Minimalny procentowy udział składników pochodzenia krajowego w eksportowanym w ramach kontraktu eksportowego produkcie finalnym, umożliwiający uznanie tego produktu za krajowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.74.860

Akt utracił moc
Wersja od: 4 stycznia 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA GOSPODARKI
z dnia 19 lipca 2000 r.
w sprawie minimalnego procentowego udziału składników pochodzenia krajowego w eksportowanym w ramach kontraktu eksportowego produkcie finalnym, umożliwiającego uznanie tego produktu za krajowy. *

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz. U. Nr 86, poz. 398, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 154, Nr 79, poz. 484 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje:
Minimalny procentowy udział składników pochodzenia krajowego w eksportowanym w ramach kontraktu eksportowego produkcie finalnym, umożliwiający uznanie tego produktu za krajowy, ustala się w wysokości 50% wartości transakcyjnej eksportowanego produktu finalnego, z tym że:
1)
dla kabli światłowodowych, samolotów rolniczych i sportowych oraz wyrobów farmaceutycznych udział wynosi 40%,
2)
dla systemów komputerowych i urządzeń elektronicznej techniki obliczeniowej oraz wyrobów przemysłu elektrotechnicznego, elektronicznego i teletechnicznego udział wynosi 20%,
3)
dla eksportu usług budowlanych udział wynosi 10%.
1.
Wartość składników pochodzenia krajowego w eksportowanym w ramach kontraktu eksportowego produkcie finalnym stanowi różnica między wartością transakcyjną a wartością składników pochodzących z importu, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Wartość składników pochodzących z importu nie obejmuje:
1)
wynagrodzenia krajowego przewoźnika, gdy na przewożony ładunek wydano polski dokument przewozowy, zgodnie z obowiązującymi przepisami,
2)
składki ubezpieczeniowej z tytułu ubezpieczenia towaru, stanowiącego przedmiot eksportu, jeżeli ubezpieczycielem jest podmiot posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
3)
kosztów transportu wykonywanego przez przewoźnika innego niż krajowy, jeżeli eksporter złoży zaświadczenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej stwierdzające niemożność skorzystania z usług przewoźnika krajowego,
4)
surowców i półfabrykatów pochodzących z importu, użytych do produkcji produktu finalnego, które nie są wydobywane i wytwarzane w kraju.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
* Z dniem 4 stycznia 2001 r. rozporządzenie utraciło częściowo podstawę prawną na skutek zmiany art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz.U.94.86.398) przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. (Dz.U.00.114.1190) zmieniającej ww. ustawę.