Rozdział 1 - Choroba, macierzyństwo i śmierć (zasiłek pogrzebowy) - Luksemburg-Polska. Konwencja w sprawie zabezpieczenia społecznego. Warszawa.1996.07.01.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.143.1596

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 maja 2004 r.

Rozdział  I

Choroba, macierzyństwo i śmierć (zasiłek pogrzebowy)

W celu nabycia, utrzymania i przywrócenia prawa do świadczeń w przypadku osoby, która podlegała kolejno lub na przemian ustawodawstwu obu Umawiających się Stron, okresy ubezpieczenia i okresy z nimi zrównane, przebyte na mocy ustawodawstwa każdej ze Stron, są zliczane, o ile się na siebie nie nakładają.

§  1.
Osoba mająca miejsce zamieszkania na terytorium jednej z Umawiających się Stron i mająca uprawnienia do świadczeń rzeczowych zgodnie z ustawodawstwem tej Strony korzysta ze świadczeń rzeczowych podczas czasowego pobytu na terytorium drugiej Strony wówczas, gdy jej stan zdrowia wymaga natychmiastowej opieki lekarskiej.
§  2.
Świadczenia rzeczowe są udzielane przez instytucję miejsca pobytu zgodnie z postanowieniami stosowanego przez nią ustawodawstwa, zwłaszcza dotyczącego zakresu i warunków udzielania świadczeń rzeczowych; jednakże świadczenia te są udzielane przez okres przewidziany przez ustawodawstwo właściwej Strony.
§  3.
Świadczenia pieniężne w przypadku choroby lub macierzyństwa przysługujące na mocy ustawodawstwa jednej z Umawiających się Stron są również wypłacane, gdy osoba uprawniona przebywa na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.
§  4.
Świadczenia pieniężne są wypłacane bezpośrednio przez kompetentną instytucję, której podlega osoba uprawniona.
§  1.
Członkowie rodziny osoby podlegającej instytucji jednej z Umawiających się Stron korzystają ze świadczeń rzeczowych w okresie zamieszkania na terytorium drugiej Strony, tak jakby osoba ta podlegała instytucji miejsca zamieszkania. Zakres, okres i warunki udzielania tych świadczeń są określone zgodnie z przepisami ustawodawstwa stosowanego przez tę instytucję.
§  2.
Kiedy członkowie rodziny przebywają lub przenoszą miejsce zamieszkania na terytorium Strony właściwej, korzystają ze świadczeń zgodnie z przepisami ustawodawstwa tej Strony. Regułę tę stosuje się również wówczas, gdy członkowie rodziny już korzystali, w przypadku tej samej choroby lub macierzyństwa, ze świadczeń udzielanych przez instytucję Strony, na której terytorium mieszkali przed tym pobytem lub przeniesieniem miejsca zamieszkania.
§  3.
O ile członkowie rodziny wymienieni w paragrafie 1 niniejszego artykułu wykonują w kraju zamieszkania działalność zawodową lub korzystają z emerytury lub renty, z tytułu której przysługuje im prawo do świadczeń rzeczowych, nie stosuje się do nich postanowień niniejszego artykułu.

W przypadku gdy na mocy postanowień niniejszego rozdziału osoba ubezpieczona lub jeden z członków jej rodziny nabyli prawo do korzystania ze świadczeń z tytułu macierzyństwa na podstawie ustawodawstw obu Umawiających się Stron, stosowane będzie ustawodawstwo Strony, na której terytorium miały miejsce narodziny, z uwzględnieniem zliczenia okresów wymienionego w artykule 11 niniejszej konwencji.

§  1.
O ile osoba uprawniona do emerytur lub rent należnych na mocy ustawodawstw jednej i drugiej z Umawiających się Stron ma miejsce zamieszkania na terytorium jednej ze Stron, osoba ta korzysta, jak również członkowie jej rodziny, ze świadczeń rzeczowych zgodnie z ustawodawstwem tej Strony, tak jakby była ona uprawniona do emerytury lub renty należnej tylko na mocy ustwodawstwa kraju zamieszkania. Świadczenia te obciążają instytucję kraju zamieszkania.
§  2.
O ile uprawniony do emerytury lub renty należnej na mocy ustawodawstwa jednej z Umawiających się Stron ma miejsce zamieszkania na terytorium drugiej Strony, świadczenia rzeczowe, do których ma prawo na mocy ustawodawstwa Strony pierwszej, są udzielane jemu samemu, jak również członkom jego rodziny przez instytucję miejsca zamieszkania, zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem.
§  3.
Jeśli uprawniony do emerytury lub renty, o którym mowa w paragrafie 2, i członkowie jego rodziny przebywają lub przenoszą miejsce zamieszkania na terytorium Strony wypłacającej świadczenie, wówczas korzystają ze świadczeń zgodnie z przepisami ustawodawstwa tej Strony. Reguła ta jest również stosowana, gdy zainteresowani korzystali już, w przypadku tej samej choroby lub macierzyństwa, ze świadczeń udzielanych przez instytucję Strony, na której terytorium zamieszkiwali przed pobytem lub przeniesieniem miejsca zamieszkania.

Jeśli ustawodawstwo jednej z Umawiających się Stron uzależnia przyznanie świadczeń rzeczowych od terminu wznowienia, świadczenia przyznane na terytorium drugiej Umawiającej się Strony są traktowane jako świadczenia w rozumieniu ustawodawstwa pierwszej Strony, zgodnie z warunkami, które określi porozumienie administracyjne.

Świadczenia rzeczowe, udzielane na mocy postanowień paragrafów 1 i 2 artykułu 12, paragrafu 1 artykułu 13 i paragrafu 2 artykułu 15 niniejszej konwencji, obciążają instytucje, które ich udzieliły.

§  1.
W przypadku zgonu pracownika lub osoby samodzielnie zarobkującej uprawnionej do emerytury lub renty bądź też zgonu członka jej rodziny na terytorium Umawiającej się Strony innej niż Strona właściwa, uznaje się, iż zgon nastąpił na terytorium tej ostatniej Strony.
§  2.
Instytucja właściwa jest zobowiązana przyznać zasiłek pogrzebowy, należny w myśl ustawodawstwa, które stosuje, nawet jeśli świadczeniobiorca przebywa na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.
§  3.
W przypadku zgonu osoby uprawnionej do emerytur lub rent należnych na mocy ustawodawstw obu Umawiających się Stron bądź też zgonu członka jej rodziny, instytucja w miejscu zamieszkania osoby uprawnionej uznawana jest za instytucję właściwą do stosowania poprzedzających postanowień.