Art. 10. - Luksemburg-Polska. Konwencja o ekstradycji i pomocy sądowej w sprawach karnych. Luksemburg.1934.01.22.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1936.16.145
Akt obowiązujący
Wersja od: 17 czerwca 1996 r.
Artykuł 10.
W nagłym wypadku osoba poszukiwana spowodu czynu wymienionego w artykule 2 będzie tymczasowo zaaresztowana na wniosek uczyniony piśmiennie lub telegraficznie Ministerstwu Spraw Zagranicznych Państwa wezwanego przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Państwa wzywającego lub przez przedstawiciela dyplomatycznego tego Państwa, pod warunkiem, że w tym wniosku będzie się mieściła wzmianka o istnieniu jednego z dokumentów wymienionych w artykule 9 ust. 1.
Zaaresztowanie tymczasowe może być zarządzone także wtenczas, jeżeli wniosek właściwej władzy Państwa wzywającego nadejdzie bezpośrednio do władzy sądowej lub administracyjnej Państwa wezwanego.
Zaaresztowanie tymczasowe nastąpi według form przyjętych w ustawodawstwie Państwa wezwanego.
O dniu i miejscu tymczasowego zaaresztowania należy telegraficznie zawiadomić władzę wzywającą.
Państwo wezwane winno zaaresztowanego wypuścić na wolność, jeśli w terminie czterdziestu pięciu dni, licząc od chwili zaaresztowania, nie będzie zakomunikowany aresztowanemu żaden z dokumentów wymienionych w artykule 9 ust. 1.
Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .