Rozdział 3 - O osobach neutralnych. - Międzynarodowa konwencja dotycząca praw i obowiązków mocarstw i osób neutralnych w razie wojny lądowej. Haga.1907.10.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.21.163

Akt obowiązujący
Wersja od: 9 lipca 1925 r.

Rozdział  III.

O osobach neutralnych.

Jako neutralni uważani są obywatele państwa, które nie bierze udziału w wojnie.

Osoba neutralna nie może wykorzystywać swej neutralności:

a)
jeśli popełnia czyny wrogie przeciw jednemu z wojujących;
b)
jeśli popełnia czyny na korzyść jednego z wojujących, a mianowicie gdy dobrowolnie wstępuje na służbę do szeregów armji jednej ze stron.

W tym wypadku osoba neutralna nie będzie surowiej traktowana przez stronę wojującą, przeciwko której wystąpiła z neutralności, niżeli obywatel drugiego państwa wojującego, który popełnił ten sam czyn.

Następujące czyny nie będą uważane jako spełnione na korzyść jednego z wojujących według brzmienia art. 17 lit. b.:

a)
dostawy lub pożyczki przyznane jednemu z wojujących, z warunkiem jednak, by dostawca lub kredytor nie zamieszkiwał na terytorjum strony przeciwnej, ani też na terytorjum, zajętem przez nią, i aby dostawy nie pochodziły z tych terytorjów;
b)
usługi oddane w sprawach policyjnych lub administracji cywilnej.