Moc obowiązująca Protokołu o wybuchowych pozostałościach wojennych do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki (Protokół V), sporządzonego w Genewie dnia 28 listopada 2003 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2011.266.1578

Akt jednorazowy

Wersja od: 9 grudnia 2011 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 5 października 2011 r.

w sprawie mocy obowiązującej Protokołu o wybuchowych pozostałościach wojennych do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki (Protokół V), sporządzonego w Genewie dnia 28 listopada 2003 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o ratyfikacji Protokołu o wybuchowych pozostałościach wojennych do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki (Protokół V), sporządzonego w Genewie dnia 28 listopada 2003 r. (Dz. U. Nr 81, poz. 438), Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 1 lipca 2011 r. ratyfikował wyżej wymieniony protokół.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki¹⁾, Protokół wszedł w życie dnia 12 listopada 2006 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 4 Konwencji, w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej Protokół wchodzi w życie dnia 26 marca 2012 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1) następujące państwa stały się stronami Protokołu, wyrażając swoją zgodę na związanie nim w podanych niżej datach:

Republika Albanii 12 maja 2006 r.

Królestwo Arabii Saudyjskiej 8 stycznia 2010 r.

Związek Australijski 4 stycznia 2007 r.

Republika Austrii 1 października 2007 r.

Królestwo Belgii 25 stycznia 2010 r.

Republika Białorusi 29 września 2008 r.

Bośnia i Hercegowina 28 listopada 2007 r.

Federacyjna Republika Brazylii 30 listopada 2010 r.

Republika Bułgarii 7 listopada 2005 r.

Republika Chile 18 sierpnia 2009 r.

Chińska Republika Ludowa²⁾ 10 czerwca 2010 r.

Republika Chorwacji 7 lutego 2005 r.

Republika Cypryjska 11 marca 2010 r.

Republika Czeska 6 czerwca 2006 r.

Królestwo Danii 28 czerwca 2005 r.

Republika Dominikańska 21 czerwca 2010 r.

Republika Ekwadoru 10 marca 2009 r.

Republika Estońska 18 grudnia 2006 r.

Republika Finlandii 23 marca 2005 r.

Republika Francuska 31 października 2006 r.

Republika Gabońska 22 września 2010 r.

Gruzja 22 grudnia 2008 r.

Republika Gwatemali 28 lutego 2008 r.

Republika Gwinei Bissau 6 sierpnia 2008 r.

Królestwo Hiszpanii 9 lutego 2007 r.

Republika Hondurasu 16 sierpnia 2010 r.

Republika Indii 18 maja 2005 r.

Irlandia 8 listopada 2006 r.

Republika Islandii 22 sierpnia 2008 r.

Jamajka 25 września 2008 r.

Republika Kamerunu 7 grudnia 2010 r.

Kanada 19 maja 2009 r.

Państwo Katar 16 listopada 2009 r.

Republika Korei 23 stycznia 2008 r.

Republika Kostaryki 27 kwietnia 2009 r.

Republika Liberii 16 września 2005 r.

Księstwo Liechtensteinu 12 maja 2006 r.

Republika Litewska 29 września 2004 r.

Wielkie Księstwo Luksemburga 13 czerwca 2005 r.

Republika Łotewska 16 września 2009 r.

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii 19 marca 2007 r.

Republika Madagaskaru 14 marca 2008 r.

Republika Mali 24 kwietnia 2009 r.

Republika Malty 22 września 2006 r.

Republika Mołdawii 21 kwietnia 2008 r.

Królestwo Niderlandów 18 lipca 2005 r.

Republika Federalna Niemiec 3 marca 2005 r.

Republika Nikaragui 15 września 2005 r.

Królestwo Norwegii 8 grudnia 2005 r.

Nowa Zelandia³⁾ 2 października 2007 r.

Islamska Republika Pakistanu 3 lutego 2009 r.

Republika Panamy 29 listopada 2010 r.

Republika Paragwaju 3 grudnia 2008 r.

Republika Peru 29 maja 2009 r.

Republika Portugalska 22 lutego 2008 r.

Federacja Rosyjska 21 lipca 2008 r.

Rumunia 29 stycznia 2008 r.

Saint Vincent i Grenadyny 6 grudnia 2010 r.

Republika Salwadoru 23 marca 2006 r.

Republika Senegalu 6 listopada 2008 r.

Republika Sierra Leone 30 września 2004 r.

Republika Słowacka 23 marca 2006 r.

Republika Słowenii 22 lutego 2007 r.

Stany Zjednoczone Ameryki 21 stycznia 2009 r.

Stolica Apostolska 13 grudnia 2005 r.

Konfederacja Szwajcarska 12 maja 2006 r.

Królestwo Szwecji 2 czerwca 2004 r.

Republika Tadżykistanu 18 maja 2006 r.

Republika Tunezyjska 7 marca 2008 r.

Ukraina 17 maja 2005 r.

Wschodnia Republika Urugwaju 7 sierpnia 2007 r.

Republika Węgierska 13 listopada 2006 r.

Republika Włoska 11 lutego 2010 r.

Zjednoczone Emiraty Arabskie 26 lutego 2009 r.

2) wyrażając swoją zgodę na związanie Protokołem, podane niżej państwa złożyły następujące oświadczenia:

Stany Zjednoczone Ameryki

Rozumieją, że:

"W rozumieniu Stanów Zjednoczonych Ameryki Protokół V nie zawiera niczego, co by mogło wykluczyć przyszłe porozumienia dotyczące rozwiązywania konfliktów zbrojnych lub udzielania pomocy z tym związanej, mające na celu ustalenie odpowiedzialności na podstawie artykułu 3, w sposób, który jest zgodny z podstawowym duchem i celem Protokołu V."

Stolica Apostolska

"Przystępując do Protokołu w sprawie wybuchowych pozostałości wojennych (ERW) załączonego do Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki (Konwencja CCW), przyjętego dnia 28 listopada 2003 r. na spotkaniu państw-stron Konwencji CCW, Stolica Apostolska, jak to uczyniła w dniu 16 czerwca 1997 r., kiedy to przystąpiła do Konwencji oraz jej pierwszych czterech Protokołów, "zgodnie ze swoją właściwością oraz szczególną sytuacją Państwa Watykańskiego, zamierza ponowić swoją zachętę skierowaną do Wspólnoty Międzynarodowej, aby nadal podążała drogą zmniejszania ludzkiego cierpienia powodowanego konfliktami zbrojnymi".

Przyjęcie Protokołu V potwierdziło, że Konwencja CCW jest "skierowanym w przyszłość żywym instrumentem" międzynarodowego prawa humanitarnego, mającego na celu rozwiązywanie problemów wynikających ze współczesnych konfliktów zbrojnych i poprawę skuteczności ochrony ludności cywilnej i żołnierzy znajdujących się w takich sytuacjach. Chociaż można było mieć nadzieję, że Protokół będzie bardziej zdecydowanie reagował na problemy wynikające z wybuchowych pozostałości wojennych, przyjęcie niniejszego dokumentu stanowi ważny wielostronny instrument kontroli zbrojeń w celach humanitarnych, umożliwiający wezwanie państw do odpowiedzialności za wybuchowe pozostałości wojenne i szkody przez nie spowodowane.

Zgodnie ze swoim zaangażowaniem w popieranie rozwoju i implementacji prawa humanitarnego przez wszystkie państwa i we wszystkich okolicznościach. Stolica Apostolska jest przekonana, że Protokół V w sposób konkretny promuje kulturę życia i pokoju na podstawie godności osoby ludzkiej oraz nadrzędności rządów prawa poprzez odpowiedzialną, rzetelną oraz konsekwentną współpracę wszystkich członków wspólnoty narodów."

______

¹⁾ Tekst Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, sporządzonej w Genewie dnia 10 października 1980 r., został ogłoszony w Dz. U. z 1984 r. Nr 23, poz. 104 oraz z 2007 r. Nr 85, poz. 566.

²⁾ Protokół V ma zastosowanie także w odniesieniu do Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong i Specjalnego Regionu Administracyjnego Makao.

³⁾ Protokół V ma także zastosowanie w odniesieniu do Tokelau.