Międzynarodowa konwencja w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego. 2005.04.13.
Dz.U.2010.112.740
Akt obowiązującyMIĘDZYNARODOWA KONWENCJA
w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego,
przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 r.
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 13 kwietnia 2005 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło Międzynarodową konwencję w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego.
Przekład
MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA
w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego
Państwa-Strony niniejszej Konwencji,
Mając na uwadze cele i zasady Karty Narodów Zjednoczonych dotyczące utrzymywania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz wspierania dobrego sąsiedztwa, przyjaznych stosunków i współpracy pomiędzy Państwami,
Powołując się na Deklarację z okazji 50-tej rocznicy powstania Narodów Zjednoczonych z dnia 24 października 1995 r.,
Uznając prawo wszystkich Państw do rozwijania i wykorzystywania energii jądrowej w celach pokojowych oraz ich uprawnione zainteresowanie potencjalnymi korzyściami płynącymi z pokojowego wykorzystania energii jądrowej,
Mając na względzie Konwencję o ochronie fizycznej materiałów jądrowych z 1980 r.,
Głęboko zaniepokojone nasileniem się aktów terroryzmu na całym świecie we wszelkich ich formach i przejawach,
Powołując się także na Deklarację w sprawie środków zwalczania terroryzmu międzynarodowego, dołączoną do rezolucji 49/60 Zgromadzenia Ogólnego z dnia 9 grudnia 1994 r., w której między innymi Państwa Członkowskie Narodów Zjednoczonych uroczyście potwierdziły jednomyślne potępienie wszelkich aktów, metod i praktyk terrorystycznych, jako czynów przestępczych i godnych potępienia, niezależnie od tego gdzie i przez kogo takie czyny zostały popełnione, w tym czynów zagrażających przyjaznym stosunkom pomiędzy państwami i narodami, oraz czynów zagrażających integralności terytorialnej i bezpieczeństwu państw,
Biorąc pod uwagę fakt, że w treści Deklaracji w sprawie środków zwalczania terroryzmu międzynarodowego zachęca się również Państwa do niezwłocznego dokonania przeglądu zakresu dotychczasowych przepisów prawa międzynarodowego o zapobieganiu, ściganiu i zwalczaniu terroryzmu we wszystkich jego formach i przejawach tak, aby zapewnić funkcjonowanie systemu prawnego obejmującego wszelkie aspekty problemu,
Powołując się na rezolucję 51/210 Zgromadzenia Ogólnego z dnia 17 grudnia 1996 r. oraz załączoną do niej Deklarację uzupełniającą Deklarację w sprawie środków likwidacji międzynarodowego terroryzmu z 1994 r. do niej dołączoną,
Zważywszy również, że zgodnie z rezolucją 51/210 Zgromadzenia Ogólnego został ustanowiony komitet ad hoc w celu przygotowania m.in. międzynarodowej konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, uzupełniającej istniejące dokumenty międzynarodowe dotyczące tej kwestii,
Zważywszy, że akty terroryzmu jądrowego mogą skutkować najpoważniejszymi konsekwencjami i mogą stanowić zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa,
Zważywszy także, że dotychczasowe umowy wielostronne nie odnoszą się należycie do kwestii tego rodzaju ataków,
Przekonane o pilnej potrzebie zacieśnienia międzynarodowej współpracy państw przy projektowaniu i przyjmowaniu skutecznych środków zapobiegania aktom terrorystycznym oraz ścigania i karania ich sprawców,
Zważywszy, że działania sił zbrojnych państw regulowane są przepisami prawa międzynarodowego pozostającymi poza zakresem niniejszej Konwencji, oraz że wyłączenie pewnych działań z zakresu niniejszej Konwencji nie uwalnia od odpowiedzialności, nie legalizuje działań bezprawnych, ani nie wyłącza ścigania na podstawie odrębnych przepisów,
Uzgodniły co następuje:
W rozumieniu niniejszej Konwencji:
"Uran wzbogacony o izotop 235 lub 233" oznacza uran zawierający izotop 235 lub 233 lub obydwa te izotopy w takiej ilości, że stosunek zawartości sumy obydwu tych izotopów do izotopu 238 jest większy, niż stosunek izotopu 235 do izotopu 238 występującego w przyrodzie.
Niniejsza Konwencja nie ma zastosowania tam, gdzie przestępstwo popełnione jest na terenie jednego państwa, podejrzany oraz ofiary są jego obywatelami, podejrzany schwytany jest na terenie tego kraju i żadne inne państwo nie ma podstaw do sprawowania nad nim jurysdykcji zgodnie z art. 9 ust. 1 lub ust. 2, z wyjątkiem postanowień art. 7, 12, 14, 15, 16 i 17, stosowanych odpowiednio w wymienionych przypadkach.
Każde Państwo-Strona podejmie działania, jakie mogą być niezbędne do:
Każde z Państw-Stron podejmie działania, jakie mogą być niezbędne, także o charakterze legislacyjnym, celem zapewnienia, aby czyny przestępcze pozostające w obszarze niniejszej Konwencji, w szczególności, jeśli są zamierzone lub obliczone na wzbudzenie strachu u ogółu społeczeństwa, lub grupy osób, lub określonych osób, nie były w żadnych okolicznościach usprawiedliwiane względami politycznymi, filozoficznymi, ideologicznymi, rasowymi, etnicznymi, religijnymi lub innymi podobnymi względami, i były karane stosownie do ich poważnego charakteru.
W celu zapobiegania przestępstwom określonym w niniejszej Konwencji, Państwa-Strony podejmą wszelkie starania celem wdrożenia odpowiednich procedur zapewniających ochronę materiału promieniotwórczego, uwzględniając odpowiednie zalecenia i funkcje Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej.
Osobie tymczasowo aresztowanej, lub w odniesieniu do której zastosowano inne środki lub prowadzi się postępowanie zgodnie z niniejszą Konwencją, gwarantuje się sprawiedliwe traktowanie, w tym korzystanie ze wszystkich uprawnień i gwarancji, zgodnie z prawem państwa, na którego terytorium osoba ta przebywa, jak również zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa międzynarodowego w zakresie praw człowieka.
Żadnego z przestępstw, o których mowa w art. 2, nie można uważać, w związku z ekstradycją lub wzajemną pomocą prawną, za przestępstwo polityczne lub za przestępstwo związane z przestępstwem politycznym, lub za przestępstwo popełnione z pobudek politycznych. Dlatego wniosek o ekstradycję lub wzajemną pomoc prawną dotyczący takiego przestępstwa nie może być odrzucony wyłącznie z tego powodu, że dotyczy on przestępstwa politycznego, przestępstwa związanego z przestępstwem politycznym lub przestępstwa popełnionego z pobudek politycznych.
Żadne z postanowień niniejszej Konwencji nie może być interpretowane, jako nakładające obowiązek dokonania ekstradycji lub udzielenia wzajemnej pomocy prawnej, jeśli Państwo-Strona, do którego zwrócono się z wnioskiem, ma istotne powody, by uważać, że wniosek o ekstradycję za przestępstwo określone w art. 2, lub wniosek o udzielenie wzajemnej pomocy prawnej w odniesieniu do takiego przestępstwa został złożony w celu oskarżenia lub ukarania osoby ze względu na jej rasę, religię, narodowość, pochodzenie etniczne lub poglądy polityczne, lub że przychylenie się do wniosku pogorszyłoby sytuację takiej osoby ze względu na wymienione przyczyny.
Państwo-Strona, w którym domniemany sprawca przestępstwa jest ścigany sądownie, ma obowiązek, zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym lub stosownymi procedurami, poinformować o ostatecznym wyniku postępowania Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych, który z kolei przekazuje te informacje innym Państwom-Stronom.
Państwa-Strony przeprowadzą ze sobą konsultacje bezpośrednio lub poprzez Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych, przy pomocy organizacji międzynarodowych, jeśli okaże się to konieczne, celem zapewnienie skutecznego wdrożenia niniejszej Konwencji.
Państwa-Strony wykonują swe zobowiązania wynikające z niniejszej Konwencji w sposób zgodny z zasadami suwerennej równości i integralności terytorialnej państw oraz zasadą nieingerencji w sprawy wewnętrzne innych państw.
Żadne z postanowień niniejszej Konwencji nie uprawnia żadnego Państwa-Strony do sprawowania na terytorium innego Państwa-Strony jurysdykcji i wykonywania funkcji zastrzeżonych prawem wewnętrznym tego drugiego Państwa-Strony wyłącznie dla jego własnych organów.
Oryginał niniejszej Konwencji, której teksty w językach arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim są równie autentyczne, składa się u Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych, który wysyła jej uwierzytelnione odpisy wszystkim państwom.
W dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni do tego przez Rządy swoich państw, podpisali niniejszą Konwencję otwartą do podpisu w Nowym Jorku dnia 14 września 2005 r.
Niniejszym poświadczam, że powyższy tekst jest uwierzytelnionym odpisem Międzynarodowej konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 r., której oryginał jest zdeponowany u Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
- będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 22 marca 2010 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (2)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (2)
- Moc obowiązująca Międzynarodowej konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 r.
- Ratyfikacja Międzynarodowej konwencji w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 13 kwietnia 2005 r.