Art. 3. - Majstrowie wojskowi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.75.513

Akt utracił moc

Wersja od: 12 sierpnia 1920 r.

Art.  3.

Majstrem wojskowym można mianować każdego, kto:

a) jest obywatelem polskim,

b) odbył obowiązkową czynną służbę w wojsku stałem,

c) pisemnie zobowiązał się do służby w wojsku na stanowisku majstra wojskowego przez okres czasu w niniejszem rozporządzeniu wskazany (art. 7) i

d) ukończył z pomyślnym wynikiem wojskową szkołę fachowców albo przedstawił dostateczny dowód ukwalifikowania w rzemiośle lub w zawodzie potrzebnym do celów wojskowych i złożył egzamin przed komisją wyznaczoną do egzaminowania majstrów wojskowych (art. 4).

W wyjątkowych wypadkach, gdy interes służby tego wymaga oraz w czasie wojny majstrem wojskowym mianować można kandydatów nieodpowiadających wymaganiu ust. b., o ile posiadają przynajmniej 6 io tygodniowe wyszkolenie rekruckie w jednym z rodzajów broni.