Międzynarodowa konwencja o ratownictwie morskim. Londyn.1989.04.28.
Dz.U.2006.207.1523
Akt obowiązującyMIĘDZYNARODOWA KONWENCJA
o ratownictwie morskim,
przyjęta przez Międzynarodową Organizację Morską w Londynie dnia 28 kwietnia 1989 r.
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 28 kwietnia 1989 r. została przyjęta w Londynie Międzynarodowa konwencja o ratownictwie morskim, w następującym brzmieniu:
Przekład
MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA
o ratownictwie morskim, 1989
PAŃSTWA BĘDĄCE STRONAMI NINIEJSZEJ KONWENCJI,
UZNAJĄC konieczność uzgodnienia w drodze umowy jednolitych międzynarodowych zasad dotyczących działań ratowniczych,
MAJĄC na uwadze fakt, że rzeczywiste wydarzenia, w szczególności zwiększona troska o środowisko, wskazują na potrzebę zrewidowania międzynarodowych zasad zawartych obecnie w Konwencji o ujednostajnieniu niektórych przepisów dotyczących niesienia pomocy i ratownictwa morskiego, podpisanej w Brukseli dnia 23 września 1910 r.,
ŚWIADOME poważnego znaczenia, jakie skuteczne i przeprowadzane na czas działania ratownicze mogą mieć dla bezpieczeństwa statków i innego mienia znajdującego się w niebezpieczeństwie oraz dla ochrony środowiska,
PRZEKONANE o potrzebie stworzenia odpowiedniej zachęty dla osób podejmujących działania ratownicze dotyczące statków i innego mienia znajdującego się w niebezpieczeństwie,
UZGODNIŁY, co następuje:
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
Definicje
Dla celów niniejszej konwencji:
(a) Akcja ratownicza oznacza każdą czynność lub działanie podjęte w celu udzielenia pomocy statkowi lub innemu mieniu znajdującemu się w niebezpieczeństwie na wodach żeglownych lub jakichkolwiek innych wodach.
(b) Statek oznacza każdy statek lub jednostkę pływającą oraz każde urządzenie nadające się do żeglugi.
(c) Mienie oznacza każde mienie nieprzymocowane trwale i celowo do wybrzeża i obejmuje narażony na utratę fracht.
(d) Szkoda w środowisku oznacza rzeczywistą fizyczną szkodę wyrządzoną zdrowiu ludzkiemu, życiu w morzu lub zasobom w wodach przybrzeżnych lub śródlądowych oraz na obszarach do nich przyległych, spowodowaną przez zanieczyszczenie, skażenie, ogień, eksplozję lub podobne poważne zdarzenie.
(e) Zapłata oznacza wszelkie wynagrodzenia, płatności i rekompensaty należne zgodnie z niniejszą konwencją.
(f) Organizacja oznacza Międzynarodową Organizację Morską.
(g) Sekretarz Generalny oznacza Sekretarza Generalnego Organizacji.
Stosowanie konwencji
Niniejszą konwencję stosuje się, gdy w państwie będącym jej Stroną, wszczęte zostanie postępowanie sądowe lub arbitrażowe dotyczące spraw regulowanych niniejszą konwencją.
Platformy i jednostki wiertnicze
Niniejsza konwencja nie ma zastosowania do stałych lub pływających platform oraz ruchomych przybrzeżnych jednostek wiertniczych, gdy takie platformy lub jednostki prowadzą poszukiwanie, eksploatację lub przetwarzanie zasobów mineralnych dna morskiego.
Statki będące własnością państwową
Działania ratownicze przeprowadzane pod kontrolą władz publicznych
Umowy o ratownictwo
Unieważnienie i zmiany umów
Umowa lub jej warunki mogą zostać unieważnione lub zmienione, jeżeli:
(a) umowa została zawarta pod niewłaściwym naciskiem lub pod wpływem niebezpieczeństwa, a jej warunki są niesłuszne, lub
(b) zapłata zgodna z umową jest niewspółmiernie wysoka lub niska względem rzeczywiście wykonanych usług.
Prowadzenie działań ratowniczych
Prowadzenie działań ratowniczych
Obowiązki ratującego oraz właściciela i kapitana
(a) prowadzić działania ratownicze z należytą starannością;
(b) wykonując obowiązek określony w postanowieniu lit. (a) dołożyć należytej staranności w celu zapobieżenia szkodzie w środowisku lub zmniejszenia jej rozmiarów;
(c) poszukiwać pomocy innych ratujących, gdy wymagają tego okoliczności, i
(d) przyjąć pomoc innych ratujących na uzasadnione żądanie armatora lub kapitana statku lub właściciela innego mienia znajdującego się w niebezpieczeństwie, pod warunkiem jednak, że nie może to mieć wpływu na wysokość jego wynagrodzenia w razie ustalenia, że takie żądanie było bezzasadne.
(a) w pełni współpracować z ratującym podczas działań ratowniczych;
(b) tak postępując, dołożyć należytej staranności w celu zapobieżenia szkodzie w środowisku lub zmniejszenia jej rozmiarów oraz
(c) gdy statek lub inne mienie zostało doprowadzone w bezpieczne miejsce - przyjąć jego zwrot, jeżeli ratujący w sposób rozsądny tego zażądał.
Prawa państw przybrzeżnych
Niniejsza konwencja w żaden sposób nie narusza prawa państwa przybrzeżnego do podejmowania kroków zgodnie z ogólnie przyjętymi regułami prawa międzynarodowego w celu ochrony swojego wybrzeża oraz związanych z nim interesów przed zanieczyszczeniem lub zagrożeniem zanieczyszczeniem wynikającym z wypadku morskiego lub działań związanych z takim wypadkiem, które mogą mieć poważne szkodliwe skutki, włączając w to prawo państwa przybrzeżnego do udzielania instrukcji dotyczących działań ratowniczych.
Obowiązek udzielenia pomocy
Współpraca
Państwa-Strony podczas ustalania zasad oraz podejmowania decyzji w sprawach dotyczących działań ratowniczych, jak zgoda na wejście do portów statków znajdujących się w niebezpieczeństwie czy zapewnianie ratującym odpowiednich urządzeń, powinny uwzględnić potrzebę współpracy między ratującymi, innymi zainteresowanymi stronami oraz władzami publicznymi, by zapewnić efektywne i skuteczne przeprowadzenie działań ratowniczych w celu ratowania życia lub mienia znajdujących się w niebezpieczeństwie, a także zapobieżenia szkodzie w szeroko rozumianym środowisku.
Prawa ratującego
Prawa ratującego
Warunki otrzymania wynagrodzenia
Kryteria ustalania wysokości wynagrodzenia
(a) wartość statku i innego mienia uratowanego;
(b) umiejętności i wysiłki ratujących w celu zapobieżenia szkodzie w środowisku lub zmniejszenia jej rozmiarów;
(c) osiągnięty wynik ratownictwa;
(d) charakter i stopień niebezpieczeństwa;
(e) umiejętności i wysiłki ratujących w celu ratowania statku, innego mienia oraz życia;
(f) czas poświęcony przez ratujących oraz poniesione przez nich szkody i wydatki;
(g) ryzyko odpowiedzialności i inne ryzyko, które zagraża ratującym i ich sprzętowi;
(h) szybkość wykonanej usługi;
(i) dostępność oraz wykorzystanie statków oraz innego sprzętu przeznaczonych do działań ratowniczych;
(j) stan gotowości oraz skuteczność sprzętu użytego przez ratującego i jego wartość.
Specjalne wynagrodzenie
Podział między ratujących
Ratownictwo osób
Czynności świadczone w ramach istniejących umów
Zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji nie należy się żadna zapłata, chyba że świadczone usługi wykraczają poza zakres, jaki w sposób uzasadniony można uznać za należyte wykonanie umowy zawartej przed powstaniem niebezpieczeństwa.
Skutek niewłaściwego zachowania ratującego
Ratujący może być pozbawiony całości lub części wynagrodzenia należnego zgodnie z niniejszą konwencją, w zakresie, w jakim działania ratownicze stały się konieczne lub trudniejsze z jego winy lub niedbalstwa, bądź jeżeli dopuścił się on oszustwa lub innego nieuczciwego zachowania.
Sprzeciw wobec działań ratowniczych
Nie ma prawa do wynagrodzenia, zgodnego z niniejszą konwencją, ten, kto przedsięwziął czynności ratownicze wbrew wyraźnemu i uzasadnionemu sprzeciwowi armatora lub kapitana statku albo właściciela innego mienia znajdującego się w niebezpieczeństwie, które nie jest i nie było na statku.
Roszczenia
Roszczenia
Prawo zastawu morskiego
Obowiązek zabezpieczenia
Wynagrodzenie tymczasowe
Przedawnienie roszczeń
Odsetki
Prawo ratującego do odsetek od każdego wynagrodzenia zgodnego z niniejszą konwencją określa się zgodnie z prawem państwa, w którym siedzibę ma sąd właściwy dla danej sprawy.
Ładunki będące własnością państwa
Bez zgody państwa, będącego właścicielem, postanowienia niniejszej konwencji nie stanowią podstawy do zajęcia, aresztu lub zatrzymania, w jakimkolwiek postępowaniu sądowym, włącznie z postępowaniem in rem, niehandlowych ładunków będących własnością państwa i objętych w czasie działań ratowniczych prawem immunitetu zgodnie z powszechnie uznawanymi zasadami prawa międzynarodowego.
Ładunki z pomocą humanitarną
Postanowienia niniejszej konwencji nie stanowią podstawy do zajęcia, aresztu lub zatrzymania ładunków humanitarnych ofiarowanych przez państwo, jeśli państwo to zgodziło się zapłacić za usługi ratownicze świadczone względem takiego ładunku.
Publikacja informacji o orzeczeniach arbitrażowych
Państwa-Strony będą wspierać, w takim stopniu, w jakim to możliwe i po uzyskaniu zgody Stron, publikację orzeczeń arbitrażowych wydanych w sprawach dotyczących ratownictwa.
Postanowienia końcowe
Postanowienia końcowe
Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie i przystąpienie
(a) podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcie lub zatwierdzenie;
(b) podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcie lub zatwierdzenie wymagające ratyfikacji, potwierdzenia lub zatwierdzenia oraz
(c) przystąpienie.
Wejście w życie
Zastrzeżenia
(a) gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych, a wszystkie uczestniczące w nich statki są statkami żeglugi śródlądowej;
(b) gdy działania ratownicze odbywają się na wodach śródlądowych i nie uczestniczy w nich żaden statek;
(c) gdy wszystkie zainteresowane strony są obywatelami danego państwa;
(d) gdy dane mienie stanowi dobro kulturowe o walorach prehistorycznych, archeologicznych lub historycznych i znajduje się na dnie morskim.
Wypowiedzenie
Poprawki
Depozytariusz
(a) będzie informować wszystkie państwa, które podpisały niniejszą konwencję lub do niej przystąpiły oraz wszystkich członków Organizacji o:
(i) każdym nowym podpisaniu lub złożeniu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oraz jego dacie;
(ii) dacie wejścia w życie niniejszej konwencji;
(iii) złożeniu każdego dokumentu wypowiedzenia niniejszej konwencji i dacie jego otrzymania oraz dacie, z którą wypowiedzenie to nabiera mocy;
(iv) każdej poprawce przyjętej zgodnie z artykułem 32;
(v) otrzymaniu każdego zastrzeżenia, oświadczenia lub notyfikacji zgodnie z niniejszą konwencją;
(b) przekaże uwierzytelnione odpisy niniejszej konwencji wszystkim państwom, które podpisały niniejszą konwencję lub do niej przystąpiły.
Języki
Niniejsza konwencja została sporządzona w jednym egzemplarzu w językach: arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny.
W DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie do tego celu upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszą konwencję.
SPORZĄDZONO W LONDYNIE dwudziestego ósmego kwietnia tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego dziewiątego roku.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, z uwzględnieniem zastrzeżeń złożonych zgodnie z postanowieniami artykułu 4 ustępy 1 i 2 oraz artykułu 30 ustęp 1 punkty (a), (b) i (d) konwencji,
- będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 18 października 2005 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »