Art. 7. - Międzynarodowa konwencja o zwalczaniu finansowania terroryzmu. 1999.12.09.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.263.2620

Akt obowiązujący
Wersja od: 26 października 2003 r.
Artykuł  7
1.
Każde Państwo-Strona podejmuje środki, jakie mogą być niezbędne do poddania pod jego jurysdykcję przestępstw, o których mowa w art. 2, gdy:
(a)
przestępstwo zostaje popełnione na terytorium tego państwa;
(b)
przestępstwo zostaje popełnione na pokładzie statku pływającego pod banderą tego państwa, albo statku powietrznego zarejestrowanego zgodnie z prawem tego państwa w chwili jego popełnienia;
(c)
przestępstwo zostaje popełnione przez obywatela tego państwa.
2.
Państwo-Strona może również ustanowić swą jurysdykcję w odniesieniu do takiego przestępstwa, gdy:
(a)
przestępstwo miało na celu lub doprowadziło do popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. (a) lub (b), na terytorium tego państwa lub przeciwko jego obywatelowi;
(b)
przestępstwo miało na celu lub doprowadziło do popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. (a) lub (b), przeciwko państwu lub obiektowi rządowemu tego państwa za granicą, w tym również pomieszczeniom dyplomatycznym lub konsularnym tego państwa;
(c)
przestępstwo miało na celu lub doprowadziło do popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. (a) lub (b), poprzez dążenie do skłonienia tego państwa do dokonania lub niedokonania określonej czynności;
(d)
przestępstwo zostaje popełnione przez bezpaństwowca, którego stałe miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium tego państwa;
(e)
przestępstwo zostaje popełnione na pokładzie statku powietrznego eksploatowanego przez rząd tego państwa.
3.
Po ratyfikowaniu, przyjęciu, zatwierdzeniu lub przystąpieniu do niniejszej konwencji każde Państwo-Strona informuje Sekretarza Generalnego ONZ o ustanowieniu swej jurysdykcji zgodnie z ust. 2. W razie jakiejkolwiek zmiany dane Państwo-Strona niezwłocznie zawiadamia o niej Sekretarza Generalnego.
4.
Każde Państwo-Strona stosuje również wszelkie środki niezbędne do ustanowienia swej jurysdykcji w odniesieniu do przestępstw, o których mowa w art. 2, w wypadkach gdy osoba, której zarzuca się popełnienie takiego przestępstwa, przebywa na jego terytorium, a państwo to nie dokonuje ekstradycji tej osoby do żadnego z Państw-Stron, które ustanowiły swą jurysdykcję zgodnie z postanowieniami ust. 1 lub 2.
5.
Jeśli więcej niż jedno Państwo-Strona rości sobie prawo do jurysdykcji w odniesieniu do przestępstw, o których mowa w art. 2, odpowiednie Państwa-Strony dążą do stosownego koordynowania swych działań, zwłaszcza w związku z warunkami wnoszenia oskarżeń oraz trybami udzielania sobie wzajemnie pomocy prawnej.
6.
Nie naruszając norm powszechnego prawa międzynarodowego, niniejsza konwencja nie stoi na przeszkodzie wykonywaniu jakiejkolwiek jurysdykcji karnej ustanowionej przez Państwo-Stronę zgodnie z jego prawem wewnętrznym.