Moc obowiązująca Konwencji Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych, sporządzonej w Lanzarote dnia 25 października 2007 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.609

Akt jednorazowy
Wersja od: 5 maja 2015 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE
z dnia 25 marca 2015 r.
w sprawie mocy obowiązującej Konwencji Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych, sporządzonej w Lanzarote dnia 25 października 2007 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 26 września 2014 r. o ratyfikacji Konwencji Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych, sporządzonej w Lanzarote w dniu 25 października 2007 r. (Dz. U. poz. 1623) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 22 stycznia 2015 r. ratyfikował wyżej wymienioną konwencję.
Zgodnie z art. 45 ust. 3 konwencji weszła ona w życie dnia 1 lipca 2010 r.

Zgodnie z art. 45 ust. 4 konwencji w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej wchodzi ona w życie dnia 1 czerwca 2015 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1)
następujące państwa stały się lub staną się stronami konwencji w podanych niżej datach:
Republika Albanii1 lipca 2010 r.
Księstwo Andory1 sierpnia 2014 r.
Republika Austrii1 czerwca 2011 r.
Królestwo Belgii1 lipca 2013 r.
Bośnia i Hercegowina1 marca 2013 r.
Republika Bułgarii1 kwietnia 2012 r.
Republika Chorwacji1 stycznia 2012 r.
Republika Cypryjska1 czerwca 2015 r.
Czarnogóra1 marca 2011 r.
Królestwo Danii 1 1 lipca 2010 r.
Republika Finlandii1 października 2011 r.
Republika Francuska 2 1 stycznia 2011 r.
Republika Grecka1 lipca 2010 r.
Gruzja1 stycznia 2015 r.
Królestwo Hiszpanii1 grudnia 2010 r.
Republika Islandii1 stycznia 2013 r.
Republika Litewska1 sierpnia 2013 r.
Wielkie Księstwo Luksemburga1 stycznia 2012 r.
Republika Łotewska1 grudnia 2014 r.
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii1 października 2012 r.
Republika Malty1 stycznia 2011 r.
Republika Mołdawii1 lipca 2012 r.
Księstwo Monako1 lutego 2015 r.
Królestwo Niderlandów 3 1 lipca 2010 r.
Rzeczpospolita Polska1 czerwca 2015 r.
Republika Portugalska1 grudnia 2012 r.
Federacja Rosyjska1 grudnia 2013 r.
Rumunia1 września 2011 r.
Republika San Marino1 lipca 2010 r.
Republika Serbii1 listopada 2010 r.
Republika Słowenii1 stycznia 2014 r.
Konfederacja Szwajcarska1 lipca 2014 r.
Królestwo Szwecji1 października 2013 r.
Republika Turcji1 kwietnia 2012 r.
Ukraina1 grudnia 2012 r.
Republika Włoska1 maja 2013 r.
2)
przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego Rzeczpospolita Polska złożyła następujące deklaracje:

"Na podstawie art. 25 ust. 3 konwencji Rzeczpospolita Polska oświadcza, iż nie będzie stosować w całości art. 25 ust. 1 lit. e Konwencji.

Na podstawie art. 37 ust. 2 konwencji Rzeczpospolita Polska oświadcza, iż organami właściwymi w zakresie gromadzenia i przechowywania danych o tożsamości i profilu DNA skazanych za przestępstwa ustanowione w konwencji są:

Komendant Główny Policji - w zakresie danych dotyczących profili DNA,

Ministerstwo Sprawiedliwości, Biuro Informacyjne Krajowego Rejestru Karnego - w zakresie pozostałych danych."

3)
przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych wymienione niżej państwa złożyły następujące zastrzeżenia lub deklaracje: 4

Księstwo Andory

"Zgodnie z art. 24 ust. 3 konwencji Andora zastrzega sobie prawo do niestosowania art. 24 ust. 2 odnoszącego się do penalizowania usiłowania popełnienia przestępstw określonych w konwencji do przestępstw określonych w art. 21 ust. 1 lit. c konwencji."

Królestwo Belgii

"Zgodnie z art. 24 ust. 3 konwencji Belgia zastrzega sobie prawo do niestosowania art. 24 ust. 2 odnoszącego się do penalizowania usiłowania popełnienia przestępstw określonych w konwencji do przestępstw określonych w art. 20 ust. 1 lit. e oraz f, art. 21 ust. 1 lit. c oraz art. 23."

Republika Bułgarii

"Zgodnie z art. 20 ust. 4 konwencji Republika Bułgarii oświadcza, że nie będzie stosowała art. 20 ust. 1 lit. f w całości.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 konwencji Republika Bułgarii oświadcza, że będzie stosować art. 21 ust. 1 lit. c jedynie w przypadkach naboru lub zmuszania dzieci zgodnie z ust. 1 lit. a lub b wspomnianego artykułu.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 konwencji Republika Bułgarii oświadcza, że nie będzie stosować art. 24 ust. 2 w całości do przestępstw określonych w art. 20 ust. 1 lit. f."

Czarnogóra

"Zgodnie z art. 18 ust. 2 konwencji Czarnogóra oświadcza, że uważa art. 18 ust. 1 lit. a za przepis odnoszący się do osoby poniżej 16 lat, natomiast art. 18 ust. 1 lit. b za przepis odnoszący się do osoby poniżej 18 lat.

Zgodnie z art. 25 ust. 3 konwencji Czarnogóra oświadcza, że będzie przejmowała ściganie spraw przewidzianych w art. 25 ust. 1 lit. e zgodnie z własnym ustawodawstwem w sprawach karnych."

Królestwo Danii

"W odniesieniu do art. 20 ust. 3 konwencji Dania zastrzega sobie prawo do niestosowania art. 20 ust. 1 lit. a oraz e w odniesieniu do produkowania i posiadania materiałów pornograficznych z udziałem dzieci, które osiągnęły wiek ustalony przy zastosowaniu art. 18 ust. 2, jeśli wizerunki te zostały przez nie wyprodukowane i są w ich posiadaniu za ich zgodą oraz z przeznaczeniem jedynie do ich własnego, prywatnego użytku."

Republika Francuska

"Zgodnie z art. 24 ust. 3 konwencji Francja chciałaby zaznaczyć, że ze względów praktycznych zastrzega sobie prawo do niestosowania w całości lub w części art. 24 ust. 2, dotyczącego penalizacji usiłowania popełnienia przestępstw określonych w konwencji w odniesieniu do niektórych przestępstw, a w szczególności do przestępstw określonych zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. e oraz f, a także art. 23."

Królestwo Hiszpanii

"Hiszpania deklaruje, że w sytuacji, gdyby Konwencja Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych z dnia 25 października 2007 r. miała być stosowana w odniesieniu do Gibraltaru, Hiszpania chciałaby złożyć następującą deklarację:

Gibraltar jest nieautonomicznym terytorium, którego stosunki zagraniczne podlegają odpowiedzialności Zjednoczonego Królestwa i które podlega procesowi dekolonizacji zgodnie ze stosownymi decyzjami i rezolucjami Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych.

Władze Gibraltaru mają charakter lokalny i posiadają wyłącznie wewnętrzną właściwość, która wynika z podziału i przypisania właściwości posiadanej przez Zjednoczone Królestwo zgodnie z jego ustawodawstwem wewnętrznym jako państwa suwerennego, od którego zależy wspomniane terytorium nieautonomiczne.

W wyniku tego, ostateczny udział władz Gibraltaru w stosowaniu niniejszej konwencji będzie rozumiany jako część wewnętrznej właściwości Gibraltaru i nie może być brany pod uwagę w kontekście jakichkolwiek zmian ustaleń zawartych w dwóch poprzednich ustępach.

Proces przewidziany w Ustaleniach odnoszących się do władz Gibraltaru w kontekście niektórych umów międzynarodowych (2007 r.) uzgodnionych pomiędzy Hiszpanią a Zjednoczonym Królestwem w dniu 19 grudnia 2007 r. (łącznie z "Ustaleniami odnoszącymi się do władz Gibraltaru w kontekście instrumentów UE i WE oraz powiązanych umów" z dnia 19 kwietnia 2000 r.) ma zastosowanie do niniejszej Konwencji Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych."

Wielkie Księstwo Luksemburga

"Zgodnie z art. 24 ust. 3 konwencji Luksemburg zastrzega sobie prawo do niestosowania art. 24 ust. 2 w odniesieniu do przestępstw określonych zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. e i f oraz art. 23."

Republika Łotewska

"Zgodnie z art. 25 ust. 3 konwencji Republika Łotewska zastrzega sobie prawo do niestosowania postanowień art. 25 ust. 1 lit. e konwencji."

Republika Mołdawii

"Republika Mołdawii oświadcza, że do czasu pełnego odzyskania integralności terytorialnej postanowienia konwencji będą stosowane tylko na terytorium skutecznie kontrolowanym przez władze Republiki Mołdawii."

Księstwo Monako

"Zgodnie z art. 24 ust. 3 konwencji Księstwo Monako zastrzega sobie prawo do niestosowania w całości lub w części art. 24 ust. 2 dotyczącego penalizacji usiłowania popełnienia przestępstw określonych w konwencji w odniesieniu do niektórych przestępstw, a w szczególności do przestępstw określonych zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. f, art. 21 ust. 1 lit. c, art. 22 i art. 23."

Federacja Rosyjska

"Zgodnie z art. 20 ust. 3 konwencji Federacja Rosyjska zastrzega sobie prawo do niestosowania w całości art. 20 ust. 1 lit. a oraz e konwencji w odniesieniu do produkowania i posiadania materiałów pornograficznych:
a)
składających się wyłącznie z symulowanych bądź realistycznych wizerunków nieistniejącego dziecka;
b)
dotyczących dzieci, które osiągnęły wiek ustalony przy zastosowaniu art. 18 ust. 2, jeśli te wizerunki zostały przez nie wyprodukowane i są w ich posiadaniu za ich zgodą z przeznaczeniem jedynie do ich własnego, prywatnego użytku.

Zgodnie z art. 20 ust. 4 konwencji Federacja Rosyjska zastrzega sobie prawo do niestosowania w całości postanowień art. 20 ust. 1 lit. f konwencji.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 konwencji Federacja Rosyjska zastrzega sobie prawo do ograniczenia stosowania art. 21 ust. 1 lit. c konwencji do przypadków naboru lub zmuszania dzieci zgodnie z art. 21 ust. 1 lit. a oraz lit. b konwencji.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 konwencji Federacja Rosyjska zastrzega sobie prawo do niestosowania w całości art. 24 ust. 2 konwencji w odniesieniu do przestępstw określonych zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b, d, e, f, art. 21 ust. 1 lit. c, art. 22 i art. 23 konwencji.

Zgodnie z art. 25 ust. 3 konwencji Federacja Rosyjska zastrzega sobie prawo do niestosowania zasad dotyczących jurysdykcji określonych w art. 25 ust. 1 lit. e konwencji.

Zgodnie z art. 25 ust. 5 konwencji Federacja Rosyjska zastrzega sobie prawo do ograniczenia stosowania art. 25 ust. 4 konwencji w odniesieniu do przestępstw określonych zgodnie z art. 18 ust. 1 lit. b tiret 2 i 3 do przypadków, w których obywatel Federacji Rosyjskiej na co dzień zamieszkuje terytorium Federacji Rosyjskiej."

Republika Słowenii

"Zgodnie z art. 24 ust. 3 konwencji Republika Słowenii oświadcza, że zastrzega sobie prawo do niestosowania w całości art. 24 ust. 2 do przestępstw określonych w art. 23.

Zgodnie z art. 25 ust. 3 konwencji Republika Słowenii oświadcza, że zastrzega sobie prawo do stosowania zasady dotyczącej jurysdykcji, o której mowa w art. 25 ust. 1 lit. e na zasadach określonych w art. 10 i 13 Kodeksu Karnego (Official Gazette of RS, no. 55/08, 66/08 - corr. 39/09, 55/09 - Odl. U.S 91/11 KZ-1)."

Konfederacja Szwajcarska

"W odniesieniu do art. 20 ust. 3 tiret 2 konwencji Szwajcaria zastrzega sobie prawo do niestosowania art. 20 ust. 1 lit. a oraz e konwencji w odniesieniu do produkowania i posiadania materiałów pornograficznych z udziałem dzieci, które osiągnęły wiek ustalony przy zastosowaniu art. 18 ust. 2, jeśli wizerunki te zostały przez nie wyprodukowane i są w ich posiadaniu za ich zgodą oraz z przeznaczeniem jedynie do ich własnego, prywatnego użytku.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 konwencji Szwajcaria zastrzega sobie prawo do niestosowania art. 24 ust. 2 do czynu nagabywania w rozumieniu art. 23 konwencji.

Zgodnie z art. 25 ust. 3 konwencji Szwajcaria zastrzega sobie prawo do niestosowania art. 25 ust. 1 lit. e konwencji."

Królestwo Szwecji

"Zgodnie z art. 20 ust. 3 konwencji Szwecja zastrzega sobie prawo do niestosowania ust. 1 lit. a oraz lit. e do produkowania i posiadania materiałów pornograficznych z udziałem dzieci, które osiągnęły wiek ustalony przy zastosowaniu art. 18 ust. 2, jeśli te wizerunki zostały przez nie wyprodukowane i są w ich posiadaniu za ich zgodą z przeznaczeniem jedynie do ich własnego, prywatnego użytku.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 konwencji Szwecja zastrzega sobie prawo do niestosowania ust. 2 do przestępstw określonych zgodnie z art. 22 i 23."

Ukraina

"Zgodnie z art. 38 ust. 3 konwencji Ukraina oświadcza, że niniejsza konwencja będzie uważana za podstawę prawną współpracy w dziedzinie wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych i ekstradycji w przypadkach otrzymania przez Ukrainę wniosku od państwa będącego stroną tej konwencji, z którym nie zawarła umowy o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych oraz ekstradycji. Ministerstwo Sprawiedliwości Ukrainy (na etapie postępowania przed sądem lub wykonania wyroku) oraz Prokuratura Generalna Ukrainy (na etapie postępowania przygotowawczego) są organami krajowymi działającymi w zakresie stosowania art. 38 ust. 3 konwencji."
1 Konwencja ma zastosowanie do terytorium Wysp Owczych oraz Grenlandii.
2 Konwencja ma zastosowanie w odniesieniu do całego obszaru Republiki.
3 Konwencja ma zastosowanie do Królestwa w Europie.
4 Wykaz wyznaczonych przez państwa-Strony organów właściwych w zakresie celów, o których mowa w art. 37 ust. 1 konwencji, znajduje się na stronie internetowej Rady Europy (www.conventions.coe.int).