał będzie wykonalny zgodnie z ustawodawstwem Andory dotyczącym maksymalnego okresu trwania skazania.
REPUBLIKA ARGENTYŃSKA
Deklaracja:
W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 2 statutu Republika Argentyńska niniejszym oświadcza, że wnioski Trybunału o współpracę oraz wszelkie załączone dokumenty będą sporządzane w języku hiszpańskim lub dołącza się do nich tłumaczenie na język hiszpański.
AUSTRALIA
Deklaracja:
Rząd Australii po rozważeniu statutu niniejszym go ratyfikuje w imieniu Australii z następującym oświadczeniem, którego postanowienia mają pełną moc w prawie australijskim i które nie jest zastrzeżeniem:
Australia odnotowuje, że sprawa będzie niedopuszczalna przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym (Trybunałem), gdy jest ona przedmiotem postępowania karnego w państwie. Australia potwierdza pierwszeństwo swojej jurysdykcji karnej w odniesieniu do zbrodni podlegających jurysdykcji Trybunału. Aby umożliwić Australii skuteczne wykonywanie jej jurysdykcji i pełne przestrzeganie zobowiązań wynikających ze Statutu Trybunału, żadna osoba nie będzie dostarczona Trybunałowi przez Australię, dopóki [Australia] nie będzie miała pełnej możliwości przeprowadzenia postępowania karnego odnośnie do jakichkolwiek zarzucanych zbrodni. W tym celu procedura prawa australijskiego implementująca Statut Trybunału stanowi, że żadna osoba nie może być dostarczona Trybunałowi, o ile Australijski Prokurator Generalny nie wyda dokumentu zezwalającego na dostarczenie. Prawo australijskie stanowi również, że żadna osoba nie może być aresztowana stosownie do nakazu aresztowania wydanego przez Trybunał bez dokumentu wydanego przez Prokuratora Generalnego.
Australia ponadto oświadcza, że zgodnie z jej rozumieniem przestępstwa określone w artykułach 6, 7 i 8 będą interpretowane i traktowane w sposób zgodny ze sposobem, w jakim są one implementowane w australijskim prawie wewnętrznym.
REPUBLIKA AUSTRII
Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 Statutu Rzymskiego Republika Austrii oświadcza, że wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą sporządzane w języku niemieckim lub dołącza się do nich tłumaczenie na ten język.
KRÓLESTWO BELGII
Deklaracja dotycząca artykułu 31 ustęp 1 (c):
Stosownie do artykułu 21 ustęp 1 (b) statutu oraz mając na względzie zasady międzynarodowego prawa humanitarnego, które nie mogą być naruszane, Rząd Belgii uważa, że artykuł 31 ust. 1 (c) statutu może być stosowany i interpretowany wyłącznie w zgodzie z tymi zasadami.
Deklaracja dotycząca artykułu 87 ustęp 1:
W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 1 statutu Królestwo Belgii oświadcza, że organem właściwym do otrzymywania wniosków o współpracę jest Ministerstwo Sprawiedliwości.
Deklaracja dotycząca artykułu 87 ustęp 2:
W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 2 Królestwo Belgii oświadcza, że wnioski Trybunału o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą sporządzane w urzędowym języku Królestwa.
BELIZE
Deklaracja:
Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Belize oświadcza, że wszelkie wnioski kierowane do niego zgodnie z częścią IX powinny być przekazywane drogą dyplomatyczną.
REPUBLIKA CYPRYJSKA
Deklaracja:
KRÓLESTWO DANII
Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 statutu Królestwo Danii oświadcza, że wnioski Trybunału będą przekazywane drogą dyplomatyczną bądź bezpośrednio do Ministerstwa Sprawiedliwości, który jest organem właściwym do przyjmowania takich wniosków.
Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 statutu Królestwo Danii oświadcza, że wnioski Trybunału o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą przekazywane w języku duńskim, będącym urzędowym językiem Danii, lub w języku angielskim, będącym jednym z roboczych języków Trybunału.
ARABSKA REPUBLIKA EGIPTU
Deklaracja:
REPUBLIKA ESTOŃSKA
Deklaracja:
Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 statutu Republika Estońska oświadcza, że wnioski Międzynarodowego Trybunału Karnego będą przekazywane drogą dyplomatyczną lub bezpośrednio do Prokuratury, będącej organem właściwym do przyjmowania takich wniosków.
Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 statutu Republika Estońska oświadcza, że wnioski Międzynarodowego Trybunału Karnego i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą przekazywane w języku estońskim, będącym językiem urzędowym Republiki Estońskiej, bądź w języku angielskim, będącym jednym z roboczych języków Trybunału.
REPUBLIKA FINLANDII
Deklaracja:
Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu Republika Finlandii oświadcza, że wnioski o współpracę będą przekazywane drogą dyplomatyczną lub bezpośrednio do Ministerstwa Sprawiedliwości będącego organem właściwym do przyjmowania takich wniosków. Trybunał może również, w razie konieczności, zwrócić się bezpośrednio do innych właściwych organów w Finlandii. W sprawach dotyczących wniosków o dostarczenie jedynym właściwym organem jest Ministerstwo Sprawiedliwości.
Stosownie do art. 87 ust. 2 statutu Republika Finlandii oświadcza, że wnioski Trybunału i wszelkie załączone dokumenty będą przekazywane w języku fińskim lub szwedzkim, będącymi językami urzędowymi Finlandii, bądź w języku angielskim, będącym jednym z roboczych języków Trybunału.
REPUBLIKA FRANCUSKA
Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 statutu Republika Francuska oświadcza, że wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski kierowane do niej przez Trybunał muszą być sporządzone w języku francuskim.
Stosownie do artykułu 124 Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Republika Francuska oświadcza, że nie uznaje jurysdykcji Trybunału w odniesieniu do kategorii zbrodni, o których mowa w artykule 8, w przypadkach, kiedy zarzuca się, że zbrodnia została popełniona przez jej obywateli lub na jej terytorium.
REPUBLIKA GAMBII
Deklaracja:
Stosownie do artykułu 87 (1) statutu Republika Gambii oświadcza, że wnioski Trybunału będą przekazywane drogą dyplomatyczną lub bezpośrednio do Izb Prokuratury Generalnej lub Departamentu Stanu do Spraw Sprawiedliwości, który jest organem właściwym do otrzymywania takich wniosków.
Stosownie do artykułu 87 (2) statutu Republika Gambii oświadcza, że wnioski Trybunału, wraz z jakimikolwiek dokumentami popierającymi takie wnioski, będą sporządzane w języku angielskim, który jest jednym z roboczych języków Trybunału i urzędowym językiem Republiki Gambii.
KRÓLESTWO HISZPANII
Deklaracja na podstawie artykułu 87 ustępy 1 i 2:
W związku z artykułem 87 ustęp 1 statutu Królestwo Hiszpanii oświadcza, że z zastrzeżeniem obszarów właściwości Ministerstwa Spraw Zagranicznych Ministerstwo Sprawiedliwości będzie organem właściwym do przekazywania wniosków o współpracę pochodzących od Trybunału i kierowanych do Trybunału.
W związku z artykułem 87 ustęp 2 Statutu Królestwo Hiszpanii oświadcza, że wnioski o współpracę kierowane do niego przez Trybunał i jakiekolwiek dokumenty popierające wniosek muszą być sporządzane w języku hiszpańskim lub musi być do nich dołączane tłumaczenie na język hiszpański.
Deklaracja na podstawie artykułu 103 ustęp 1 (b):
Hiszpania deklaruje swoją wolę przyjęcia we właściwym czasie osób skazanych przez Międzynarodowy Trybunał Karny, pod warunkiem że wymiar kary nie przekroczy maksimum przewidzianego za jakąkolwiek zbrodnię na podstawie prawa hiszpańskiego.
DEMOKRATYCZNA REPUBLIKA KONGA
Deklaracja:
Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego wnioski o współpracę sporządzone przez Trybunał będą przekazywane Rządowej Prokuraturze Demokratycznej Republiki Konga.
Język francuski będzie urzędowym językiem każdego wniosku o współpracę w rozumieniu artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu.
KSIĘSTWO LIECHTENSTEINU
Deklaracja złożona stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu dotycząca organu centralnego:
Wnioski Trybunału, sporządzone stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu, będą wysyłane do centralnego organu do spraw współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym, którym jest Minister Sprawiedliwości Rządu Księstwa Liechtensteinu.
Deklaracja złożona stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu dotycząca bezpośredniego przesyłania dokumentów:
Stosownie do artykułu 87 ustęp 1 (a) statutu Trybunał może przesyłać decyzje i inne pisma lub dokumenty do odbiorców na terenie Księstwa Liechtensteinu bezpośrednio poprzez pocztę. Do wezwań do zgłoszenia się do Trybunału w charakterze świadka lub biegłego dołącza się Regułę Procesową i Dowodową Trybunału dotyczącą samooskarżenia. Reguła ta zostanie dostarczona osobie zainteresowanej w języku dla niej zrozumiałym.
Deklaracja złożona stosownie do artykułu 87 ustęp 2 statutu dotycząca języka urzędowego:
Językiem urzędowym w znaczeniu artykułu 87 ustęp 2 statutu jest język niemiecki. Wnioski i popierająca je dokumentacja będą składane w języku urzędowym Księstwa Liechtensteinu, którym jest język niemiecki, lub będą przetłumaczone na ten język.
Deklaracja złożona stosownie do artykułu 103 ustęp 1 statutu:
Stosownie do artykułu 103 ustęp 1 statutu Księstwo Liechtensteinu oświadcza swoją wolę przyjęcia osób skazanych na karę pozbawienia wolności przez Trybunał celem odbywania przez nie kary, jeżeli te osoby są obywatelami Liechtensteinu albo jeżeli posiadają miejsce zamieszkania w Księstwie Liechtensteinu.
REPUBLIKA ŁOTEWSKA
Deklaracja:
Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Republika Łotewska oświadcza, że wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wniosek będą sporządzane w języku angielskim albo będzie do nich dołączane tłumaczenie na język łotewski.
REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC
Republika Federalna Niemiec oświadcza, że stosownie do artykułu 87 ustęp 1 Statutu Rzymskiego wnioski Trybunału mogą być również przekazywane bezpośrednio do Federalnego Ministerstwa Sprawiedliwości lub, w poszczególnych przypadkach, do wyznaczonej przez Ministerstwo agencji. Wnioski do Trybunału mogą być przekazywane bezpośrednio przez Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości lub za zgodą tego Ministerstwa przez inną właściwą agencję.
Republika Federalna Niemiec oświadcza następnie, że stosownie do artykułu 87 ustęp 2 Statutu Rzymskiego do wniosków o współpracę skierowanych do Niemiec oraz jakichkolwiek dokumentów popierających wnioski muszą być dołączone tłumaczenia na język niemiecki.
KRÓLESTWO NORWEGII
Deklaracje:
NOWA ZELANDIA
Deklaracje:
REPUBLIKA PORTUGALSKA
Deklaracje:
Republika Portugalska oświadcza, że ma zamiar wykonywania jurysdykcji wobec każdej osoby znajdującej się na terytorium Portugalii, która jest ścigana w związku z przestępstwami określonymi w artykule 5 ustęp 1 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego z zachowaniem portugalskiego ustawodawstwa karnego.
W związku z artykułem 87 ustęp 2 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Republika Portugalska oświadcza, że wszelkie wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski, które Portugalia otrzyma od Trybunału, muszą być sporządzone w języku portugalskim lub muszą być do nich dołączone tłumaczenia w języku portugalskim.
REPUBLIKA SŁOWACKA
Stosownie do artykułu 87 ustęp 2 statutu Republika Słowacka oświadcza, że wnioski Trybunału o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski będą składane w języku angielskim, który jest jednym z języków roboczych Trybunału, wraz z tłumaczeniami na język słowacki, który jest językiem urzędowym Republiki Słowackiej.
Stosownie do artykułu 103 ustęp 1(b) statutu Republika Słowacka oświadcza, że będzie przyjmować, jeżeli jest to konieczne, osoby skazane przez Trybunał, gdy te osoby są obywatelami Republiki Słowackiej albo posiadają miejsce stałego zamieszkania na jej terytorium, w celu odbycia kary pozbawienia wolności, stosując zasadę przekształcenia wyroku wydanego przez Trybunał.
KONFEDERACJA SZWAJCARSKA
Wnioski o współpracę składane przez Trybunał w oparciu o artykuł 87 ustęp 1 (a) statutu będą przekazywane do Centralnego Biura Współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym w Federalnym Departamencie Sprawiedliwości.
Językami urzędowymi w rozumieniu artykułu 87 ustęp 2 statutu będą języki francuski, niemiecki i włoski.
Trybunał może przekazywać informacje na temat podjętych decyzji i innych proceduralnych kroków czy dokumentów osobom, do których te decyzje lub dokumenty są adresowane w Szwajcarii, bezpośrednio poprzez pocztę. Do wszelkich wezwań do zgłoszenia się do Trybunału w charakterze świadka lub biegłego dołączony będzie przepis Reguł Procesowych i Dowodowych Trybunału dotyczący samooskarżenia; przepis ten zostanie przedstawiony zainteresowanej osobie w języku, który będzie przez nią zrozumiały.
W związku z artykułem 103 ustęp 1 statutu Szwajcaria oświadcza, że przejmie odpowiedzialność za wykonanie przekazanych przez Trybunał kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec obywateli Szwajcarii i osób mających stałe miejsce zamieszkania w Szwajcarii.
KRÓLESTWO SZWECJI
W związku ze złożeniem dokumentu ratyfikacyjnego Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego i odnośnie do zbrodni wojennych wymienionych w artykule 8 statutu, który odnosi się do metod prowadzenia wojny, Rząd Królestwa Szwecji pragnie powołać się na Opinię Doradczą Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 8 lipca 1996 r. w sprawie legalności groźby lub użycia broni jądrowej, a w szczególności ustępów od 85 do 87 tej opinii, w której Trybunał stwierdza, że nie może być wątpliwości co do stosowania prawa humanitarnego w przypadku użycia broni jądrowej.
Deklaracje:
W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 1 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Królestwo Szwecji oświadcza, że wszystkie wnioski o współpracę, sporządzone przez Trybunał na podstawie części IX statutu, muszą być przekazywane za pośrednictwem Szwedzkiego Ministerstwa Sprawiedliwości.
W odniesieniu do artykułu 87 ustęp 2 Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego Królestwo Szwecji oświadcza, że wszelkie wnioski i popierające je dokumenty otrzymywane od Trybunału muszą być sporządzone w języku angielskim lub szwedzkim lub, jeżeli to konieczne, muszą być do nich dołączone tłumaczenia na jeden z tych języków.
WSCHODNIA REPUBLIKA URUGWAJU
Deklaracja interpretacyjna:
Jako Państwo będące stroną Statutu Rzymskiego Wschodnia Republika Urugwaju zapewnia stosowanie w pełni uprawnień wynikających ze statutu w takim zakresie, w jakim jest właściwa w tej kwestii, oraz w ścisłym związku z przepisami konstytucyjnymi Republiki.
Stosownie do przepisów części IX statutu zatytułowanej "Współpraca międzynarodowa i pomoc prawna" organ wykonawczy w terminie sześciu miesięcy przedstawia organowi ustawodawczemu ustawę określającą procedurę w celu zapewnienia stosowania Statutu.
REPUBLIKA WĘGIERSKA
Deklaracja:
... Rząd Republiki Węgierskiej składa następujące oświadczenie w związku z artykułem 87 Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego (Rzym, 17 lipca 1988):
Wnioski Trybunału o współpracę będą przekazywane Republice Węgierskiej drogą dyplomatyczną. Takie wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wniosek będą sporządzane w języku angielskim.
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII
I IRLANDII PÓŁNOCNEJ
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej rozumie użyte w artykule 8 ustęp (2) (b) i (e) pojęcie: "ustalone ramy prawa międzynarodowego" jako obejmujące międzynarodowe prawo zwyczajowe ustalone przez praktykę państwa i doktrynę prawną.
W tym kontekście Zjednoczone Królestwo potwierdza i zwraca uwagę Trybunału na swój punkt widzenia wyrażony, inter alia, w swoich oświadczeniach złożonych przy ratyfikacji stosownych instrumentów prawa międzynarodowego włącznie z Protokołem Dodatkowym do Konwencji Genewskich z dnia 12 sierpnia 1949 r. odnoszącym się do ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych (Protokół I) z dnia 8 czerwca 1977 r.
Zjednoczone Królestwo oświadcza stosownie do artykułu 87 ustęp (2) statutu, że wnioski o współpracę i jakiekolwiek dokumenty popierające wnioski muszą być sporządzone w języku angielskim.
Niniejszym informuję, w związku z Rzymskim Statutem Międzynarodowego Trybunału Karnego przyjętym 17 lipca 1998 r., że Stany Zjednoczone nie zamierzają stać się stroną tego traktatu. W związku z tym Stany Zjednoczone nie mają żadnych zobowiązań prawnych wynikających z podpisania statutu w dniu 31 grudnia 2000 r. Stany Zjednoczone wnoszą o to, aby ich zamiar wyrażony w tym piśmie został odzwierciedlony w liście depozytariusza odnoszącej się do statusu tego traktatu."
1 "Z takim wyłączeniem terytorialnym, że "aż do kolejnego oświadczenia, Statut nie znajduje zastosowania do Wysp Owczych i Grenlandii.""
2 "W stosunku do Królestwa w Europie, Antyli Niderlandzkich oraz Aruby"
3 Wraz z oświadczeniem, że "zgodnie z konstytucyjnym statusem Tokelau i biorąc pod uwagę jego zaangażowanie w rozwój samorządu poprzez prawo do samostanowienia w świetle Karty Narodów Zjednoczonych, ratyfikacja statutu nie rozciąga się na Tokelau, o ile lub dopóki rząd Nowej Zelandii nie złoży oświadczenia u Depozytariusza opartego o przeprowadzone konsultacje z terytorium Tokelau."
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »