Międzynarodowa konwencja o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami. Bruksela.1969.11.29.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1976.32.184

Akt utracił moc

Wersja od: 21 grudnia 2000 r.

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA

o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami,

sporządzona w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 29 listopada 1969 roku została sporządzona w Brukseli Międzynarodowa konwencja o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 5 lutego 1976 roku.

(Tekst konwencji jest zamieszczony w załączniku do niniejszego numeru.)

ZAŁĄCZNIK

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Zmiany niniejszej konwencji, wprowadzone przez Protokół z dnia 27 listopada 1992 r. w sprawie zmiany Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzonej w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. Londyn.1992.11.27 (Dz.U.01.136.1526) nie zostały naniesione na tekst, gdyż data wejścia w życie tych zmian jest taka sama jak data utraty mocy przez niniejszą konwencję.

..................................................

Międzynarodowa konwencja o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami.

Państwa będące Stronami niniejszej konwencji,

świadome niebezpieczeństw zanieczyszczenia wiążących się ze światowym przewozem morskim oleju luzem,

przekonane o potrzebie zapewnienia należytego odszkodowania osobom, które poniosły szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem wynikłym z wycieku lub wypuszczenia oleju ze statków,

pragnąc przyjąć jednolite międzynarodowe przepisy i zasady postępowania w celu ustalenia problemów odpowiedzialności i zapewnienia należytego odszkodowania w takich przypadkach,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  I

W rozumieniu niniejszej Konwencji:

1. "Statek" oznacza każdy statek morski i każde urządzenie jakiegokolwiek rodzaju pływające po morzu, aktualnie przewożące olej luzem jako ładunek.

2. "Osoba" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną albo każdą jednostkę organizacyjną prawa publicznego lub prywatnego, posiadającą osobowość prawną lub nie, łącznie z Państwem lub jakimkolwiek jego organem.

3. "Właściciel" oznacza osobę lub osoby zarejestrowane w charakterze właściciela statku, a w razie braku rejestracji, osobę lub osoby będące właścicielami statku. Jednakże w przypadku, gdy statek jest własnością Państwa, a jest eksploatowany przez przedsiębiorstwo, które w tym Państwie jest zarejestrowane jako armator statku, określenie "właściciel" oznacza takie przedsiębiorstwo.

4. "Państwo rejestracji statku" oznacza w odniesieniu do zarejestrowanych statków Państwo rejestracji statku, a w odniesieniu do statków nie zarejestrowanych Państwo, którego banderę statek podnosi.

5. "Olej" oznacza każdy trwały olej, taki jak ropa naftowa, paliwo olejowe, ciężki olej dieslowy, olej smarowy i wielorybniczy, przewożony na pokładzie statku jako ładunek lub w zasobnikach bunkrowych takiego statku.

6. "Szkoda spowodowana zanieczyszczeniem" oznacza stratę albo szkodę spowodowaną poza statkiem przewożącym olej przez zanieczyszczenie wynikające z wycieku lub wypuszczenia oleju ze statku, gdziekolwiek taki wyciek lub wypuszczenie może nastąpić, i obejmuje także koszt środków zapobiegawczych, a ponadto stratę lub szkodę spowodowaną przez środki zapobiegawcze.

7. "Środki zapobiegawcze" oznaczają wszelkie rozsądne środki podjęte przez jakąkolwiek osobę po zaistnieniu wypadku w celu zapobieżenia lub zmniejszenia szkody spowodowanej zanieczyszczeniem.

8. "Wypadek" oznacza jakiekolwiek zdarzenie lub serię zdarzeń mających to samo źródło, które jest przyczyną szkody spowodowanej zanieczyszczeniem.

9. "Organizacja" oznacza Międzyrządową Morską Organizację Doradczą.

Artykuł  II

Niniejsza konwencja ma zastosowanie wyłącznie do szkód spowodowanych zanieczyszczeniem, powstałych na terytorium Umawiającego się Państwa łącznie z morzem terytorialnym, i do środków zapobiegawczych, podjętych w celu zapobieżenia takiej szkodzie lub jej zmniejszenia.

Artykuł  III

1. Z wyjątkiem postanowień ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu, właściciel statku w czasie wypadku albo jeżeli na wypadek składa się seria zdarzeń - w czasie pierwszego takiego zdarzenia będzie odpowiedzialny za jakąkolwiek szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem olejem, który wyciekł lub został wypuszczony ze statku w wyniku wypadku.

2. Właściciel nie będzie ponosił odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem, jeżeli udowodni, że szkoda:

a) wynikła z aktów wojennych, działań zbrojnych, wojny domowej, powstań lub zjawisk natury, mających wyjątkowy, nieunikniony i nieodparty charakter, albo

b) została spowodowana w całości przez działanie lub zaniechanie osoby trzeciej z zamiarem wywołania szkody, albo

c) została spowodowana w całości przez zaniedbanie lub inny szkodliwy akt jakiegokolwiek Rządu albo innej władzy odpowiedzialnej za utrzymanie świateł lub innych pomocniczych środków nawigacyjnych w wykonywaniu tej funkcji.

3. Jeżeli właściciel udowodni, że szkoda spowodowana zanieczyszczeniem powstała w całości lub w części wskutek działania lub zaniechania, z zamiarem wywołania szkody, osoby, która poniosła szkodę, albo wskutek niedbalstwa tej osoby - właściciel może być zwolniony w całości lub w części od odpowiedzialności wobec takiej osoby.

4. Roszczenia o odszkodowanie za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem nie można dochodzić wobec właściciela na innej podstawie niż w oparciu o niniejszą konwencję. Roszczenia z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem nie można dochodzić wobec podwładnych lub agentów właściciela bez względu na to, czy byłoby ono oparte na niniejszej konwencji, czy też nie.

5. Nic w niniejszej konwencji nie przesądza prawa regresu właściciela w stosunku do osób trzecich.

Artykuł  IV

Jeżeli olej wyciekł lub został wypuszczony z dwu lub więcej statków i wskutek tego wynikła szkoda spowodowana zanieczyszczeniem, właściciele wszystkich tych statków, o ile nie są zwolnieni od odpowiedzialności zgodnie z artykułem III, będą odpowiedzialni solidarnie za całą taką szkodę, której nie można rozsądnie rozdzielić.

Artykuł  V

1. 1 Właściciel statku jest uprawniony do ograniczenia swojej odpowiedzialności zgodnie z niniejszą konwencją, w odniesieniu do każdego odrębnego wypadku, do łącznej kwoty 133 jednostek obliczeniowych za każdą tonę pojemności statku. Łączna kwota nie powinna jednak w żadnym razie przekraczać 14 milionów jednostek obliczeniowych.

2. Jeżeli wypadek zaistniał wskutek własnej winy właściciela, właściciel nie będzie uprawniony do skorzystania z ograniczenia odpowiedzialności przewidzianego w ustępie 1 niniejszego artykułu.

3. W celu korzystania z dobrodziejstw ograniczenia odpowiedzialności, przewidzianego w ustępie 1 niniejszego artykułu, właściciel utworzy fundusz w wysokości odpowiadającej granicy jego odpowiedzialności, pozostający w dyspozycji sądu lub innej właściwej władzy któregokolwiek z Umawiających się Państw, do którego wniesiono powództwo zgodnie z artykułem IX. Fundusz ten może być utworzony przez złożenie sumy do depozytu lub przedstawienie gwarancji bankowej lub innej gwarancji przyjętej według ustawodawstwa Umawiającego się Państwa, w którym fundusz jest tworzony i został uznany przez sąd albo inną właściwą władzę za wystarczający.

4. Fundusz dzieli się między poszkodowanych proporcjonalnie do wysokości ich ustalonych roszczeń.

5. Jeżeli przed podziałem funduszu właściciel lub jego podwładny albo agent lub jakakolwiek osoba dająca ubezpieczenie lub innego rodzaju finansowe zabezpieczenie zapłaciła w następstwie wypadku odszkodowanie za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem, osoba taka wstępuje do wysokości zapłaconej sumy w prawa, z których osoba w ten sposób zaspokojona korzystałaby zgodnie z niniejszą konwencją.

6. Prawo subrogacji, przewidziane w ustępie 5 niniejszego artykułu, może być wykorzystane także przez inną osobę niż osoby w nim wymienione odnośnie do każdej kwoty odszkodowania z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem, jaką ta osoba mogła zapłacić, jednak tylko w takim zakresie, w jakim subrogacja jest dopuszczalna przez obowiązujące prawo krajowe.

7. Jeżeli właściciel lub jakakolwiek inna osoba wykaże, że w późniejszym terminie może być zmuszona do zapłaty całości lub części każdej takiej kwoty odszkodowania, w odniesieniu do którego taka osoba miałaby prawo subrogacji zgodnie z ustępami 5 lub 6 niniejszego artykułu, a odszkodowanie zostało zapłacone przed podziałem funduszu - sąd lub inna właściwa władza Państwa, w którym fundusz został utworzony, może zarządzić, aby tymczasowo złożono wystarczającą kwotę w celu umożliwienia takiej osobie realizacji jej roszczenia do funduszu w późniejszym terminie.

8. Roszczenia odnośnie do wydatków lub poświęceń poniesionych przez właściciela rozsądnie i dobrowolnie w celu uniknięcia lub zmniejszania szkody spowodowanej zanieczyszczeniem będą traktowane na równi z innymi roszczeniami do funduszu.

9. 2 a) Jednostką obliczeniową wymienioną w ustępie 1 niniejszego artykułu jest Specjalne Prawo Ciągnienia określone przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Kwoty wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu będą przeliczane na walutę krajową Państwa, w którym utworzony został fundusz, na podstawie wartości tej waluty w stosunku do Specjalnego Prawa Ciągnienia w dniu utworzenia funduszu. Wartość waluty krajowej Umawiającego się Państwa, które jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, obliczana będzie na warunkach Specjalnego Prawa Ciągnienia, zgodnie z metodą wartościowania stosowaną przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy, obowiązującą w dacie utworzenia funduszu dla jego operacji i transakcji. Wartość waluty krajowej Umawiającego się Państwa, które nie jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, obliczana będzie na warunkach Specjalnego Prawa Ciągnienia w sposób określony przez to Państwo.

b) Umawiające się Państwo, które nie jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego i którego prawo nie zezwala na stosowanie postanowień ustępu 9 lit. a) niniejszego artykułu może w czasie ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej konwencji albo w dowolnym terminie późniejszym oświadczyć, że przewidziane w ustępie ograniczenie odpowiedzialności stosowane na jego terytorium wynosić będzie, w odniesieniu do każdego odrębnego wypadku, 2000 jednostek monetarnych za każdą tonę pojemności statku, z zastrzeżeniem że łączna kwota w żadnym razie nie powinna przekraczać 210 milionów jednostek monetarnych. Wymieniona jednostka monetarna odpowiada sześćdziesięciu pięciu i pół miligramom złota próby dziewięćset. Przeliczenie tych kwot na walutę krajową powinno odbywać się zgodnie z prawem danego Państwa.

c) Obliczenie określone w ostatnim zdaniu ustępu 9 lit. a) oraz przeliczenie określone w ustępie 9 lit. b) powinno być dokonane w taki sposób, aby była wyrażona w walucie krajowej Umawiającego się Państwa, w takim zakresie jak to jest możliwe, taka rzeczywista wartość kwot określonych w ustępie 1, jaka jest wyrażona w jednostkach obliczeniowych. Umawiające się Państwa poinformują depozytariusza o sposobie obliczenia, stosownie do ustępu 9 lit. a) lub - w zależności od przypadku - o wyniku przeliczenia, stosownie do ustępu 9 lit. b), w czasie składania dokumentów wymienionych w artykule IV, a także o każdych późniejszych zmianach w obliczaniu lub przeliczaniu.

10. W rozumieniu niniejszego artykułu za tonaż statku uważa się tonaż netto statku powiększony o pojemność pomieszczeń maszynowych odjętą od pojemności brutto w celu ustalenia pojemności netto. W odniesieniu do statku, który nie może być zmierzony zgodnie z normalnymi zasadami pomiaru tonażu, za tonaż statku należy uważać 40% wagi w tonach (2240 funtów) oleju, który statek jest zdolny przewieźć.

11. Ubezpieczyciel lub inna osoba dająca finansowe zabezpieczenie jest uprawniona do utworzenia funduszu zgodnie z niniejszym artykułem na tych samych warunkach i z tymi samymi skutkami jak fundusz utworzony przez właściciela. Fundusz taki może być utworzony nawet w przypadku własnej winy właściciela, lecz jego utworzenie w tym przypadku nie przesądza praw jakiejkolwiek osoby mającej roszczenie w stosunku do właściciela.

Artykuł  VI

1. Jeżeli po wypadku właściciel utworzył fundusz zgodnie z artykułem V i jest uprawniony do ograniczenia swojej odpowiedzialności, wówczas:

a) żadna osoba mająca roszczenie z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem, wynikłej z tego wypadku, nie będzie uprawniona do dochodzenia jakiegokolwiek prawa z tytułu takiego roszczenia w stosunku do jakiegokolwiek innego mienia właściciela,

b) sąd albo inna właściwa władza jakiegokolwiek Umawiającego się Państwa zarządzi zwolnienie statku lub innego mienia należącego do właściciela, które zostało zatrzymane w związku z roszczeniem z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem, wynikłej z tego wypadku, oraz zwolni jakąkolwiek kaucję albo innego rodzaju zabezpieczenie finansowe złożone w celu uniknięcia takiego zatrzymania.

2. Powyższe postanowienia mogą mieć zastosowanie tylko wtedy, jeżeli osoba mająca roszczenie wystąpi do sądu zarządzającego funduszem, a fundusz ten może być aktualnie wykorzystany na zaspokojenie jego roszczeń.

Artykuł  VII

1. Właściciel statku zarejestrowanego w jakimkolwiek Umawiającym się Państwie, przewożącego więcej niż 2000 ton oleju luzem jako ładunek, jest zobowiązany do posiadania ubezpieczenia lub innego rodzaju zabezpieczenia finansowego, takiego jak gwarancja banku lub zaświadczenie wystawione przez międzynarodowy fundusz odszkodowawczy, w wysokości sum określonych przy zastosowaniu granic odpowiedzialności, przewidzianych w artykule V ustęp 1, w celu pokrycia swojej odpowiedzialności z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem zgodnie z niniejszą konwencją.

2. Certyfikat stwierdzający, że ubezpieczenie lub innego rodzaju zabezpieczenie finansowe jest w mocy zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji, wystawia się dla każdego statku. Certyfikat wydaje lub poświadcza właściwa władza Państwa rejestracji statku po ustaleniu, że wymagania określone w ustępie 1 niniejszego artykułu zostały spełnione. Certyfikat ten, wystawiony według załączonego wzoru, powinien zawierać następujące dane:

a) nazwę statku i port rejestracji,

b) nazwisko właściciela i miejsce jego głównej siedziby handlowej,

c) typ zabezpieczenia,

d) nazwisko i miejsce głównej siedziby handlowej ubezpieczyciela lub innej osoby dającej zabezpieczenie oraz gdy jest to właściwe, miejsce siedziby handlowej ustanowienia ubezpieczenia lub zabezpieczenia,

e) okres ważności certyfikatu, który nie może być dłuższy niż okres ważności ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia.

3. Certyfikat wystawia się w urzędowym języku lub językach Państwa wystawiającego certyfikat. Jeżeli użyty język nie jest językiem angielskim lub francuskim, tekst powinien zawierać tłumaczenie na jeden z tych języków.

4. Certyfikat będzie przewożony na statku, a jego kopia będzie złożona władzom, które prowadzą rejestr okrętowy.

5. Ubezpieczenie lub innego rodzaju finansowe zabezpieczenie nie odpowiada wymaganiom niniejszego artykułu, jeżeli może ustać z przyczyn innych niż upływ okresu ważności ubezpieczenia lub zabezpieczenia, podany w certyfikacie zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu, przed upływem 3 miesięcy od daty zawiadomienia o tym władz wymienionych w ustępie 4 niniejszego artykułu, chyba że certyfikat został zwrócony tym władzom lub nowy certyfikat został wydany w wymienionym okresie. Powyższe postanowienia będą miały również zastosowanie do wszelkich zmian ubezpieczenia lub zabezpieczenia, powodujących, że przestają one spełniać wymagania przewidziane w niniejszym artykule.

6. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego artykułu Państwo rejestracji określi warunki wystawiania i ważności certyfikatu.

7. Certyfikaty wystawione lub poświadczone z upoważnienia Umawiającego się Państwa będą uznawane przez inne Umawiające się Państwa do celów niniejszej konwencji i będą traktowane przez inne Umawiające się Państwa jako mające tę samą moc, co certyfikaty wystawione lub przez nie poświadczone. Umawiające się Państwo może w każdym czasie zażądać konsultacji z Państwem rejestracji statku, jeżeli uważa, że ubezpieczyciel lub poręczyciel wymieniony w certyfikacie nie jest w stanie dotrzymać zobowiązań finansowych nałożonych przez niniejszą konwencję.

8. Każde roszczenie o odszkodowanie z tytułu szkody spowodowanej zanieczyszczeniem może być dochodzone bezpośrednio wobec ubezpieczyciela lub innej osoby dającej finansowe zabezpieczenie odpowiedzialności właściciela za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem. W takim przypadku pozwany może niezależnie od własnej winy właściciela skorzystać z ograniczenia odpowiedzialności przewidzianego w artykule V ustęp 1. Może on ponadto skorzystać z innych środków obrony (z wyjątkiem bankructwa lub likwidacji właściciela), do których byłby upoważniony właściciel. Ponadto pozwany może bronić się tym, że szkoda spowodowana zanieczyszczeniem wynikła wskutek umyślnego złego działania właściciela, jednak pozwany nie może posłużyć się jakimikolwiek środkami obrony, do których byłby uprawniony w postępowaniu podjętym przeciwko niemu przez właściciela. Pozwany ma w każdym razie prawo domagania się, aby właściciel wspomagał go w postępowaniu.

9. Wszelkie sumy pochodzące z ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia finansowego, zapewnionego zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, będą użyte wyłącznie na zaspokojenie roszczeń należnych zgodnie z niniejszą konwencją.

10. Umawiające się Państwo nie zezwoli na uprawianie żeglugi statkowi podnoszącemu jego banderę, do którego ma zastosowanie niniejszy artykuł, jeżeli nie został wystawiony certyfikat zgodnie z ustępami 2 lub 12 niniejszego artykułu.

11. Zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu każde Umawiające się Państwo zapewni zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym, że ubezpieczenie lub inne zabezpieczenie w zakresie ustalonym w ustępie 1 niniejszego artykułu będzie obowiązujące w odniesieniu do każdego statku gdziekolwiek zarejestrowanego, wchodzącego lub wychodzącego z portu na jego terytorium albo przebywającego lub opuszczającego końcowy port poza wybrzeżem, leżący na jego morzu terytorialnym, jeżeli taki statek przewozi aktualnie więcej niż 2000 ton oleju luzem jako ładunek.

12. Jeżeli statek będący własnością Umawiającego się Państwa nie posiada ubezpieczenia lub innego rodzaju zabezpieczenia finansowego, postanowienia niniejszego artykułu nie będą miały zastosowania do takiego statku, jednakże statek ten powinien posiadać certyfikat wystawiony przez właściwe władze Państwa rejestracji statku stwierdzający, że statek ten jest własnością tego Państwa i że odpowiedzialność statku ma pokrycie w granicach przewidzianych w artykule V ustęp 1. Certyfikat taki powinien być oparty możliwie jak najściślej na wzorze ustalonym w ustępie 2 niniejszego artykułu.

Artykuł  VIII

Prawa do odszkodowania przewidziane niniejszą konwencją przedawniają się, jeżeli powództwa nie wniesiono w ciągu 3 lat od daty powstania szkody. Jednakże w żadnym przypadku powództwo nie może być wniesione po upływie 6 lat od daty wypadku, który spowodował szkodę. Jeżeli wypadek składa się z serii zdarzeń, okres sześcioletni biegnie od daty pierwszego takiego zdarzenia.

Artykuł  IX

1. Jeżeli wypadek jest przyczyną szkody spowodowanej zanieczyszczeniem na terytorium, łącznie z morzem terytorialnym, jednego lub więcej Umawiających się Państw albo gdy środki zapobiegawcze w celu uniknięcia lub zmniejszenia szkody spowodowanej zanieczyszczeniem zostały podjęte na takim terytorium, łącznie z morzem terytorialnym, powództwa odszkodowawcze mogą być wniesione tylko do sądów każdego takiego Umawiającego się Państwa lub Państw. Należyte zawiadomienie o każdym takim powództwie powinno być dostarczone pozwanemu.

2. Każde Umawiające się Państwo zapewni, aby jego sądy posiadały niezbędną jurysdykcję do przyjmowania takich powództw odszkodowawczych.

3. Po utworzeniu funduszu zgodnie z artykułem V sądy Państwa, w którym fundusz został utworzony, będą wyłącznie właściwe do orzekania we wszystkich sprawach dotyczących podziału funduszu.

Artykuł  X

1. Każde orzeczenie wydane przez sąd w zakresie jurysdykcji zgodnie z artykułem IX, które jest wykonalne na terytorium Państwa, gdzie zostało wydane, oraz nie jest dalej zaskarżalne, będzie uznane w każdym Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem:

a) gdy orzeczenie był uzyskane w drodze oszustwa albo

b) gdy pozwany nie został należycie zawiadomiony i nie stworzono mu możliwości przedstawienia swojej sprawy.

2. Orzeczenie uznane zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu będzie wykonalne w każdym Umawiającym się Państwie tak szybko, jak tylko zostaną załatwione formalności wymagane w tym Państwie. Formalności te nie upoważniają do ponownego merytorycznego rozpatrywania sprawy.

Artykuł  XI

1. Postanowienia niniejszej konwencji nie mają zastosowania do okrętów wojennych lub innych statków będących własnością Państwa lub przez nie eksploatowanych i używanych w danym czasie tylko w rządowej służbie niehandlowej.

2. W odniesieniu do statków będących własnością Umawiającego się Państwa i używanych w celach handlowych każde Państwo podda się jurysdykcji przewidzianej w artykule IX i zrezygnuje z obrony opartej na jego statusie suwerennego Państwa.

Artykuł  XII

Niniejsza konwencja zastąpi jakiekolwiek międzynarodowe konwencje obowiązujące lub otwarte do podpisu, ratyfikacji lub przystąpienia w dniu, w którym niniejsza konwencja została otwarta do podpisu, ale tylko w takim zakresie, w jakim te konwencje byłyby z nią sprzeczne; jednakże niniejszy artykuł nie narusza zobowiązań Umawiających się Państw wobec Państw nie będących Stronami niniejszej konwencji, wynikających z takich międzynarodowych konwencji.

Artykuł  XIII

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu do dnia 31 grudnia 1970 roku i następnie będzie otwarta do przystąpienia.

2. Państwa będące Członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych lub jakichkolwiek organizacji wyspecjalizowanych albo Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej lub Stronami Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, mogą stać się Stronami niniejszej konwencji przez:

a) podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia,

b) podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, a następnie ratyfikowanie, przyjęcie lub zatwierdzenie, albo

c) przystąpienie.

Artykuł  XIV

1. Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie nastąpi przez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Organizacji odpowiedniego dokumentu w należytej formie.

2. Każdy dokument ratyfikacyjny, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, złożony po wejściu w życie poprawki do niniejszej Konwencji w stosunku do wszystkich Umawiających się Państw albo po spełnieniu wszystkich warunków wymaganych do wejścia w życie poprawki w stosunku do tych Umawiających się Państw, będzie uważany za odnoszący się do konwencji zmienionej tą poprawką.

Artykuł  XV

1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia od daty, w której Rządy ośmiu Państw, w tym pięciu Państw, każde z tonażem zbiornikowców nie mniejszym niż 1 000 000 ton brutto, podpiszą ją bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo złożą Sekretarzowi Generalnemu Organizacji dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

2. W stosunku do każdego Państwa, które następnie ratyfikuje, przyjmie, zatwierdzi lub przystąpi do niniejszej konwencji, wejdzie ona w życie dziewięćdziesiątego dnia po złożeniu przez to Państwo odpowiedniego dokumentu.

Artykuł  XVI

1. Niniejsza konwencja może być wypowiedziana przez każde Umawiające się Państwo w każdym czasie po dacie, w której konwencja wejdzie w życie w stosunku do tego Państwa.

2. Wypowiedzenie nastąpi przez złożenie dokumentu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

3. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty jego złożenia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji lub po upływie innego dłuższego okresu czasu, który może być podany w dokumencie wypowiedzenia.

Artykuł  XVII

1. Organizacja Narodów Zjednoczonych, o ile sprawuje władzę administracyjną nad jakimkolwiek terytorium, lub każde Umawiające się Państwo odpowiedzialne za stosunki międzynarodowe danego terytorium tak szybko, jak to jest możliwe, przekonsultuje sprawę z właściwymi władzami takiego terytorium albo podejmie inne właściwe środki w celu rozciągnięcia niniejszej konwencji na to terytorium i może w każdym czasie zawiadomić Sekretarza Generalnego Organizacji w drodze pisemnej notyfikacji, że niniejsza konwencja będzie rozciągnięta na to terytorium.

2. Niniejsza konwencja zostanie rozciągnięta na terytorium w niej określone począwszy od daty otrzymania notyfikacji albo od innej daty określonej w notyfikacji.

3. Organizacja Narodów Zjednoczonych lub każde Umawiające się Państwo, które złożyło oświadczenie zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, może, w każdym czasie po dacie, w której konwencja została rozciągnięta na jakiekolwiek terytorium, oświadczyć w drodze pisemnej notyfikacji przekazanej Sekretarzowi Generalnemu Organizacji, że niniejsza konwencja przestaje obowiązywać na terytorium określonym w notyfikacji.

4. Niniejsza konwencja przestaje obowiązywać na każdym terytorium wymienionym w takiej notyfikacji po upływie jednego roku lub innego dłuższego okresu czasu, jaki może być w niej określony, licząc od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego Organizacji.

Artykuł  XVIII

1. Organizacja może zwołać konferencję w celu rewizji lub wprowadzenia poprawek do niniejszej konwencji.

2. Organizacja zwoła konferencję Umawiających się Państw w celu rewizji lub wprowadzenia poprawek do niniejszej konwencji na żądanie nie mniej niż 1/3 Umawiających się Państw.

Artykuł  XIX

1. Niniejsza konwencja będzie złożona na przechowanie Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

2. Sekretarz Generalny Organizacji będzie:

a) zawiadamiał wszystkie Państwa, które podpisały konwencję lub do niej przystąpiły, o:

i) każdym nowym podpisaniu lub złożeniu dokumentu wraz z podaniem daty podpisania lub złożenia dokumentu,

ii) złożeniu każdego dokumentu wypowiedzenia niniejszej konwencji wraz z podaniem daty złożenia dokumentu,

iii) rozciągnięciu niniejszej konwencji na jakiekolwiek terytorium zgodnie z artykułem XVII ustęp 1 oraz wycofaniu takiego rozciągnięcia zgodnie z postanowieniami ustępu 4 wymienionego artykułu, podając w każdym przypadku datę, od której niniejsza konwencja zostaje rozciągnięta lub od której przestaje obowiązywać,

b) przekazywał uwierzytelnione kopie niniejszej konwencji wszystkim państwom Sygnatariuszom i wszystkim Państwom, które przystąpiły do niniejszej konwencji.

Artykuł  XX

Z chwilą wejścia w życie niniejszej konwencji jej tekst zostanie przekazany przez Sekretarza Generalnego Organizacji do Sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu rejestracji i ogłoszenia zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł  XXI

Niniejsza konwencja została sporządzona w jednym egzemplarzu w językach angielskim i francuskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne. Oficjalne tłumaczenia na języki rosyjski i hiszpański zostaną sporządzone i złożone z podpisanym oryginałem.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Brukseli dnia dwudziestego dziewiątego listopada 1969 roku.

ZAŁĄCZNIK

CERTYFIKAT UBEZPIECZENIA LUB INNEGO FINANSOWEGO ZABEZPIECZENIA W SPRAWIE ODPOWIEDZIALNOŚCI CYWILNEJ ZA SZKODY SPOWODOWANE ZANIECZYSZCZENIEM OLEJAMI

Wydany zgodnie z postanowieniami artykułu VII Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, 1969.

NAZWA STATKU	WYRÓŻNIAJĄCY NUMER LUB LITERY	PORT REJESTRACJI	NAZWA I ADRES WŁAŚCICIELA

Niniejszym zaświadcza się, że wyżej wymieniony statek posiada polisę ubezpieczeniową lub inne finansowe zabezpieczenie odpowiadające wymaganiom artykułu VII Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, 1969.

Rodzaj zabezpieczenia ......................................

Okres zabezpieczenia .......................................

Nazwa i adres ubezpieczyciela(i) i (lub) poręczyciela (i)

Nazwa ......................................................

Adres ......................................................

Niniejszy certyfikat jest ważny do .........................

Wystawiony lub poświadczony przez Rząd .....................

(pełna nazwa Państwa)

................. .....................

(miejsce) (data)

.........................

(podpis i tytuł wydają-

cego lub poświadczającego

funkcjonariusza)

UWAGI WYJAŚNIAJĄCE:

1. Jeżeli jest to pożądane, oznaczenie Państwa może obejmować wzmiankę dotyczącą właściwego urzędu w kraju, w którym certyfikat jest wystawiony.

2. Jeżeli cała suma zabezpieczenia pochodzi z więcej niż z jednego źródła, powinna być podana wysokość zabezpieczenia pochodzącego z każdego z tych źródeł.

3. Jeżeli zabezpieczenie jest złożone w różnych postaciach, powinny one być wyszczególnione.

4. Pozycja "okres zabezpieczenia" musi podawać datę, w której zabezpieczenie nabiera mocy.

¹ Art. V ust. 1 zmieniony przez art. II pkt 1 Protokołu a dnia 19 listopada 1976 r. (Dz.U.86.20.104) zmieniającego nin. Konwencję z dniem 28 stycznia 1986 r.

² Art. V ust. 9 zmieniony przez art. II pkt 2 Protokołu a dnia 19 listopada 1976 r. (Dz.U.86.20.104) zmieniającego nin. Konwencję z dniem 28 stycznia 1986 r.