Marynarka wojenna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.30.243

Akt utracił moc
Wersja od: 28 kwietnia 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 3 kwietnia 1922 r.
o marynarce wojennej.

Na zasadzie art. 15 i 18 dekretu z 3 stycznia 1918 r. o organizacji władz naczelnych (Dz. P. K. P. № 1, poz. 1) zarządza się co następuje:
Zadaniem marynarki wojennej jest zbrojna obrona Rzeczypospolitej, na wodach wewnątrznych na morzu włącznie z ochroną dostępu ze strony morza do wybrzeża.
Sprawy marynarki wojenne), jako składowej części siły zbrojnej Rzeczypospolitej oraz sprawy wojskowej administracji tych portów i wybrzeży morskich, względnie ich części, jakie będą przeznaczone dla celów wojskowych, należą do zakresu działania Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Składowemi częściami marynarki wojennej są dowództwa, okręty wojenne, oddziały, szkoły, urzędy, zakłady i porty wojenne z odpowiedniemi środkami technicznemi i konstrukcyjnemu Minister Spraw Wojskowych ustanowi, które z organów marynarki wojennej i w jakim stopniu mogą być stale lub tymczasowo wspólnie z organami wojska lądowego.
Centralnym organem marynarki wojennej jest kierownictwo marynarki wojennej, wchodzące w skład Ministerstwa Spraw Wojskowych i sprawujące funkcje dowództwa w odniesieniu do części składowych marynarki wojennej.

Zakres działania oraz stosunek służbowy kierownictwa marynarki wojennej do organów Ministerstwa Spraw Wojskowych określi rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych.

Sposób wspólnego korzystania z portów morskich przez marynarką wojenną i handlową określi Minister Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Spraw Wojskowych.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Jednocześnie tracą moc sprzeczne z niem przepisy o władzach marynarki wojennej.