Art. 9. - Międzynarodowa Konwencja przeciwko braniu zakładników. Nowy Jork.1979.12.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.106.1123

Akt obowiązujący

Wersja od: 24 czerwca 2000 r.

Artykuł  9

1. Wniosek o ekstradycję przypuszczalnego sprawcy, stosownie do niniejszej konwencji, nie będzie przyjęty, jeżeli wezwane Państwo-Strona ma uzasadnione podstawy, aby wierzyć:

(a) że wniosek o ekstradycję za przestępstwo wymienione w artykule 1 został złożony w celu przeprowadzenia postępowania karnego lub ukarania osoby w związku z jej pochodzeniem rasowym, przekonaniami religijnymi, narodowością, pochodzeniem etnicznym lub przekonaniami politycznymi; albo

(b) sytuacja tej osoby może być z góry przesądzona:

(i) z jakichkolwiek powodów wymienionych w punkcie (a) niniejszego ustępu lub

(ii) z tego powodu, że skontaktowanie się z nią przez właściwe władze państwa uprawnionego do wykonywania praw ochrony może być uniemożliwione.

2. W odniesieniu do przestępstw określonych w niniejszej konwencji postanowienia wszystkich umów o ekstradycji i rozwiązań stosowanych między Państwami-Stronami ulegają zmianie między tymi Państwami-Stronami w takim zakresie, w jakim są one niezgodne z niniejszą konwencją.