Międzynarodowa konwencja o zwalczaniu terrorystycznych ataków bombowych. 1997.12.15.
Dz.U.2007.66.438
Akt obowiązującyMIĘDZYNARODOWA KONWENCJA
o zwalczaniu terrorystycznych ataków bombowych,
przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 grudnia 1997 r.
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 15 grudnia 1997 r. została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych Międzynarodowa konwencja o zwalczaniu terrorystycznych ataków bombowych, w następującym brzmieniu:
Przekład
MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA
o zwalczaniu terrorystycznych ataków bombowych
Państwa-Strony niniejszej konwencji,
- mając na uwadze cele i zasady Karty Narodów Zjednoczonych dotyczące utrzymania pokoju i bezpieczeństwa w świecie, a także popierania dobrosąsiedzkich i przyjaznych stosunków oraz współpracy między państwami,
- poważnie zaniepokojone eskalacją na całym świecie aktów terroryzmu we wszelkich jego formach i przejawach,
- przypominając Deklarację z okazji pięćdziesiątej rocznicy powstania Narodów Zjednoczonych z dnia 24 października 1995 r.,
- przypominając również Deklarację w sprawie środków likwidacji międzynarodowego terroryzmu, stanowiącą załącznik do rezolucji Zgromadzenia Ogólnego nr 49/60 z dnia 9 grudnia 1994 r., w której, między innymi, "państwa członkowskie Narodów Zjednoczonych uroczyście potwierdzają swoje jednoznaczne potępienie dla wszystkich aktów, metod i praktyk terrorystycznych, jako przestępczych i nieuzasadnionych, niezależnie od tego, gdzie i przez kogo zostały popełnione, w tym tych, które narażają na szwank przyjazne stosunki między państwami i narodami oraz zagrażają integralności terytorialnej i bezpieczeństwu państw",
- stwierdzając, że Deklaracja zachęca również państwa członkowskie do "pilnego dokonania przeglądu zakresu istniejących przepisów prawnych dotyczących zapobiegania, ścigania i likwidacji wszystkich form i przejawów terroryzmu, w celu zagwarantowania istnienia wszechstronnych ram prawnych obejmujących wszystkie aspekty tej kwestii",
- przypominając następnie rezolucję Zgromadzenia Ogólnego nr 51/210 z dnia 17 grudnia 1996 r. oraz załączoną do niej deklarację uzupełniającą deklarację z 1994 r. w sprawie środków likwidacji międzynarodowego terroryzmu,
- stwierdzając, że ataki terrorystyczne z użyciem materiałów wybuchowych lub innych śmiercionośnych narzędzi stają się coraz bardziej rozpowszechnione,
- stwierdzając, że istniejące wielostronne przepisy prawne nie zajmują się tymi atakami w odpowiedni sposób,
- przekonane o pilnej potrzebie wzmożenia współpracy międzynarodowej między państwami w dziedzinie wynajdywania i przyjmowania skutecznych i praktycznych środków zapobiegania takim aktom terrorystycznym oraz sądzenia i karania ich sprawców,
- zważywszy, że występowanie takich aktów stanowi przedmiot niepokoju całej społeczności międzynarodowej,
- stwierdzając, że działalność sił zbrojnych państw jest regulowana przez prawo międzynarodowe poza ramami niniejszej konwencji i że wyłączenie niektórych działań spod zakresu niniejszej konwencji nie usprawiedliwia lub nie czyni legalnymi skądinąd nielegalnych czynów, lub też uniemożliwia ściganie na mocy innych praw,
uzgodniły, co następuje:
W rozumieniu niniejszej konwencji:
Niniejsza konwencja nie ma zastosowania do sytuacji, kiedy, jeśli przestępstwo zostanie dokonane na obszarze pojedynczego państwa, domniemany sprawca i ofiary są obywatelami tego państwa, domniemany sprawca zostanie znaleziony na terytorium tego państwa i żadne inne państwo nie ma podstaw do wykonywania jurysdykcji na mocy artykułu 6 ustęp 1 lub artykułu 6 ustęp 2 niniejszej konwencji, z wyjątkiem przypadków, w których mają zastosowanie postanowienia artykułów 10-15.
Każde z Państw-Stron niniejszej konwencji zastosuje takie środki, jakie będą konieczne, aby:
Każde z Państw-Stron zastosuje wszelkie niezbędne środki obejmujące, jeśli jest to stosowne, ustawodawstwo krajowe w celu zagwarantowania, że przestępstwa objęte niniejszą konwencją, w szczególności jeśli są zamierzone lub obliczone na wzbudzenie strachu u ogółu społeczeństwa, grupy osób lub pojedynczych osób, nie będą w żadnych okolicznościach usprawiedliwione przez względy natury politycznej, filozoficznej, ideologicznej, rasowej, etnicznej, religijnej lub innego podobnego charakteru i będą karane w sposób odpowiadający ich poważnemu charakterowi.
Żadne z przestępstw wymienionych w artykule 2 nie będzie postrzegane, dla celów ekstradycji lub wzajemnej pomocy prawnej, jako przestępstwo polityczne, przestępstwo związane z przestępstwem politycznym lub jako przestępstwo inspirowane powodami politycznymi. W konsekwencji, nie można odmówić zgody na ekstradycję lub wzajemną pomoc prawną jedynie na tej podstawie, że wniosek o ekstradycję lub wzajemną pomoc prawną dotyczy przestępstwa politycznego, przestępstwa związanego z przestępstwem politycznym lub przestępstwa inspirowanego powodami politycznymi.
Niniejsza konwencja nie może być w żaden sposób interpretowana jako nakładająca obowiązek ekstradycji lub udzielenia wzajemnej pomocy prawnej, jeśli Państwo-Strona, do którego zwrócono się z wnioskiem, ma poważne podstawy, aby sądzić, że wniosek o ekstradycję z powodu przestępstw wymienionych w artykule 2 albo wniosek o wzajemną pomoc prawną odnośnie do takich przestępstw, został przedstawiony w celu ścigania sądowego lub ukarania osoby z powodu jej przynależności rasowej, religii, narodowości, pochodzenia etnicznego albo poglądów politycznych, lub jeśli zgoda na taki wniosek zaszkodziłaby sytuacji danej osoby z którejkolwiek z wymienionych przyczyn.
Każda osoba, która znajduje się w areszcie lub wobec której zastosowano jakiekolwiek inne środki lub jest prowadzone postępowanie zgodnie z niniejszą konwencją, będzie miała zagwarantowane uczciwe traktowanie, w tym korzystanie ze wszystkich praw i gwarancji, zgodnie z prawem państwa, na którego terytorium ta osoba przebywa oraz zgodnie z odnośnymi przepisami prawa międzynarodowego, w tym prawa międzynarodowego w dziedzinie praw człowieka.
Państwa-Strony będą współpracować w zapobieganiu przestępstwom wymienionym w artykule 2, w szczególności poprzez:
Państwo-Strona, w którym domniemany sprawca jest sądzony, zgodnie ze swoim prawem lub odnośną procedurą, powiadomi o wynikach postępowania Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych, a ten przekaże informację innym Państwom-Stronom.
Państwa-Strony będą wykonywać swoje zobowiązania wynikające z niniejszej konwencji w sposób zgodny z zasadami suwerennej równości i integralności terytorialnej państw oraz zasadą nieingerencji w sprawy wewnętrzne innych państw.
Niniejsza konwencja w żaden sposób nie upoważnia Państw-Stron do wykonywania na terytorium innego Państwa-Strony jurysdykcji i pełnienia funkcji, które są zastrzeżone wyłącznie dla organów tego drugiego Państwa-Strony przez jego prawo krajowe.
Oryginał niniejszej konwencji, której teksty arabski, chiński, angielski, francuski, rosyjski i hiszpański są jednakowo autentyczne, zostanie złożony u Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych, który przekaże jej uwierzytelnione odpisy wszystkim państwom.
NA DOWÓD CZEGO, niżej podpisani, należycie upoważnieni przez odnośne Rządy, podpisali niniejszą konwencję, otwartą do podpisu w Nowym Jorku dnia 12 stycznia 1998 r.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
- będzie niezmienne zachowywana.
Jednocześnie Rząd Rzeczypospolitej Polskiej zgłasza sprzeciw wobec oświadczenia Islamskiej Republiki Pakistanu zgłoszonego przy przystąpieniu do niniejszej konwencji.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 31 grudnia 2003 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (2)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (2)
- Moc obowiązująca Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu terrorystycznych ataków bombowych, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 grudnia 1997 r.
- Ratyfikacja Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu terrorystycznych ataków bombowych, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w dniu 15 grudnia 1997 r.