Część 2 - USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE CZŁONKÓW URZĘDU KONSULARNEGO. - Meksyk-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1985.06.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1986.37.183

Akt obowiązujący
Wersja od: 15 czerwca 1986 r.

CZĘŚĆ  II

USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE CZŁONKÓW URZĘDU KONSULARNEGO.

1.
Urząd konsularny może być ustanowiony na terytorium Państwa przyjmującego jedynie za zgodą tego Państwa.
2.
Siedziba urzędu konsularnego, jego klasa, okręg konsularny oraz liczba jego członków są ustalane przez Państwo wysyłające i podlegają aprobacie przez Państwo przyjmujące.
1.
Przed mianowaniem kierownika urzędu konsularnego Państwo wysyłające zwraca się w drodze dyplomatycznej do Państwa przyjmującego o wyrażenie zgody na taką osobę.
2.
Po otrzymaniu zgody, o której mowa w ustępie 1, Państwo wysyłające przekazuje Państwu przyjmującemu, w drodze dyplomatycznej, listy komisyjne lub inny podobny dokument stwierdzający nominację kierownika urzędu konsularnego oraz jego nazwisko i imię, stopień, jak również określenie okręgu konsularnego i siedziby urzędu konsularnego.
3.
Kierownik urzędu konsularnego zostanie dopuszczony do wykonywania swoich funkcji po udzieleniu mu exequatur przez Państwo przyjmujące.
4.
Do czasu udzielenia exequatur kierownik urzędu konsularnego może być tymczasowo dopuszczony do wykonywania swych funkcji. W takim przypadku mają do niego zastosowanie postanowienia niniejszej konwencji.
1.
Notyfikuje się Państwu przyjmującemu lub organowi wyznaczonemu przez to Państwo:
a)
mianowanie członków urzędu konsularnego, ich przybycie do urzędu konsularnego po mianowaniu, ich ostateczny wyjazd lub zaprzestanie przez nich wykonywania ich funkcji oraz wszelkie inne zmiany wpływające na ich status, które mogą powstać w czasie ich służby w urzędzie konsularnym;
b)
przybycie i ostateczny wyjazd osoby należącej do rodziny członka urzędu konsularnego oraz, jeżeli to ma miejsce, fakt, że jakaś osoba staje się lub przestaje być członkiem rodziny.
2.
Jeżeli to jest możliwe, przybycie lub ostateczny wyjazd należy notyfikować również uprzednio.

Urzędnikami konsularnymi mogą być wyłącznie obywatele Państwa wysyłającego nie mający w Państwie przyjmującym miejsca stałego pobytu.

1.
Jeżeli kierownik urzędu konsularnego nie może wykonywać swych funkcji z jakichkolwiek przyczyn lub jeżeli jego stanowisko nie jest czasowo obsadzone, Państwo wysyłające może wyznaczyć do pełnienia funkcji tymczasowego kierownika urzędu konsularnego jednego z urzędników tego urzędu konsularnego albo też innego urzędu konsularnego w Państwie przyjmującym bądź też jednego z członków personelu dyplomatycznego swego przedstawicielstwa dyplomatycznego w tym Państwie. Nazwisko tej osoby będzie uprzednio przekazane drogą dyplomatyczną Państwu przyjmującemu.
2.
Każdemu urzędnikowi konsularnemu wyznaczonemu do pełnienia funkcji tymczasowego kierownika urzędu konsularnego przysługują takie same prawa, przywileje i immunitety, z jakich korzysta kierownik urzędu konsularnego mianowany zgodnie z postanowieniem artykułu 4.
3.
Każdy członek personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego, pełniący funkcję tymczasowego kierownika urzędu konsularnego zgodnie z ustępem 1, korzysta nadal z przysługujących mu przywilejów i immunitetów dyplomatycznych.
1.
Postanowienia niniejszej konwencji stosuje się odpowiednio do wykonywania funkcji konsularnych przez członków personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego. Państwo wysyłające obowiązane jest przekazać w drodze dyplomatycznej Państwu przyjmującemu nazwiska członków personelu dyplomatycznego, którym powierzono funkcje konsularne.
2.
Członkowie personelu dyplomatycznego wyznaczeni do pełnienia funkcji konsularnych, zgodnie z postanowieniem ustępu 1, korzystają nadal z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych.

Państwo przyjmujące może w każdej chwili powiadomić w drodze dyplomatycznej Państwo wysyłające, bez potrzeby uzasadnienia swojej decyzji, o uznaniu urzędnika konsularnego za persona non grata lub o uznaniu pracownika konsularnego za osobę niepożądaną. W tym przypadku Państwo wysyłające obowiązane jest odwołać taką osobę. Jeżeli Państwo wysyłające odmówi wypełnienia lub nie wypełni w rozsądnym terminie swego obowiązku, Państwo przyjmujące może przestać uznawać urzędnika lub pracownika konsularnego za członka urzędu konsularnego.