Luksemburg-Polska. Porozumienie Administracyjne dotyczące warunków stosowania Konwencji w sprawie zabezpieczenia społecznego zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga. Luksemburg.2002.07.05.
Dz.U.2002.195.1646
Akt obowiązującyPOROZUMIENIE ADMINISTRACYJNE
sporządzone w Luksemburgu dnia 5 lipca 2002 r.
dotyczące warunków stosowania Konwencji w sprawie zabezpieczenia społecznego zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga, *
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
W celu stosowania ustawodawstw wymienionych w paragrafie 1 artykułu 2 Konwencji wyznacza się jako instytucje właściwe:
L'union des caisses de maladie (Związek Kas Chorych),
Les caisses de maladie (Kasy Chorych),
L'association d'assurance contre les accidents (Towarzystwo Ubezpieczeniowe Wypadkowe),
La caisse nationale des prestations familiales (Krajowa Kasa Świadczeń Socjalnych),
Les caisses de pension (Kasy emerytalno-rentowe),
Le contrôle médical de sécurité sociale (Kontrola Medyczna Zabezpieczenia Społecznego),
Le centre commun de la sécurité sociale (Centrum Powszechne Zabezpieczenia Społecznego),
instytucje wyznaczone pod literami a, b i c,
L'administration de l'emploi (Administracja Zatrudnienia),
Kasy Chorych,
Zakład Ubezpieczeń Społecznych - ZUS,
Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - KRUS,
Dla celów stosowania artykułu 5 Konwencji instytucja właściwa Umawiającej się Strony, w której został złożony wniosek o przyjęcie do ubezpieczenia kontynuowanego, może zwrócić się, bezpośrednio lub za pośrednictwem instytucji łącznikowych, do właściwej instytucji drugiej Umawiającej się Strony, aby zażądać zaświadczenia o okresach ubezpieczenia przebytych pod działaniem ustawodawstwa tej Strony.
Postanowienia określające ustawodawstwo właściwe
Postanowienia określające ustawodawstwo właściwe
Zaświadczenie podaje okres oddelegowania i wymienia również członków rodziny, którzy towarzyszą pracownikowi.
Zaświadczenie jest sporządzane:
jeśli ma zastosowanie ustawodawstwo polskie,
przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych;
jeśli ma zastosowanie ustawodawstwo luksemburskie,
przez Le centre commun de la sécurité sociale (Centrum Powszechne Zabezpieczenia Społecznego).
Instytucja Umawiającej się Strony, która wydaje zaświadczenie wymienione w paragrafie 1, przesyła jego kopię instytucji drugiej Umawiającej się Strony.
Zgoda ta udzielana jest na zaświadczeniu o przedłużeniu oddelegowania, które jest przekazywane pracownikowi, pracodawcy i instytucji drugiej Umawiającej się Strony.
Postanowienia szczegółowe
Postanowienia szczegółowe
Choroba, macierzyństwo i śmierć (zasiłek pogrzebowy)
Choroba, macierzyństwo i śmierć (zasiłek pogrzebowy)
W celu skorzystania ze świadczeń rzeczowych na mocy paragrafu 1 artykułu 12 Konwencji zainteresowana osoba zobowiązana jest do przedłożenia instytucji miejsca pobytu zaświadczenia potwierdzającego, że ma prawo do tych świadczeń. Zaświadczenie to, wydane przez instytucję właściwą, o ile możliwe przed rozpoczęciem czasowego pobytu osoby zainteresowanej, podaje zwłaszcza długość okresu, podczas którego świadczenia te mogą być udzielane. Jeśli osoba zainteresowana nie przedstawi wymienionego zaświadczenia, instytucja miejsca pobytu zwraca się do instytucji właściwej w celu jego otrzymania.
W ciągu trzech dni od daty przedłożenia przez osobę zainteresowaną instytucji miejsca pobytu zaświadczenia o niezdolności do pracy instytucja ta przystępuje do kontroli lekarskiej pracownika zgodnie z zasadami stosowanymi wobec własnych ubezpieczonych.
Orzeczenie lekarza podające przewidywany okres niezdolności do pracy jest przesyłane przez instytucję miejsca pobytu instytucji właściwej w ciągu pięciu dni od daty kontroli.
W ciągu ośmiu dni od otrzymania tego orzeczenia przez instytucję właściwą wspomniana instytucja informuje instytucję miejsca pobytu, czy osoba zainteresowana może korzystać ze świadczeń pieniężnych.
W celu skorzystania ze świadczeń rzeczowych zgodnie z paragrafem 1 artykułu 13 Konwencji członkowie rodziny zobowiązani są zgłosić się do instytucji ich miejsca zamieszkania, przedstawiając:
- zaświadczenie wydane przez instytucję właściwą i potwierdzające istnienie prawa do świadczeń rzeczowych. Zaświadczenie to ważne jest dopóty, dopóki instytucja właściwa nie zawiadomi instytucji miejsca zamieszkania o jego anulowaniu;
- dokumenty dowodowe zwyczajowo wymagane przez ustawodawstwo kraju zamieszkania przy przyznawaniu świadczeń rzeczowych członkom rodziny.
Instytucja miejsca zamieszkania informuje instytucję właściwą, czy członkowie rodziny mają lub nie prawo do świadczeń zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem.
W celu stosowania artykułu 16 Konwencji zainteresowana osoba zobowiązana jest do udzielenia instytucji właściwej Umawiającej się Strony, pod działaniem ustawodawstwa której wnioskuje o przyznanie świadczeń rzeczowych, niezbędnych informacji dotyczących świadczeń rzeczowych przyznanych uprzednio na mocy ustawodawstwa drugiej Umawiającej się Strony. Jeśli instytucja właściwa uzna to za konieczne, może zwrócić się, bezpośrednio lub za pośrednictwem instytucji łącznikowych, do instytucji właściwej drugiej Umawiającej się Strony, aby zażądać informacji dotyczących świadczeń rzeczowych uprzednio przyznanych.
Inwalidztwo, starość i śmierć (emerytury i renty)
Inwalidztwo, starość i śmierć (emerytury i renty)
Każda instytucja właściwa ustala uprawnienia wnioskodawcy zgodnie z artykułem 21 Konwencji i zawiadamia zainteresowaną osobę o podjętej decyzji, wskazując środki i terminy odwoławcze, oraz przesyła jednocześnie kopię instytucji właściwej drugiej Umawiającej się Strony.
Emerytury i renty obciążające instytucję jednej z Umawiających się Stron są wypłacane bezpośrednio świadczeniobiorcy mieszkającemu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony w terminach płatności przewidzianych ustawodawstwem stosowanym przez tę instytucję. Wypłata dokonywana jest zgodnie z artykułem 34 Konwencji bez potrąceń kosztów administracyjnych, które mogłyby wyniknąć w związku z wypłatą tego świadczenia.
Instytucje łącznikowe wymieniają co roku dane statystyczne dotyczące liczby wypłacanych świadczeń w drugiej Umawiającej się Stronie oraz wynikających stąd kwot.
Wypadki przy pracy i choroby zawodowe
Wypadki przy pracy i choroby zawodowe
Dla celów ustalania stopnia niezdolności do pracy w przypadkach, o których mowa w artykule 23 Konwencji, zainteresowana osoba jest zobowiązana do udzielenia instytucji właściwej Umawiającej się Strony, pod działaniem ustawodawstwa której nastąpił wypadek przy pracy lub choroba zawodowa, niezbędnych informacji dotyczących wypadków przy pracy lub chorób zawodowych, które nastąpiły uprzednio pod działaniem ustawodawstwa drugiej Umawiającej się Strony, niezależnie od stopnia niezdolności spowodowanej tymi przypadkami. Jeśli wspomniana instytucja uzna to za konieczne, może zwrócić się o udostępnienie dokumentów dotyczących tych przypadków do instytucji właściwej lub właściwych dla zapewnienia odszkodowania z ich tytułu.
W przypadku stosowania paragrafu 3 artykułu 22 Konwencji rzeczywiste wydatki na świadczenia rzeczowe udzielane zgodnie z postanowieniami paragrafu 1 artykułu 22 są zwracane instytucji, która ich udzieliła, zgodnie z jej rachunkami.
Świadczenia rodzinne
Świadczenia rodzinne
Dla celów stosowania postanowień artykułu 26 Konwencji instytucja właściwa Umawiającej się Strony, w której został złożony wniosek o świadczenia rodzinne, może zwrócić się, bezpośrednio lub za pośrednictwem instytucji łącznikowych, do instytucji właściwej drugiej Umawiającej się Strony z prośbą o poświadczenie okresów zatrudnienia lub działalności zawodowej przebytych pod działaniem ustawodawstwa tej Strony.
Postanowienia różne
Postanowienia różne
Przy przekazywaniu danych osobowych między instytucjami właściwymi Umawiających się Stron w zakresie ochrony danych obowiązuje prawo Umawiającej się Strony przekazującej dane drugiej Stronie. W przypadku dalszego wykorzystywania, gromadzenia cyfrowego, przetwarzania lub usuwania danych przez Stronę przyjmującą, obowiązują przepisy o ochronie danych Strony przyjmującej.
Z chwilą kiedy, po zawieszeniu świadczenia, zainteresowana osoba odzyska prawo do świadczenia, wówczas gdy mieszka na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, instytucje właściwe wymieniają wszelkie informacje niezbędne dla wznowienia wypłaty świadczenia.
Niniejsze Porozumienie Administracyjne obowiązuje od tej samej daty i przez taki sam okres co Konwencja.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 5 lipca 2002 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i francuskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »